„23–29 listopada. Eter 12–15: ‘Z wiarą wszystko się wypełni’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Księga Mormona, 2020 (2020)
„23–29 listopada. Eter 12–15”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2020
Eter ukrywa się w jaskini — Gary Ernest Smith
23–29 listopada
Eter 12–15
„Z wiarą wszystko się wypełni”
Kiedy będziesz zapisywać swoje odczucia, możesz otrzymać objawienie i wzmocnić swoje świadectwo. Zapisując, zapamiętasz je, aby w przyszłości dzielić się nimi z bliźnimi.
Zapisuj swoje odczucia
Proroctwa, którymi Eter podzielił się z Jeredytami, były „[wielkie i cudowne]” (Eter 12:5). Nauczał ich „o wszystkim od początku człowieka” (Eter 13:2). Otrzymał wizję „czasów Chrystusa” oraz Nowej Jerozolimy w dniach ostatnich (Eter 13:4). Mówił o „[nadziei] lepszego świata, a nawet miejsca po prawicy Boga” (Eter 12:4). Jednak Jeredyci odrzucili jego słowa z tego samego powodu, dla którego ludzie często odrzucają proroctwa współczesnych sług Bożych — ponieważ ich nie widzieli (zob. Eter 12:5). Potrzebna jest wiara, by wierzyć w obietnice lub ostrzeżenia o rzeczach, których nie możemy zobaczyć, podobnie jak Eter potrzebował wiary, aby prorokować o „wielkich i cudownych rzeczach” niewierzącemu narodowi. Moroni musiał natomiast wierzyć w to, że Pan jest w stanie go wzmocnić, gdyż był „[słaby] w piśmie” (zob. Eter 12:23–27). To właśnie taka wiara „[daje] […] pewność i wytrwałość, aby zawsze [czynić] wiele dobra, i […] [chwalić] Boga” (Eter 12:4). I jest to taka wiara, dzięki której wszystko się spełnia (zob. Eter 12:3).
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Wiara w Jezusa Chrystusa może prowadzić do wspaniałych cudów.
Wielu ludzi w dzisiejszych czasach, podobnie jak Jeredyci za czasów Etera, chce ujrzeć dowody, nim uwierzy w Boga i Jego moc. Jednakże Moroni nauczał, że „istotą wiary jest nadzieja, a nie naoczne przekonanie się” oraz że „nie [otrzymamy] żadnego świadectwa, dopóki [nasza] wiara nie zostanie wypróbowana” (Eter 12:6).
Policz, ile razy wyraz „wiara” pojawia się w rozdziale: Eter 12, a następnie zapisz, czego z tego fragmentu dowiedziałeś się na jej temat. Staraj się odnaleźć odpowiedzi na takie pytania, jak: Czym jest wiara? Jakie błogosławieństwa płyną z życia wypełnionego wiarą? Możesz także zapisać swoje przemyślenia na temat świadectw, które otrzymałeś po „wypróbowaniu [twojej] wiary” (Eter 12:6).
Zob. także List do Hebrajczyków 11; Alma 32.
Jezus Chrystus daje nam „wyższe nadzieje”.
Oprócz znaczących spostrzeżeń na temat wiary, rozdział: Eter 12 zawiera także przesłanie na temat nadziei. Możesz zaznaczyć, ile razy pojawi się w nim słowo „nadzieja”. Czym jest dla ciebie nadzieja? Z jakich powodów Eter miał „nadzieję lepszego świata” (zob. Eter 12:2–5)? W jaki sposób ewangelia Jezusa Chrystusa dała ci „jeszcze wspanialszą nadzieję” (Eter 12:32)?
Zob. także Moroni 7:40–41; Dieter F. Uchtdorf, „Nieskończona moc nadziei”, Ensign lub Liahona, listopad 2008, str. 21–24; Abyście głosili moją ewangelię, str. 117.
Jezus Chrystus może sprawić, że to, co jest słabe, stanie się mocne.
Kiedy czytamy pełne mocy słowa Moroniego, możemy łatwo zapomnieć, że martwił się swoją „słabością w piśmie” i obawiał się, że ludzie będą kpili z jego słów (zob. Eter 12:23–25). Jednak Bóg obiecał tym, którzy są pokorni, „że to, co w nich słabe, stanie się mocne” (werset 27.), a duchowa moc, która przepełnia zapisy Moroniego, jest przekonującym dowodem na to, że Pan spełnił tę obietnicę.
Po przeczytaniu fragmentu: Eter 12:23–29 przypomnij sobie, jak Bóg pomógł ci rozpoznać twoje słabości i bez względu na nie cię wzmocnił. Możesz również zastanowić się nad słabościami, z którymi obecnie się zmagasz. W jaki sposób możesz ukorzyć się przed Panem, aby okazać w Niego wiarę, by obietnica, „że to, co […] słabe, stanie się mocne”, wypełniła się w twoim życiu (Eter 12:27)?
Następująca wypowiedź Starszego Neala A. Maxwella może ci pomóc w rozważaniu tych wersetów: „Kiedy czytamy w pismach o ‘słabości’ człowieka, termin ten obejmuje […] słabość związaną ze stanem, w jakim znajduje się człowiek, gdzie ciało stale wywiera wpływ na ducha (zob. Eter 12:28–29). Słabość obejmuje jednak również nasze szczególne, indywidualne słabości, które powinniśmy pokonać (zob. Nauki i Przymierza 66:3; Jakub 4:7)” (Lord, Increase Our Faith [1994], str. 84).
Zob. także „Grace”, Gospel Topics [Tematy ewangelii], strona internetowa topics.ChurchofJesusChrist.org.
Odrzucanie proroków wiąże się z duchowym niebezpieczeństwem.
Bycie królem Jeredytów było z historycznego punktu widzenia niebezpieczne. To stwierdzenie odnosi się szczególnie do Koriantumra, gdyż „wielu […] chciało [go] zniszczyć” (Eter 13:15–16). Czytając fragment: Eter 13:15–22, zwróć uwagę na to, w jaki sposób Koriantumr starał się chronić przed tymi ludźmi. Co prorok Eter poradził mu uczynić w zamian? Czytając pozostałe rozdziały Księgi Etera, rozważ konsekwencje związane z odrzucaniem proroków. Co dzieje się z ludźmi, kiedy „Duch Pana [ich] [opuści]” (Eter 15:19)?
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Dzięki wpływowi Ducha podczas czytania pism świętych wraz z rodziną będziesz mógł rozpoznać zasady, które powinieneś podkreślić lub omówić, aby wyjść naprzeciw potrzebom twoich bliskich. Poniżej znajduje się kilka pomysłów.
Eter 12:7–22
Czytając wspólnie te wersety, możecie omówić niektóre z inspirujących przykładów wiary, które poznaliście, studiując Księgę Mormona. Możecie następnie przedyskutować przykłady wiary, jakie znacie z historii waszej rodziny lub z własnego życia. Rozważcie zapisanie tych przykładów, jeśli jeszcze tego nie uczyniliście.
Eter 12:27
Dlaczego Pan daje nam słabości? Co możemy uczynić, aby to, „co […] słabe, [stało] się mocne”? Co w tym zakresie czyni Zbawiciel?
Eter 12:41
Czy znasz zabawny sposób na nauczenie dzieci, by „[szukały] […] Jezusa”? Jednym ze sposobów może być schowanie ilustracji przedstawiającej Jezusa i poproszenie członków rodziny, aby ją odszukali. W jaki sposób powinniśmy szukać Jezusa i jakie błogosławieństwa w związku z tym otrzymamy?
Eter 13:13–14; 15:19, 33–34
Możecie porównać doświadczenia Etera z tym, czego doświadczyli Mormon i Moroni (zob. Mormon 6; 8:1–10). Jakie dostrzegacie między nimi podobieństwa? W jakim sensie ścieżka, która doprowadziła Nefitów do upadku, jest podobna do tej, którą kroczyli Jeredyci (porównaj werset: Eter 15:19 z wersetem: Moroni 8:28)? Jakich prawd się z tego uczymy, które mogą uchronić nas przed upadkiem?
Więcej pomysłów na nauczanie dzieci znajduje się w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie nauczania
Zachęcaj do zadawania pytań. Dzieci są z natury ciekawe. Czasami możesz czuć, że zadawane przez nie pytania, odwracają twoją uwagę od tego, czego chcesz je nauczyć. Zamiast tego traktuj pytania jako możliwość przekazania wiedzy. Wskazują one, że dzieci są gotowe do nauki oraz ukazują ich zmartwienia i to, co czują w danej kwestii (zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 25–26).
Cudowne były proroctwa Etera — Walter Rane