มอรมอน 8; โมโรไน 1; 7; 10

ศาสดาพยากรณ์โมโรไน

การมีความรักอันบริสุทธิ์ของพระเยซูคริสต์

โมโรไนเป็นศาสดาพยากรณ์ชาวนีไฟคนสุดท้าย เขาต่อสู้ในสงครามใหญ่ระหว่างชาวนีไฟกับชาวเลมัน ครอบครัวของเขาและทุกคนที่เขารู้จักตายในสงคราม ผู้คนในแผ่นดินนั้นชั่วร้าย พวกเขาฆ่าทุกคนที่เชื่อในพระเยซูคริสต์ โมโรไนเชื่อในพระเยซู และเขาจะไม่ปฏิเสธว่าพระเยซูคือพระผู้ช่วยให้รอด

มอรมอน 8:2–10; โมโรไน 1:2–3

มอรมอน บิดาของโมโรไน เขียนประวัติผู้คนของตนไว้บนแผ่นจารึกโลหะ ก่อนมอรมอนตาย เขามอบแผ่นจารึกไว้กับโมโรไน โมโรไนต้องซ่อนตัวเพื่อปกป้องชีวิตตนเองและแผ่นจารึก

มอรมอน 6:6; 8:1–5, 13; โมโรไน 1:1–3

โมโรไนใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก แต่เขายังคงซื่อสัตย์ เขาจดสิ่งที่มอรมอนสอนเกี่ยวกับจิตกุศล ซึ่งคือความรักอันบริสุทธิ์ของพระคริสต์ มอรมอนบอกว่าผู้คนควรสวดอ้อนวอนถึงพระผู้เป็นเจ้าด้วยสุดพลังใจเพื่อให้ได้รับความรักนี้ เขาบอกว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมอบจิตกุศลให้แก่ผู้ที่ติดตามพระเยซูอย่างแท้จริง

โมโรไน 7:32–33, 40–48; 10:20–21, 23

โมโรไนรักชาวเลมัน แม้ว่าบางคนจะฆ่าทุกคนที่เขารู้จักและต้องการฆ่าเขาด้วยก็ตาม เขาเขียนหลายสิ่งลงบนแผ่นจารึกโลหะเพื่อช่วยชาวเลมันในอนาคต เขาหวังว่าสักวันหนึ่งชาวเลมันจะได้อ่านบันทึกนี้และเชื่อในพระเยซูอีกครั้ง

มอรมอน 8:1–3; โมโรไน 1:1–4; 10:1

โมโรไนเชื้อเชิญทุกคนที่อ่านบันทึกนี้ให้คิดว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงดูแลลูกๆ ของพระองค์ด้วยความรักอย่างไร เขาเชื้อเชิญให้คนอ่านสวดอ้อนวอนและถามพระผู้เป็นเจ้าว่าบันทึกนี้เป็นความจริงหรือไม่ เขาบอกว่าถ้าคนที่อ่านมีศรัทธาในพระเยซูและต้องการรู้จริงๆ พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทำให้พวกเขารู้ความจริง โดยอำนาจของพระวิญญาณบริสุทธิ์

คำนำของพระคัมภีร์มอรมอน; โมโรไน 10:1–5

เมื่อโมโรไนเขียนบันทึกเสร็จ เขาฝังแผ่นจารึกโลหะนั้นไว้ในพื้นดิน พระเยซูทรงบอกโมโรไนว่า วันหนึ่งประวัติศาสตร์ที่เขียนไว้บนแผ่นจารึกจะเป็นพรแก่ชีวิตลูกๆ ทั่วโลกของพระผู้เป็นเจ้า

มอรมอน 8:4, 14–16

หลายปีต่อมา พระผู้เป็นเจ้าทรงส่งเทพโมโรไนลงมาเพื่อแสดงให้เด็กหนุ่มชื่อโจเซฟ สมิธเห็นสถานที่ฝังแผ่นจารึกโลหะนั้น โจเซฟได้รับเรียกจากพระผู้เป็นเจ้าให้เป็นศาสดาพยากรณ์ พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยโจเซฟแปลแผ่นจารึกเพื่อให้ผู้คนได้อ่านสิ่งที่เขียนไว้บนนั้น ปัจจุบันบันทึกนั้นเรียกว่าพระคัมภีร์มอรมอน

คำนำพระคัมภีร์มอรมอน