III Nefi 8–10

Głos Zbawiciela w ciemności

W Amerykach ukrzyżowanie Zbawiciela obwieściły olbrzymie zniszczenie i ciemność. W pewnym momencie w ciągu trzech dni przenikliwej ciemności Jezus Chrystus przemówił do ludu. Zarówno wtedy, jak i teraz klęski żywiołowe, cierpienia i próby mogą być okazją do uczenia się o Jezusie Chrystusie i zwrócenia się ku Niemu. Podczas tej lekcji wskazane zostaną cechy Jezusa Chrystusa, które mogą pomóc ci poczuć większą miłość i zaufanie do Niego.

Zachęcaj uczniów do skupiania się na Jezusie Chrystusie. Pomóż uczniom skoncentrować naukę ewangelii na Jezusie Chrystusie, tak, aby Duch Święty mógł wzmocnić ich zrozumienie oraz uznanie dla Niego. Jednym z możliwych sposobów, aby to osiągnąć, jest zadawanie pytań, które pomogą uczniom w szukaniu dowodów Jego mocy, miłosierdzia i zadość czyniącej misji.

Przygotowanie ucznia: Poproś uczniów, aby przeczytali III Nefiego 8 i wyobrazili sobie, jak by to było być obecnym podczas tych wydarzeń.

Przykładowe ćwiczenia

„Gwałtowna nawałnica”

Zapytaj uczniów, czy któryś z nich doświadczył straszliwej, gwałtownej burzy lub doświadczył innego rodzaju klęski żywiołowej. Poproś jedną lub dwie osoby, aby opowiedziały o tym, czego doświadczyły. Możesz też opowiedzieć o własnych przeżyciach.

Kiedy Jezus Chrystus został ukrzyżowany w Jerozolimie, w Amerykach straszliwa burza i trzęsienie ziemi spowodowały wielkie zniszczenia. Wydarzenia te stanowiły wypełnienie proroctwa Lamanity Samuela o znakach śmierci Zbawiciela (zob. Ks. Helamana 14:20–27).

Aby dowiedzieć się więcej o szczegółach tych niszczycielskich wydarzeń, przeczytaj III Nefiego 8:5–22. Możesz także obejrzeć film pt. „Jesus Christ Appears in the Ancient Americas” [Jezus Chrystus ukazuje się w pradawnych Amerykach], od oznaczenia czasu 0:00 do 3:19. Film jest dostępny na stronie ChurchofJesusChrist.org.

• Co byś myślał lub czuł, gdybyś doświadczył tych rzeczy?

W latach poprzedzających to zniszczenie większość Nefitów odwróciła się od Pana i wypędziła proroków posłanych przez Boga, aby głosić ewangelię (zob. III Nefi 7:7–8, 14, 21).

Przeczytaj III Nefiego 8:23–25 i odszukaj, w jaki sposób na te niszczycielskie wydarzenia zareagowały osoby, które przeżyły.

• Jak opisałbyś ich uczucia?

Prawdy o Jezusie Chrystusie

Kiedy ludzie rozpaczali w ciemności, usłyszeli głos przemawiającego do nich Jezusa Chrystusa. Wymienił wiele miast i wyjaśnił, że one i ich mieszkańcy zostali zniszczeni z powodu swojej niegodziwości. Następnie nauczał wielu ważnych prawd na Swój temat.

Oprócz polecenia uczniom, aby przygotowali listę opisaną w akapicie poniżej, możesz także przygotować listę, którą umieścisz w widocznym miejscu na czas, gdy będziecie studiować księgę III Nefi. Do zapisania tytułu podanego poniżej kursywą możesz wykorzystać duży arkusz papieru lub tektury. Zapisuj na nim odkrycia uczniów o Jezusie Chrystusie, których dokonają podczas tej oraz kolejnych lekcji.

Aby pomóc ci uporządkować te prawdy, napisz w dzienniku do studiowania nagłówek: Uczenie się o Jezusie Chrystusie z księgi III Nefi. Możesz zarezerwować wiele stron w dzienniku do studiowania, abyś do tej listy podczas studiowania posługi Zbawiciela pośród Nefitów mógł w ciągu kilku następnych tygodni dopisywać kolejne prawdy.

Pamiętaj, aby dać uczniom dostatecznie dużo czasu, żeby studiowanie słów Zbawiciela z podanych wersetów było dla nich wartościowym przeżyciem. Dobrym pomysłem może być odtwarzanie pełnej czci muzyki instrumentalnej i pozwalanie im na indywidualne studiowanie.

Możesz także podzielić uczniów na małe grupy i przydzielić każdej z nich do przestudiowania i omówienia po jednym z następujących fragmentów: III Nefi 9:13–18; III Nefi 9:19–22; III Nefi 10:4–7 oraz III Nefi 10:8–12. Możesz poprosić członków każdej z grup o podzielenie się tym, czego dowiedzieli się o Jezusie Chrystusie na podstawie przestudiowanych wersetów.

Przeczytaj III Nefiego 9:13–22 i 10:4–12 i odszukaj, czego Jezus Chrystus nauczał o samym Sobie. Prawdy te zapisz pod nagłówkiem w dzienniku do studiowania.

Po upływie wyznaczonego czasu na studiowanie omówcie to, czego się dowiedzieli. Daj możliwość podzielenia się swoimi przemyśleniami i uczuciami o Jezusie Chrystusie wielu uczniom. Aby ułatwić prowadzenie dyskusji, posługuj się pytaniami takimi, jak te podane poniżej.

• Co z tego, co Zbawiciel przekazał na temat samego Siebie, było dla ciebie szczególnie ważne? Dlaczego?

  Uczniowie mogą rozpoznać wiele prawd o Jezusie Chrystusie. Warto upewnić się, że dostrzegli następujące: ramię miłosierdzia Jezusa Chrystusa jest do nas wyciągnięte (III Nefi 9:14); Jezus Chrystus jest światłem i życiem świata (III Nefi 9:18); Jezus Chrystus prosi, abyśmy ofiarowali Mu nasze złamane serca i skruszonego ducha (III Nefi 9:20); Jezus Chrystus pragnie nas zgromadzić i ochronić (III Nefi 10:4–7).

  Prawdy te możesz zapisać na tablicy. Możesz poprosić uczniów, aby w pismach świętych odszukali inne historie, w których Jezus Chrystus przedstawia jedną lub kilka prawd, jakie rozpoznali na Jego temat.

  Aby poznać pomysły na to, jak można poświęcić więcej czasu na niektóre z konkretnych nauk Zbawiciela z tych wersetów, zajrzyj do części „Dodatkowe ćwiczenia”.

• W jaki sposób poznane przez ciebie prawdy o Jezusie Chrystusie mogą wpłynąć na twoją miłość i zaufanie do Niego?

• W jakich sytuacjach, w których pamięć o jednej lub wielu z tych prawd mogłaby być ważna?

Złóż świadectwo o prawdach, które omówiliście podczas dzisiejszej lekcji. Zachęć uczniów, aby w trakcie dalszego studiowania posługi Jezusa Chrystusa pośród Nefitów szukali ważnych prawd na Jego temat.

Komentarz i tło historyczne

Czy Jezus Chrystus naprawdę mi wybaczy, jeśli popełniłem wielkie błędy?

Prezydent Boyd K. Packer (1924–2015) z Kworum Dwunastu Apostołów podkreślił:

Przychodzą do nas listy od osób, które popełniły tragiczne w skutkach błędy. Pytają: „Czy kiedykolwiek uzyskam przebaczenie?”.

Odpowiedź brzmi: tak!

Ewangelia uczy nas, że wyzwolenie od udręki i poczucia winy może nastąpić poprzez pokutę. Oprócz tych niewielu, naprawdę niewielu ludzi, którzy odchodzą ku zatraceniu, poznawszy pełnię, nie ma takiego nawyku, uzależnienia, buntu, grzechu, wykroczenia, które nie podlega obietnicy całkowitego wybaczenia. (Boyd K. Packer, „The Brilliant Morning of Forgiveness” [Olśniewający poranek przebaczenia], Ensign, listopad 1995, str. 19)

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Bóg nie przejmuje się tak bardzo tym, gdzie byliście, jak tym, gdzie jesteście, i gdzie, z Jego pomocą, jesteście gotowi pójść. (Jeffrey R. Holland, „The Best Is Yet to Be” [Najlepsze dopiero nastanie], [uroczyste spotkanie na Uniwersytecie Brighama Younga, 13 stycznia 2009], str. 27, strona internetowa speeches.byu.edu)

III Nefi 9:20. Co to znaczy, że ktoś ma złamane serce i skruszonego ducha?

Prezydent Ezra Taft Benson (1899–1994) nauczał na temat złamanego serca i skruszonego ducha:

Prawdziwa pokuta wymaga przemiany serca, a nie tylko zmiany zachowania (zob. Ks. Almy 5:13). Częścią tej wielkiej przemiany serca jest odczuwanie Bożego smutku za nasze grzechy. Są nim [złamane serce i skruszony] duch. Boskie dary wystarczą, aby pomóc nam w przezwyciężeniu każdego grzechu i słabości, jeśli tylko zwrócimy się do Niego o pomoc. Zazwyczaj pokuta nie wiąże się z niezwykłymi lub drastycznymi zmianami, ale raczej polega na stawianiu kroku za krokiem, stałym i nieprzerwanym podążaniu w kierunku pobożności. (The Teachings of Ezra Taft Benson [Nauki Prezydenta Ezry Tafta Bensona] [1988], str. 71).

Starszy Bruce D. Porter (1952–2016) z Kworum Siedemdziesiątych wyjaśnił:

Doskonałe poddanie się Wiecznemu Ojcu przez Zbawiciela to samo sedno skruszonego serca i pokornego ducha. Przykład Chrystusa uczy nas, że skruszone serce jest wiecznym atrybutem boskości. Gdy nasze serca są skruszone, jesteśmy całkowicie otwarci na Ducha Bożego i uznajemy swoją zależność od Niego we wszystkim, co posiadamy i kim jesteśmy. Tak pojęta ofiara jest ofiarą z dumy we wszelkich jej przejawach. Jak miękka glina w rękach zdolnego garncarza, skruszone serce może być kształtowane i formowane w rękach Mistrza […].

Ci, którzy mają [złamane] serce i [skruszonego] ducha, są gotowi uczynić wszystko, o co prosi ich Bóg, bez oporu czy żalu. Przestajemy robić rzeczy po swojemu, raczej uczymy się, jak postąpiłby Bóg. (Bruce D. Porter, „Skruszone serce i pokorny duch”, Liahona, listopad 2007, str. 32)

Dodatkowe ćwiczenia

III Nefi 9:14. „Moje ramię miłosierdzia jest wyciągnięte do was”

Możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się nad fałszywymi wyobrażeniami o Bogu obecnymi u ludzi, którzy odwrócili się od Boga, lub nad Jego uczuciami wobec nich samych. Odpowiedzi uczniów możesz wypisać na tablicy. Następnie poproś uczniów o przeczytanie III Nefiego 9:13–14, 22 i odszukanie słów Zbawiciela, które mogą pomóc te błędne postrzeganie lub idee skorygować. Te słowa lub sformułowania możesz również wypisać na tablicy. Poproś uczniów, aby omówili, w jaki sposób zrozumienie słów Zbawiciela z tych wersetów może wpłynąć na ich zachowanie po popełnieniu jakiegoś błędu.

III Nefi 9:18. „Jam jest światło i życie świata”

Gdy poprosisz uczniów o przeczytanie słów Zbawiciela z III Nefiego 9:18, poproś też, aby zastanowili się, dlaczego Jego przesłanie miało szczególne znaczenie dla Nefitów w fizycznym środowisku, w którym się znajdowali. Możecie również omówić, dlaczego „światłość świata” jest odpowiednim tytułem dla Jezusa Chrystusa. Możesz poprosić uczniów, aby przestudiowali niektóre lub wszystkie z podanych fragmentów, aby pogłębić zrozumienie tej prawdy: Ew. Jana 8:12; III Nefi 18:16, 24; Doktryna i Przymierza 6:21; 88:7–13.

III Nefi 9:20. „Złamane serce i skruszony duch”

Pomocne może być przypomnienie uczniom, że zanim Zbawiciel przyszedł na ziemię, Jego naśladowcy otrzymali przykazanie, aby składać ofiary ze zwierząt w ramach prawa Mojżesza. Ofiary te symbolizowały przyszłą ofiarę Syna Bożego (zob. Ks. Mojżesza 5:5–8).

Poproś uczniów o przeczytanie III Nefiego 9:19–20 i odszukanie nowego przykazania, które Zbawiciel dał w kontekście poświęcenia. Aby pomóc uczniom zrozumieć sformułowanie: „w ofierze dla mnie złożycie złamane serce i skruszonego ducha” (III Nefi 9:20), rozważ wykorzystanie wypowiedzi Starszego Bruce’a D. Portera z części „Komentarz i tło historyczne”.

Omów z uczniami, dlaczego sądzą, że Zbawiciel prosi nas, abyśmy złożyli Mu w ofierze złamane serce i skruszonego ducha. Zachęć ich, aby pomyśleli o przeżyciach, w których mieli złamane serce i skruszonego ducha oraz o tym, co pomogło im się tak poczuć. Możesz również podzielić się przykładami z własnego życia.

W ramach dyskusji możesz wykorzystać następującą wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella (1926–2004) z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Ofiarowanie zwierzęcia na ołtarzu nigdy nie było prawdziwą osobistą ofiarą. Taką ofiarą jest gotowość do złożenia i spalenia na ołtarzu zwierzęcia [naturalnego człowieka], które tkwi w nas!” (Neal A. Maxwell, „Deny Yourselves of All Ungodliness” [Wyrzeknijcie się wszelkiej bezbożności], Ensign, maj 1995, str. 68).

III Nefi 10:6. „Jakże często będę was gromadzić”

Możesz umieścić na widoku podaną ilustrację i poprosić uczniów, aby patrzyli na nią podczas studiowania III Nefiego 10:4–7. Jak sądzisz — jakie prawdy Jezus Chrystus ma nadzieję, że ludzie zrozumieją i poczują w Jego kontekście za sprawą tych wersetów? Dlaczego prawdy te mogą być dla ciebie znaczące, gdy będziesz się mierzyć z trudnymi czasami?