“เสียงของการฟื้นฟู: สมาคมสงเคราะห์” จงตามเรามา—สําหรับบ้านและศาสนจักร: หลักคําสอนและพันธสัญญา 2025 (2025)
“สมาคมสงเคราะห์” จงตามเรามา—สำหรับบ้านและศาสนจักร: 2025
เสียงของการฟื้นฟู
สมาคมสงเคราะห์
ในปี 1842 หลังจากจัดตั้งสมาคมสงเคราะห์ในนอวู อิลลินอยส์ ศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธกล่าวว่า “ศาสนจักรไม่มีวันจัดตั้งได้อย่างสมบูรณ์จนกว่าจะจัดตั้งองค์การให้สตรี” ในทำนองเดียวกัน การศึกษาเรื่องการฟื้นฟูศาสนจักรของพระเจ้าและฐานะปุโรหิตของพระองค์จะไม่สมบูรณ์จนกว่าจะศึกษาเรื่องสมาคมสงเคราะห์ด้วย ซึ่งองค์การนี้เป็น “การฟื้นฟูแบบแผนสมัยโบราณ” ของสานุศิษย์สตรีของพระเยซูคริสต์
เอไลซา อาร์. สโนว์มีบทบาทสำคัญในการฟื้นฟูนั้น เธออยู่ที่นั่นเมื่อจัดตั้งสมาคมสงเคราะห์ครั้งแรกในฐานะเลขานุการของสมาคมเพื่อจดบันทึกระหว่างการประชุม เธอเป็นพยานด้วยตนเองว่าสมาคมสงเคราะห์จัดตั้ง “ตามแบบแผนของฐานะปุโรหิต” ด้านล่างเป็นคำที่เธอเขียนขณะรับใช้เป็นประธานสมาคมสงเคราะห์สามัญคนที่สองเพื่อช่วยให้พี่น้องสตรีเข้าใจงานที่ทรงมอบให้เธอในฐานะธิดาแห่งพันธสัญญาของพระผู้เป็นเจ้า
เพื่อเรียนรู้มากขึ้นว่าสมาคมสงเคราะห์จัดตั้งอย่างไร ให้ดู Daughters in My Kingdom: The History and Work of Relief Society (2017), 1–25; The First Fifty Years of Relief Society (2016), 3–175
ภาพวาดองค์การสมาคมสงเคราะห์ โดย พอล แมนน์
เอไลซา อาร์. สโนว์
“ถึงแม้ชื่อ [สมาคมสงเคราะห์] จะเป็นชื่อสมัยใหม่ แต่สถาบันดังกล่าวมีมาแต่โบราณ [โจเซฟ สมิธ] บอกเราว่าองค์การเดียวกันกับที่มีอยู่ในศาสนจักรสมัยโบราณ ซึ่งมีการกล่าวถึงองค์การนี้ในสาส์นบางฉบับที่บันทึกไว้ในพันธสัญญาใหม่โดยใช้ชื่อ ‘สตรีที่ทรงเลือกไว้’ [ดู 2 ยอห์น 1:1; หลักคำสอนและพันธสัญญา 25:3]
“สมาคมสงเคราะห์เป็นองค์การที่จะดำรงอยู่ไม่ได้หากปราศจากฐานะปุโรหิต เพราะเหตุว่าองค์การดังกล่าวได้สิทธิอำนาจและอิทธิพลทั้งหมดมาจากแหล่งนั้น เมื่อนำฐานะปุโรหิตไปจากแผ่นดินโลก สถาบันนี้พร้อมด้วยส่วนประกอบอื่นทั้งหมดของระเบียบที่ถูกต้องของศาสนจักรของพระเยซูคริสต์บนแผ่นดินโลกจึงดับสูญ …
“เพราะเคยอยู่ในองค์การของ ‘สมาคมสตรีสงเคราะห์แห่งนอวู’ … เคยมีประสบการณ์ไม่น้อยในสมาคมนั้น ดิฉันจึงขอถ่ายทอดแนวคิดบางประการที่จะช่วยเหลือธิดาแห่งไซอันขณะก้าวเข้ามาในตำแหน่งสำคัญมากนี้ซึ่งเต็มไปด้วยความรับผิดชอบใหม่ๆ มากมาย ถ้าธิดาและมารดาคนใดในอิสราเอลกำลังรู้สึกถูกจำกัดแม้แต่นิดเดียวในสภาพปัจจุบันของเธอ เวลานี้พวกเธอจะมีโอกาสมากพอให้ใช้พลังความสามารถทุกอย่างซึ่งประสาทให้พวกเธอด้วยใจกรุณาเป็นที่สุดเพื่อทำคุณประโยชน์ …
สมาคมสงเคราะห์จัดตั้งในห้องชั้นบนของร้านอิฐแดง
“หากใครมีคำถามเกิดขึ้นในใจว่าวัตถุประสงค์ของสมาคมสตรีสงเคราะห์คืออะไร? ดิฉันจะตอบว่า—ทำคุณประโยชน์—นำความสามารถทั้งหมดที่เรามีมาใช้ทำคุณประโยชน์ ไม่เฉพาะในการสงเคราะห์คนยากไร้เท่านั้นแต่ในการช่วยจิตวิญญาณให้รอดด้วย ความพยายามอย่างเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจะทำให้บรรลุผลนับไม่ถ้วนมากกว่าต่างคนต่างทำสุดแรงสุดฝีมือ …
“ในการดูแลคนยากไร้ สมาคมสตรีสงเคราะห์มีหน้าที่อื่นให้ทำมากกว่าเพียงสงเคราะห์ความต้องการทางกาย พวกเธอต้องเอาใจใส่ความยากจนของจิตและความเจ็บป่วยของใจด้วย และหลายครั้งการแสดงออกที่อ่อนโยน—คำปรึกษาไม่กี่คำ หรือแม้กระทั่งการจับมือทักทายด้วยความรักความอบอุ่นจะทำคุณประโยชน์มากกว่าและมีค่ามากกว่าถุงเงิน …
“เมื่อวิสุทธิชนต่างถิ่นมารวมกัน ทุกคนเป็นคนแปลกหน้า และมีคนดักรอหลอกพวกเขาให้หลงทาง สมาคม [สงเคราะห์] ควรพร้อมดูแล [พวกเขา] ทันที นำพวกเขาเข้ามาในสมาคมที่จะขัดเกลาและยกระดับพวกเขา เหนือสิ่งอื่นใดคือทำให้พวกเขามีศรัทธาแรงกล้ามากขึ้นในพระกิตติคุณ และในการทำเช่นนั้นอาจเป็นเครื่องมือในการช่วยคนมากมายให้รอด
“ต้องใช้หนังสือหลายเล่มเพื่อนิยามหน้าที่ เอกสิทธิ์ และความรับผิดชอบที่มากับขอบข่ายงานของสมาคม … จงทำงานของสมาคม (ภายใต้การกำกับดูแลของอธิการ) อย่างสงบ ตั้งใจ กระตือรือร้น พร้อมเพรียง ร่วมกับการสวดอ้อนวอน และพระผู้เป็นเจ้าจะทรงอวยพรท่านให้ประสบผลสำเร็จ”