Przyjdź i naśladuj mnie
26 października – 1 listopada. Mormon 1–6: „Chciałbym nakłonić wszystkich ludzi […], aby odpokutowali”


„26 października – 1 listopada. Mormon 1–6: ‘Chciałbym nakłonić wszystkich ludzi […], aby odpokutowali’, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Księga Mormona, 2020 (2020)

„26 października – 1 listopada. Mormon 1–6”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2020

Mormon sporządzający zapis na złotych płytach

Mormon streszcza płyty — Tom Lovell

26 października – 1 listopada

Mormon 1–6

„Chciałbym nakłonić wszystkich ludzi […], aby odpokutowali”

Czytając rozdziały: Mormon 1–6, rozważ, czego nauczyłeś się z przykładu Mormona. Zapisuj zgodnie z natchnieniem, co powinieneś uczynić.

Zapisuj swoje odczucia

Mormon oszczędził nam czytania całego opisu „straszliwego obrazu” niegodziwości i rozlewu krwi, jaki ujrzał pośród Nefitów (Mormon 2:18; 5:8). Jednak to, co zapisał w rozdziałach: Mormon 1–6 jest wystarczające, by przypomnieć nam o tym, jak nisko mogą upaść prawi ludzie. Biorąc pod uwagę wszechobecną wówczas niegodziwość, nikt nie może obwiniać Mormona za to, że zaczął odczuwać znużenie, a nawet zniechęcenie. Jednak pomimo tego, co zobaczył i czego doświadczył, nigdy nie utracił poczucia wielkiego Bożego miłosierdzia i przekonania, że pokuta jest sposobem, by go dostąpić. I choć własny lud Mormona odrzucił jego błagalne wezwania do pokuty, wiedział on, że kieruje swoje słowa do znacznie większej grupy ludzi. „Piszę do […] [ludzi] z krańców ziemi”, oświadczył. Innymi słowy, napisał on również do ciebie (zob. Mormon 3:17–20), a jego przesłanie, które skierował do ciebie, żyjącego w tych czasach, jest tym samym przesłaniem, które mogło wówczas ocalić Nefitów: „[Uwierzcie] w ewangelię Jezusa Chrystusa […]. [Nawróćcie się i przygotujcie] na czas, gdy [staniecie] przed sędziowskim tronem Chrystusa” (Mormon 3:21–22).

Ikona osobistego studiowania

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Mormon 1

Mogę prowadzić prawe życie pomimo panującej wokół mnie niegodziwości.

Już w pierwszym rozdziale Księgi Mormona zauważysz różnicę pomiędzy jej autorem a ludźmi z jego otoczenia. Podczas czytania rozdziału: Mormon 1 możesz porównać cechy i pragnienia Mormona do cech i pragnień otaczających go ludzi. Zwróć uwagę na konsekwencje, jakie spotkały zarówno jego, jak i tych ludzi (jeden z przykładów znajduje się w wersetach 14–15). Co jest dla ciebie inspiracją do prowadzenia prawego życia w niegodziwym świecie?

Czytając rozdziały: Mormon 2–6, nadal zwracaj uwagę na to, w jaki sposób Mormon wykazał się wiarą w Ojca Niebieskiego i Jezusa Chrystusa pomimo złych wpływów jego otoczenia.

Nefici walczący z Lamanitami

Bitwa — Jorge Cocco

Mormon 2:10–15

Smutek według Boga prowadzi do prawdziwej i trwałej przemiany.

Kiedy Mormon ujrzał smutek, jaki odczuwał jego lud, miał nadzieję, że w konsekwencji ludzie odpokutują za swe grzechy. Jednak „żal ich nie był żalem nawrócenia” (Mormon 2:13) — to nie był żal według Boga, który prowadzi do prawdziwej zmiany (zob. II List do Koryntian 7:8–11). Zamiast tego Nefici odczuwali światowy smutek (zob. Mormon 2:10–11). Aby poznać różnicę między smutkiem według Boga a światowym smutkiem, możesz narysować tabelę, w której zapiszesz to, czego się nauczyłeś na temat tych dwóch rodzajów smutku z wersetów: Mormon 2:10–15. Twoja tabela może wyglądać następująco:

Smutek według Boga

Światowy smutek

Smutek według Boga

Nawrócić się do Jezusa (werset 14.)

Światowy smutek

Przeklinać Boga (werset 14.)

Smutek według Boga

Światowy smutek

Smutek według Boga

Światowy smutek

Rozważając to, czego się uczysz, zastanów się, jaki wpływ może to wywrzeć na twoje wysiłki, by przezwyciężyć grzech i upodobnić się do Ojca Niebieskiego i Zbawiciela

Zobacz także przemówienie Dietera F. Uchtdorfa: „Teraz ci się uda!”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str. 55–57.

Mormon 3:3, 9

Zawsze powinienem dostrzegać rękę Boga w moim życiu.

Mormon napisał o słabości Nefitów: nie dostrzegali oni sposobów, w jakie Pan ich błogosławił. Prezydent Henry B. Eyring zachęcał nas, abyśmy „znaleźli sposoby na dostrzeżenie i zapamiętanie dobroci Bożej […]. [Módlcie się i zastanawiajcie], zadając pytania: Czy Bóg przekazał przesłanie właśnie mnie? Czy widziałem Jego rękę w moim życiu lub w życiu moich dzieci? […]. Świadczę, że On kocha i błogosławi nas bardziej, niż przypuszczamy” („Zapamiętaj, zapamiętaj”, Ensign lub Liahona, listopad 2007, str. 67, 69).

Czytając wersety: Mormon 3:3, 9, zastanów się nad wpływem Boga na twoje życie. Jakie w związku z tym dostrzegasz błogosławieństwa? Jakie są konsekwencje niedostrzegania Bożego wpływu (Mormon 2:26)?

Mormon 5:8–24; 6:16–22

Jezus Chrystus stoi z otwartymi ramionami, aby mnie przyjąć.

Nefici odrzucili nauki Mormona, ale on miał nadzieję, że jego zapis wywrze wpływ na ciebie. Czego uczysz się o konsekwencjach grzechu z fragmentów: Mormon 5:8–24 oraz 6:16–22? Czego uczysz się z tych wersetów o uczuciach, jakimi darzą cię Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus, nawet kiedy grzeszysz? Czy czujesz, że Jezus Chrystus wyciąga do ciebie ramiona? Co powinieneś w wyniku tego uczynić?

Ikona studiowania z rodziną

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny

Dzięki wpływowi Ducha podczas czytania pism świętych wraz z rodziną będziesz mógł rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Poniżej znajduje się kilka pomysłów.

Mormon 1:2

Co to znaczy, że ktoś jest „[bystry]”? Starszy David A. Bednar wypowiedział się na ten temat w następującym artykule: „Quick to Observe” (Ensign, grudzień 2006, str. 30–36). Dlaczego bycie bystrym stanowiło błogosławieństwo dla Mormona? W jaki sposób ta cecha może pobłogosławić również nas?

Mormon 1:1–6, 15; 2:1–2

Czy dzieci w twojej rodzinie rozumieją, że już w młodym wieku mogą rozwinąć w sobie wspaniałe duchowe cechy i moc? Przykład Mormona może im pomóc. Możesz narysować oś czasu, zaznaczając na niej wiek i wydarzenia z dzieciństwa i młodości Mormona, o których napisano w następujących wersetach: Mormon 1:1–6, 15 oraz 2:1–2. Omawiając cechy i doświadczenia Mormona, wskaż te, które są bliskie twoim dzieciom i które inspirują do działania zarówno ciebie, jak i ludzi wokół was.

Mormon 2:18–19

W jaki sposób Mormon opisał otaczający go świat? W jaki sposób zachował nadzieję pomimo otaczającej go niegodziwości? W jaki sposób twoja rodzina może czynić to samo?

Mormon 3:12

Co Mormon czuł wobec otaczających go osób, mimo że były grzeszne? W jaki sposób możemy rozwinąć w sobie taki rodzaj miłości?

Mormon 5:2

Dlaczego możemy się wahać i zastanawiać nad tym, czy powinniśmy zwrócić się do Ojca Niebieskiego o pomoc, kiedy zmagamy się z życiowymi trudnościami? W jaki sposób możemy bardziej polegać na Ojcu Niebieskim?

Mormon 5:16–18

Aby wyjaśnić swojej rodzinie, co to znaczy, że ktoś jest „[pędzony] niczym plewy gnane wiatrem” (werset 16.), podrzyj kartkę papieru na małe kawałeczki i pozwól, aby członkowie rodziny rozdmuchali je wokół. Wyjaśnij im, że plewa to łuska, która stanowi zewnętrzną część nasiona i jest na tyle lekka, że może być rozwiewana przez wiatr w różne strony. W jakim sensie bycie „na tym świecie bez Chrystusa i bez Boga” (werset 16.) jest podobne do bycia pędzonym niczym plewy gnane wiatrem?

Więcej pomysłów na nauczanie dzieci znajduje się w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Doskonalenie nauczania

Nauczaj jasnej i prostej doktryny. Piękno Pańskiej ewangelii tkwi w jej prostocie (zob. NiP 133:57). Zamiast próbować zabawić swoją rodzinę wyszukanymi pomysłami na lekcje, upewnij się, że to, czego uczysz, skupia się na czystej i prostej doktrynie.

Mormon spogląda na poległych Nefitów i Lamanitów

Cudowne kroniki — Joseph Brickey