مورمون در حال خلاصه کردن ورقه‌ها، اثرِ تام لاول

۲۸ اکتبر – ۳ نوامبر: «من می‌خواهم که بتوانم همه … را ترغیب کنم تا توبه کنند.»

مورمون ۱–۶

مورمون از بیان «سرگذشت کاملی» از «چنین صحنهٔ» نابکاری و خونریزی که در میان نیفایان دید، چشم پوشی کرد (مورمون ۲: ۱۸؛ ۵: ۸). ولی آنچه که او در مورمون ۱–۶ ثبت کرد کافی است تا به ما یادآوری کند افرادی که زمانی نیکوکار بودند تا چه حد می‌توانند سقوط کنند. در میان چنین نابکاری فراگیری، هیچ کس نمی‌توانست مورمون را به خاطر خسته شدن و یا حتی دلسرد شدنش، سرزنش کند. با این حال او در سراسر آنچه که دید و تجربه کرد، هیچ گاه درکش را از شفقت بزرگ خدا و اعتقادش به این را که توبه راهی برای دریافت این شفقت است، از دست نداد. و علی‌رغم آنکه خودِ مردم مورمون دعوت دادخواهانهٔ او به سوی توبه را رد کردند، او می‌دانست که مخاطبان بیشتری دارد که آنها را ترغیب به توبه کند. او گفت: «بنگرید، من به همۀ کرانه‌های زمین می‌نویسم.» به عبارت دیگر، او خطاب به شما می‌نوشت (رجوع کنید به مورمون ۳: ۱۷–۲۰). و امروز، پیام او برای شما، همان پیامی است که می‌توانست نیفایان را در روزگار خودشان نجات دهد: «به مژدۀ عیسی مسیح … ایمان آورید. … توبه [کنید] و برای ایستادن در برابر کرسی داوری مسیح آماده [شوید]» (مورمون ۳: ۲۱–۲۲).

همچنین رجوع کنید به «Mormon Preserves the Record to Bring the House of Israel to Christ» (ویدیو)، کتابخانهٔ مژده.

ایده‌هایی برای یادگیری در خانه و کلیسا

مورمون ۱–۶

من می‌توانم از عیسی مسیح پیروی کنم، صرف نظر از اینکه دیگران چه می‌کنند.

زمانی که مورمون تنها ۱۰ سال داشت، تفاوت قابل توجهی با افراد اطرافش داشت. همان طور که مورمون ۱–۶ را می‌خوانید، به دنبال راه‌هایی باشید که ایمان مورمون به عیسی مسیح او را منحصر به فرد کرد و به او فرصت‌هایی برای خدمت و برکت دادن به دیگران داد. می‌توانید با آیات زیر آغاز کنید:

مورمون ۱: ۲–۳، ۱۳–۱۷.چه تفاوت‌هایی بین مورمون و مردمش مشاهده می‌کنید؟ او چه ویژگی‌هایی داشت که به او کمک کرد در چنین دوران سختی از نظر روحانی قوی بماند؟

مورمون ۲: ۱۸–۱۹.مورمون از چه کلماتی استفاده کرد تا جهانی را که در آن زندگی می‌کرد، توصیف کند؟ او چگونه با وجود آنچه در اطرافش می‌گذشت امیدش را حفظ کرد؟

مورمون ۳: ۱۲مورمون چه احساسی نسبت به مردم اطرافش داشت؟ شما چگونه می‌توانید عشقی مانند عشقی که او داشت، را پرورش دهید؟

چه آیات دیگری در مورمون ۱–۶ ایمان مورمون به عیسی مسیح را برجسته می‌کند؟ به خاطر اینکه او انتخاب کرد وفادار بماند، چه فرصت‌هایی به او داده شد؟

مطالعهٔ پیامِ رئیس توماس اِس. مانسون را در نظر بگیرید «Be an Example and a Light» (لیاحونا، نوامبر. ۲۰۱۵، ۸۶–۸۸)، به دنبال دلایلی بگردید که چرا مهم است که پیروان عیسی مسیح چشمگیر یا متفاوت باشند. چگونه این جملات را کامل می کنید؟ « برای الگوی رفتاری بود وقتی که . این به من کمک کرد که بخواهم .»

مورمون می‌توانست احساس کند که الگوی رفتاری‌اش تفاوتی در مردمش ایجاد نمی‌کند. اگر فرصتی برای صحبت با مورمون داشتید، دربارهٔ اینکه چگونه الگوی رفتاری او برای شما تفاوت ایجاد کرده است، به او چه می‌گفتید؟

همچنین رجوع کنید به دیوید اِی. بِدنار، «Quick to Observe،» در انزاین، دسامبر. ۲۰۰۶، ۳۰–۳۶، یا لیاحونا، دسامبر. ۲۰۰۶، ۱۴–۲۰؛ «Something Different about Us: Example» (ویدیو)، کتابخانهٔ مژده، مباحث مژده، «Living the Gospel of Jesus Christ،» کتابخانهٔ مژده.

به دیگران کمک کنید آنچه را که می‌آموزند به اشتراک بگذارند. وقتی مردم آنچه را که آموخته‌اند به اشتراک می‌گذارند، ایمان خود و دیگران را تقویت می‌کنند (رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۸۸: ۱۲۲). سعی کنید از خانواده یا کلاس خود بپرسید که چه تجربیاتی از مطالعهٔ سخن خدا داشته‌اند.

نبرد، اثرِ جورج کُوکُو

مورمون ۲: ۱۰–۱۵

غم و اندوه خداپسندانه مرا به سوی مسیح و تغییری پایدار هدایت می‌کند.

مورمون زمانی که اندوه مردمش را دید، امید داشت که توبه کنند. اما «اندوهشان به سوی توبه نبود» (مورمون ۲: ۱۳) — این اندوه خدایی نبود بلکه اندوه دنیوی بود. برای درک این تفاوت، آنچه را که از مورمون ۲: ۱۰–۱۵ یاد می‌گیرید در نموداری مانند این یادداشت کنید:

اندوه خدایی	اندوه دنیوی
به سوی عیسی می‌آید (آیه ۱۴)	خدا را نفرین می‌کند (آیه ۱۴)

از کجا می‌فهمید اندوهتان خدایی است یا دنیوی؟ اگر در حال تجربهٔ اندوه دنیوی هستید، چگونه می‌توانید آن را به اندوه خدایی تبدیل کنید؟

همچنین رجوع کنید به ۲ قرنتیان ۷: ۸–۱۱؛ میشل دی. کریگ، «نارضایتی خدایی،» لیاحونا، نوامبر. ۲۰۱۸، ۵۲–۵۵.

مورمون ۳: ۳، ۹

«آنها نفهمیدند که این سَروَر بود که آنها را امان داده بود.»

مورمون مشاهده کرد که نیفایان از راه‌هایی که سَروَر آنها را برکت داده بود، قدردانی نکردند. هنگامی که مورمون ۳: ۳، ۹ را می‌خوانید، می‌توانید به این بیاندشید که چگونه تاثیر خدا را در زندگیتان تصدیق می‌کنید. زمانی که از تأثیر او قدردانی می‌کنید، چه برکاتی از راه می‌رسند؟ عواقب عدم تصدیق او چیست؟ (رجوع کنید به مورمون ۲: ۲۶؛ اصول و پیمان‌ها ۵۹: ۲۱).

همچنین رجوع کنید به هنری بی. آیرینگ، «O Remember, Remember،» در لیاحونا، نوامبر. ۲۰۰۷، ۶۶–۶۹.

مورمون ۵: ۸–۲۴؛ ۶: ۱۶–۲۲

عیسی مسیح با آغوش باز ایستاده است تا من را بپذیرد.

اگر زمانی نسبت به گناهان خود دلسرد شدید، توصیف مورمون از منجی که «با آغوش باز ایستاد تا شما را بپذیرد» می‌تواند باعث اطمینان خاطر شود. همان طور که مورمون ۵: ۸–۲۴ و ۶: ۱۶–۲۲ را می‌خوانید، در مورد احساسات پدر آسمانی و عیسی نسبت به خودتان، حتی زمانی که گناه می‌کنید، چه می‌آموزید؟ چگونه احساس کرده‌اید که عیسی مسیح با آغوش باز به شما نزدیک می‌شود؟ در نتیجهٔ آن، الهام به انجام چه کاری می‌گیرید؟

همچنین رجوع کنید به «Come unto Jesus»، در سرودها، شماره. ۱۱۷.

ایده‌هایی برای آموزش کودکان

مورمون ۱: ۱–۳؛ ۲: ۱، ۲۳–۲۴؛ ۳: ۱–۳، ۱۲، ۱۷–۲۲

مانند مورمون، می‌توانم از عیسی مسیح پیروی کنم.

• از آنجایی که مورمون زمانی که ایمانش را به مسیح توسعه داد بسیار جوان بود، می‌تواند الهام بخش فرزندانتان باشد. شاید بتوانید مورمون ۱: ۱–۳ را بخوانید و فرزندانتان بتوانند گوش کنند برای پیدا کردن سن مورمون وقتی عمارون به او مأموریت ویژه‌ای داد. همچنین می‌توانید به آنها کمک کنید تا در این آیات ویژگی‌هایی را که عمارون در مورمون دید، بیابند. چگونه این ویژگی‌ها به ما کمک می‌کنند تا از عیسی مسیح پیروی کنیم؟

  

  مورمون، ۱۰ سالگی، اثر اِسکات اِم. اِسنو

• چون مورمون از عیسی مسیح پیروی کرد، به او فرصت‌هایی داده شد تا به دیگران خدمت کند و برکت دهد. می‌توانید فرزندانتان را دعوت کنید که یک یا چند بخش از متون زیر را بخوانند و به آنها کمک کنید آنچه را که دربارهٔ مورمون می‌آموزند به اشتراک بگذارند: مورمون ۱: ۱–۳؛ ۲: ۱، ۲۳–۲۴؛ و ۳: ۱–۳، ۱۲، ۲۰–۲۲ (همچنین رجوع کنید به «Chapter 49: Mormon and His Teachings،» در Book of Mormon Stories، ۱۳۸–۴۲). چگونه او از عیسی مسیح پیروی کرد؟ ایمانش به عیسی مسیح چگونه به دیگران کمک کرد یا برکت داد؟ چگونه ایمان ما می‌تواند به مردمی که می‌شناسیم کمک کند؟

مورمون ۲: ۸–۱۵

غم و اندوه خداپسندانه مرا به سوی مسیح و تغییری پایدار هدایت می‌کند.

• شاید بتوانید نموداری مانند نمودار «ایده‌هایی برای یادگیری در خانه و کلیسا» بسازید تا به فرزندانتان کمک کنید هنگام خواندنِ مورمون ۲: ۸، ۱۰–۱۵ تفاوت بین اندوه خدایی و دنیوی را درک کنند. سپس آنها همچنین می‌توانند مورمون ۲: ۱۲ را جستجو کنند تا دلایلی بیابند که چرا توبه باید «دل[ها را] … شادمان» نماید. چگونه می‌توانیم مطمئن شویم که اندوهی که به خاطر گناهانمان احساس می‌کنیم ما را به کمک جُستن از خدا برای تغییر هدایت می‌کند؟

مورمون ۳: ۳، ۹

پدر آسمانی به من برکات زیادی می‌دهد.

• دعوت از فرزندانتان برای فهرست کردن (یا ترسیم تصاویر) از چیزهایی که از آنها سپاسگزار هستند، ممکن است راه خوبی برای کمک به آنها برای احساس قدردانی کردن از خدا باشد. بعد از اینکه آنها فهرستی تهیه کردند، می‌توانید مورمون ۳: ۳، ۹ را بخوانید و توضیح دهید که پدر آسمانی همچنین به نیفایان برکت داده بود، اما آنها آن را تشخیص نداده بودند. چه کاری می‌توانیم انجام دهیم تا نشان دهیم که از پدر آسمانی به خاطر برکاتمان سپاسگزاریم؟

مورمون ۳: ۱۲

پدر آسمانی از من می‌خواهد که همه را دوست داشته باشم.

• با وجود اینکه نیفایان نابکار بودند، مورمون هرگز از دوست داشتن آنها دست برنداشت. به فرزندانتان کمک کنید کلمات «مهر ورزیده» و «مهر» را در مورمون ۳: ۱۲ پیدا کنند. همچنین می‌توانید با هم ترانه‌ای دربارهٔ مهر ورزیدن به دیگران بخوانید، مانندِ «Jesus Said Love Everyone» (کتاب ترانهٔ کودکان، ۶۱)، در حالی که تصاویری از کودکانی از سر تا سر جهان را نشان می‌دهید. به مهرِ خدا به همه فرزندانش گواهی دهید.

برای ایده‌های بیشتر، به شماره این ماه مجله Friend رجوع کنید.

کتاب مورمون نوشته شد تا «اینکه شما به مژدۀ عیسی مسیح، ایمان آورید» (مورمون ۳: ۲۱).