“เสียงของการฟื้นฟู: การรวมกันในโอไฮโอ” จงตามเรามา—สําหรับบ้านและศาสนจักร: หลักคําสอนและพันธสัญญา 2025 (2025)
“การรวมกันในโอไฮโอ” จงตามเรามา—สำหรับบ้านและศาสนจักร: 2025
เสียงของการฟื้นฟู
การรวมกันในโอไฮโอ
หมู่บ้านเคิร์ทแลนด์ โดย อัล ราวด์ส
ฟีบี คาร์เตอร์
ท่ามกลางวิสุทธิชนจำนวนมากที่ไปรวมกันในโอไฮโอเมื่อทศวรรษ 1830 คือฟีบี คาร์เตอร์ เธอเข้าร่วมศาสนจักรทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของสหรัฐเมื่ออายุประมาณยี่สิบห้าปีแม้บิดามารดาของเธอไม่เข้าร่วม ต่อมาเธอเขียนเล่าการตัดสินใจย้ายไปโอโฮโอเพื่อร่วมกับวิสุทธิชนว่า:
“เพื่อนๆ ประหลาดใจกับการตัดสินใจครั้งนี้ ดิฉันเองก็ประหลาดใจ แต่มีบางอย่างในตัวดิฉันบีบคั้นให้ทำเช่นนั้น ดิฉันแทบจะทนดูความโศกเศร้าของคุณแม่ขณะที่ดิฉันออกจากบ้านไม่ไหว และถ้าไม่ใช่เพราะพระวิญญาณที่อยู่ในใจดิฉันคงจะใจอ่อนในที่สุด คุณแม่บอกดิฉันว่าท่านยอมเห็นดิฉันถูกฝังมากกว่าจะให้ดิฉันออกไปในโลกไร้หัวใจตามลำพัง
“‘[ฟีบี]’ ท่านถามเสียงหนักแน่นว่า ‘ลูกจะกลับมาหาแม่ไหมถ้าลูกพบว่าความเชื่อของมอรมอนผิด’?
“ดิฉันตอบว่า ‘ค่ะแม่ หนูจะกลับมา’ … คำตอบของดิฉันทำให้ท่านเบาใจ แต่ทำให้เราทุกคนเศร้ามากเมื่อจากกัน เมื่อถึงเวลาออกเดินทางดิฉันไม่เชื่อใจตนเองว่าจะกล่าวลาได้ ดิฉันจึงเขียนลาแต่ละคนแทน วางไว้บนโต๊ะ วิ่งลงบันได และกระโดดขึ้นรถม้า ดิฉันจึงจากบ้านวัยเด็กที่ดิฉันรักมาแบบนั้นเพื่อเชื่อมโยงชีวิตดิฉันกับวิสุทธิชนของพระผู้เป็นเจ้า”
ในข่าวสารอำลาฉบับหนึ่ง ฟีบีเขียนว่า:
“พ่อแม่ที่รัก—ตอนนี้หนูกำลังจะออกจากหลังคาบ้านพ่อแม่ไปสักพัก … หนูไม่รู้ว่านานแค่ไหน—แต่ใช่ว่าจะไม่รู้สึกสำนึกคุณต่อความเมตตาที่หนูได้รับตั้งแต่ยังเป็นทารกจนถึงปัจจุบัน—แต่ดูเหมือนพระผู้อารักขาทรงสั่งให้ไปตอนนี้ ขอให้เรามอบทั้งหมดนี้ไว้ในพระหัตถ์ของพระผู้อารักขาและขอบพระทัยที่เราได้รับอนุญาตให้อยู่ด้วยกันมานานภายใต้สภาวการณ์อันน่าพอใจที่เรามี โดยเชื่อว่าทุกอย่างจะเกิดผลดีต่อเราถ้าเรารักพระผู้เป็นเจ้าอย่างยิ่งยวด ขอให้เราตระหนักว่าเราสามารถสวดอ้อนวอนพระผู้เป็นเจ้าผู้จะทรงฟังคำสวดอ้อนวอนที่จริงใจของทุกคนที่พระองค์ทรงสร้างและประทานสิ่งที่ดีที่สุดให้เรา …
“แม่คะ หนูเชื่อว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงประสงค์ให้หนูไปตะวันตกและหนูเชื่อมั่นว่าเป็นมานานแล้ว ตอนนี้หนทางเปิดแล้ว … หนูเชื่อว่าพระวิญญาณของพระเจ้าทรงเปิดหนทางนั้นซึ่งกว้างพอสำหรับทุกสิ่ง อย่าทุกข์ใจเพราะลูกของแม่เลย พระเจ้าจะทรงปลอบโยนหนูค่ะ หนูเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงดูแลหนูและประทานสิ่งที่ดีที่สุดให้หนู … หนูไปเพราะพระอาจารย์ทรงเรียก—พระองค์ทรงทำให้หนูเข้าใจหน้าที่ของตนเป็นอย่างดี”