« ថ្ងៃទី ១១ ខែ ធ្នូ ។ តើខ្ញុំកំពុងទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដែរឬទេ ? ហាកាយ; សាការី ១–៣; ៧–១៤ » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិ ឆ្នាំ ២០២២ ( ឆ្នាំ ២០២១ )

« ថ្ងៃទី ១១ ខែ ធ្នូ ។ តើខ្ញុំកំពុងទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដែរឬទេ ? » ចូរមកតាមខ្ញុំ—សម្រាប់កូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន និងថ្នាក់យុវនារី ៖ ប្រធានបទខាងគោលលទ្ធិ ឆ្នាំ ២០២២

រូបភាព

ក្រុមគ្រួសារនៅក្រៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធ

ថ្ងៃទី ១១ ខែ ធ្នូ

តើខ្ញុំកំពុងទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាចម្បងនៅក្នុងជីវិតរបស់ខ្ញុំដែរឬទេ ?

ហាកាយ; សាការី ១–៣; ៧–១៤

រូបភាព

រូបតំណាងប្រឹក្សាជាមួយគ្នា

ប្រឹក្សាជាមួយគ្នា

ដឹកនាំដោយសមាជិកម្នាក់ក្នុងគណៈប្រធានកូរ៉ុម ឬគណៈប្រធានថ្នាក់ មានរយៈពេល ១០–២០ នាទី

នៅដើមការប្រជុំ សូមសូត្ររួមគ្នានូវ បាវចនាយុវនារី ឬ បាវចនាកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុន ។ បន្ទាប់មកសូមដឹកនាំការពិភាក្សាមួយអំពីកិច្ចការនៃសេចក្តីសង្រ្គោះ និងភាពតម្កើងឡើង ដោយប្រើសំណួរមួយ ឬច្រើនដូចខាងក្រោម ឬ សំណួររបស់បងប្អូនផ្ទាល់ ( សូមមើល ក្បួនខ្នាតទូទៅ ១០.២, ១១.២, នៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ) ។ ដាក់ផែនការដើម្បីអនុវត្តតាមអ្វីដែលបងប្អូនពិភាក្សា ។

រស់នៅតាមដំណឹងល្អ ។ តើគណៈប៊ីស្សពបានពិភាក្សាអ្វីខ្លះនៅក្នុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាយុវវ័យវួដ ? តើសកម្មភាពអ្វីដែលយើងអាចធ្វើផ្អែកលើការពិភាក្សានេះ ?
ការមើលថែដល់អ្នកដែលត្រូវការជំនួយ ។ តើយើងអាចជួយដល់មនុស្សតាមរបៀបដូចជាព្រះគ្រីស្ទ នៅពេលយើងមើលឃើញតម្រូវការមួយ ហើយមិនដឹងថាត្រូវនិយាយអ្វីយ៉ាងដូចម្តេច ?
ការអញ្ជើញមនុស្សទាំងអស់ឲ្យទទួលយកដំណឹងល្អ ។ តើមានអ្វីខ្លះដែលយើងបានរកឃើញនៅក្នុងដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនេះដែលនាំអំណរមកឲ្យយើង ? តើយើងអាចចែកចាយអំណរនោះជាមួយនឹងមនុស្សដទៃបានដោយរបៀបណា ?
រួបរួមក្រុមគ្រួសារសម្រាប់ភាពអស់កល្បភាពអស់កល្បជានិច្ច ។ តើយើងធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្វែងរកឈ្មោះនៃបុព្វការីជនរបស់យើងដែលត្រូវការពិធីបរិសុទ្ធក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ? តើយើងអាចធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីជួយអ្នកដទៃស្វែងរកឈ្មោះនៃបុព្វការីជនរបស់ពួកគេ ?

នៅចុងបញ្ចប់នៃមេរៀននេះ សូមធ្វើនូវអ្វីដែលត្រឹមត្រូវដូចខាងក្រោមនេះ ៖

ថ្លែងទីបន្ទាល់អំពីគោលការណ៍ដែលបានបង្រៀន ។
រំឭកសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមអំពីផែនការ និងការអញ្ជើញទាំងឡាយដែលបានដាក់អំឡុងការប្រជុំ ។

បង្រៀនគោលលទ្ធិ

ដឹកនាំដោយអ្នកដឹកនាំជាមជ្ឈិមវ័យ ឬជាយុវវ័យម្នាក់ មានរយៈពេល ២៥–៣៥ នាទី

រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណ

ជីវិតគឺពោរពេញទៅដោយរឿងសំខាន់ៗដែលត្រូវធ្វើ ។ ប្រសិនបើយើងមិនប្រយ័ត្នប្រយែងទេ ភាពមមាញឹកនៃជីវិតអាចធ្វើឲ្យយើងភ្លេចគោលបំណងនៃជីវិតនេះ ។ យើងដឹងថាព្រះអង្គសង្គ្រោះ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់គួរតែជាអាទិភាពខ្ពស់បំផុតរបស់យើង ប៉ុន្តែរឿងផ្សេងទៀតអាចបង្វែរអារម្មណ៍យើងដោយងាយ ។ ប្រហែលនោះជាមូលហេតុដែលបទគម្ពីរណែនាំយើងឲ្យ « ត្រូវឲ្យពិចារណាផ្លូវដែលជើងឯងដើរ ហើយចាត់ចែងឲ្យអស់ទាំងផ្លូវឯងបានត្រឹមត្រូវចុះ » ( សុភាសិត ៤:២៦ ), « ពិចារណាផ្លូវប្រព្រឹត្តរបស់ខ្លួនចុះ » ( ហាកាយ ១:៥ ) និង « ចូរអ្នករាល់គ្នាពិចារណាខ្លួនឯងមើល តើស្ថិតនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿឬទេ » ( កូរិនថូស ទី២ ១៣:៥ ) ។

ពួកអ៊ីស្រាអែលដែលរស់នៅសម័យរបស់ព្យាការី ហាកាយ ត្រូវការអញ្ជើញបែបនេះ ។ នៅក្នុងកិច្ចខិតខំដ៏មានតម្លៃដើម្បីកសាងក្រុងយេរូសាឡិមឡើងវិញ ពួកគេបានបញ្ឈប់ការសាងសង់ព្រះរាជដំណាក់របស់ព្រះអម្ចាស់ឡើងវិញ ។ សូមពិចារណាពីការព្រមានរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅក្នុង ហាកាយ ១ អាចអនុវត្តចំពោះយើងនៅសព្វថ្ងៃនេះ ។ តើបងប្អូននឹងបំផុសគំនិតដល់យុវវ័យដែលបងប្អូនបង្រៀនឲ្យវាយតម្លៃពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេក្នុងការទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេយ៉ាងដូចម្តេច ? បងប្អូនអាចមើលសារលិខិតរបស់អែលឌើរ ឌែល ជី រិនឡាន់ « Unwavering Commitment to Jesus Christ » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៩ ទំព័រ ២២–២៥ ) ឬសារលិខិតរបស់ប្រធាន អែសរ៉ា ថាហ្វ ប៊ែនសិន នៅក្នុង « The Great Commandment—Love the Lord » ( នៅក្នុង Teachings of Presidents of the Church: Ezra Taft Benson [ ឆ្នាំ ២០១៤ ] ទំព័រ ៣៧–៤៥ ) ។

យើងអាចទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាអាទិភាពខ្ពស់បំផុត ។

រៀនជាមួយគ្នា

បងប្អូនអាចចាប់ផ្តើមការពិភាក្សាមួយតាមរយៈការសរសេរឃ្លាចេញពី ហាកាយ ១:៦ នៅលើក្តារខៀន ។ តើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីគំនិតទាំងនេះ—ការសាបព្រួសគ្រាប់ពូជ ប៉ុន្តែមិនដែលច្រូតកាត់ ការបរិភោគ ប៉ុន្តែមិនដែលមានអារម្មណ៍ស្កប់ស្កល់ ឬរកប្រាក់ ប៉ុន្តែដាក់ប្រាក់នៅក្នុងថង់ដែលធ្លុះ—អំពីការចំណាយពេលលើកិច្ចការក្រៅពីអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់ចង់ឲ្យយើងធ្វើ ? ខណៈដែលព្រះអម្ចាស់ពុំបានបង្គាប់យើងឲ្យសាងសង់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធឡើងវិញ តើ ទ្រង់ បង្គាប់យើងឲ្យផ្តោតយកចិត្តទុកដាក់លើអ្វីខ្លះ ? តើយើងអាចទុករឿងទាំងនោះជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងយ៉ាងដូចម្តេច ? សកម្មភាពខាងក្រោមនេះអាចជួយយុវវ័យឲ្យវាយតម្លៃការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេ ដើម្បីទុកកិច្ចការរបស់ព្រះជាអាទិភាពនៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ ។

ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់គឺជាឱកាសប្រចាំសប្តាហ៍ដ៏ឥតខ្ចោះដើម្បីវាយតម្លៃការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់យើងក្នុងការធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តើយើងអាចប្រើសាក្រាម៉ង់ដើម្បីពិចារណាថាតើយើងកាន់តែដូចព្រះអង្គសង្គ្រោះយ៉ាងដូចម្តេច ? ប្រហែលជាយុវវ័យអាចចែកចាយពីរបៀបដែលពួកគេព្យាយាមធ្វើកិច្ចការនេះ ។ ពួកគេក៏អាចធ្វើបញ្ជីសំណួរដែលពួកគេអាចសួរខ្លួនឯងនៅក្នុងអំឡុងពេលសាក្រាម៉ង់ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យសញ្ជឹងគិតពីបទគម្ពីរ សារលិខិត ឬធនធានផ្សេងទៀតមួយឬ ច្រើន នៅក្រោម « ធនធានគាំទ្រ » នៅពេលពួកគេធ្វើបញ្ជីរបស់ពួកគេ ។
ប្រធាន ឌៀថើរ អេស្វ អុជដូហ្វ នៅក្នុងសារលិខិតរបស់លោក « Of Things That Matter Most » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១០ ទំព័រ ១៩–២២ ) បានចែកចាយដំបូន្មានដែលអាចជួយយុវវ័យឲ្យ « ពិចារណាផ្លូវប្រព្រឹត្ត [ របស់ពួកគេ ] ចុះ » ( ហាកាយ ១:៥ ) ។ បងប្អូនអាចអញ្ជើញបុគ្គល ឬក្រុមតូចៗឲ្យអានផ្នែកបីចុងក្រោយនៃសុន្ទរកថានេះ ( ចាប់ផ្តើមជាមួយផ្នែក « The Power of Basics » ) ដោយស្វែងរកអត្ថន័យដែលផ្តោតជីវិតរបស់យើងទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយអ្វីដែលពួកគេមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើដើម្បីពង្រឹងការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ពួកយើងភាគច្រើនកំពុងរវល់ធ្វើរឿងល្អៗ ។ ប៉ុន្តែរឿងល្អៗទាំងនោះ ពុំមែនតែងតែជារឿងដ៏ប្រសើរបំផុតនោះទេ ។ សូមពិចារណាការចែកចាយសេចក្តីថ្លែងការណ៍ចេញពីផ្នែកទីមួយនៃសារលិខិតរបស់ប្រធាន ដាល្លិន អេក អូក « Good, Better, Best » ( Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៧ ទំព័រ ១០៤–៨ ) ដែលអាចជួយយុវវ័យយល់ពីគោលការណ៍នេះ ។ បងប្អូនក៏អាចអញ្ជើញពួកគេឲ្យធ្វើបញ្ជីសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេផងដែរ ។ សូមឲ្យពួកគេវាតម្លៃរៀងៗខ្លួនថាតើសកម្មភាពនីមួយៗទាំងនេះគឺមានលក្ខណៈ « ល្អ », « ប្រសើរ » ឬក៏ « ល្អបំផុត » ។ តើអ្វីដែលធ្វើឲ្យសកម្មភាពមួយមានលក្ខណៈ « ល្អបំផុត » ? សូមលើកទឹកចិត្តយុវវ័យឲ្យចែកចាយជាមួយគ្នានូវអ្វីដែលពួកគេរៀនពីការវាយតម្លៃខ្លួនឯង ។

ធ្វើសកម្មភាពដោយសេចក្ដីជំនឿ

សូមលើកទឹកចិត្តសមាជិកថ្នាក់ ឬកូរ៉ុមឲ្យសញ្ជឹងគិត ហើយកត់ត្រាអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើដើម្បីធ្វើតាមការបំផុសគំនិត ដែលពួកគេបានទទួលនៅថ្ងៃនេះ ។ ពួកគេអាចចែកចាយគំនិតរបស់ពួកគេបាន ប្រសិនបើពួកគេចង់ចែកចាយ ។ សូមអញ្ជើញពួកគេឲ្យគិត អំពីរបៀបដែលការធ្វើតាមចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេនឹងពង្រឹងទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

ធនធានគាំទ្រ

យ៉ូស្វេ ២៤:១៤–១៥; ម៉ាថាយ ៦:១៩–៣៤; ២២:៣៦–៤០; ម៉ាកុស ១០:១៧–២២; កូរិនថូស ទី១ ១១:២៣–២៨; កូរិនថូស ទី២ ១៣:៥; កូល៉ុស ៣:១–២ ( យើងគួរតែទុកកិច្ចការរបស់ព្រះសំខាន់នៅក្នុងជីវិតរបស់យើង )
ស្កត់ ឌី វីតធី « Becoming like Him » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ១២–១៥
« ពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ » ទំនុកតម្កើង ល.រ. ៩៩

ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ

« វាពុំចាំបាច់ត្រូវបង្រៀនអ្វីគ្រប់យ៉ាងនៅក្នុងថ្នាក់តែមួយពេល ដើម្បីប៉ះដល់ដួងចិត្តនរណាម្នាក់នោះទេ—ជាញឹកញាប់ចំណុចគន្លឹះមួយ ឬពីរ គឺល្មមគ្រប់គ្រាន់ហើយ » ( ការបង្រៀនតាមរបៀបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ទំព័រ៧ ) ។