“20–26 กรกฎาคม แอลมา 36–38: ‘พึ่งพาพระผู้เป็นเจ้าและมีชีวิต’” จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว: พระคัมภีร์มอรมอน 2020 (2020)
“20–26 กรกฎาคม แอลมา 36–38” จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว: 2020
ภาพประกอบ โดย โจชัว เดนนิส
20–26 กรกฎาคม
แอลมา 36–38
“พึ่งพาพระผู้เป็นเจ้าและมีชีวิต”
“เมื่อท่านรู้สึกถึงปีติสุขซึ่งมาจากความเข้าใจในพระกิตติคุณ ท่านย่อมต้องการนำสิ่งที่ท่านเรียนรู้ไปใช้” (สั่งสอนกิตติคุณของเรา [2004], 19) บันทึกความคิดและความประทับใจของท่านเกี่ยวกับวิธีประยุกต์ใช้ความจริงที่ท่านกำลังเรียนรู้
บันทึกความประทับใจของท่าน
เมื่อแอลมาเห็นความชั่วร้ายรอบตัว เขารู้สึกถึง “โทมนัส” “ความยากลำบาก” และ “ความปวดร้าวอย่างมากของจิตวิญญาณ” (แอลมา 8:14) “ความชั่วร้ายเช่นนั้นในบรรดาคนเหล่านี้” ท่านกล่าวถึงชาวโซรัม “ทำให้จิตวิญญาณข้าพระองค์เจ็บปวด” (แอลมา 31:30) ท่านรู้สึกคล้ายกันหลังกลับจากงานเผยแผ่ในบรรดาชาวโซรัม—ท่านสังเกตว่า “ใจผู้คนเริ่มแข็งกระด้างขึ้น, และว่าพวกเขาเริ่มขุ่นเคืองเพราะความเคร่งครัดแห่งพระวจนะ” และนี่ทำให้ใจเขา “โทมนัสยิ่ง” (แอลมา 35:15) แอลมาทำอะไรกับสิ่งที่ท่านเห็นและรู้สึก ท่านไม่ได้ท้อแท้หรือดูถูกเหยียดหยามสภาพของโลก แต่ “ท่านให้บุตรของท่านมารวมกัน” และสอนพวกเขาใน “เรื่องที่เกี่ยวกับความชอบธรรม” (แอลมา 35:16) ท่านสอนพวกเขาว่า “ไม่มีทางหรือวิธีอื่นใดซึ่งโดยทางนั้นมนุษย์จะได้รับการช่วยให้รอดได้, เว้นแต่ในและโดยผ่านพระคริสต์ … ดูเถิด, พระองค์ทรงเป็นพระวาทะแห่งความจริงและความชอบธรรม” (แอลมา 38:9)
แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์เป็นส่วนตัว
ฉันสามารถเกิดจากพระผู้เป็นเจ้าเมื่อฉันนอบน้อมถ่อมตนและกลับใจ
น้อยคนจะมีประสบการณ์ตื่นเต้นเร้าใจเหมือนการเปลี่ยนใจเลื่อมใสของแอลมา แต่มีหลักธรรมในประสบการณ์ของเขาที่เราทุกคนเรียนรู้และประยุกต์ใช้ได้ เพราะทุกคนต้อง “เกิดจากพระผู้เป็นเจ้า” (แอลมา 36:23) ขณะที่ท่านอ่าน แอลมา 36 ให้มองหาหลักธรรมที่สามารถประยุกต์ใช้ได้ อาทิ คนที่เกิดจากพระผู้เป็นเจ้ารู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับบาป เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ ท่านจะมองหาการเปลี่ยนแปลงที่ท่านคาดว่าจะเห็นในความเชื่อและการกระทำของคนที่เกิดจากพระผู้เป็นเจ้าด้วย
ดู โมไซยาห์ 5:7; 27:25–26; แอลมา 5:14; 22:15; ฮีลามัน 3:35; “Conversion,” Gospel Topics, topics.ChurchofJesusChrist.org ด้วย
พระเยซูคริสต์ทรงชดใช้บาปของโลก
ท่านอาจสังเกตเห็นการกล่าวซ้ำบางตอนในเรื่องราวการเปลี่ยนใจเลื่อมใสของแอลมาในบทนี้ เพราะ แอลมา 36 เป็นตัวอย่างที่ดีมากของรูปแบบบทประพันธ์ภาษาฮีบรูเรียกว่าโวหารย้อนคำ ในโวหารจะนำเสนอคำพูดหรือแนวคิดตามลำดับอันจะนำไปสู่แนวคิดหลัก แล้วกล่าวซ้ำจากตอนท้ายมาหาตอนต้น ใน แอลมา 36 แนวคิดใน ข้อ 3 กล่าวซ้ำใน ข้อ 27 แนวคิดใน ข้อ 5 กล่าวซ้ำใน ข้อ 26 เป็นต้น แนวคิดหลักคือข่าวสารสำคัญที่สุดของโวหารย้อนคำ ดูว่าท่านพบแนวคิดหลักใน ข้อ 17–18 หรือไม่ สังเกตว่าการ “นึกได้ถึงความคิดนี้” มีผลต่อแอลมาและเปลี่ยนชีวิตเขาอย่างไร ความจริงนี้มีผลต่อท่านอย่างไร ท่านพบแนวคิดอะไรอีกบ้างที่กล่าวซ้ำในข้อความนี้
เรื่องราวการกลับใจและการให้อภัยเรื่องนี้เป็นแรงบันดาลใจให้ท่านทำตามแบบอย่างของแอลมาและหันไปหาพระผู้ช่วยให้รอดอย่างไร
ดูข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับโวหารย้อนคำได้ใน คู่มือนักเรียน พระคัมภีร์มอรมอน (คู่มือของระบบการศึกษาของศาสนจักร, [2009], 232–233)
พระคัมภีร์ได้รับการปกปักรักษาไว้ “เพื่อจุดประสงค์อันชาญฉลาด”
ท่านเคยคิดหรือไม่ว่าการมีพระคัมภีร์ทุกวันนี้เป็นปาฏิหาริย์และพรอย่างไร พระผู้เป็นเจ้าทรง “มอบหมายสิ่งเหล่านี้แก่ [เรา], ซึ่งศักดิ์สิทธิ์” (แอลมา 37:14) ขณะที่ท่านอ่าน แอลมา 37 ให้มองหาพรที่มาจากการมีพระคัมภีร์ ท่านเคยประสบพรเหล่านี้อย่างไร เราจะใช้พระคัมภีร์ช่วย “แสดงเดชานุภาพของ [พระผู้เป็นเจ้า] ให้ปรากฏแก่อนุชนรุ่นต่อๆ ไป” ได้อย่างไร (แอลมา 37:18)
ใน แอลมา 37:38–47 แอลมาเปรียบเทียบ “พระวจนะของพระคริสต์” กับเลียโฮนา ขณะท่านไตร่ตรองการเปรียบเทียบนี้ ให้ใคร่ครวญด้านต่างๆ ที่ท่านเคยประสบปาฏิหาริย์และพลังแห่งคำสอนของพระคริสต์ “วันแล้ววันเล่า” (แอลมา 37:40)
ดู ดี. ทอดด์ คริสทอฟเฟอร์สัน, “พรจากพระคัมภีร์,” เลียโฮนา, พ.ค. 2010, 39–43 ด้วย
พระคัมภีร์สอนให้เรารู้วิธีติดตามพระผู้เป็นเจ้า
“โดยเรื่องเล็กและเรียบง่ายสิ่งสำคัญจะเกิดขึ้น”
บางครั้งเราอาจรู้สึกเหมือนปัญหาของเราใหญ่โตและซับซ้อนจนวิธีแก้ต้องใหญ่โตและซับซ้อนด้วย ทว่าพระเจ้าทรงเลือกใช้ “เรื่องเล็กและเรียบง่าย” (แอลมา 37:6) หลายต่อหลายครั้งเพื่อทำงานของพระองค์ให้สำเร็จและเป็นพรแก่ชีวิตบุตรธิดาของพระองค์ ขณะที่ท่านอ่าน แอลมา 37:6–7 ให้ไตร่ตรองและบันทึกวิธีต่างๆ ที่ท่านเคยเห็นหลักธรรมนี้เกิดผลในชีวิตท่าน เรื่องเล็กและเรียบง่ายอะไรบ้างที่พระเจ้าทรงใช้เป็นพรแก่ท่านและทำงานของพระองค์ให้สำเร็จ
ดู แอลมา 37:41–46; ดัลลิน เอช. โอ๊คส์, “เรื่องเล็กและเรียบง่าย,” เลียโฮนา, พ.ค. 2018, 89–92 ด้วย
แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวและการสังสรรค์ในครอบครัว
ขณะที่ท่านอ่านพระคัมภีร์กับครอบครัว พระวิญญาณจะทรงช่วยให้ท่านรู้ว่าจะเน้นและสนทนาหลักธรรมใดจึงจะตรงกับความต้องการของครอบครัวท่าน ต่อไปนี้เป็นแนวคิดบางประการ
แอลมา 36:5–26
ถึงแม้ประสบการณ์ของแอลมาจะผิดธรรมดา แต่การเปลี่ยนใจเลื่อมใสของท่านแสดงให้เห็นหลักธรรมหลายประการที่ประยุกต์ใช้กับเราทุกคนได้ เชิญสมาชิกครอบครัวเลือกคนละหนึ่งข้อจาก แอลมา 36:5–26 ที่สอนเกี่ยวกับการ “เกิดจากพระผู้เป็นเจ้า” เราเรียนรู้อะไรจากข้อเหล่านี้ สมาชิกครอบครัวอาจจะแบ่งปันกันว่าพวกเขาเคยประยุกต์ใช้หลักธรรมที่แอลมาพูดถึงอย่างไร
แอลมา 36:18–21, 24
เราจะใช้ข้อเหล่านี้ช่วยให้บางคนเห็นว่าการกลับใจเป็นประสบการณ์อันน่ายินดี ไม่ใช่น่ากลัวได้อย่างไร การกลับใจจะเป็นแรงบันดาลใจให้เราแบ่งปันพระกิตติคุณกับผู้อื่นได้อย่างไร
แอลมา 37:6–7, 38–46
“เรื่องเล็กและเรียบง่าย” (แอลมา 37:6) อะไรบ้างที่ทำให้เกิดสิ่งสำคัญในชีวิตเรา พระวจนะของพระคริสต์เหมือนเลียโฮนาในด้านใด เราจะช่วยกันศึกษาพระคัมภีร์อย่างขยันหมั่นเพียรมากขึ้นได้อย่างไร
แอลมา 37:35
เหตุใดการเรียนรู้ที่จะรักษาพระบัญญัติ “ในวัยเยาว์ [ของเรา]” จึงนับว่ามีปัญญา
แอลมา 38:12
ครอบครัวท่านรู้หรือไม่ว่าบังเหียนคืออะไร ท่านอาจจะให้ดูภาพบังเหียนและพูดคุยกันว่าบังเหียนใช้ควบคุมสัตว์อย่างไร “หักห้ามความลุ่มหลง [ของเรา]” หมายความว่าอย่างไร การหักห้ามความลุ่มหลงของเราช่วยให้เรา “เต็มไปด้วยความรัก” อย่างไร
ดูแนวคิดเพิ่มเติมสำหรับสอนเด็กได้จาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับปฐมวัย
ปรับปรุงการศึกษาส่วนตัว
บันทึกความประทับใจ เมื่อท่านบันทึกความประทับใจทางวิญญาณ ท่านแสดงให้พระเจ้าเห็นว่าท่านเห็นคุณค่าการนำทางของพระองค์ และพระองค์จะประทานพรท่านด้วยการเปิดเผยบ่อยขึ้น ขณะที่ท่านศึกษา จงจดความคิดของท่าน (ดู การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 12, 30)
เทพปรากฏต่อแอลมาและพวกบุตรของโมไซยาห์ โดย คลาร์ก เคลลีย์ ไพรซ์