“ພາກຫ້ອຍທ້າຍ ຂ: ສຳລັບປະຖົມໄວ—ການກະກຽມເດັກນ້ອຍໃຫ້ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າໄປຕະຫລອດຊີວິດ,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 2025 (2025)

“ພາກຫ້ອຍທ້າຍ ຂ,” ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ—ສຳລັບບ້ານ ແລະ ໂບດ: 2025

ພາກຫ້ອຍທ້າຍ ຂ

ສຳລັບປະຖົມໄວ—ການກະກຽມເດັກນ້ອຍໃຫ້ຢູ່ໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າໄປຕະຫລອດຊີວິດ

ໃນເດືອນທີ່ມີຫ້າອາທິດ, ຄູສອນປະຖົມໄວຖືກຊຸກຍູ້ໃຫ້ປ່ຽນບົດຮຽນຂອງວັນອາທິດທີຫ້າ ຕາມທີ່ກຳນົດໄວ້ໃນປຶ້ມ ຈົ່ງຕາມເຮົາມາ ດ້ວຍກິດຈະກຳການຮຽນຮູ້ເຫລົ່ານີ້ ຢ່າງໜ້ອຍໜຶ່ງຢ່າງ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ.

ຫລັກທຳ ແລະ ພິທີການແຫ່ງພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດ

ຄຳສອນຂອງພຣະຄຣິດສິດສອນເຮົາໃຫ້ຮູ້ວິທີກັບຄືນໄປຫາພຣະເຈົ້າ.

ເມື່ອພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ມາປະກົດຕົວຕໍ່ຜູ້ຄົນຢູ່ໃນອາເມຣິກາ, ພຣະອົງໄດ້ສິດສອນຄຳສອນຂອງພຣະອົງໃຫ້ກັບພວກເຂົາ. ພຣະອົງໄດ້ກ່າວວ່າ ເຮົາສາມາດເຂົ້າໄປໃນອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ ຖ້າຫາກເຮົາມີສັດທາ, ກັບໃຈ, ແລະ ຮັບບັບຕິສະມາ, ຮັບເອົາພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ແລະ ອົດທົນຈົນເຖິງທີ່ສຸດ (ເບິ່ງ 3 ນີໄຟ 11:31–40; ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:29 ນຳອີກ). ກິດຈະກຳຢູ່ຂ້າງລຸ່ມສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານສິດສອນເດັກນ້ອຍວ່າ ຫລັກທຳ ແລະ ພິທີການເຫລົ່ານີ້ຈະຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຫຍັບເຂົ້າໃກ້ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດຫລາຍຂຶ້ນຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຮົາໄດ້ແນວໃດ.

ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກກ່ຽວກັບຄຳສອນຂອງພຣະຄຣິດ, ໃຫ້ເບິ່ງ 2 ນີໄຟ 31.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ເອົາຮູບທີ່ເປັນຕົວແທນໃຫ້ແກ່ສັດທາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ການກັບໃຈ, ບັບຕິສະມາ, ແລະ ການຢືນຢັນ ໃຫ້ເດັກນ້ອຍ (ເບິ່ງ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 1, 111, 103, ແລະ 105). ອ່ານ ຫລື ທ່ອງຈຳ ຫລັກແຫ່ງຄວາມເຊື່ອຂໍ້ທີສີ່, ກັບເດັກນ້ອຍ, ແລະ ຂໍໃຫ້ພວກເຂົາເຍິງຮູບຂອງພວກເຂົາຂຶ້ນ ເມື່ອຫລັກທຳ ຫລື ພິທີການນັ້ນຖືກກ່າວເຖິງ. ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ຫລັກທຳ ແລະ ພິທີການແຕ່ລະຢ່າງເຫລົ່ານີ້ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາກາຍເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ແລະ ພຣະເຢຊູຄຣິດຫລາຍຂຶ້ນໄດ້ແນວໃດ.
ທ່ານຈະສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ສັດທາ, ການກັບໃຈ, ບັບຕິສະມາ, ແລະ ການຢືນຢັນ ເປັນເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນເທື່ອດຽວ ແຕ່ມີອິດທິພົນຕໍ່ຄວາມເຕີບໂຕທາງວິນຍານຂອງເຮົາຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຮົາແນວໃດ? ຍົກຕົວຢ່າງ, ທ່ານສາມາດສະແດງຮູບເມັດພືດ ແລະ ຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ ໃຫ້ພວກເຂົາເບິ່ງ (ຫລື ແຕ້ມສິ່ງເຫລົ່ານີ້ໃສ່ເທິງກະດານ). ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາຄິດຫາສິ່ງທີ່ຊ່ວຍເມັດພືດໃຫ້ເຕີບໂຕເປັນຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່, ເຊັ່ນ ນ້ຳ, ດິນ, ແລະ ແສງແດດ. ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາເຫັນວ່າ ສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຄືກັນກັບສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດ ເພື່ອຫຍັບເຂົ້າໃກ້ພຣະເຈົ້າຕະຫລອດຊີວິດຂອງເຮົາ—ການສ້າງສັດທາຂອງເຮົາໃນພຣະເຢຊູຄຣິດ, ການກັບໃຈທຸກວັນ, ການດຳລົງຊີວິດຕາມພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາ, ຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ, ແລະ ການຟັງຕາມພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.
ແບ່ງປັນເລື່ອງເລົ່າກັບເດັກນ້ອຍ ກ່ຽວກັບໝາກກະໂພກຈາກຂ່າວສານຂອງແອວເດີ ແດວ ຈີ ເຣັນລັນ “How Can Repenting Help Me Feel Happy?” (Friend, Dec. 2017, 12–13, or Liahona, Dec. 2017, 70–71; ເບິ່ງວິດີໂອ “Repentance: A Joyful Choice” [ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ] ນຳອີກ). ໃນຈຸດຕ່າງໆລະຫວ່າງເລື່ອງເລົ່າ, ໃຫ້ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບວ່າ ແອວເດີ ເຣັນລັນ ອາດຮູ້ສຶກແນວໃດ. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຮູ້ສຶກຊື່ນຊົມເມື່ອເຮົາກັບໃຈ? ແບ່ງປັນກັບເດັກນ້ອຍກ່ຽວກັບຄວາມຊື່ນຊົມ ແລະ ຄວາມຮັກທີ່ທ່ານໄດ້ຮູ້ສຶກ ເມື່ອທ່ານໄດ້ຂໍໃຫ້ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນອະໄພໃຫ້ທ່ານ.

Repentance: A Joyful Choice
Elder Dale G. Renlund tells a childhood story of lighting a firecracker in the chapel right before church began. He relates his story to the joy of repentance.

ການບັບຕິສະມາ

ພຣະເຢຊູຄຣິດເປັນຕົວຢ່າງໃຫ້ເຮົາ ເມື່ອພຣະອົງຮັບບັບຕິສະມາ.

ເຖິງແມ່ນວ່າພຣະເຢຊູບໍ່ມີບາບ, ແຕ່ພຣະອົງໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ ເພື່ອເປັນຕົວຢ່າງເຖິງການເຊື່ອຟັງຕໍ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ (ເບິ່ງ 2 ນີໄຟ 31:6–10).

ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກກ່ຽວກັບການບັບຕິສະມາ, ໃຫ້ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:37; Gospel Topics, “Baptism,” ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ສະແດງຮູບພາບການບັບຕິສະມາຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ການບັບຕິສະມາຂອງອີກຄົນໜຶ່ງ (ຫລື ເບິ່ງ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 35 ແລະ ເລກທີ 103 ຫລື ເລກທີ 104 ກໍໄດ້). ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍແບ່ງປັນສິ່ງທີ່ແຕກຕ່າງ ແລະ ສິ່ງທີ່ເໝືອນກັນ ລະຫວ່າງຮູບສອງແຜ່ນນີ້. ອ່ານ ມັດທາຍ 3:13–17 ຫລື “ບົດທີ 10: ພຣະເຢຊູໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ” ນຳກັນ ໃນ ເລື່ອງພຣະຄຳພີໃໝ່, 26–29, (ຫລື ວິດີໂອທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ). ປ່ອຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຊີ້ບອກສິ່ງທີ່ຢູ່ໃນຮູບພາບ ທີ່ຖືກກ່າວເຖິງຢູ່ໃນການອ່ານ ຫລື ໃນວິດີໂອ. ບອກເດັກນ້ອຍກ່ຽວກັບຄວາມຮັກຂອງທ່ານຕໍ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຄວາມປາດຖະໜາຂອງທ່ານທີ່ຈະຕິດຕາມພຣະອົງ.

1:51
Chapter 10: Jesus Is Baptized
ຟັງເພງ ຫລື ຮ້ອງເພງກ່ຽວກັບບັບຕິສະມາ, ເຊັ່ນ “When Jesus Christ Was Baptized” (Children’s Songbook, 102). ເຮົາຮຽນຮູ້ຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບການບັບຕິສະມາຈາກເພງ? ອ່ານ 2 ນີໄຟ 31:9–10, ແລະ ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງວ່າ ເປັນຫຍັງພຣະເຢຊູຄຣິດຈຶ່ງຮັບບັບຕິສະມາ. ເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ແຕ້ມຮູບຕົວເອງກ່ຽວກັບມື້ທີ່ພວກເຂົາຮັບບັບຕິສະມາ.

ເຮົາສາມາດເລືອກເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ຮັບບັບຕິສະມາ.

ການກະກຽມສຳລັບການບັບຕິສະມາ ມີຄວາມໝາຍຫລາຍກວ່າການກະກຽມສຳລັບເຫດການໃດໜຶ່ງ. ມັນໝາຍຄວາມວ່າ ການກະກຽມທີ່ຈະເຮັດພັນທະສັນຍາ ແລະ ແລ້ວໝາຍເຖິງການຮັກສາພັນທະສັນຍານັ້ນທັງຊີວິດ. ໄຕ່ຕອງວິທີທີ່ທ່ານສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈພັນທະສັນຍາທີ່ພວກເຂົາຈະເຮັດກັບພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ ເມື່ອພວກເຂົາຮັບບັບຕິສະມາ, ຊຶ່ງລວມທັງຄຳສັນຍາທີ່ພຣະອົງເຮັດກັບພວກເຂົາ ແລະ ຄຳສັນຍາທີ່ພວກເຂົາເຮັດກັບພຣະອົງ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ອະທິບາຍວ່າ ພັນທະສັນຍາແມ່ນຄຳສັນຍາລະຫວ່າງບຸກຄົນ ແລະ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນ. ຂະນະທີ່ເຮົາພະຍາຍາມຮັກສາຄຳສັນຍາຂອງເຮົາກັບພຣະເຈົ້າ, ພຣະເຈົ້າສັນຍາວ່າ ຈະອວຍພອນເຮົາ. ຂຽນ ຄຳສັນຍາຂອງເຮົາຕໍ່ພຣະເຈົ້າ ແລະ ຄຳສັນຍາຂອງພຣະເຈົ້າຕໍ່ເຮົາ ໃສ່ເທິງກະດານ. ອ່ານ ໂມໄຊຢາ 18:10, 13 ແລະ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:37 ນຳກັນ, ແລະ ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຂຽນລາຍການຄຳສັນຍາທີ່ພວກເຂົາພົບເຫັນ ໃສ່ກ້ອງຫົວຂໍ້ທີ່ເໝາະສົມ (ເບິ່ງ Dallin H. Oaks, “Your Baptism Covenant,” Friend, Feb. 2021, 2–3 ນຳອີກ). ສະແດງວິທີທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນໄດ້ອວຍພອນທ່ານ ຂະນະທີ່ທ່ານພະຍາຍາມຮັກສາພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາຂອງທ່ານ.
ສະແດງຮູບໃຫ້ເດັກນ້ອຍເບິ່ງ ກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຄຣິດໄດ້ກະທຳລະຫວ່າງການປະຕິບັດສາດສະໜາກິດຂອງພຣະອົງ (ສຳລັບບາງຕົວຢ່າງ, ໃຫ້ເບິ່ງ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 33–49). ປ່ອຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູກຳລັງເຮັດຫຍັງຢູ່ໃນແຕ່ລະຮູບ. ອ່ານ ໂມໄຊຢາ 18:8–10, 13, ແລະ ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງສິ່ງທີ່ພວກເຂົາສັນຍາວ່າຈະເຮັດ ເມື່ອພວກເຂົາຮັບບັບຕິສະມາ (ເບິ່ງ “The Baptism Covenant,” Friend, Feb. 2019, 7, ຫລື Liahona, Feb. 2019, F3 ນຳອີກ). ຄຳສັນຍາເຫລົ່ານີ້ມີອິດທິພົນຕໍ່ການກະທຳໃນແຕ່ລະວັນຂອງເຮົາແນວໃດ? ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ແຕ້ມຮູບຕົວເອງກຳລັງຊ່ວຍຄົນໃດຄົນໜຶ່ງ ດັ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຈະເຮັດ.

ການບັບຕິສະມາ — ເມື່ອເຮົາຮັບບັບຕິສະມາ, ເຮົາເຮັດຄຳສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ ແລະ ພຣະອົງເຮັດຄຳສັນຍາກັບເຮົາ.

ການຢືນຢັນ

ເມື່ອເຮົາຮັບການຢືນຢັນ, ເຮົາກາຍເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ.

ການກາຍເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ນຳພອນຫລາຍຢ່າງມາໃຫ້, ລວມທັງໂອກາດສຳລັບເດັກນ້ອຍທີ່ຈະມີພາກສ່ວນຢ່າງແຂງຂັນໃນວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ.

ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກກ່ຽວກັບການຢືນຢັນ ແລະ ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ, ໃຫ້ເບິ່ງ Gary E. Stevenson, “How Does the Holy Ghost Help You?,” Liahona, May 2017, 117–20; Topics and Questions, “Holy Ghost,” ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ເຊື້ອເຊີນຄົນໃດຄົນໜຶ່ງທີ່ຫາກໍໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນ ມາໃນຫ້ອງ ແລະ ແບ່ງປັນວ່າ ການຢືນຢັນເປັນຈັ່ງໃດ. ຂໍໃຫ້ບຸກຄົນນີ້ເວົ້າວ່າ ການເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດຕໍ່ລາວ? ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄິດເຖິງວິທີທີ່ພວກເຂົາຈະສາມາດຮັກສາພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາຂອງພວກເຂົາ ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ (ເຊັ່ນ ການຮັບໃຊ້ຄົນອື່ນ, ການເຊື້ອເຊີນຄົນອື່ນໃຫ້ມາຮຽນຮູ້ຕື່ມກ່ຽວກັບພຣະເຢຊູ, ການກ່າວອະທິຖານໃນການປະຊຸມ, ແລະ ອື່ນໆ). ແບ່ງປັນວ່າ ການເຮັດສິ່ງເຫລົ່ານີ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຮູ້ສຶກຊື່ນຊົມແນວໃດ ທີ່ໄດ້ເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດ.
ສະແດງຮູບຂອງຜູ້ຄົນຢູ່ທີ່ນ້ຳມໍມອນ (ເບິ່ງ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 76), ແລະ ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍບັນຍາຍສິ່ງທີ່ພວກເຂົາເຫັນຢູ່ໃນຮູບ. ເລົ່າເລື່ອງລາວຂອງແອວມາ ແລະ ຜູ້ຄົນຂອງເພິ່ນກຳລັງຮັບບັບຕິສະມາ ຢູ່ທີ່ນັ້ນ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 18:1–17; “ບົດທີ 15: ແອວມາສິດສອນ ແລະ ໃຫ້ບັບຕິສະມາ,” ໃນ ເລື່ອງພຣະຄຳພີມໍມອນ, 43–44, ຫລື ວິດີໂອທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ). ທົບທວນ ໂມໄຊຢາ 18:8–9 ແລະ ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ສະແດງທ່າທີ ເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາຈື່ສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນໄດ້ເຕັມໃຈເຮັດ ໃນຖານະສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະຄຣິດ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ເຮົາຈະສາມາດຊ່ວຍເຫລືອຄົນອື່ນໃຫ້ “ມຸ້ງສູ່ການເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ” ໄດ້ແນວໃດ? Russell M. Nelson, “Hope of Israel” [ກອງປະຊຸມໃຫ້ຄຳດົນໃຈສຳລັບຊາວໜຸ່ມທົ່ວໂລກ, ວັນທີ 3 ເດືອນມິຖຸນາ, 2018], ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ. ແບ່ງປັນປະສົບການເຖິງຕອນທີ່ທ່ານໄດ້ເຫັນສະມາຊິກບາງຄົນຂອງສາດສະໜາຈັກຮັບໃຊ້ໃນວິທີເຫລົ່ານີ້.

2:9
Chapter 15: Alma Teaches and Baptizes

ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບການຢືນຢັນ, ເຮົາໄດ້ຮັບເອົາຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.

ເມື່ອເຮົາໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນ, ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນສັນຍາວ່າ ເຮົາ “ຈະມີພຣະວິນຍານຂອງພຣະອົງຢູ່ [ກັບເຮົາ] ຕະຫລອດເວລາ” (ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:77). ຂອງປະທານທີ່ປະເສີດນີ້ຈາກພຣະເຈົ້າຖືກເອີ້ນວ່າ ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ອ່ານ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 33:15, ແລະ ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຕັ້ງໃຈຟັງ ຂອງປະທານພິເສດທີ່ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນປະທານໃຫ້ເຮົາ ເມື່ອເຮົາຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນ. ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກກ່ຽວກັບວ່າ ຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈະຊ່ວຍພວກເຂົາແນວໃດ, ໃຫ້ທົບທວນ ໂຢຮັນ 14:26; ຄາລາເຕຍ 5:22–23; 2 ນີໄຟ 32:5; 3 ນີໄຟ 27:20 ນຳກັນ. ທ່ານກໍສາມາດທົບທວນບົດຄວາມສັ້ນ “The Holy Ghost Is …” (Friend, June 2019, 24–25, ຫລື Liahona, June 2019, F12–F13) ນຳອີກ.
ກ່ອນຫ້ອງຮຽນ, ຂໍໃຫ້ພໍ່ແມ່ຂອງເດັກນ້ອຍຄົນໜຶ່ງ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ມາແບ່ງປັນວ່າ ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບພອນແນວໃດແດ່ ຍ້ອນວ່າເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຂອງປະທານແຫ່ງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດ. ພຣະອົງຊ່ວຍເຂົາເຈົ້າແນວໃດ? ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຍິນສຸລະສຽງຂອງພຣະອົງແນວໃດ?
ຮ້ອງເພງກ່ຽວກັບພຣະວິນຍານບໍລິສຸດນຳກັນ, ເຊັ່ນ “ພຣະວິນຍານພຣະເຈົ້າ” (ເພງສວດ ແລະ ເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, 30). ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈສິ່ງທີ່ເພງສິດສອນເຮົາຫຍັງແດ່ ກ່ຽວກັບວິທີທີ່ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສາມາດຊ່ວຍເຮົາແນວໃດ.

ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສາມາດກ່າວກັບເຮົາໃນຫລາຍວິທີທາງ.

ເດັກນ້ອຍຜູ້ທີ່ສາມາດຮູ້ຈັກສຸລະສຽງຂອງພຣະວິນຍານ ຈະກຽມພ້ອມຮັບເອົາການເປີດເຜີຍສ່ວນຕົວ ເພື່ອນຳພາພວກເຂົາໄປຕະຫລອດຊີວິດຂອງພວກເຂົາ. ຊ່ວຍພວກເຂົາໃຫ້ເຂົ້າໃຈວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສາມາດກ່າວກັບເຮົາໃນຫລາຍວິທີທາງ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄິດກ່ຽວກັບຫລາຍວິທີທີ່ເຮົາສາມາດເວົ້າກັບໝູ່ຄົນໜຶ່ງທີ່ອາໄສຢູ່ໄກ, ເຊັ່ນການຂຽນຈົດໝາຍ, ສົ່ງອີເມວ, ຫລື ເວົ້າລົມທາງໂທລະສັບ. ສິດສອນພວກເຂົາວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນສາມາດກ່າວກັບເຮົາຜ່ານທາງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດໃນວິທີທາງທີ່ແຕກຕ່າງກັນ. ໃຊ້ຂ່າວສານຂອງປະທານດາລິນ ເອັຈ ໂອກສ໌ “How Does Heavenly Father Speak to Us?” ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສາມາດເວົ້າກັບເຮົາໃນຫລາຍວິທີທາງຕໍ່ຈິດໃຈ ແລະ ໃຈຂອງເຮົາແນວໃດ (Friend, Mar. 2020, 2–3, ຫລື Liahona, Mar. 2020, F2–F3).
ແບ່ງປັນປະສົບການເມື່ອພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສື່ສານກັບທ່ານ, ບໍ່ວ່າຈະເປັນຜ່ານທາງຄວາມຄິດໃນຈິດໃຈ ຫລື ຜ່ານທາງຄວາມຮູ້ສຶກໃນໃຈຂອງທ່ານ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 6:22–23; 8:2–3; ເບິ່ງ Henry B. Eyring, “Open Your Heart to the Holy Ghost,” Friend, Aug. 2019, 2–3, ຫລື Liahona, Aug. 2019, F2–F3 ນຳອີກ). ເປັນພະຍານຕໍ່ເດັກນ້ອຍວ່າ ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດສາມາດຊ່ວຍພວກເຂົາໃນວິທີທີ່ຄ້າຍຄືກັນແນວໃດ.
ຊ່ວຍເດັກນ້ອຍໃຫ້ຮູ້ຈັກເຖິງເວລາທີ່ພວກເຂົາຮູ້ສຶກເຖິງພຣະວິນຍານ—ຍົກຕົວຢ່າງ, ຕອນຮ້ອງເພງກ່ຽວກັບພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ຫລື ຕອນເຮັດບາງສິ່ງທີ່ດີຕໍ່ຄົນອື່ນ. ຊ່ວຍພວກເຮົາໃຫ້ຮູ້ຈັກເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກທາງວິນຍານ ທີ່ພຣະວິນຍານບໍລິສຸດນຳມາໃຫ້, ໂດຍສະເພາະການກະຕຸ້ນຂອງພຣະອົງໃຫ້ປະຕິບັດ. ທ່ານຄິດວ່າເປັນຫຍັງພຣະວິນຍານບໍລິສຸດຈຶ່ງປະທານຄວາມຮູ້ສຶກເຫລົ່ານີ້ໃຫ້ເຮົາ? ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄິດເຖິງສິ່ງທີ່ເຮົາຕ້ອງການເຮັດ ເພື່ອຈະໄດ້ຍິນພຣະວິນຍານບໍລິສຸດກ່າວກັບເຮົາ. ເວົ້າກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ທ່ານເຮັດ ເພື່ອຈະໄດ້ຍິນພຣະວິນຍານແຈ່ມແຈ້ງຫລາຍຂຶ້ນ.

ສິນລະລຶກ

ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ, ເຮົາຈື່ຈຳການເສຍສະລະຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແລະ ຕໍ່ພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ.

ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ປະທານສິນລະລຶກໃຫ້ເຮົາ ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາຈື່ຈຳການເສຍສະລະຂອງພຣະອົງເພື່ອເຮົາ ແລະ ຕໍ່ພັນທະສັນຍາຂອງເຮົາ.

ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກ, ໃຫ້ເບິ່ງ ມັດທາຍ 26:26–30; 3 ນີໄຟ 18:1–12; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:77, 79.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ລະບາຍສີ “Jesus Introduced the Sacrament to the Nephites” ໃນ Scripture Stories Coloring Book: Book of Mormon (2019), 26. ຂໍໃຫ້ພວກເຂົາລະບຸສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນກຳລັງຄິດກ່ຽວກັບຫຍັງ ຢູ່ໃນຮູບພາບ. ອ່ານພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນ 3 ນີໄຟ 18:1–12 ຫລື “ບົດທີ 45: ພຣະເຢຊູຄຣິດຊົງສອນກ່ຽວກັບສິນລະລຶກ ແລະ ການອະທິຖານ,” ໃນ ເລື່ອງພຣະຄຳພີມໍມອນ, 126–27 (ຫລື ເບິ່ງວິດີໂອທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ໃນຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ). ເຮົາສາມາດເຮັດຫຍັງ ເພື່ອລະນຶກເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດລະຫວ່າງສິນລະລຶກ?

1:50
Chapter 45: Jesus Christ Teaches About The Sacrament And Prayer
ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍບອກທ່ານກ່ຽວກັບບາງສິ່ງທີ່ພວກເຂົາຄວນຈື່ຈຳທີ່ຈະເຮັດສະເໝີ, ເຊັ່ນ ພະຍາຍາມມັດສາຍເກີບ ຫລື ລ້າງມືກ່ອນກິນອາຫານ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຈະຈື່ຈຳສິ່ງເຫລົ່ານີ້? ອ່ານ ໂມໂຣໄນ 4:3 ໃຫ້ເດັກນ້ອຍຟັງ, ແລະ ເຊື້ອເຊີນພວກເຂົາໃຫ້ຕັ້ງໃຈຟັງສິ່ງທີ່ເຮົາສັນຍາວ່າ ຈະລະນຶກເຖິງສະເໝີ ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ. ເປັນຫຍັງຈຶ່ງສຳຄັນທີ່ຈະລະນຶກເຖິງພຣະເຢຊູຄຣິດ? ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ເຂົ້າຈີ່ ແລະ ນ້ຳສິນລະລຶກ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາລະນຶກເຖິງສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູໄດ້ກະທຳເພື່ອເຮົາແນວໃດ (ເບິ່ງ ໂມໂຣໄນ 4:3; 5:2).
ຂຽນຄຳວ່າ “ເຮົາສັນຍາທີ່ຈະ …” ໃສ່ເທິງກະດານ. ອ່ານຄຳອະທິຖານສຳລັບສິນລະລຶກໃຫ້ເດັກນ້ອຍຟັງ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:77, 79). ເມື່ອພວກເຂົາໄດ້ຍິນຄຳສັນຍາທີ່ເຮົາເຮັດກັບພຣະເຈົ້າ, ໃຫ້ຢຸດ ແລະ ຊ່ວຍພວກເຂົາປະກອບປະໂຫຍກຢູ່ເທິງກະດານໃຫ້ສົມບູນ ດ້ວຍຄຳສັນຍາທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຍິນ. ຊ່ວຍໃຫ້ພວກເຂົາເຂົ້າໃຈວ່າ ເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ, ເຮົາກຳລັງເຮັດຄຳສັນຍາອັນດຽວກັນກັບທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດຕອນເຮົາຮັບບັບຕິສະມາ.
ການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດໄວ້ກັບຕົວເຮົາເອງ ໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ? ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຕອບຄຳຖາມຂໍ້ນີ້, ໃຫ້ແບ່ງປັນຕົວຢ່າງຂອງສິ່ງໃດສິ່ງໜຶ່ງທີ່ເຮົາຕິດຊື່ເຮົາໄວ້. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຕິດຊື່ເຮົາໄວ້ກັບສິ່ງເຫລົ່ານັ້ນ? ເປັນຫຍັງພຣະເຢຊູຄຣິດຈຶ່ງຢາກຕິດພຣະນາມຂອງພຣະອົງໄວ້ກັບເຮົາ? ໃຫ້ພິຈາລະນາແບ່ງປັນຄຳອະທິບາຍນີ້ຈາກປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ທີ່ວ່າ: “ການຮັບເອົາພຣະນາມຂອງພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດ ແມ່ນຮ່ວມທັງການປະກາດ ແລະ ການເປັນພະຍານຕໍ່ຄົນອື່ນ—ຜ່ານທາງການກະທຳ ແລະ ຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ—ວ່າ ພຣະເຢຊູຄື ພຣະຄຣິດ” (“The Correct Name of the Church,” Liahona, Nov. 2018, 88).

ອຳນາດ, ສິດອຳນາດ, ແລະ ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ

ພຣະເຈົ້າອວຍພອນລູກໆຂອງພຣະອົງຜ່ານທາງອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ.

ລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າທຸກຄົນ—ຍິງ ແລະ ຊາຍ, ໜຸ່ມ ແລະ ແກ່—ໄດ້ຮັບອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າ ຂະນະທີ່ພວກເຂົາຮັກສາພັນທະສັນຍາທີ່ພວກເຂົາໄດ້ເຮັດໄວ້ກັບພຣະອົງ. ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາເຫລົ່ານີ້ເມື່ອເຮົາຮັບເອົາພິທີການຖານະປະໂລຫິດ ເຊັ່ນການບັບຕິສະມາ (ເບິ່ງ ຄູ່ມືທົ່ວໄປ: ການຮັບໃຊ້ໃນສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແຫ່ງໄພ່ພົນຍຸກສຸດທ້າຍ, 3.5, 3.6, ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ). ເພື່ອຮຽນຮູ້ຕື່ມອີກ, ໃຫ້ເບິ່ງ Russell M. Nelson, “Spiritual Treasures,” Liahona, Nov. 2019, 76–79; “ຫລັກທຳຖານະປະໂລຫິດ,” ບົດທີ 3 ໃນ ຄູ່ມືທົ່ວໄປ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍສັງເກດເບິ່ງພອນທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບ ຍ້ອນຖານະປະໂລຫິດ. ເພື່ອໃຫ້ແນວຄິດບາງຢ່າງແກ່ພວກເຂົາ, ທ່ານສາມາດສາຍວິດີໂອ “Blessings of the Priesthood” (ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ). ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະຂຽນພອນເຫລົ່ານີ້ໃສ່ເທິງກະດານ. ເປັນຫຍັງພອນເຫລົ່ານີ້ຈຶ່ງສຳຄັນຕໍ່ເຮົາ? ເປັນພະຍານວ່າ ພອນເຫລົ່ານີ້ມາເຖິງເຮົາ ຍ້ອນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ອຳນາດແຫ່ງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະອົງ.

3:4
Blessings of the Priesthood
The priesthood is the power of God, which is given to man to act in His name.
ຊ່ວຍເດັກນ້ອຍຊອກຫາຮູບພາບຕ່າງໆທີ່ສະແດງເຖິງວິທີທີ່ພຣະເຈົ້າໃຊ້ອຳນາດຂອງພຣະອົງເພື່ອເປັນພອນໃຫ້ແກ່ເຮົາ. ຍົກຕົວຢ່າງ, ພວກເຂົາສາມາດຊອກຫາຮູບໜ່ວຍໂລກທີ່ພຣະອົງໄດ້ສ້າງໃຫ້ເຮົາ, ຕົວຢ່າງຂອງການປິ່ນປົວຄົນເຈັບປ່ວຍ, ແລະ ພິທີການສັກສິດຕ່າງໆທີ່ພຣະອົງໄດ້ຈັດຫາໃຫ້ເພື່ອເຮົາ (ເບິ່ງ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 3, 46, 104, 105, 107, 120). ແບ່ງປັນວ່າ ເປັນຫຍັງທ່ານຈຶ່ງກະຕັນຍູສຳລັບຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ພອນທີ່ມັນນຳມາໃຫ້. ຊ່ວຍເດັກນ້ອຍໃຫ້ຄິດເຖິງປະສົບການຕອນທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຮັບພອນ ໂດຍອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດຂອງພຣະເຈົ້າ.
ວິທີຫລັກຢ່າງໜຶ່ງທີ່ເຮົາໄດ້ຮັບພອນແຫ່ງອຳນາດຂອງພຣະເຈົ້າໃນຊີວິດຂອງເຮົາແມ່ນຜ່ານທາງພິທີການຖານະປະໂລຫິດ (ເບິ່ງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 84:20). ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຮຽນຮູ້ຄວາມຈິງນີ້, ທ່ານສາມາດຂຽນຂໍ້ພຣະຄຳພີດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ໃສ່ເທິງກະດານ: 3 ນີໄຟ 11:21–26, 33 (ບັບຕິສະມາ); ໂມໂຣໄນ 2 (ການຢືນຢັນ); ໂມໂຣໄນ 4–5 (ສິນລະລຶກ). ເດັກນ້ອຍແຕ່ລະຄົນສາມາດເລືອກເອົາຂໍ້ໜຶ່ງໃນຂໍ້ພຣະຄຳພີເຫລົ່ານີ້ ແລະ ລະບຸພິທີການທີ່ມັນບັນຍາຍ. ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ແບ່ງປັນວ່າ ພວກເຂົາໄດ້ຮັບພອນເປັນສ່ວນຕົວແນວໃດ ໂດຍການຮັບເອົາພິທີການຖານະປະໂລຫິດ.
ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ພວກເຂົາຈະໄດ້ຮັບອຳນາດຈາກພຣະເຈົ້າ ເມື່ອພວກເຂົາຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ຮັກສາພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາຂອງພວກເຂົາ. ຖາມເດັກນ້ອຍວ່າ ອຳນາດນີ້ສາມາດຊ່ວຍພວກເຂົາແນວໃດ.

ວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າຖືກຊີ້ນຳໂດຍຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ ແລະ ບັນລຸໂດຍສິດອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ.

ເມື່ອໃດກໍຕາມທີ່ບຸກຄົນຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການສຳລັບການເອີ້ນ ຫລື ການມອບໝາຍ ໃຫ້ຊ່ວຍໃນວຽກງານຂອງພຣະເຈົ້າ, ເຂົາເຈົ້າສາມາດໃຊ້ສິດອຳນາດຖານະປະໂລຫິດທີ່ຖືກມອບໃຫ້. ນອກເໜືອຈາກນັ້ນ, ສະມາຊິກຜູ້ຊາຍທີ່ມີຄ່າຄວນຂອງສາດສະໜາຈັກສາມາດໄດ້ຮັບການແຕ່ງຕັ້ງສູ່ຕຳແໜ່ງໃນຖານະປະໂລຫິດ. ການໃຊ້ສິດອຳນາດທັງໝົດຂອງຖານະປະໂລຫິດໃນສາດສະໜາຈັກແມ່ນຖືກຊີ້ນຳໂດຍບຸກຄົນທີ່ດຳລົງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ເຊັ່ນ ປະທານສະເຕກ, ອະທິການ, ແລະ ປະທານກຸ່ມ. ຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດຄືສິດອຳນາດທີ່ຈະຊີ້ນຳການນຳໃຊ້ຖານະປະໂລຫິດ ໃນການເຮັດວຽກງານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ອ່ານ ມາຣະໂກ 3:14–15 ກັບເດັກນ້ອຍ, ແລະ ສະແດງຮູບກ່ຽວກັບເຫດການທີ່ຖືກບັນຍາຍໃນນັ້ນໃຫ້ພວກເຂົາເບິ່ງ (ເຊັ່ນ ປຶ້ມຮູບພຣະກິດຕິຄຸນ, ເລກທີ 38). ຖາມເດັກນ້ອຍວ່າ ພວກເຂົາເຄີຍເຫັນຄົນໃດຄົນໜຶ່ງຖືກແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການສຳລັບການເອີ້ນ ຫລື ຖືກແຕ່ງຕັ້ງສູ່ຕຳແໜ່ງໃນຖານະປະໂລຫິດຫລືບໍ່ (ຫລື ບອກພວກເຂົາກ່ຽວກັບປະສົບການທີ່ທ່ານເຄີຍມີ). ມັນຄ້າຍຄືກັນກັບສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ຊ່ວຍໃຫ້ລອດໄດ້ກະທຳກັບອັກຄະສາວົກຂອງພຣະອົງແນວໃດ? ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຂຽນການເອີ້ນ ຫລື ຕຳແໜ່ງຖານະປະໂລຫິດ ເທິງກະດານ ທີ່ສາມາດມອບໃຫ້ແກ່ສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກ, ເຊັ່ນ ຄູສອນ ຫລື ຜູ້ນຳໃນອົງການໃດໜຶ່ງ. ຢູ່ທາງຂ້າງຂອງການເອີ້ນ ຫລື ຕຳແໜ່ງ, ທ່ານສາມາດຂຽນບາງສິ່ງທີ່ຜູ້ຄົນໃນການເອີ້ນນັ້ນ ຫລື ຕຳແໜ່ງນັ້ນມີສິດອຳນາດທີ່ຈະເຮັດ. ບອກເດັກນ້ອຍວ່າ ການແຕ່ງຕັ້ງເປັນທາງການໂດຍຄົນໃດຄົນໜຶ່ງ ພາຍໃຕ້ການຊີ້ນຳຂອງຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ທ່ານຮັບໃຊ້ແນວໃດ.
ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ຄິດກ່ຽວກັບບາງສິ່ງທີ່ທ່ານຕ້ອງໃຊ້ກະແຈ, ດັ່ງເຊັ່ນລົດ ຫລື ປະຕູ. ຈະມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນຖ້າທ່ານບໍ່ມີກະແຈ? ອ່ານ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 65:2 ນຳກັນ, ແລະ ແບ່ງປັນປະຈັກພະຍານຂອງທ່ານກ່ຽວກັບຄວາມສຳຄັນຂອງການມີຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດ. ທ່ານກໍສາມາດເບິ່ງວິດີໂອ “Where Are the Keys?” (ຫ້ອງສະໝຸດພຣະກິດຕິຄຸນ) ແລະ ຊອກຫາສິ່ງທີ່ແອວເດີ ແກຣີ ອີ ສະຕີບເວັນສັນ ສິດສອນກ່ຽວກັບຂໍກະແຈຂອງຖານະປະໂລຫິດນຳອີກ.

2:51
Where Are the Keys?
Priesthood authority and keys start the engine, open the gates of heaven, facilitate heavenly power, and pave the covenant pathway back to our Heavenly Father.

ພຣະວິຫານ ແລະ ແຜນແຫ່ງຄວາມສຸກ

ພຣະວິຫານແມ່ນບ້ານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.

ພຣະວິຫານແມ່ນພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນແຜນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ. ໃນພຣະວິຫານ, ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາສັກສິດກັບພຣະອົງ, ໄດ້ຮັບອຳນາດຂອງຖານະປະໂລຫິດ, ໄດ້ຮັບການເປີດເຜີຍ, ປະຕິບັດພິທີການສຳລັບບັນພະບຸລຸດທີ່ລ່ວງລັບໄປແລ້ວຂອງເຮົາ, ແລະ ຮັບການຜະນຶກເຂົ້າກັບຄອບຄົວຂອງເຮົາຊົ່ວນິລັນດອນ. ທັງໝົດນີ້ເປັນໄປໄດ້ຍ້ອນພຣະເຢຊູຄຣິດ ແລະ ການເສຍສະລະຊົດໃຊ້ຂອງພຣະອົງ.

ທ່ານຈະສາມາດຊ່ວຍເດັກນ້ອຍທີ່ທ່ານສິດສອນຮັບຮູ້ເຖິງຄວາມສັກສິດຂອງບ້ານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າໄດ້ແນວໃດ ແລະ ກະກຽມພວກເຂົາເອງໃຫ້ມີຄ່າຄວນເພື່ອຈະໄດ້ມີສ່ວນຮ່ວມໃນພິທີການພຣະວິຫານ? ໃຫ້ຄິດທີ່ຈະທົບທວນແຫລ່ງຊ່ວຍເຫລືອເຫລົ່ານີ້: ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 97:15–17; Russell M. Nelson, “Closing Remarks,” Liahona, Nov. 2019, 120–22; “Why Latter-day Saints Build Temples,” temples.ChurchofJesusChrist.org.

ຊາວໜຸ່ມຢູ່ນອກພຣະວິຫານ — ພຣະວິຫານແມ່ນພາກສ່ວນໜຶ່ງໃນແຜນຂອງພຣະບິດາເທິງສະຫວັນສຳລັບລູກໆຂອງພຣະອົງ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ສະແດງຮູບໜຶ່ງໃບ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນກ່ຽວກັບພຣະວິຫານ. ຖາມເດັກນ້ອຍວ່າ ແມ່ນຫຍັງທີ່ເຮັດໃຫ້ພຣະວິຫານເປັນສະຖານທີ່ພິເສດ. ລະບຸວ່າ ພຣະວິຫານແຕ່ລະແຫ່ງມີຄຳນີ້ຈາລຶກໄວ້: “ບໍລິສຸດແດ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ—ບ້ານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ.” ຖາມເດັກນ້ອຍວ່າ ພວກເຂົາຄິດວ່າ “ບໍລິສຸດແດ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ” ອາດໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດ. ເປັນຫຍັງພຣະວິຫານຈຶ່ງຖືກເອີ້ນວ່າ ບ້ານຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ? ສິ່ງນີ້ສິດສອນເຮົາຫຍັງແດ່ກ່ຽວກັບພຣະວິຫານ? ຖ້າຫາກມີເດັກນ້ອຍຄົນໃດເຄີຍໄປພຣະວິຫານ, ເຂົາສາມາດແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງເຂົາ ຕອນເຂົາຢູ່ທີ່ນັ້ນ. ຖ້າຫາກທ່ານເຄີຍໄປພຣະວິຫານ, ໃຫ້ແບ່ງປັນຄວາມຮູ້ສຶກຂອງທ່ານເຖິງການສະຖິດຢູ່ທີ່ນັ້ນຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ແລະ ເວົ້າລົມກ່ຽວກັບວ່າ ເປັນຫຍັງພຣະວິຫານຈຶ່ງເປັນສະຖານທີ່ສັກສິດຕໍ່ທ່ານ.
ອ່ານ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 97:15–17 ນຳກັນ. ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຊອກຫາສິ່ງທີ່ພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຄາດໝາຍຈາກຜູ້ຄົນທີ່ເຂົ້າໄປໃນບ້ານທີ່ສັກສິດຂອງພຣະອົງ. ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງມີຄ່າຄວນທີ່ຈະເຂົ້າໄປໃນບ້ານຂອງພຣະອົງ? ພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງການສົນທະນານີ້, ໃຫ້ເວົ້າລົມກັບເດັກນ້ອຍກ່ຽວກັບໃບຮັບຮອງເຂົ້າພຣະວິຫານ, ລວມທັງວິທີທີ່ຈະໄດ້ຮັບມັນ. ທ່ານສາມາດເຊື້ອເຊີນສະມາຊິກຄົນໜຶ່ງໃນຝ່າຍອະທິການໃຫ້ມາແບ່ງປັນກັບພວກເຂົາ ກ່ຽວກັບການສຳພາດສຳລັບໃບຮັບຮອງເຂົ້າພຣະວິຫານວ່າເປັນຈັ່ງໃດ ແລະ ຄຳຖາມທີ່ໃຊ້ຖາມ.

ໃນພຣະວິຫານ, ເຮົາເຮັດພັນທະສັນຍາກັບພຣະເຈົ້າ.

ປະທານຣະໂຊ ເອັມ ແນວສັນ ໄດ້ສິດສອນວ່າ, “ພຣະເຢຊູຄຣິດເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ເດີນໄປໃນເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ ກັບຄືນໄປຫາທີ່ປະທັບຂອງພຣະບິດາມານດາເທິງສະຫວັນຂອງເຮົາ ແລະ ຢູ່ກັບຄົນທີ່ເຮົາຮັກ” (“Come, Follow Me,” Liahona, May 2019, 91). ຊ່ວຍໃຫ້ເດັກນ້ອຍເຂົ້າໃຈວ່າ ເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາແມ່ນລວມທັງການບັບຕິສະມາ, ການຢືນຢັນ, ແລະ ພິທີການ ແລະ ການຜະນຶກໃນພຣະວິຫານ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຊ່ວຍທ່ານທົບທວນພັນທະສັນຍາທີ່ເຮົາໄດ້ເຮັດກັບພຣະເຈົ້າ ເມື່ອເຮົາຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ວ່າເຮົາຕໍ່ພັນທະສັນຍາເມື່ອເຮົາຮັບສ່ວນສິນລະລຶກ (ເບິ່ງ ໂມໄຊຢາ 18:10; ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 20:77, 79). ສະແດງຮູບພຣະວິຫານ, ແລະ ອະທິບາຍວ່າ ພຣະບິດາເທິງສະຫວັນມີພອນຫລາຍຢ່າງທີ່ພຣະອົງຢາກປະທານໃຫ້ເຮົາຢູ່ໃນພຣະວິຫານ.
ແຕ້ມຮູບປະຕູໂຂງທີ່ນຳໄປສູ່ເສັ້ນທາງ. ຖາມເດັກນ້ອຍວ່າ ເປັນຫຍັງພວກເຂົາຈຶ່ງຄິດວ່າ ການມີເສັ້ນທາງໃຫ້ເດີນໄປແມ່ນຊ່ວຍໄດ້ຫລາຍ. ອ່ານ 2 ນີໄຟ 31:17–20 ນຳກັນ, ບ່ອນທີ່ນີໄຟປຽບທຽບພັນທະສັນຍາແຫ່ງການບັບຕິສະມາໃສ່ກັບປະຕູໂຂງ ແລະ ເຊື້ອເຊີນເຮົາໃຫ້ດຳເນີນຕໍ່ໄປໃນເສັ້ນທາງຫລັງຈາກບັບຕິສະມາ. ມີພັນທະສັນຍາຫລາຍຢ່າງທີ່ຈະຕ້ອງເຮັດຫລັງຈາກການບັບຕິສະມາ, ລວມທັງພັນທະສັນຍາທີ່ເຮັດຢູ່ໃນພຣະວິຫານ. ອະທິບາຍວ່າ ປະທານແນວສັນໄດ້ເອີ້ນເສັ້ນທາງນີ້ວ່າ “ເສັ້ນທາງແຫ່ງພັນທະສັນຍາ.”

ໃນພຣະວິຫານ, ເຮົາສາມາດຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນເພື່ອບັນພະບຸລຸດທີ່ໄດ້ລ່ວງລັບໄປແລ້ວ.

ພຣະກິດຕິຄຸນຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດເຮັດໃຫ້ເປັນໄປໄດ້ສຳລັບລູກໆຂອງພຣະເຈົ້າທຸກຄົນ ທີ່ຈະກັບຄືນໄປຢູ່ກັບພຣະອົງ, ເຖິງແມ່ນພວກເຂົາໄດ້ຕາຍໄປໂດຍທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກພຣະກິດຕິຄຸນ. ໃນພຣະວິຫານ, ເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາ ແລະ ການຢືນຢັນເປັນສະມາຊິກຂອງສາດສະໜາຈັກຂອງພຣະເຢຊູຄຣິດແທນເຂົາເຈົ້າ.

ກິດຈະກຳທີ່ເປັນໄປໄດ້

ເວົ້າລົມກ່ຽວກັບເວລາທີ່ຄົນໃດຄົນໜຶ່ງເຮັດບາງສິ່ງເພື່ອທ່ານ ທີ່ທ່ານບໍ່ສາມາດເຮັດດ້ວຍຕົວເອງ. ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ແບ່ງປັນປະສົບການທີ່ຄ້າຍຄືກັນນັ້ນ. ອະທິບາຍວ່າ ເມື່ອເຮົາໄປພຣະວິຫານ, ເຮົາສາມາດໄດ້ຮັບພິທີການ ເຊັ່ນ ການບັບຕິສະມາແທນຜູ້ທີ່ໄດ້ລ່ວງລັບໄປແລ້ວ. ເຮົາເປັນເໝືອນດັ່ງພຣະເຢຊູແນວໃດ ເມື່ອເຮົາເຮັດວຽກງານແທນຄົນຕາຍ? ພຣະອົງໄດ້ເຮັດສິ່ງໃດເພື່ອເຮົາ ທີ່ເຮົາບໍ່ສາມາດເຮັດເພື່ອຕົວເອງ?
ເຊື້ອເຊີນຄົນໜຸ່ມໜຶ່ງຄົນ ຫລື ຫລາຍກວ່ານັ້ນ ທີ່ເຄີຍໄດ້ຮັບບັບຕິສະມາແທນບັນພະບຸລຸດຂອງເຂົາເຈົ້າ ເພື່ອໃຫ້ມາແບ່ງປັນປະສົບການຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຖາມເຂົາເຈົ້າວ່າ ການໄດ້ຢູ່ໃນພຣະວິຫານນັ້ນເປັນຈັ່ງໃດ. ຊຸກຍູ້ເຂົາເຈົ້າໃຫ້ແບ່ງປັນວ່າ ເຂົາເຈົ້າຮູ້ສຶກແນວໃດກ່ຽວກັບການເຮັດວຽກງານນີ້ແທນບັນພະບຸລຸດຂອງເຂົາເຈົ້າ.
ແຕ້ມຮູບຕົ້ນໄມ້ໃສ່ເທິງກະດານ, ລວມທັງຮາກ ແລະ ກິ່ງງ່າ. ຂໍໃຫ້ເດັກນ້ອຍຄິດກ່ຽວກັບວ່າ ຄອບຄົວເປັນຄືກັນກັບຕົ້ນໄມ້ແນວໃດ. ຂຽນ ບັນພະບຸລຸດ ໃສ່ຮາກ, ຂຽນ ລູກຫລານ ໃສ່ກິ່ງງ່າ, ແລະ ຂຽນ ເຈົ້າ ໃສ່ຕົ້ນ. ອ່ານປະໂຫຍກນີ້ຈາກ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 128:18 ນຳກັນ: “ເພາະວ່າຖ້າຫາກປາດສະຈາກພວກເຂົາ [ບັນພະບຸລຸດຂອງເຮົາ] ພວກເຮົາກໍຈະດີພ້ອມບໍ່ໄດ້; ທັງພວກເຂົາກໍຄືກັນ ຈະດີພ້ອມບໍ່ໄດ້ ຖ້າຫາກປາດສະຈາກພວກເຮົາ.” ຖາມຄຳຖາມເຊັ່ນດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້: “ເປັນຫຍັງເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງການບັນພະບຸລຸດຂອງເຮົາ? ເປັນຫຍັງບັນພະບຸລຸດຂອງເຮົາຈຶ່ງຕ້ອງການເຮົາ? ພໍ່ແມ່, ປູ່ຍ່າຕາຍາຍ, ແລະ ບັນພະບຸລຸດຄົນອື່ນໆຂອງເຮົາໄດ້ຊ່ວຍເຫລືອເຮົາແນວໃດ?” ເຊື້ອເຊີນເດັກນ້ອຍໃຫ້ຊອກຫາສ່ວນທີ່ເຫລືອຢູ່ຂອງ ຄຳສອນ ແລະ ພັນທະສັນຍາ 128:18 ສຳລັບວະລີທີ່ບັນຍາຍວິທີທີ່ເຮົາສາມາດຊ່ວຍບັນພະບຸລຸດຂອງເຮົາ.
ໃຫ້ພິຈາລະນາທີ່ຈະເຮັດວຽກງານຮ່ວມກັບພໍ່ແມ່ຂອງເດັກນ້ອຍແຕ່ລະຄົນ ເພື່ອຊອກຫາຊື່ບັນພະບຸລຸດຄົນໜຶ່ງ ຜູ້ຕ້ອງການພິທີການໃນພຣະວິຫານ (ເບິ່ງ FamilySearch.org).