Κεφάλαιο 50
Οι Ιαρεδίτες φεύγουν από τη Βαβέλ
Ο Ιαρέδ και ο αδελφός του ήταν ενάρετοι άνδρες, οι οποίοι ζούσαν σε μία πόλη που ονομαζόταν Βαβέλ. Έζησαν εκατοντάδες χρόνια πριν από τους Νεφίτες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι στη Βαβέλ ήταν άνομοι. Έχτισαν έναν πύργο για να προσπαθήσουν να φτάσουν στον ουρανό. Ο Κύριος θύμωσε και άλλαξε τη γλώσσα τους.
Ο Ιαρέδ ζήτησε από τον αδελφό του να προσευχηθεί και να ζητήσει από τον Κύριο να μην αλλάξει τη γλώσσα των οικογενειών και των φίλων τους.
Ο αδελφός του Ιαρέδ προσευχήθηκε και ο Κύριος απάντησε στην προσευχή του. Ο Ιαρέδ, ο αδελφός του και οι οικογένειες και φίλοι τους μπορούσαν ακόμα να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον.
Ο Κύριος είπε στον αδελφό του Ιαρέδ να συγκεντρώσει την οικογένεια και τους φίλους του και να εγκαταλείψουν τη χώρα. Πήραν μαζί τους τα ζώα τους και κάθε είδος καρπού.
Ο Κύριος είπε ότι θα οδηγούσε τους Ιεραδίτες στη γη της επαγγελίας.
Οι Ιαρεδίτες έπιασαν πουλιά και ψάρια για να πάρουν μαζί τους.
Πήραν σμήνη μελισσών.
Οι Ιεραδίτες ταξίδεψαν στην ερημιά. Ο Κύριος τους μίλησε μέσα από ένα σύννεφο και τους είπε προς τα πού να πάνε.
Ο Κύριος είπε ότι ο λαός που ζει στη γη της επαγγελίας πρέπει να υπηρετεί τον Θεό αλλιώς θα καταστραφεί.
Όταν οι Ιεραδίτες έφτασαν στα παράλια, έστησαν τις σκηνές τους. Έμειναν δίπλα στη θάλασσα για τέσσερα χρόνια.