นักรบหนุ่มสองพันคน โดย อาร์โนลด์ ไฟร์เบิร์ก

19–25 สิงหาคม: “ได้รับการปกปักรักษาโดยเดชานุภาพอันอัศจรรย์ของพระองค์”

แอลมา 53–63

เมื่อเปรียบเทียบกับกองทัพชาวเลมัน ชายหนุ่ม “กองทัพเล็กๆ” (แอลมา 56:33) ของฮีลามันไม่น่าจะรบชนะได้ นอกจากจะมีจำนวนน้อยแล้ว ทหารของฮีลามัน “ยังหนุ่มมาก” และ “ไม่เคยต่อสู้มาก่อน” ด้วย (แอลมา 56:46–47) ในบางด้าน สถานการณ์ของพวกเขาอาจดูคุ้นๆ กับพวกเราที่บางครั้งรู้สึกว่ามีจำนวนน้อยกว่าและพ่ายแพ้ในการสู้รบยุคสุดท้ายกับซาตานและกองกำลังของความชั่วร้ายในโลก

แต่กองทัพของฮีลามันมีข้อได้เปรียบบางอย่างเหนือชาวเลมันที่ไม่เกี่ยวกับจำนวนหรือทักษะด้านการทหาร พวกเขาเลือกฮีลามันศาสดาพยากรณ์ให้นำพวกเขา (ดู แอลมา 53:19) “พวกเขาได้รับการสอนจากมารดา, ว่าหากพวกเขาไม่สงสัย, พระผู้เป็นเจ้าจะทรงปลดปล่อยพวกเขา” (แอลมา 56:47) และพวกเขามี “ศรัทธายิ่ง … ในสิ่งที่พวกเขาได้รับการสอน” ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงได้รับความคุ้มครองโดย “เดชานุภาพอันปาฏิหาริย์ของพระผู้เป็นเจ้า” (แอลมา 57:26) ดังนั้นเมื่อเผชิญกับการสู้รบของชีวิต เราจึงใช้ความกล้าหาญได้ กองทัพของฮีลามันสอนเราว่า “มีพระผู้เป็นเจ้าผู้เที่ยงธรรม, และผู้ใดก็ตามที่ไม่สงสัย, ผู้นั้นจะได้รับการปกปักรักษาโดยเดชานุภาพอันอัศจรรย์ของพระองค์” (แอลมา 57:26)

แนวคิดสำหรับการเรียนรู้ที่บ้านและที่โบสถ์

แอลมา 53:10–22; 56:43–49, 55–56; 57:20–27; 58:39–40

การมีศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้าช่วยฉันเอาชนะความกลัว

หากไม่ใช่เพราะศรัทธา ทหารหนุ่มของฮีลามันคงมีเหตุผลสมควรให้รู้สึกกลัว แต่เพราะศรัทธา พวกเขาจึงมีเหตุผลมากขึ้นให้กล้าหาญ ขณะที่ท่านอ่านเกี่ยวกับพวกเขาใน แอลมา 53–58 ให้มองหาสิ่งที่ช่วยให้ท่านเผชิญกับความกลัวด้วยศรัทธาในพระคริสต์ ท่านอาจจะเน้นข้อต่อไปนี้: แอลมา 53:10–22; 56:43–49, 55–56; 57:20–27; และ 58:39–40 ตารางนี้จะช่วยท่านบันทึกสิ่งที่พบ

คุณลักษณะของทหารหนุ่มของฮีลามัน:
เหตุผลที่ทำให้ศรัทธาในพระคริสต์ของพวกเขาแรงกล้ามาก:
สิ่งที่พวกเขาทำเพื่อใช้ศรัทธาในพระคริสต์:
วิธีที่พระผู้เป็นเจ้าทรงอวยพรพวกเขา:

เพื่อชนะการสู้รบทางวิญญาณ เราต้องใช้เดชานุภาพของพระเยซูคริสต์ด้วย ท่านจะเข้าถึงเดชานุภาพของพระองค์ได้อย่างไร? ค้นหาคำตอบในข่าวสารของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันเรื่อง “ดึงพลังของพระเยซูคริสต์เข้ามาในชีวิตเรา” (เลียโฮนา, พ.ค. 2017, 39–42) ท่านอาจจะเปรียบเทียบคำแนะนำของเขากับสิ่งที่เหล่าทหารของฮีลามันทำ

หลังจากศึกษาสิ่งเหล่านี้แล้ว ให้นึกถึงการสู้รบทางวิญญาณของท่านเอง เขียนสิ่งที่ท่านรู้สึกได้รับการดลใจให้ทำเพื่อใช้ศรัทธาของท่านในพระเยซูคริสต์

ดู นีล แอล. แอนเดอร์เซ็น, “บาดเจ็บ,” เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 83–86; “จริงต่อศรัทธา,” เพลงสวด, บทเพลงที่ 129–130 “Drawing upon the Power of God in Our Lives” (วีดิทัศน์), Gospel Library; Gospel Topics, “Faith in Jesus Christ,” Gospel Library ด้วย

พวกเขาไม่สงสัย โดย โจเซฟ บริกคีย์

แอลมา 58:1–12, 31–37; 61

ผู้ติดตามพระเยซูคริสต์ไม่ขุ่นเคืองง่าย

ฮีลามันกับเพโฮรันมีเหตุผลให้ขุ่นเคือง ฮีลามันไม่ได้รับการสนับสนุนสำหรับกองทัพของเขา และเพโฮรันถูกโมโรไนกล่าวหาอย่างผิดๆ ว่าไม่ให้การสนับสนุนนั้น (ดู แอลมา 58:4–9, 31–32; 60) ท่านประทับใจอะไรเกี่ยวกับปฏิกิริยาของพวกเขาใน แอลมา 58:1–12, 31–37 และ แอลมา 61 ท่านรู้สึกว่าเหตุใดพวกเขาจึงตอบสนองแบบนี้?

เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์ให้เพโฮรันเป็นแบบอย่างของความอ่อนโยนและสอนว่า “แบบอย่างที่มีความหมายและสูงส่งที่สุดของความอ่อนโยนพบในพระชนม์ชีพของพระผู้ช่วยให้รอด” (“อ่อนโยนและใจนอบน้อม,” เลียโฮนา, พ.ค. 2018, 32) ไตร่ตรองว่าพระผู้ช่วยให้รอดทรงแสดงความอ่อนโยนอย่างไร ดูตัวอย่างเช่น มัทธิว 27:11–26; ลูกา 22:41–42; ยอห์น 13:4–17 ท่านจะทำตามแบบอย่างของพระองค์ได้อย่างไร?

แอลมา 60:7–14

ฉันมีความรับผิดชอบต่อการหนุนใจคนรอบข้าง

โมโรไนเขียนว่าพระผู้เป็นเจ้าจะทรงให้เพโฮรันรับผิดชอบถ้าเขาจงใจละเลยความต้องการของกองทัพชาวนีไฟ ท่านเรียนรู้อะไรจาก แอลมา 60:7–14 เกี่ยวกับการดูแลคนทุกข์ยากเดือดร้อน? ท่านจะทำอะไรได้บ้างเพื่อรับรู้และขานรับความต้องการของผู้อื่นให้มากขึ้น?

แอลมา 62:39-51

ถ้าฉันอ่อนน้อมถ่อมตน ความท้าทายในชีวิตจะหันใจฉันไปหาพระผู้เป็นเจ้า

ใส่ไข่ดิบหนึ่งฟองและมันฝรั่งหนึ่งหัวในน้ำเดือดเพื่อช่วยให้ท่านคิดว่าจะเลือกให้การทดลองทำให้ท่าน “อ่อนลง” หรือ “แข็งกระด้าง” ขณะต้มไข่และมันฝรั่ง ให้ศึกษา แอลมา 62:39–51 และสังเกตว่าผู้คนมีปฏิกิริยาอย่างไรต่อการปฏิบัติศาสนกิจของฮีลามันหลังจากทำสงครามกับชาวเลมันเป็นเวลานาน จากนั้นท่านจะเปรียบเทียบปฏิกิริยาของพวกเขาต่อการสั่งสอนพวกเขาเมื่อ 13 ปีก่อน (ดู แอลมา 45:20–24) ชาวนีไฟได้รับผลกระทบต่างออกปอย่างไรจากความทุกข์เดียวกัน? เมื่อไข่กับมันฝรั่งสุกเต็มที่แล้ว ให้ตอกไข่และหั่นมันฝรั่ง น้ำเดือดส่งผลต่อทั้งสองสิ่งนี้ต่างกันอย่างไร? ท่านเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับวิธีที่เราสามารถเลือกตอบสนองต่อความทุกข์? ท่านจะหันมาหาพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไรในช่วงความทุกข์ของท่าน?

ดึงประสบการณ์ในบ้านมาใช้ ถ้าท่านสอนชั้นเรียนที่โบสถ์ ขอให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้ที่บ้าน อาทิเช่น ค้นหาสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้เกี่ยวกับความทุกข์และความอ่อนน้อมถ่อมตนจากการต้มไข่และมันฝรั่ง

ดูแนวคิดเพิ่มเติมจากนิตยสาร เลียโฮนา และ เพื่อความเข้มแข็งของเยาวชน ฉบับเดือนนี้

แนวคิดสำหรับการสอนเด็ก

แอลมา 53:20–21; 56:47–48

ฉันสามารถซื่อสัตย์ต่อพระผู้เป็นเจ้าเหมือนทหารหนุ่มของฮีลามัน

• ท่านสามารถใช้แหล่งช่วยมากมายแบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับทหารของฮีลามัน รวมทั้งรูปภาพในโครงร่างนี้และ “บทที่ 34: ฮีลามันกับนักรบหนุ่ม 2,000 คน” (เรื่องราวจากพระคัมภีร์มอรมอน, 93–94) หน้ากิจกรรมของสัปดาห์นี้จะช่วยเด็กคิดวิธีที่พวกเขาจะเป็นเหมือนกองทัพของฮีลามันได้ ท่านอาจจะบอกคุณสมบัติบางอย่างของทหารหนุ่มจาก แอลมา 53:20–21 เพื่อเป็นการเริ่มต้น ท่านจะร้องเพลง “เราจะนำความจริงไปทั่วหล้า” ด้วยกัน (หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 92–93)

แอลมา 56:45-48; 57:21

ฉันสามารถซื่อสัตย์ต่อสิ่งที่บิดามารดาสอนด้วยความชอบธรรม

• ทหารหนุ่มของฮีลามันพึ่งพาศรัทธาของมารดาเมื่อพวกเขาเผชิญกับความท้าทายใหญ่หลวง ท่านอาจจะอ่าน แอลมา 56:46–48 กับเด็ก และขอให้พวกเขาฟังว่ามารดาของคนหนุ่มเหล่านี้สอนอะไรพวกเขาเกี่ยวกับศรัทธา ท่านอาจจะถามเด็กว่าได้เรียนรู้อะไรจากพ่อแม่—หรือผู้ใหญ่ที่มีศรัทธาคนอื่นๆ—เกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอด เหตุใดการเชื่อฟัง “อย่างเคร่งครัด” จึงสำคัญ? (แอลมา 57:21)

• ท่าน—เหมือนมารดาของทหารหนุ่ม—จะแน่ใจได้อย่างไรว่าลูกๆ รู้ว่าท่านมีศรัทธาในพระผู้เป็นเจ้า? วิธีหนึ่งคือแบ่งปันว่าศรัทธาของท่านส่งผลต่อชีวิตท่านอย่างไร ตัวอย่างเช่น พระองค์ทรง “ปลดปล่อย” ท่านอย่างไรเมื่อท่าน “ไม่สงสัย”?

เมล็ดแห่งศรัทธา โดย เจย์ วอร์ด

แอลมา 53:10–18

ฉันสามารถรักษาพันธสัญญาของฉันกับพระบิดาบนสวรรค์

• ท่านอาจจะให้เด็กพูดถึงเวลาที่มีคนทำสัญญาและรักษาสัญญากับพวกเขา พวกเขารู้สึกอย่างไรเมื่อมีคนรักษาสัญญา? ท่านจะอ่าน แอลมา 53:10–18 และเชื้อเชิญให้เด็กดูว่าฮีลามัน ผู้คนของแอมัน และพวกบุตรของผู้คนของแอมันทำและรักษาสัญญาหรือพันธสัญญาของพวกเขาอย่างไร ท่านอาจจะแบ่งปันว่าพระบิดาบนสวรรค์ประทานพรท่านอย่างไรเมื่อท่านรักษาพันธสัญญา

แอลมา 61:3–14

ฉันเลือกได้ว่าจะไม่โกรธ

เชื้อเชิญให้เด็กนึกถึงเวลาที่พวกเขาถูกกล่าวหาว่าทำบางอย่างที่พวกเขาไม่ได้ทำ เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเพโฮรันให้เด็กฟัง (ดู แอลมา 60–61; ดู “บทที่ 35: แม่ทัพโมโรไนกับเพโฮรัน,” เรื่องราวจากพระคัมภีร์มอรมอน, 95–97 ด้วย) เพื่อเรียนรู้ว่าเพโฮรันมีปฏิกิริยาอย่างไร ให้ผลัดกันอ่าน จาก แอลมา 61:3–14 เพโฮรันทำอะไรเมื่อโมโรไนกล่าวหาเขา? (ดู แอลมา 61:2–3, 8–9) เราเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับการให้อภัยจากแบบอย่างของพระผู้ช่วยให้รอด? (ดู ลูกา 23:34)

ดูแนวคิดเพิ่มเติมจากนิตยสาร เพื่อนเด็ก ฉบับเดือนนี้

It’s True, Sir, All Present and Accounted For [ใช่ครับท่าน ทุกคนพร้อมทำหน้าที่] โดย คลาร์ก เคลลีย์ ไพรซ์