III Nefi 8–10

Głos Zbawiciela w ciemności

W Amerykach ukrzyżowanie Zbawiciela obwieściły olbrzymie zniszczenie i ciemność. W pewnym momencie w ciągu trzech dni przenikliwej ciemności Jezus Chrystus przemówił do ludu. Zarówno wtedy, jak i teraz klęski żywiołowe, cierpienia i próby mogą być okazją do uczenia się o Jezusie Chrystusie i zwrócenia się ku Niemu. Podczas tej lekcji wskazane zostaną cechy Jezusa Chrystusa, które mogą pomóc ci poczuć większą miłość i zaufanie do Niego.

„Gwałtowna nawałnica”

Przypomnij sobie sytuacje, w których doświadczyłeś gwałtownych burz lub klęsk żywiołowych, takich jak trzęsienia ziemi, huragany czy tornada. Jak to wyglądało z twojej perspektywy?

Kiedy Jezus Chrystus został ukrzyżowany w Jerozolimie, w Amerykach straszliwa burza i trzęsienie ziemi spowodowały wielkie zniszczenia. Wydarzenia te stanowiły wypełnienie proroctwa Lamanity Samuela o znakach śmierci Zbawiciela (zob. Ks. Helamana 14:20–27).

Aby dowiedzieć się więcej o szczegółach tych niszczycielskich wydarzeń, przeczytaj III Nefiego 8:5–22. Możesz także obejrzeć film pt. „Jesus Christ Appears in the Ancient Americas” [Jezus Chrystus ukazuje się w pradawnych Amerykach], od oznaczenia czasu 0:00 do 3:19. Film jest dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org.

• Co byś myślał lub czuł, gdybyś doświadczył tych rzeczy?

W latach poprzedzających to zniszczenie większość Nefitów odwróciła się od Pana i wypędziła proroków posłanych przez Boga, aby głosić ewangelię (zob. III Nefi 7:7–8, 14, 21).

Przeczytaj III Nefiego 8:23–25 i odszukaj, w jaki sposób na te niszczycielskie wydarzenia zareagowały osoby, które przeżyły.

• Jak opisałbyś ich uczucia?

Prawdy o Jezusie Chrystusie

Kiedy ludzie rozpaczali w ciemności, usłyszeli głos przemawiającego do nich Jezusa Chrystusa. Wymienił wiele miast i wyjaśnił, że one i ich mieszkańcy zostali zniszczeni z powodu swojej niegodziwości. Następnie nauczał wielu ważnych prawd na Swój temat.

Aby pomóc ci uporządkować te prawdy, napisz w dzienniku do studiowania nagłówek: Uczenie się o Jezusie Chrystusie z księgi III Nefi. Możesz zarezerwować wiele stron w dzienniku do studiowania, abyś do tej listy podczas studiowania posługi Zbawiciela pośród Nefitów mógł w ciągu kilku następnych tygodni dopisywać kolejne prawdy.

Przeczytaj III Nefiego 9:13–22 i 10:4–12 i odszukaj, czego Jezus Chrystus nauczał o samym Sobie. Prawdy te zapisz pod nagłówkiem w dzienniku do studiowania.

1. Wypisz prawdy, których nauczyłeś się o Jezusie Chrystusie podczas studiowania III Nefiego 9–10. Następnie odpowiedz na przynajmniej dwa z poniższych pytań:

• Co z tego, co Zbawiciel przekazał na temat samego Siebie, było dla ciebie szczególnie ważne? Dlaczego?

• W jaki sposób poznane przez ciebie prawdy o Jezusie Chrystusie mogą wpłynąć na twoją miłość i zaufanie do Niego?

• W jakich sytuacjach, w których pamięć o jednej lub wielu z tych prawd mogłaby być ważna?

Opcjonalnie: Chcesz dowiedzieć się więcej?

Czy Jezus Chrystus naprawdę mi wybaczy, jeśli popełniłem wielkie błędy?

Prezydent Boyd K. Packer (1924–2015) z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił:

Przychodzą do nas listy od osób, które popełniły tragiczne w skutkach błędy. Pytają: „Czy kiedykolwiek uzyskam przebaczenie?”.

Odpowiedź brzmi: tak!

Ewangelia uczy nas, że wyzwolenie od udręki i poczucia winy może nastąpić poprzez pokutę. Oprócz tych niewielu, naprawdę niewielu ludzi, którzy odchodzą ku zatraceniu, poznawszy pełnię, nie ma takiego nawyku, uzależnienia, buntu, grzechu, wykroczenia, które nie podlega obietnicy całkowitego wybaczenia. (Boyd K. Packer, „The Brilliant Morning of Forgiveness” [Olśniewający poranek przebaczenia], Ensign, listopad 1995, str. 19)

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Bóg nie przejmuje się tak bardzo tym, gdzie byliście, jak tym, gdzie jesteście, i gdzie, z Jego pomocą, jesteście gotowi pójść. (Jeffrey R. Holland, „The Best Is Yet to Be” [Najlepsze dopiero nastanie], [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 13 stycznia 2009], str. 27, strona internetowa speeches.byu.edu)

III Nefi 9:20. Co to znaczy, że ktoś ma złamane serce i skruszonego ducha?

Prezydent Ezra Taft Benson (1899–1994) nauczał na temat złamanego serca i skruszonego ducha:

Prawdziwa pokuta wymaga przemiany serca, a nie tylko zmiany zachowania (zob. Ks. Almy 5:13). Częścią tej wielkiej przemiany serca jest odczuwanie Bożego smutku za nasze grzechy. Są nim [złamane serce i skruszony] duch. Boskie dary wystarczą, aby pomóc nam w przezwyciężeniu każdego grzechu i słabości, jeśli tylko zwrócimy się do Niego o pomoc. Zazwyczaj pokuta nie wiąże się z niezwykłymi lub drastycznymi zmianami, ale raczej polega na stawianiu kroku za krokiem, stałym i nieprzerwanym podążaniu w kierunku pobożności. (The Teachings of Ezra Taft Benson [Nauki Prezydenta Ezry Tafta Bensona] [1988], str. 71).

Starszy Bruce D. Porter (1952–2016) z Kworum Siedemdziesiątych wyjaśnił:

Doskonałe poddanie się Wiecznemu Ojcu przez Zbawiciela to samo sedno skruszonego serca i pokornego ducha. Przykład Chrystusa uczy nas, że skruszone serce jest wiecznym atrybutem boskości. Gdy nasze serca są skruszone, jesteśmy całkowicie otwarci na Ducha Bożego i uznajemy swoją zależność od Niego we wszystkim, co posiadamy i kim jesteśmy. Tak pojęta ofiara jest ofiarą z dumy we wszelkich jej przejawach. Jak miękka glina w rękach zdolnego garncarza, skruszone serce może być kształtowane i formowane w rękach Mistrza […].

Ci, którzy mają [złamane] serce i [skruszonego] ducha, są gotowi uczynić wszystko, o co prosi ich Bóg, bez oporu czy żalu. Przestajemy robić rzeczy po swojemu, raczej uczymy się, jak postąpiłby Bóg. (Bruce D. Porter, „Skruszone serce i pokorny duch”, Liahona, listopad 2007, str. 32)