แอลมา 23–27

ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮ

ผู้คนที่เลือกรักศัตรูของพวกเขา

ชาวเลมันหลายคนเรียนรู้เกี่ยวกับพระผู้เป็นเจ้าจากแอมันและพี่น้องของเขา ชาวเลมันเหล่านี้มีศรัทธาแรงกล้าในพระเจ้าและทําตามพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า พวกเขาต้องการชื่อใหม่ พวกเขาจึงเรียกตนเองว่าชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮแทนที่จะเป็นชาวเลมัน

แอลมา 23:3-7, 16-17

ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮเปลี่ยนไปเพราะศรัทธาของพวกเขาในพระผู้เป็นเจ้า พวกเขากลับใจจากสิ่งไม่ดีที่เคยทํา และรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงรักและทรงให้อภัยพวกเขา

แอลมา 24:8-14

ชาวเลมันโกรธและกําลังเตรียมโจมตีชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮ แทนที่จะต่อสู้ ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮทําสัญญากับพระผู้เป็นเจ้า พวกเขากล่าวว่าพวกเขาจะไม่ทําร้ายผู้คนอีก เพื่อแสดงให้เห็นเช่นนี้ พวกเขาจึงฝังอาวุธ และเลือกที่จะรักศัตรูแทนที่จะทําร้ายหรือฆ่าพวกเขา

แอลมา 24:1-19; 26:31-34

ชาวเลมันที่ไม่เชื่อในพระผู้เป็นเจ้าโจมตีชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮ

แอลมา 24:20

ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮมีศรัทธาว่าหากพวกเขาเสียชีวิต พวกเขาจะได้อยู่กับพระผู้เป็นเจ้า พวกเขารักษาสัญญาที่ทําไว้กับพระผู้เป็นเจ้าและไม่ต่อสู้กับชาวเลมัน

แอลมา 24:16, 21

แทนที่จะต่อสู้ ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮกลับสวดอ้อนวอน เมื่อชาวเลมันเห็นเช่นนี้ พวกเขาหลายคนหยุดโจมตี พวกเขารู้สึกไม่ดีต่อการเข่นฆ่าผู้คน ชาวเลมันเหล่านั้นเลือกไม่ทําร้ายผู้คนอีกเช่นกัน พวกเขาเข้าร่วมกับชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮ

แอลมา 24:21–27; 25:13–16

เมื่อเวลาผ่านไป ผู้คนถูกโจมตีมากขึ้น แอมันกับพี่น้องของท่านเสียใจที่ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮกําลังทุกข์ทรมาน พวกเขาขอให้กษัตริย์พาผู้คนของเขาไปอยู่กับชาวนีไฟ กษัตริย์กล่าวว่าพวกเขาจะไปหากพระเจ้าทรงต้องการให้พวกเขาไป แอมันสวดอ้อนวอน พระเจ้าตรัสว่าพวกเขาควรไปและพระองค์จะทรงคุ้มครองพวกเขาให้ปลอดภัย

แอลมา 27:2-15

ชาวนีไฟมอบแผ่นดินให้ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮอาศัยอยู่และคุ้มครองพวกเขา ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮนําอาหารไปให้ชาวนีไฟเป็นการตอบแทน ชาวแอนไท-นีไฟ-ลีไฮมีศรัทธามากและรักพระผู้เป็นเจ้า และซื่อสัตย์ต่อทุกคนและรักษาสัญญาว่าจะไม่ต่อสู้ พวกเขาซื่อสัตย์ตลอดชีวิต

แอลมา 27:20–30