เรื่องราวในพระคัมภีร์
แอมัน


“แอมัน” เรื่องราวในพระคัมภีร์มอรมอน (2023)

แอลมา 17–18

แอมัน

ผู้รับใช้ที่อ่อนน้อมถ่อมตน

แอมันและพี่น้องของท่านโบกมือลา

แอมันและพี่น้องของท่านต้องการสอนชาวเลมันเกี่ยวกับพระเจ้า พวกท่านไปยังแผ่นดินที่ชาวเลมันอาศัยอยู่ ระหว่างทาง พวกท่านอดอาหารและสวดอ้อนวอนทูลขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า พระเจ้าทรงปลอบโยนพวกท่าน พระองค์ทรงบอกให้พวกท่านอดทนและเป็นแบบอย่างที่ดี พวกท่านแต่ละคนไปสอนที่ต่างๆ

โมไซยาห์ 28:1-2; แอลมา 17:6-13

แอมันคุกเข่าต่อหน้ากษัตริย์และราชินี

จากนั้นแอมันไปยังสถานที่ซึ่งเรียกว่า อิชมาเอล ผู้คนที่นั่นจับท่านมัดแล้วพาไปหากษัตริย์ลาโมไน แอมันบอกลาโมไนว่าท่านต้องการอยู่กับชาวเลมัน ลาโมไนชอบแอมันและปล่อยท่าน เขาต้องการให้แอมันแต่งงานกับบุตรสาวคนหนึ่งของเขา แต่แอมันเลือกเป็นผู้รับใช้ของลาโมไนแทน

แอลมา 17:20-25

แอมันเหลียวหลังมองแกะ

ลาโมไนบอกให้แอมันดูแลฝูงสัตว์ของตน วันหนึ่ง แอมันกับผู้รับใช้คนอื่นๆ นําสัตว์ไปกินน้ำ ขณะที่สัตว์กินน้ำอยู่นั้น พวกโจรมาทําให้พวกมันกลัวจนหนีไป ผู้รับใช้คนอื่นๆ กลัวว่าพวกตนจะถูกลงโทษที่ปล่อยให้ฝูงสัตว์ของลาโมไนหายไป

แอลมา 17:25-28; แอลมา 18:7

แอมัน

แอมันรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่จะแสดงให้เห็นอำนาจของพระเจ้า ท่านบอกผู้รับใช้คนอื่นๆ ว่าอย่ากังวลและช่วยพวกเขาหาสัตว์ที่หายไป

แอลมา 17:29-32

แอมันถือสายเหวี่ยงหนังและชี้ไปที่พวกโจร

พวกโจรกลับมาทําให้สัตว์กลัวอีก แต่คราวนี้ แอมันบอกให้ผู้รับใช้คนอื่นๆ อยู่และคอยป้องกันไม่ให้สัตว์วิ่งหนี

แอลมา 17:33

แอมันยืนอยู่หน้าพวกโจร

แอมันไปห้ามพวกโจรว่าอย่าทําให้แกะกลัว พวกโจรชาวเลมันไม่กลัวแอมัน พวกเขาคิดว่าพวกเขาแข็งแรงกว่าท่าน แต่พวกเขาไม่รู้ว่าพระเจ้ากำลังทรงช่วยเหลือแอมัน

แอลมา 17:34-35

แอมันเหวี่ยงหินใส่โจร

แอมันใช้สายเหวี่ยง เหวี่ยงก้อนหินใส่พวกโจร พวกโจรบางคนตาย ซึ่งทําให้โจรคนอื่นๆ โกรธ และพวกเขาต้องการฆ่าแอมัน พวกโจรประหลาดใจเพราะไม่สามารถขว้างก้อนหินให้ถูกแอมันได้ พวกเขาคิดไม่ถึงว่าแอมันจะมีพลังมากเช่นนั้น

แอลมา 17:36

แอมันเอื้อมมือไปหยิบดาบขณะที่พวกโจรตีท่านด้วยกระบอง

พวกโจรพยายามตีแอมันด้วยกระบอง แต่ทุกครั้งที่พยายาม แอมันตัดแขนพวกเขาด้วยดาบเพื่อให้พวกเขาไม่อาจต่อสู้ได้ ไม่นาน พวกโจรก็กลัวจนไม่กล้าสู้แล้ววิ่งหนีไป

แอลมา 17:37-39

ผู้รับใช้สองคนอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นให้กษัตริย์ลาโมไนฟัง

คนรับใช้บอกลาโมไนว่าแอมันช่วยสัตว์ให้ปลอดภัยอย่างไร ลาโมไนแปลกใจมาก เขาคิดว่าแอมันคือ พระวิญญาณยิ่งใหญ่ ผู้ทรงมีอำนาจยิ่งใหญ่และทรงรู้ทุกสิ่ง

แอลมา 18:1-5, 18

กษัตริย์ลาโมไนดูกังวล

ลาโมไนต้องการพูดคุยกับแอมัน แต่เขากังวลเช่นกัน

แอลมา 18:8-11

แอมันคุกเข่าต่อหน้ากษัตริย์ลาโมไน

แอมันไปพบลาโมไน แต่ลาโมไนไม่รู้ว่าจะพูดอะไร พระเจ้าทรงช่วยให้แอมันรู้ความคิดของลาโมไน แอมันกล่าวว่าท่านไม่ใช่ พระวิญญาณยิ่งใหญ่ ท่านบอกลาโมไนว่า พระวิญญาณยิ่งใหญ่ คือพระผู้เป็นเจ้า ลาโมไนต้องการเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้า

แอลมา 18:12-28

แอมันพูดกับกษัตริย์ลาโมไน

แอมันกล่าวว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงสร้างโลกและทุกคนในนั้น จากนั้นแอมันบอกลาโมไนว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมีแผนแห่งความรอด ส่วนหนึ่งของแผนนั้นคือพระเยซูคริสต์จะเสด็จมา ลาโมไนเชื่อสิ่งที่แอมันพูด ลาโมไนสวดอ้อนวอนและทูลขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงมีพระเมตตาต่อเขาและผู้คนของเขา

แอลมา 18:24-36, 39-42