ศาสดาพยากรณ์มอรมอน

เขียนพระคัมภีร์มอรมอน

หลายคนทำอาวุธ มอรมอนในวัยเด็กกับแม่ยืนอยู่ข้างโต๊ะที่เต็มไปด้วยดาบ

มอรมอนเป็นชาวนีไฟที่เชื่อในพระเยซูคริสต์ เขาเติบโตมาในช่วงที่หลายคนไม่เชื่อฟังพระบัญญัติของพระผู้เป็นเจ้า ผู้คนปล้นฆ่ากันเพื่อเงินและอำนาจ มีสงครามเกิดขึ้นมากมาย

3 นีไฟ 5:12–13; 4 นีไฟ 1:27–49; มอรมอน 1:1–3, 15, 18–19

แอมารอนพูดคุยกับมอรมอนและแม่ขณะพวกเขาเก็บเกี่ยวพืชผล หลายคนทำงานในทุ่งใกล้ๆ

เมื่อมอรมอนอายุ 10 ขวบ ชายคนหนึ่งชื่อแอมารอนมาหาเขา แอมารอนดูแลบันทึกประวัติของชาวนีไฟ แอมารอนไว้วางใจมอรมอนและบอกเขาว่าบันทึกนั้นซ่อนอยู่ในเนินเขา แอมารอนบอกว่าเมื่อมอรมอนอายุ 24 ปี มอรมอนควรเขียนสิ่งที่เขาเห็นเกี่ยวกับผู้คนลงไปในบันทึก

4 นีไฟ 1:47–49; มอรมอน 1:2–4

มอรมอนช่วงวัยรุ่นสวดอ้อนวอนในป่า มีแสงสว่างอยู่รอบตัว

ตอนที่มอรมอนเติบโตขึ้น เขานึกถึงสิ่งที่แอมารอนขอให้ทำ เมื่อมอรมอนอายุ 15 ปี พระเจ้าทรงมาหาเขา มอรมอนเรียนรู้เกี่ยวกับพระคุณความดีของพระเยซู

มอรมอน 1:5, 15

มอรมอนช่วงวัยรุ่นสวมชุดเกราะและเฝ้าดูกองทัพชาวนีไฟ

แม้ว่ามอรมอนจะอายุน้อย แต่เขาแข็งแรง ชาวนีไฟจึงเลือกให้เขานำกองทัพ มอรมอนรักผู้คนของเขาหมดใจ เขาอยากให้ผู้คนเชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้าและมีความสุข

มอรมอน 2:1–2, 12, 15, 19; 3:12

มอรมอนในวัยผู้ใหญ่ทุกข์ใจและสวดอ้อนวอน ฉากหลังเป็นแผ่นดินกำลังลุกไหม้

มอรมอนพยายามช่วยเหลือผู้คน เขาสวดอ้อนวอนเพื่อคนเหล่านั้นวันแล้ววันเล่า ผู้คนรู้ตัวว่ากำลังทำสิ่งเลวร้าย แต่ก็ไม่ยอมกลับใจ พวกเขาไม่มีอำนาจของพระผู้เป็นเจ้ามาคอยช่วยเหลืออีกต่อไป เพราะพวกเขาไม่มีศรัทธา สิ่งอัศจรรย์จึงหยุดลง พวกเขายังคงสู้รบกันต่อไป และหลายคนเสียชีวิต มอรมอนทุกข์ใจ

มอรมอน 1:13–14, 16–19; 2:23–27; 3:1–12; 4:5, 9–12; 5:1–7

เมื่อมอรมอนอายุประมาณ 24 ปี เขาไปยังเนินเขาที่มีบันทึกซ่อนอยู่ เขาเริ่มเขียนเรื่องราวและคำสอนของผู้คนลงบนแผ่นจารึกโลหะ พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วยให้เขารู้ว่าควรเขียนอะไร มอรมอนเขียนบันทึกเป็นเวลาหลายปี ปัจจุบันบันทึกนี้เรียกว่าพระคัมภีร์มอรมอน

ถ้อยคําของมอรมอน 1:3–9; มอรมอน 1:3–4; 2:17–18

หลังจากสงครามหลายครั้ง ชาวเลมันได้สังหารชาวนีไฟไปเกือบหมด มอรมอนรู้ว่าอีกไม่นานผู้คนของเขาจะหมดไป มอรมอนเสียใจเพราะพวกเขาไม่ยอมกลับใจและไม่ยอมขอให้พระผู้เป็นเจ้าช่วย แต่เขาสวดอ้อนวอนขอให้พระผู้เป็นเจ้าทรงปกป้องแผ่นจารึก เขารู้ว่าแผ่นจารึกจะปลอดภัยเพราะมีพระคำของพระผู้เป็นเจ้า

ถ้อยคําของมอรมอน 1:11; มอรมอน 5:11; 6:6, 16–22

มอรมอนในวัยชรามอบแผ่นโลหะให้บุตรชายคือโมโรไน

มอรมอนต้องการให้ผู้คนเชื่อในพระเยซู เขาหวังว่าผู้คนจำนวนมากจะอ่านหนังสือเล่มนี้ในอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งครอบครัวชาวเลมันในสักวันหนึ่ง ถ้าพวกเขาอ่าน พวกเขาจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับพระเยซู ก่อนที่มอรมอนจะตาย เขาได้มอบบันทึกให้บุตรชายคือโมโรไนเพื่อให้บันทึกนั้นปลอดภัย

ถ้อยคําของมอรมอน 1:1–2; มอรมอน 3:17–22; 5:8–24; 6:6; 7; 8:1