۱۲–۱۸ فوریه: «ما به خوشبختی زندگی می‌کردیم»

۲ نیفای ۳–۵

با خواندن ۱ نیفای، ممکن است این تصور را داشته باشید که نیفای به نحوی جذاب‌تر و بی‌باک‌تر از حد معمول است. «درشت قامت» هم از نظر جسمانی و هم از نظر روحانی (۱ نیفای ۲: ۱۶، به نظر می‌رسید او از آزمایش‌هایی که با آن روبه‌رو شده بود، متزلزل نشده بود. یا حداقل این چیزی است که ما ممکن است فرض کنیم. در حالی که ایمان نیفای قابل توجه بود، سخنان دستخوش احساساتِ او در ۲ نیفای ۴ نشان می‌دهد که حتی افراد وفادار نیز گاهی احساس «بدبختی» می‌کنند و «به آسانی» با وسوسه‌ها «احاطه» می‌شوند. اینجا کسی را می‌بینیم که تلاش می‌کند، کسی که می‌خواهد شاد باشد، اما «دل[ش] به سبب گناها[نش] می‌نالد.» ما می‌توانیم با این و با عزم امیدوارکننده‌ای که در پی‌اش می‌آید ارتباط برقرار کنیم: «با این وجود، من می‌دانم به چه کسی توکّل کرده‌ام» (رجوع کنید به ۲ نیفای ۴: ۱۵–۱۹).

در حالی که نیفای و قومش یاد گرفتند که «به خوشبختی» زندگی کنند (۲ نیفای ۵: ۲۷)، آنها همچنین آموختند که شادی به راحتی یا بدون دوره‌هایی از غم و اندوه به دست نمی‌آید. این در نهایت از توکل به خدا، «صخرهٔ [درستکاریمان]» ناشی می‌شود (۲ نیفای ۴: ۳۵).

ایده‌هایی برای یادگیری در خانه و کلیسا

۲ نیفای ۳: ۶–۲۴

جوزف اِسمیت توسط خدا برای احیای مژده انتخاب شد.

لیحای با پسرش یوسف نبوّت یوسف مصری را در میان گذاشت. این پیشگویی در مورد یک «رائی برگزیده» آینده، جوزف اسمیت بود. آیات ۶–۲۴ دربارهٔ اینکه جوزف اسمیت، «رائی برگزیده»، برای برکت بخشیدن به مردم خدا چه خواهد کرد، چه می‌گویند؟ اینکه چگونه کار جوزف اسمیت برای شما «ارزش بزرگی» داشته است را در نظر بگیرید. ممکن است بتوانید از ویدیوهای مربوط به جوزف اسمیت در مجموعۀ «Prophets of the Restoration» در کتابخانۀ مژده، ایده‌هایی دریافت کنید. به سوالاتی از این دست فکر کنید، و پاسخ‌های خود را ثبت کنید:

• بواسطهٔ آنچه جوزف اسمیت آموزش داد، دربارۀ پدر آسمانی و عیسی مسیح چه می‌دانید؟

• چگونه زندگی شما به دلیل آنچه سَروَر بواسطهٔ جوزف اسمیت احیاء کرد، متفاوت است؟

• اگر احیاء اتفاق نمی‌افتاد، زندگی شما چگونه بود؟

یکی از بخش‌های مهم مأموریت تبشیری جوزف اسمیت این بود که کتاب مورمون را پیش آورد. از این فصل دربارهٔ اینکه چرا کتاب مورمون اهمیت دارد چه می‌آموزید؟ به ویژه، می‌توانید به دنبال دلایلی در آیات ۷، ۱۱–۱۳، ۱۸–۲۴ باشید.

همچنین رجوع کنید به ترجمهٔ جوزف اسمیت، پیدایش ۵۰: ۲۴–۳۸ (در ضمیمه کتاب مقدس)؛ مباحث مژده، «جوزف اسمیت،» کتابخانهٔ مژده؛ «Praise to the Man،» سرودها، شماره. ۲۷.

پیامبرِ سَروَر، اثرِ دیوید لیندسلی

۲ نیفای ۴: ۱۵–۳۵

«سَروَرا، من به تو توکّل کرده‌ام.»

نیفای گفت که او «امور روان[اَش] را» می‌نویسد (آیه ۱۵). همان طور که آنچه را که او در ۲ نیفای ۴: ۱۵–۳۵ نوشته است را می‌خوانید، از خود بپرسید، «امور روانِ من چیست؟» در نظر بگیرید که مانند نیفای، آنها را بنویسید و با افرادی که دوستشان دارید به اشتراک بگذارید.

دیدن اینکه نیفای وقتی احساس آشفتگی و مضطرب بودن می‌کرد چطور تسلی می‌یافت، می‌تواند به شما وقتی احساسات مشابهی دارید، کمک کند. در آیات ۱۵–۳۵ به دنبال بخش‌هایی باشید که شما را تسلی می‌دهند. آیا شخص دیگری را می‌شناسید که ممکن است از این بخش‌ها تسلی بیابد؟

همچنین رجوع کنید به رونالد اِی. رَزبَند،«چیزهای روح من،» مجلهٔ لیاحونا، نوامبر. ۲۰۲۱، ۳۹–۴۱.

۲ نیفای ۵

من می‌توانم خوشبختی را در زندگی کردن بر اساس مژدهٔ عیسی مسیح بیابم.

فکر می‌کنید شاد بودن به چه معناست؟ نیفای نوشت که مردمش «به خوشبختی» زندگی می‌کردند (رجوع کنید به ۲ نیفای ۵: ۲۷). می‌توانید بگردید به دنبال انتخاب‌هایی که نیفای و مردمش کردند که به آنها کمک کرد شاد باشند (برای نمونه، رجوع کنید به ۲ نیفای ۵: ۶، ۱۰–۱۷). چه چیزی می‌تواند به شما کمک کند تا مانند مردم نیفای زندگی خوشبختی بسازید؟

۲ نیفای ۵: ۲۰–۲۱

نفرینی که بر سر لامانیان آمد چه بود؟

در روزگار نیفای، نفرین لامانیان این بود که آنها «به سبب نابکاری‌هایشان … از پیشگاه سَروَر بریده شدند» (۲ نیفای ۵: ۲۰–۲۱). این بدان معنی بود که روح سَروَر از زندگی آنها برداشته شده بود. بعدها زمانی که لامانیان مژدهٔ عیسی مسیح را در آغوش کشیدند، «نفرین خدا دیگر در پی آنها نبود» (آلما ۲۳: ۱۸).

کتاب مورمون همچنین بیان می‌کند که بعد از جدا شدن نیفایان از لامانیان، نشانهٔ پوستی از سیاهی بر لامانیان آمد. ماهیت و ظاهر این نشانه کاملاً درک نشده است. این نشانه در ابتدا لامانیان را از نیفایان متمایز می‌کرد. بعداً، همانطور که نیفایان و لامانیان هر کدام دوره‌هایی از شرارت و عدالت را پشت سر گذاشتند، این نشانه غیر مرتبط شد.

در روزگار ما پیامبران با قطعیت می‌گویند که پوست تیره نشانهٔ بی‌اعتباری یا نفرین الهی نیست. رئیس راسل اِم. نلسون اعلام کرد: «من به شما اطمینان می‌دهم که مقام شما در برابر خدا با رنگ پوست شما تعیین نمی‌شود. علاقه و عدم علاقه با خدا بستگی به ارادت شما به خدا و فرامین او دارد و نه به رنگ پوست شما.» («بگذار خدا غالب شود،» لیاحونا، نوامبر. ۲۰۲۰، ۹۴).

همان طور که نیفای آموزش داد، سَروَر «هیچ کسی را که به سوی او آید، سیاه و سپید، در بند و آزاد، مرد و زن، را رد نمی کند؛ … همه در نزد خدا یکسانند» (۲ نیفای ۲۶: ۳۳).

همچنین رجوع کنید به «Till We All Come in the Unity of the Faith» (ویدیو)، کتابخانهٔ مژده.

برای ایده‌های بیشتر، به شماره‌های این ماه مجلات لیاحونا و برای تقویت نوجوانان رجوع کنید.

ایده‌هایی برای آموزش کودکان

۲ نیفای ۳: ۶–۲۴

جوزف اسمیت یک پیامبر بود.

• در نظر بگیرید که چگونه می‌توانید به فرزندان خود دربارهٔ کار بزرگی که خدا از طریق جوزف اسمیت به انجام رساند، آموزش دهید. برای شروع، می‌توانید به فرزندانتان کمک کنید کلمه «رائی» را در ۲ نیفای ۳: ۶ پیدا کنند و توضیح دهید که پیامبران را رائی می‌نامند زیرا پدر آسمانی به آنها کمک می‌کند چیزهایی را ببینند که ما نمی‌توانیم ببینیم. اینکه چرا از داشتن رائی که کلیسا را ​​رهبری می‌کند سپاسگزار هستید را به اشتراک بگذارید.

• کتاب هنر مژده چندین تصویر دارد که می‌توانید از آنها برای آموزش دربارۀ کاری که خدا از طریق جوزف اسمیت انجام داد، استفاده کنید (رجوع کنید به تصاویر ۸۹– ۹۵). اجازه دهید فرزندانتان آنچه را که در مورد تصاویر می‌دانند به اشتراک بگذارند. چرا جوزف اسمیت یک «رائی برگزیده» خوانده می‌شود؟ جوزف اسمیت چه کاری انجام داد که «ارزش بزرگی» دارد؟ (آیه ۷).

۲ نیفای ۴: ۱۵–۳۵؛ ۵

من «امور سَروَر» را دوست دارم.

• چه چیزی ما را شاد می‌کند؟ آیاتی از ۲ نیفای ۴ را با هم بخوانید تا دریابید چه چیزی نیفای را دلشاد کرده یا او را شاد کرده است (رجوع کنید به آیات ۱۵–۱۶، ۲۰–۲۵، ۳۴–۳۵). ارشد رونالد اِی. رَزبَند در پیامش «چیزهای روح [امور روانِ] من،» هفت «امور سَروَر» را که برای خودش ارزشمند هستند به اشتراک گذاشت (لیاحونا، نوامبر. ۲۰۲۱، ۳۹–۴۱). شاید بتوانید فهرست او را با هم مرور کنید و در مورد «امورِ سَروَر» که برای شما ارزشمند است، صحبت کنید.

• ۲ نیفای ۵ همچنین چیزهایی را توصیف می‌کند که به نیفایان کمک می‌کرد «به خوشبختی» زندگی کنند (آیه ۲۷). می‌توانید کلمات یا تصاویری ارائه دهید که نشان‌دهنده این موارد هستند و به فرزندانتان کمک می‌کند آنها را با آیات فصل ۵ مطابقت دهند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از خانواده (آیه ۶)، فرمان‌های خدا (آیه ۱۰)، نوشته‌های مقدس (آیه ۱۲)، کار (آیات ۱۵ و ۱۷)، معبدها (آیه ۱۶)، و گمارش‌های کلیسا (آیه ۲۶). این چیزها چگونه برای ما خوشبختی می‌آورند؟

۲ نیفای ۵: ۱۵–۱۶

معبد، خانۀ سَروَر است.

• همان طور که ۲ نیفای ۵: ۱۵–۱۶ را برای فرزندانتان می‌خوانید، آنها می‌توانند وانمود کنند که به نیفای در ساختن معبد کمک می‌کنند. شما همچنین می‌توانید تصاویری از ساختمان‌های مختلف، از جمله یک معبد را به آنها نشان دهید. معابد چه تفاوتی با دیگر بناها دارند؟ با یکدیگر در میان بگذارید که چرا معبد برای شما مهم است (همچنین رجوع کنید به «من عاشق معبدم،» کتاب ترانهٔ کودکان، ۹۵).

هر لحظه می‌تواند یک لحظهٔ آموزش باشد. به آموزشِ خانواده‌تان به عنوان کاری که هفته‌ای یک بار در درسِ رسمی انجام می‌دهید، فکر نکنید. به آن به عنوان کاری فکر کنید که همیشه انجام می‌دهید.

برای ایده‌های بیشتر، به شماره این ماه مجله دوست رجوع کنید.

معبد نیفای، اثرِ مایکل تی. مَلم