เรื่องราวในพระคัมภีร์
กษัตริย์ของชาวเลมันทั้งปวง


“กษัตริย์ของชาวเลมันทั้งปวง” เรื่องราวในพระคัมภีร์มอรมอน (2023)

“กษัตริย์ของชาวเลมันทั้งปวง” เรื่องราวในพระคัมภีร์มอรมอน

แอลมา 20; 22–23

กษัตริย์ของชาวเลมันทั้งปวง

ความต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับพระเจ้า

กษัตริย์โกรธลาโมไนและแอมัน

ชาวเลมันมีกษัตริย์ผู้ปกครองกษัตริย์คนอื่นๆ ทั้งหมดของพวกเขา เขาเป็นบิดาของกษัตริย์ลาโมไน เขาคิดว่าชาวนีไฟเป็นศัตรู วันหนึ่ง เขาเห็นลาโมไนอยู่กับแอมัน กษัตริย์ถามลาโมไนว่าเขากําลังทําอะไรกับชาวนีไฟ ลาโมไนบอกกษัตริย์ว่าพวกเขาจะปล่อยพี่น้องของแอมันออกจากเรือนจํา

โมไซยาห์ 10:11–17; แอลมา 20:1–12

กษัตริย์พูด

กษัตริย์โกรธ เขาคิดว่าชาวนีไฟกําลังโกหกเพื่อพยายามขโมยทุกอย่างจากชาวเลมัน เขาบอกให้ลาโมไนฆ่าแอมันและไปกับเขา

แอลมา 20:13–14

ลาโมไนพูด

ลาโมไนไม่ยอมฆ่าแอมัน เขาบอกกษัตริย์ว่าแอมันและพี่น้องของเขาเป็นศาสดาพยากรณ์ของพระผู้เป็นเจ้า เขาบอกว่าตนจะช่วยพี่น้องของแอมัน

แอลมา 20:15

กษัตริย์กับแอมันต่อสู้กัน

กษัตริย์ชักดาบออกมาทําร้ายลาโมไน แต่แอมันหยุดยั้งเขา กษัตริย์โจมตีแอมันแทน แอมันป้องกันตนเอง ท่านทําให้แขนของกษัตริย์บาดเจ็บเพื่อกษัตริย์จะสู้ไม่ได้ กษัตริย์กลัวมากเพราะแอมันแข็งแรง เขาสัญญาว่าจะมอบอาณาจักรครึ่งหนึ่งให้แอมันหากแอมันยอมไว้ชีวิตเขา

แอลมา 20:16–23

แอมันพูดกับกษัตริย์

แอมันไม่ต้องการอาณาจักร แต่ท่านขอให้กษัตริย์ปล่อยพี่น้องของท่านออกจากเรือนจํา และท่านขอให้กษัตริย์เลิกโกรธลาโมไน แอมันกล่าวว่ากษัตริย์ควรให้ลาโมไนปกครองในวิธีที่เขาคิดว่าดีที่สุด

แอลมา 20:24

กษัตริย์ครุ่นคิด

กษัตริย์ประหลาดใจที่แอมันรักลาโมไนมาก เขายอมทําทุกอย่างที่แอมันขอ

แอลมา 20:25–27

กษัตริย์มีความสุขและพูดกับลาโมไนและแอมัน

กษัตริย์ต้องการเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับสิ่งที่แอมันกับลาโมไนบอกเขาเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้า เขาขอให้แอมันกับพี่น้องมาสอนเขา

แอลมา 20:27

แอมันและลาโมไนช่วยพี่น้องของแอมัน

แอมันและลาโมไนไปยังแผ่นดินแห่งมิดโดไน พี่น้องของแอมันอยู่ในเรือนจําที่นั่น พวกเขาถูกมัดด้วยเชือกและไม่ได้รับอาหารหรือน้ำ ลาโมไนโน้มน้าวผู้ปกครองแห่งมิดโดไนให้ปล่อยพี่น้องของแอมันเป็นอิสระ

แอลมา 20:28–30

แอรันคุกเข่าต่อหน้ากษัตริย์

ทันทีที่พวกเขาเป็นอิสระ พี่น้องของแอมันไปหาบิดาของลาโมไน พวกเขาน้อมคำนับกษัตริย์และขอเป็นคนรับใช้ กษัตริย์ตอบว่าไม่ แต่เขาต้องการให้พวกเขาสอนพระกิตติคุณให้แก่เขา พี่น้องคนหนึ่งชื่อแอรัน ท่านอ่านพระคัมภีร์ให้กษัตริย์ฟังและสอนเขาเกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้าและพระเยซูคริสต์

แอลมา 22:1–14

แอรันกับกษัตริย์สวดอ้อนวอน

กษัตริย์เชื่อแอรัน เขาบอกว่าจะละทิ้งอาณาจักรทั้งหมดของเขาเพื่อจะรู้จักพระผู้เป็นเจ้า เขาถามแอรันว่าเขาต้องทําอะไร แอรันบอกให้กษัตริย์กลับใจและสวดอ้อนวอนพระผู้เป็นเจ้าด้วยศรัทธา กษัตริย์กลับใจจากบาปทั้งหมดและสวดอ้อนวอน

แอลมา 22:15–18

กษัตริย์ล้มลงกับพื้น

กษัตริย์ล้มลงกับพื้น คนรับใช้ของกษัตริย์วิ่งไปบอกราชินี

แอลมา 22:18–19

ราชินีโกรธ

ราชินีเห็นกษัตริย์อยู่บนพื้น เธอคิดว่าแอรันและพวกพี่น้องของท่านฆ่ากษัตริย์ ราชินีโกรธ

แอลมา 22:19

ราชินีชี้ไปที่แอรัน

ราชินีบอกให้คนรับใช้ประหารชีวิตแอรันและพี่น้องของท่าน แต่คนรับใช้กลัว พวกเขาบอกว่าแอรันและพี่น้องของท่านแข็งแรงเกินไป ตอนนี้ราชินีกลัวมาก เธอส่งคนรับใช้ไปบอกผู้คนในเมืองว่าเกิดอะไรขึ้น เธอหวังว่าผู้คนจะฆ่าแอรันและพี่น้องของท่าน

แอลมา 22:19–21

แอรันช่วยให้กษัตริย์ลุกขึ้น

แอรันรู้ว่าผู้คนจะโกรธ ท่านรู้ด้วยว่ากษัตริย์ยังไม่ตาย ท่านจึงพยุงเขาลุกขึ้นยืน กษัตริย์มีพละกําลังอีกครั้งและลุกขึ้นยืน ราชินีและคนรับใช้ต่างประหลาดใจ

แอลมา 22:22–23

กษัตริย์สอนราชินีและคนรับใช้

กษัตริย์สอนราชินีและคนรับใช้เกี่ยวกับพระเยซู พวกเขาทุกคนเชื่อในพระเยซู กษัตริย์ต้องการให้ผู้คนของเขาทุกคนเรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซู เขาตั้งกฎว่าแอรันและพี่น้องของท่านสามารถสอนพระกิตติคุณได้ทุกที่ในอาณาจักรของเขา พวกเขาสอนผู้คนและเรียกปุโรหิตและผู้สอนในแผ่นดิน

แอลมา 22:23–27; 23:1–4