‘12–18 april. Leer en Verbonden 37–40: “Indien u niet één bent, bent u de mijnen niet”’, Kom dan en volg Mij – voor personen en gezinnen: Leer en Verbonden 2021 (2020)
‘12–18 april. Leer en Verbonden 37–40’, Kom dan en volg Mij – voor personen en gezinnen: 2021
De heiligen trekken naar Kirtland, Sam Lawlor
12–18 april
Leer en Verbonden 37–40
‘Indien u niet één bent, bent u de mijnen niet’
Tijdens uw studie ingevingen opschrijven, is één van de manieren waarop u Gods raadgeving kunt opvolgen om ‘wijsheid in uw boezem als een schat [te vergaren]’ (Leer en Verbonden 38:30).
Schrijf uw ingevingen op
De kerk was voor de heiligen in haar begintijd meer dan alleen een plek om op zondag een preek te aanhoren. In zijn openbaringen aan Joseph Smith beschreef de Heer de kerk met woorden zoals zaak, koninkrijk, Zion en vaak ook werk. Dat is misschien deels wat veel van de eerste leden tot de kerk aantrok. Hoe ze ook van de herstelde leer van de kerk hielden, velen wilden ook iets waaraan ze hun leven konden toewijden. Toch was het voor sommigen niet zo makkelijk om te gehoorzamen aan het gebod dat de Heer in 1830 aan de heiligen gaf om zich in Ohio te vergaderen. Voor mensen zoals Phebe Carter hield dat in dat ze een comfortabele woning moesten verruilen voor een onbekende plek aan de grens van de beschaving (zie ‘Stemmen van de herstelling’ aan het eind van dit materiaal). Tegenwoordig zien wij duidelijk wat die heiligen alleen met een gelovig oog konden zien: de Heer had in Ohio grote zegeningen voor ze in petto.
Er is al lang geen noodzaak meer om in Ohio te vergaderen, maar de heiligen in deze tijd wijden zich nog steeds aan dezelfde zaak, hetzelfde werk: ‘Zion tevoorschijn te brengen’ (Leer en Verbonden 39:13). Net als die eerste heiligen geven wij ‘de zorgen van de wereld’ (Leer en Verbonden 40:2) op omdat wij vertrouwen op de belofte van de Heer: ‘U zult […] een zegen zo groot [ontvangen] als u nog nooit hebt gekend’ (Leer en Verbonden 39:10).
Zie ook Saints, 1:109–111.
Ideeën voor individuele Schriftstudie
Wat was Joseph Smith in 1830 aan het vertalen?
In dit vers had de Heer het over het werk dat Joseph Smith deed aan een geïnspireerde herziening van de Bijbel, die een ‘vertaling’ werd genoemd. Toen Joseph de openbaring in afdeling 37 ontving, had hij enkele hoofdstukken van het boek Genesis af, en was hij net het een en ander te weten gekomen over Henoch en zijn stad Zion (zie Genesis 5:18–24; Mozes 7). Enkele van de beginselen die de Heer Henoch bijbracht, lijken op de leerstellingen die Hij in afdeling 38 openbaarde.
Zie ook Church History Topics, ‘Joseph Smith Translation of the Bible’, ChurchofJesusChrist.org/study/topics.
Joseph Smith werkt met Sidney Rigdon aan een geïnspireerde herziening van de Bijbel. Illustratie Annie Henrie Nader
God vergadert ons om ons te zegenen.
De Heer besloot zijn gebod om in Ohio te vergaderen met de woorden ‘Zie, hier is wijsheid’ (Leer en Verbonden 37:4). Maar niet iedereen zag daar meteen de wijsheid van in. In afdeling 38 openbaarde de Heer zijn wijsheid in meer detail. Wat komt u in de verzen 11–33 over de zegeningen van de vergadering te weten? De kerkleden krijgen niet meer het gebod om zich allemaal op één plek te vergaderen. Op welke manieren vergaderen wij ons tegenwoordig? In hoeverre zijn deze zegeningen op ons van toepassing? (Zie Russell M. Nelson, ‘De vergadering van het verstrooide Israël’, Liahona, november 2006, 79–81.)
Let bij het lezen van de rest van deze afdeling op passages waar de heiligen het benodigde geloof uit zullen hebben geput om Gods gebod om in Ohio te vergaderen te gehoorzamen. Denk ook aan geboden die Hij u heeft gegeven en het geloof dat u nodig hebt om ze te gehoorzamen. De volgende vragen kunnen bij uw studie van pas komen:
-
Wat staat er in de verzen 1–4 dat u vertrouwen in de Heer en zijn geboden geeft?
-
Hoe kan vers 39 u helpen om Gods geboden te gehoorzamen, zelfs als dat opoffering vergt?
Wat komt u nog meer tegen?
Leer en Verbonden 38:11–13, 22–32, 41–42
Als ik ben voorbereid, hoef ik niet te vrezen.
De heiligen hadden al veel weerstand ondervonden en de Heer wist dat er nog meer zou komen (zie Leer en Verbonden 38:11–13, 28–29). Om hun angst te verlichten, openbaarde Hij een belangrijk beginsel: ‘Indien u voorbereid bent, zult u niet vrezen’ (Leer en Verbonden 38:30). Denk even aan de moeilijkheden waar u voor staat. Luister vervolgens bij het bestuderen van afdeling 38 naar de ingevingen van de Geest betreffende manieren om u voor te bereiden op moeilijkheden, zodat u niet hoeft te vrezen.
Zie ook Ronald A. Rasband, ‘Wees niet verontrust’, Liahona, november 2018, 18–21.
Ik mag me niet door de zorgen van de wereld van gehoorzaamheid aan Gods woord laten afleiden.
Lees de afdelingen 39–40, inclusief de historische achtergrond in de inleiding, en bedenk in welke opzichten de ervaring van James Covel op u van toepassing zou kunnen zijn. Denk bijvoorbeeld aan keren dat uw ‘hart […] rechtvaardig was voor [Gods] aangezicht’ (Leer en Verbonden 40:1). Hoe werd u wegens uw getrouwheid gezegend? Bedenk ook met welke ‘zorgen van de wereld’ u zit (Leer en Verbonden 39:9; 40:2). Wat komt u in deze afdelingen tegen dat u inspireert om consequenter gehoorzaam te zijn?
Zie ook Mattheüs 13:3–23.
Ideeën voor Schriftstudie in gezinsverband en op de thuisavond
-
Leer en Verbonden 37:3.Om uw gezin te laten inzien wat een opoffering het voor de heiligen was om zich in Ohio te vergaderen, kunt u de kaart bij dit materiaal raadplegen.
-
Leer en Verbonden 38:22.Hoe kunnen we van Jezus Christus de ‘Wetgever’ van ons gezin maken? In welke opzichten worden wij door het volgen van zijn wetten ‘een vrij volk’?
-
Leer en Verbonden 38:24–27.U kunt kinderen leren wat het betekent om ‘één’ te zijn door ze te helpen de leden van uw gezin te tellen, en te bespreken waarom elke persoon voor uw gezin belangrijk is. Beklemtoon dat u samen één gezin bent. U zou uw kinderen kunnen helpen om op een poster een grote 1 te tekenen en die te versieren met de namen en tekeningen of afbeeldingen van elk gezinslid. U kunt ook op de poster schrijven wat u gaat doen om als gezin eensgezinder te zijn. U kunt eventueel ook de video ‘Love in Our Hearts’ (ChurchofJesusChrist.org) bekijken of Mozes 7:18 lezen.
-
Leer en Verbonden 38:29–30.U kunt bespreken wat u persoonlijk of als gezin onlangs hebt meegemaakt waar voorbereiding voor nodig was. Wat was het nut van die voorbereiding? Waarop wil de Heer dat we ons voorbereiden? Hoe kan voorbereid zijn ertoe bijdragen dat onze angst verlicht wordt? Wat kunnen wij doen om ons voor te bereiden?
-
Leer en Verbonden 40.Wat betekent de zinsnede ‘zorgen van de wereld’ (vers 2) voor ons? Laten wij ons door zorgen van de wereld ervan weerhouden om Gods woord ‘met blijdschap’ te ontvangen? Hoe overwinnen we die zorgen?
U vindt meer ideeën voor onderwijs aan kinderen in de lesideeën van deze week in Kom dan en volg Mij – voor het jeugdwerk.
Aanbevolen liedje: ‘Jezus zegt: wees altijd lief’, Kinderliedjes, 39.
Stemmen van de herstelling
De vergadering in Ohio
Dorpsgezicht van Kirtland, Al Rounds
Phebe Carter bevond zich onder de vele heiligen die zich in de jaren 1830 in Ohio vergaderden. Ze was ongeveer 25 jaar toen ze in de noordoostelijke Verenigde Staten tot de kerk toetrad. Haar ouders werden geen lid. Later schreef ze het volgende over haar beslissing om zich in Ohio bij de heiligen te voegen:
‘Mijn vriendinnen waren verbaasd over mijn besluit, net als ik, maar iets in mij zette me ertoe aan om te vertrekken. Toen ik van huis ging, was mijn moeders verdriet bijna ondraaglijk, en zonder de Geest die ik voelde, zou ik nog geaarzeld hebben. Mijn moeder zei dat ze mij liever zou begraven dan dat ik zo alleen de meedogenloze wereld in zou trekken.
‘“Phebe,” zei ze nadrukkelijk, “je komt toch terug als je erachter komt dat het mormonisme niet waar is?”
‘Ik antwoordde: “Ja, mama, dat doe ik.” […] Mijn antwoord luchtte haar op; maar het was voor ons allemaal een verdrietig afscheid. Toen het tijd was om te vertrekken, durfde ik geen afscheid te nemen, dus schreef ik aan ieder van hen een afscheidsbrief, legde die op mijn tafeltje, rende naar beneden en sprong in de koets. Zo liet ik mijn geliefde ouderlijk huis achter en sloot ik me bij Gods heiligen aan.’1
Phebe schreef in één van die afscheidsbrieven:
‘Geliefde ouders, ik sta op het punt om voor een tijdje mijn ouderlijk huis te verlaten. […] Ik weet niet voor hoelang, maar ik ben dankbaar voor de liefde die ik van mijn kindsheid tot aan het heden heb ontvangen. Het lot lijkt echter aan te geven dat ik nu een ander leven moet gaan leiden. Laten wij dit allemaal aan het lot overlaten, en dankbaar zijn dat we zo lang onder zulke gunstige omstandigheden hebben kunnen samenleven, gelovend dat alles goed zal komen als wij God boven alles liefhebben. Laten we beseffen dat we tot een God kunnen bidden die de oprechte gebeden van al zijn schepselen hoort, en ons geeft wat het beste voor ons is. […]
‘Moeder, ik geloof dat het de wil van God voor mij is om naar het westen te gaan, en ik ben ervan overtuigd dat dit al lange tijd de bedoeling was. Nu de weg voor mij is opengegaan […], geloof ik dat het de geest van de Heer is die dit heeft gedaan, en dat voldoet in alles. O, maak u geen zorgen om uw kind; de Heer zal mij troosten. Ik geloof dat de Heer voor mij zal zorgen en mij zal geven wat het beste is. […] Ik ga omdat mijn Meester roept – Hij heeft mijn plicht duidelijk gemaakt.’2
