«Φωνές της Αποκατάστασης: Η οικογένεια του Τζόζεφ Σμιθ», Έλα, ακολούθα με–Για το σπίτι και την εκκλησία: Διδαχή και Διαθήκες 2025 (2025)
«Η οικογένεια του Τζόζεφ Σμιθ», Έλα, ακολούθα με–Για το σπίτι και την εκκλησία: 2025
Φωνές της Αποκατάστασης
Η οικογένεια του Τζόζεφ Σμιθ
Ο καθένας μας είναι βαθιά επηρεασμένος από την οικογενειακή μας ζωή και για τον Τζόζεφ Σμιθ δεν ήταν διαφορετικά. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και οι πρακτικές των γονέων του φύτευσαν σπόρους πίστης που έκαναν δυνατή την Αποκατάσταση. Στο ημερολόγιο του Τζόζεφ καταγράφεται αυτός ο φόρος τιμής: «Τα λόγια και η γλώσσα αδυνατούν να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη που οφείλω στον Θεό, ο οποίος μου έχει δώσει τόσο αξιοσέβαστους γονείς».
Τα ακόλουθα παραθέματα από τη μητέρα του, Λούσυ Μακ Σμιθ, τον αδελφό του Γουίλλιαμ Σμιθ και από τον ίδιο τον Προφήτη, μας δίνουν μία ιδέα για τη θρησκευτική επιρροή στο σπίτι των Σμιθ.
Joseph Smith Family [Η οικογένεια Τζόζεφ Σμιθ], υπό Dan Baxter
Λούσυ Μακ Σμιθ
«[Το 1802 περίπου] αρρώστησα… Είπα στον εαυτό μου ότι δεν είμαι έτοιμη να πεθάνω, διότι δεν γνωρίζω τους τρόπους του Χριστού και μου φαινόταν σαν να υπήρχε ένα σκοτεινό και μοναχικό χάσμα ανάμεσα σε εμένα και τον Χριστό, το οποίο δεν τολμώ να επιχειρήσω να διασχίσω…
»Κοίταξα τον Κύριο και ικέτευσα και παρακάλεσα τον Κύριο να μου χαρίσει τη ζωή ώστε να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να παρηγορήσω την καρδιά του συζύγου μου. Έτσι έμεινα όλη τη νύχτα… Ανέλαβα τη δέσμευση απέναντι στον Θεό [πως] αν με άφηνε να ζήσω θα προσπαθούσα όσο καλύτερα μπορούσα να βρω εκείνη τη θρησκεία που θα μου έδινε τη δυνατότητα να Τον υπηρετώ σωστά, είτε αυτή ήταν στην Αγία Γραφή είτε όπου αλλού την έβρισκα, ακόμα και εάν ήταν να αποκτηθεί από τους ουρανούς με προσευχή και πίστη. Τελικώς μία φωνή μίλησε σε εμένα και είπε: “Ψάχνετε, και θα βρείτε· κρούετε, και θα σας ανοιχτεί. Ας παρηγορείται η καρδιά σας. Πιστεύετε στον Θεό, και σε μένα πιστεύετε”…
»Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα απέκτησα δύναμη ακατάπαυστη. Λιγοστά έχω πει επάνω στο θέμα της θρησκείας, μολονότι απασχολούσε ολοκληρωτικά τον νου μου και σκεπτόμουν ότι θα έδειχνα κάθε επιμέλεια μόλις κατόρθωνα να βρω κάποιο βαθιά θρησκευόμενο άτομο, το οποίο θα γνώριζε τους δρόμους του Θεού, για να μου διδάξει τα των Ουρανών».
Γουίλλιαμ Σμιθ
«Η μητέρα μου, η οποία ήταν μια βαθιά ευσεβής γυναίκα και ενδιαφερόταν πολύ για την ευημερία των παιδιών της, τόσο εδώ, όσο και για την άλλη ζωή, χρησιμοποίησε κάθε μέσον που θα μπορούσε να της προτείνει η αγάπη της ως γονέα, ώστε να ασχοληθούμε με την επιζήτηση της σωτηρίας της ψυχής μας ή (όπως το έλεγαν τότε) “να είμαστε θρησκευόμενοι”. Επιβαλλόταν σε εμάς ώστε να παρευρισκόμαστε στις συγκεντρώσεις και ολόκληρη σχεδόν η οικογένεια άρχισε να ενδιαφέρεται για το ζήτημα και γίναμε αναζητητές της αλήθειας».
«Από όσο μπορώ να θυμηθώ, πάντοτε είχαμε οικογενειακές προσευχές. Θυμάμαι καλά ότι ο πατέρας συνήθιζε να έχει τα γυαλιά του στο τσεπάκι του γιλέκου του… και όταν εμείς τα αγόρια τον βλέπαμε να ψάχνει τα γυαλιά του, ξέραμε ότι ήταν σημάδι να ετοιμαστούμε για προσευχή και αν δεν το παρατηρούσαμε, η μητέρα θα έλεγε: “Γουίλλιαμ” ή όποιος άλλος ήταν ο απρόσεκτος “ετοιμάσου για προσευχή”. Μετά την προσευχή τραγουδούσαμε ένα τραγούδι».
Ο Τζόζεφ Σμιθ ο πρεσβύτερος και η Λούσυ Σμιθ δίδαξαν τα παιδιά τους να μελετούν τις γραφές.
Τζόζεφ Σμιθ
«Λέω τώρα ότι [ο πατέρας μου] δεν έκανε ποτέ στη ζωή του, από όσο μπορώ να γνωρίζω, ούτε μία κακή πράξη που θα μπορούσε να ειπωθεί ότι δεν ήταν γενναιόδωρη. Αγαπούσα τον πατέρα μου και την ανάμνησή του. Και η ανάμνηση των ευγενών πράξεών του ξεκουράζει το βάρος των συλλογισμών στον νου μου. Και πολλά αυτού του είδους τα λόγια του ως γονέα προς εμένα είναι γραμμένα επάνω στην καρδιά μου. Ιερές για εμένα είναι οι σκέψεις που υπεραγαπώ της ιστορίας της ζωής του, που πέρασαν στον νου μου και εμφυτεύθηκαν εκεί από τη δική μου παρατήρηση από τότε που γεννήθηκα… Η μητέρα μου επίσης είναι μία από τις ευγενικότερες και η καλύτερη από όλες τις γυναίκες».