«18-24 Οκτωβρίου. Διδαχή και Διαθήκες 121-123: “Ω Θεέ, πού είσαι;”» Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: Διδαχή και Διαθήκες 2021 (2020)
«18-24 Οκτωβρίου. Διδαχή και Διαθήκες 121-123», Έλα, ακολούθα με–Για άτομα και οικογένειες: 2021
18-24 Οκτωβρίου
Διδαχή και Διαθήκες 121-123
«Ω Θεέ, πού είσαι;»
Η εμπειρία σας από τη μελέτη των γραφών θα είναι πλουσιότερη, αν ο στόχος σας είναι να αποκαλύψετε την αλήθεια. Ξεκινήστε με μία προσευχή, αφουγκραστείτε το Πνεύμα και καταγράψτε τις εντυπώσεις σας.
Καταγράψτε τις εντυπώσεις σας
Το κατώτερο επίπεδο της φυλακής της επαρχίας στο Λίμπερτυ στο Μιζούρι ήταν γνωστό ως μπουντρούμι. Οι τοίχοι ήταν παχείς, το πέτρινο πάτωμα παγωμένο και βρόμικο, η τροφή –όποια ήταν αυτή– ήταν σάπια και το μοναδικό φως ερχόταν από δύο στενά, καγκελόφρακτα παράθυρα κοντά στο ταβάνι. Αυτό το μπουντρούμι ήταν όπου ο Τζόζεφ Σμιθ και μερικοί από τους αδελφούς του πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της φυλάκισής τους –τέσσερεις παγερούς μήνες στη διάρκεια του χειμώνα 1838-39– περιμένοντας να δικαστούν με την κατηγορία προδοσίας εναντίον της πολιτείας του Μιζούρι. Εκείνο το διάστημα, ο Τζόζεφ ελάμβανε διαρκώς ειδήσεις για τα βάσανα των Αγίων. Η ειρήνη και η αισιοδοξία στο Φαρ Ουέστ είχαν διαρκέσει μόνον μερικούς μήνες και τώρα οι Άγιοι ήταν ξανά άστεγοι, είχαν οδηγηθεί στην ερημιά αναζητώντας ένα άλλο μέρος για να ξεκινήσουν από την αρχή – αυτή τη φορά με τον Προφήτη τους στη φυλακή.
Δεν είναι να απορούμε λοιπόν που ο Τζόζεφ αναφώνησε: «Ω Θεέ, πού είσαι;» Οι απαντήσεις που έλαβε, η «γνώση από του ουρανούς» «να ξεχύν[εται]» σε εκείνη την άθλια φυλακή, δείχνουν πως μολονότι δεν φαίνεται πάντα έτσι, ο Θεός δεν είναι ποτέ μακριά. Καμία δύναμη δεν μπορεί να «εμποδίσει τους ουρανούς» έμαθε ο Προφήτης. «Ο Θεός θα είναι μαζί [με τους πιστούς Αγίους Του] στον αιώνα τού αιώνα». (Διδαχή και Διαθήκες 121:1, 33, 122:9.)
Βλέπε Άγιοι, 1:323-96 .
Ιδέες για προσωπική μελέτη των γραφών
Διδαχή και Διαθήκες 121:1-10, 23–33, 122
Η αντιξοότητα μπορεί να «είναι για το καλό [μου]».
Όταν εμείς ή εκείνοι που αγαπάμε βρίσκονται μέσα σε δεινά, είναι φυσιολογικό να αναρωτηθούμε αν ο Θεός μάς έχει στον νου του. Καθώς διαβάζετε το Διδαχή και Διαθήκες 121:1- 6, σκεφθείτε τις φορές όπου είχατε ερωτήματα ή συναισθήματα όμοια με του Τζόζεφ Σμιθ. Τι βρίσκετε στην απάντηση του Κυρίου, που ίσως σας βοηθήσει όταν έχετε τέτοια ερωτήματα ή συναισθήματα; Για παράδειγμα, στα εδάφια 7-10, 26-33, παρατηρήστε τις ευλογίες που υπόσχεται Εκείνος σε αυτούς που «υπομέν[ουν] [τα βάσανα] σωστά». Καθώς διαβάζετε το τμήμα 122, σκεφθείτε πώς θέλει από εσάς ο Κύριος να βλέπετε τις αντιξοότητές σας.
Βλέπε, επίσης, Χένρυ Άιρινγκ, «Πού είναι η σκέπη;» Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2012, 72-75.
Μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στις «δυνάμεις των ουρανών».
Στην κατάσταση που φαινόταν αδύναμη, στην οποία βρισκόταν μέσα στη φυλακή Λίμπερτυ, δόθηκε στον Τζόζεφ αποκάλυψη για δύναμη – όχι πολιτική ή στρατιωτική δύναμη που ασκήθηκε στους Αγίους, αλλά «οι δυνάμεις των ουρανών». Καθώς διαβάζετε το Διδαχή και Διαθήκες 121:34-46, τι μαθαίνετε για τη δύναμη του Θεού; Πώς είναι διαφορετικό από τη δύναμη του κόσμου; Για παράδειγμα, κοιτάξτε τα λόγια που χρησιμοποιεί ο Κύριος στα εδάφια 41-43 για να περιγράψει την «εξουσία [ή] την επιρροή». Τι διδάσκουν σχετικά με το πώς διατηρεί ο Θεός την «εξουσία [ή] την επιρροή» Του; Ίσως αυτά τα εδάφια θα μπορούσαν να σας εμπνεύσουν να συλλογιστείτε τη ζωή σας και τι μπορείτε να κάνετε για να έχετε θετική επιρροή στις σχέσεις σας με τους άλλους.
Ο Ιησούς Χριστός κατέβηκε υπό τα πάντα.
Ο Τζόζεφ Σμιθ φυλακίστηκε αδίκως επί τέσσερεις και πλέον μήνες, ενώ οι φίλοι και η οικογένειά του εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους. Το έργο στο οποίο είχε αφιερώσει τη ζωή του έδειχνε να καταστρέφεται. Τι μαθαίνετε για τον Ιησού Χριστό από τα λόγια Του στον Τζόζεφ, στο τμήμα 122; Τι μαθαίνετε για τον Τζόζεφ; Τι μαθαίνετε για τον εαυτό σας;
Βλέπε, επίσης, Άλμα 7:11-13, 36:3, Διδαχή και Διαθήκες 88:6.
«Ας κάνουμε πρόσχαρα ό,τι περνάει από το χέρι μας».
Τον Μάρτιο του 1839, ίσως είχε φανεί ότι οι Άγιοι δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά για να αλλάξουν τη δυσχερέστατη θέση τους. Όμως στις επιστολές του, γραμμένες από τη φυλακή Λίμπερτυ, ο Τζόζεφ τους είπε τι μπορούσαν να κάνουν: «[να συγκεντρώσουν] πληροφορ[ίες] από όλα τα γεγονότα» και «να σταθ[ούν] ήρεμοι, με την υπέρτατη πεποίθηση, για να δου[ν] τη σωτηρία τού Θεού» (Διδαχή και Διαθήκες 123:1, 17). Καθώς σκέφτεστε την εξαπάτηση και την «πανουργία των ανθρώπων» στον κόσμο σήμερα, συλλογιστείτε ποια πράγματα «περνά[νε] από το χέρι [σας]» για να κάνετε (εδάφια 12, 17). Γιατί είναι σημαντικό να κάνουμε αυτά τα πράγματα «πρόσχαρα»; (Εδάφιο 17). Ποιον ξέρετε που «έχ[ει] κρατηθεί μακριά από την αλήθεια» (εδάφιο 12) και πώς μπορείτε να βοηθήσετε αυτό το άτομο να την βρει;
Πολλές από τις αφηγήσεις τις οποίες ζήτησε ο Τζόζεφ σε αυτήν την επιστολή υποβλήθηκαν στην κυβέρνηση και δημοσιεύθηκαν ως μία σειρά σε 11 συνέχειες σε μία εφημερίδα της Ναβού, την Times and Seasons.
Ιδέες για οικογενειακή μελέτη των γραφών και οικιακή βραδιά
-
Διδαχή και Διαθήκες 121:1-10.Το «μπουντρούμι» στη φυλακή Λίμπερτυ ήταν μόνον 4,2 επί 4,4 μέτρα. Πώς μπορείτε να βοηθήσετε την οικογένειά σας να φανταστεί πώς θα ήταν να είναι κάποιος περιορισμένος σε έναν χώρο αυτών των διαστάσεων επί τέσσερεις παγερούς μήνες; Μπορείτε να βρείτε άλλες λεπτομέρειες σχετικά με τις συνθήκες στη φυλακή Λίμπερτυ, στο «Κεφάλαιο 46: Ο Τζόζεφ Σμιθ στη Φυλακή Λίμπερτυ» (Ιστορίες από το Διδαχή και Διαθήκες, 172-74). Θα μπορούσατε επίσης να διαβάσετε το «Φωνές της Αποκατάστασης: Η φυλακή στο Λίμπερτυ» στο τέλος αυτού του σχεδιαγράμματος. Πώς επηρεάζουν αυτές οι πληροφορίες το πώς αισθανόμαστε για τις αρχές στο Διδαχή και Διαθήκες 121:1-10;
-
Διδαχή και Διαθήκες 121:34-36, 41-45.Ίσως μία αντιστοιχία θα βοηθούσε την οικογένειά σας να καταλάβει τις «δυνάμεις των ουρανών». Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να συγκρίνετε τη δύναμη του Θεού με το ηλεκτρικό ρεύμα. Τι θα μπορούσε να εμποδίσει μια ηλεκτρική συσκευή να έχει ρεύμα; Τι μας διδάσκει αυτή η αντιστοιχία, μαζί με τα εδάφια 34-36, 41-45, για το πώς να αυξήσουμε την πνευματική μας δύναμη; Ίσως τα μέλη της οικογένειας θα μπορούσαν να αναφέρουν ιστορίες από τη ζωή του Σωτήρος, οι οποίες αποτελούν παράδειγμα για αυτά τα στοιχεία χαρακτήρα.
-
Διδαχή και Διαθήκες 122:7-9.Ίσως θα ευχαριστούσε τα μέλη της οικογένειας να φτιάξουν μικρές ταμπέλες που παρουσιάζουν φράσεις από αυτά τα εδάφια που τα εμπνέουν. Αυτές οι ταμπέλες θα μπορούσαν να εκτεθούν στο σπίτι σας. Γιατί είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι «ο Υιός του Ανθρώπου κατέβηκε υπό» τα πάντα;
-
Διδαχή και Διαθήκες 123:12.Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους «να ξέρουν… πού να βρουν» την αλήθεια;
Για περισσότερες ιδέες για διδασκαλία των παιδιών, βλέπε το σχεδιάγραμμα αυτής της εβδομάδας στο Έλα, ακολούθα με–Για την Προκαταρκτική.
Προτεινόμενο τραγούδι: «Γαλήνη πού θα βρω;» Ύμνοι, αρ. 62.
Φωνές της Αποκατάστασης
Η φυλακή του Λίμπερτυ
Ενόσω ο Τζόζεφ Σμιθ ήταν φυλακισμένος στο Λίμπερτυ, στο Μιζούρι, ελάμβανε επιστολές που τον ενημέρωναν για την επικίνδυνη κατάσταση που βρίσκονταν οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί από την πολιτεία κατόπιν διαταγής του κυβερνήτη. Μία οδυνηρή επιστολή ήρθε από τη σύζυγό του, Έμμα. Τα λόγια της και οι απαντητικές επιστολές του Τζόζεφ, εκφράζουν τόσο τα βάσανά τους, όσο και την πίστη τους στη διάρκεια αυτού του δύσκολου καιρού στην ιστορία της Εκκλησίας.
Επιστολή από την Έμμα Σμιθ στον Τζόζεφ Σμιθ, 7 Μαρτίου 1839
«Αγαπητέ μου σύζυγε,
»Έχοντας μια ευκαιρία να το στείλω με έναν φίλο, κάνω μία απόπειρα να γράψω, όμως δεν θα αποπειραθώ να αναφέρω τα συναισθήματά μου συνολικά, διότι στην κατάσταση που βρίσκεσαι, οι τοίχοι, τα κάγκελα και οι σύρτες, τα ποτάμια που κυλούν, τα ρυάκια που τρέχουν, οι λόφοι που υψώνονται, οι κοιλάδες που βουλιάζουν και τα απλωμένα λιβάδια που μας χωρίζουν και η βίαιη αδικία που πρώτα σε έριξε στη φυλακή και ακόμα σε κρατά εκεί, μαζί με πολλές άλλες σκέψεις βάζουν τα συναισθήματά μου σε μια θέση πέρα από κάθε περιγραφή.
»Εάν δεν επρόκειτο για συνειδητή αθωότητα και την άμεση παρέμβαση της θείας ευσπλαχνίας, είμαι πολύ βέβαιη ότι ποτέ δεν θα ήμουν σε θέση να υπομείνω τις σκηνές της ταλαιπωρίας που πέρασα… Όμως ζω ακόμα και είμαι πάντα πρόθυμη να υποφέρω περισσότερα, αν αυτό είναι το θέλημα των καλών Ουρανών να κάνω για χάρη σου.
»Είμαστε όλοι καλά επί του παρόντος, εκτός από τον Φρέντερικ που είναι αρκετά άρρωστος.
»Ο μικρός Αλεξάντερ που βρίσκεται τώρα στα χέρια μου είναι από τα καλύτερα μικρά που έχεις δει στη ζωή σου. Είναι τόσο δυνατός, ώστε με τη βοήθεια μιας καρέκλας κάνει τρέχοντας τον γύρο του δωματίου…
»Κανείς δεν ξέρει παρά μόνον ο Θεός τους συλλογισμούς του νου μου και τα συναισθήματα της καρδιάς μου, όταν άφησα το σπίτι και το σπιτικό μας και σχεδόν όλα όσα είχαμε εκτός από τα μικρά παιδιά μας και ξεκίνησα το ταξίδι έξω από την Πολιτεία του Μιζούρι, αφήνοντας εσένα κλεισμένο σε εκείνη τη μοναχική φυλακή. Όμως η θύμηση είναι κάτι περισσότερο από όσο η ανθρώπινη φύση είναι αναγκασμένη να υποφέρει…
»…Ελπίζω ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες για μας… [Είμαι] πάντοτε στοργικά δική σου.
»Έμμα Σμιθ»1.
Επιστολή από τον Τζόζεφ Σμιθ στην Έμμα Σμιθ, 4 Απριλίου 1839
«Αγαπητή –και στοργική– γυναίκα μου.
»Την Πέμπτη το βράδυ κάθισα κάτω, όπως ακριβώς ο ήλιος κατεβαίνει, καθώς ρίχνουμε κλεφτές ματιές μέσα από τα κάγκελα, για να σου γράψω, ώστε να σου κάνω γνωστή την κατάστασή μου. Είναι, πιστεύω τώρα, περίπου πέντε μήνες και έξι ημέρες2 από τότε που βρίσκομαι κάτω από τη βλοσυρή ματιά ενός φρουρού ημέρα και νύχτα και μέσα στους τοίχους, τα κάγκελα και τις σιδερένιες πόρτες που στριγκλίζουν, μιας φυλακής μοναχικής, σκοτεινής, βρόμικης. Με συναισθήματα που μόνον στον Θεό είναι γνωστά, γράφω αυτήν την επιστολή. Οι συλλογισμοί του νου κάτω από αυτές τις συνθήκες ξεπερνούν τη δύναμη της πένας ή των λόγων ή των Αγγέλων να περιγράψουν ή να ζωγραφίσουν σε μια ανθρώπινη ύπαρξη, η οποία ποτέ δεν βίωσε αυτό που βιώνουμε… Ακουμπάμε στον βραχίονα του Ιεχωβά και σε κανέναν άλλον για την απελευθέρωσή μας, και αν εκείνος δεν το κάνει, δεν θα γίνει, να είστε βέβαιοι, διότι υπάρχει μεγάλη δίψα για το αίμα μας σε τούτη την πολιτεία. Όχι διότι είμαστε ένοχοι για κάτι… Αγαπητή μου Έμμα, σε σκέπτομαι, εσένα και τα παιδιά διαρκώς… Θέλω να δω τον μικρό Φρέντερικ, τον Τζόζεφ, την Τζούλια, τον Αλεξάντερ, την Τζοάνα και τον γερο-ταγματάρχη [τον σκύλο της οικογένειας]… Ευχαρίστως θα περπατούσα από εδώ μέχρις εσάς ξυπόλητος και ασκεπής και με λιγοστά ρούχα, για να σας δω και θα το έβλεπα ως χαρά μεγάλη και ποτέ δεν θα το μέτραγα ως μόχθο… Βαστάζω με ευψυχία όλη μου την καταδυνάστευση, το ίδιο και εκείνοι που είναι μαζί μου. Κανένας μας δεν έχει υποχωρήσει ώς τώρα. Θέλω [να] μην αφήσεις [τα παιδιά μας] να με ξεχάσουν. Πες τους ότι ο Πατέρας τους τα αγαπά με απόλυτη αγάπη και κάνει ό,τι μπορεί για να γλιτώσει από τον όχλο και να έρθει κοντά τους… Πες τους ότι ο Πατέρας λέει ότι πρέπει να είναι καλά παιδιά και να προσέχουν τη μητέρα τους…
»Δικός σου,
»Τζόζεφ Σμιθ ο νεότερος»3.