Józef Smith w Nauvoo, 1840 r. — Theodore Gorka

8–14 listopada

Doktryna i Przymierza 129–132

„Kiedy otrzymujemy jakiekolwiek błogosławieństwo od Boga, dzieje się tak przez posłuszeństwo”

Z rozdziałów 129–132 uczymy się wielu cennych zasad, z których tylko kilka zostało wyróżnionych w tym zarysie nauki. Jakie inne prawdy znajdujesz?

Zapisz swoje odczucia

Brigham Young powiedział kiedyś o Józefie Smithie: „Mógłby sprowadzić rzeczy niebieskie do zrozumienia w skończoności” (w: Teachings of Presidents of the Church: Joseph Smith, str. 499–500). Wydaje się to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do nauk Proroka w Nauvoo z 1840 roku. Część z nich jest zapisana w rozdziałach Doktryna i Przymierza 129–132. Jaki jest Zbawiciel? „Jest człowiekiem jako i my”. Jak wygląda niebo? „Ta sama społeczność, jaka istnieje tu między nami, będzie istnieć i tam” (Doktryna i Przymierza 130:1–2), a nasze najcenniejsze relacje rodzinne, jakie tworzymy na tym świecie, jeśli zostaną zapieczętowane poprzez właściwe upoważnienie, „[będą miały] pełną moc” w przyszłym świecie (Doktryna i Przymierza 132:19). Takie prawdy sprawiają, że niebo może się nam wydać nieco mniej odległe — chwalebne, lecz osiągalne.

Jednak wówczas Bóg może poprosić nas o zrobienie czegoś tak niedogodnego, że wyda nam się to całkiem nieosiągalne. Dla wielu pierwszych świętych wielożeństwo było jednym z takich przykazań. Nakaz poślubienia dodatkowych żon był ciężką próbą wiary dla Józefa Smitha, jego żony Emmy i prawie wszystkich, którzy go otrzymali. Aby przejść przez tę próbę, potrzebowali czegoś więcej niż tylko przychylnych uczuć do przywróconej ewangelii; potrzebowali wiary w Boga, znacznie głębszej niż jakiekolwiek osobiste pragnienia czy uprzedzenia. Przykazanie to już nie obowiązuje, ale wierny przykład tych, którzy według niego żyli, nadal istnieje. I ten przykład inspiruje nas, gdy jesteśmy proszeni, by okazać „ofiarność w posłuszeństwie” (Doktryna i Przymierza 132:50).

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Doktryna i Przymierza 130–131.

Józef Smith objawił prawdy o Boskiej Trójcy i o „świecie, który nastanie”.

Możesz zauważyć, że rozdziały 130–131 czyta się trochę inaczej niż inne rozdziały Doktryny i Przymierzy. Wynika to z faktu, że rozdziały 130–131 opierają się na notatkach, które William Clayton, jeden z sekretarzy Józefa Smitha, zachował spośród spraw, o których nauczał Prorok. W rezultacie rozdziały te są raczej zbiorem prawd niż spójnymi, podyktowanymi objawieniami. Mimo to istnieją pewne wspólne tematy wśród wielu tych prawd. Na przykład, możesz przeczytać rozdziały 130–131, zadając sobie następujące pytania: Czego mogę się dowiedzieć o Bogu? Czego mogę się dowiedzieć o życiu po śmierci? Jak ta wiedza wpływa na moje życie?

Zob. także „Our Hearts Rejoiced to Hear Him Speak”, Revelations in Context, str. 277–280.

Doktryna i Przymierza 131:1–4; 132:7, 13–25

Ojciec Niebieski sprawił, że rodziny mogą być wieczne.

Jedna z najbardziej pocieszających prawd przywróconych przez Proroka Józefa Smitha brzmi następująco: małżeństwo i relacje rodzinne mogą trwać wiecznie. Za pośrednictwem Józefa Smitha Pan przywrócił obrzędy i upoważnienie potrzebne do uczynienia tych relacji wiecznymi (zob. Doktryna i Przymierza 132:7, 18–19). Podczas czytania wersetów Doktryna i Przymierza 131:1–4; 132:7, 13–15 pomyśl o twoich obecnych związkach rodzinnych lub o związkach, które masz nadzieję stworzyć w przyszłości. Jak treść tych wersetów wpływa na twój sposób myślenia o tych związkach?

Czasami jednak zasada wiecznych rodzin nie jest tak pocieszająca — może ona wywoływać niepokój, a nawet smutek, gdy nasza obecna sytuacja rodzinna nie pasuje do celestialnego ideału. Kiedy Prezydent Henry B. Eyring martwił się taką sytuacją we własnej rodzinie, otrzymał mądrą radę od członka Kworum Dwunastu Apostołów: „Jeśli będziesz żyć w sposób godny królestwa celestialnego, stan twojej rodziny przewyższy twoje najśmielsze oczekiwania” („Dom, w którym mieszka Duch Pana”, Ensign lub Liahona, maj 2019, str. 25). W jaki sposób postępowanie zgodne z tą radą może być źródłem błogosławieństw w twojej obecnej sytuacji rodzinnej?

Zob. także: Kristen M. Oaks, „To the Singles of the Church” (Uroczyste spotkanie Kościelnego Systemu Edukacji dla młodych dorosłych, 11 września 2011), strona internetowa broadcasts.ChurchofJesusChrist.org.

Relacje rodzinne mogą być wieczne dzięki obrzędom świątynnym.

Doktryna i Przymierza 132:1–2, 29–40

Wielożeństwo jest akceptowane przez Boga tylko wtedy, gdy sam je nakazuje.

Każdy, kto czytał Stary Testament, prawdopodobnie zauważył, że Abraham, Jakub, Mojżesz i inni poślubili wiele żon. Czy ci dobrzy mężczyźni popełniali cudzołóstwo? Czy też Bóg zaakceptował ich działania? Poszukaj odpowiedzi w wersetach Doktryna i Przymierza 132:1–2, 29–40.

Małżeństwo między jednym mężczyzną i jedną kobietą jest Bożą normą małżeństwa (zob. wprowadzenie do Deklaracji Oficjalnej I; zob. także wersety Ks. Jakuba 2:27, 30). Jednakże były okresy w historii, kiedy Bóg nakazywał Swoim dzieciom praktykować wielożeństwo.

Pierwsze lata przywróconego Kościoła były jednym z tych wyjątkowych okresów. Po otrzymaniu tego przykazania Józef Smith i inni święci w dniach ostatnich praktykowali wielożeństwo. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o wielożeństwie wśród pierwszych świętych w dniach ostatnich, zajrzyj do publikacji „Mercy Thompson and the Revelation on Marriage” (Revelations in Context, str. 281–293); „Saints”, tom I, str. 290–292, 432–435, 482–492, 502–504; „Plural Marriage in The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints” (Gospel Topics, strona internetowa topics.ChurchofJesusChrist.org); zob. także film pt. „Why Was It Necessary for Joseph Smith and Others to Practice Polygamy?” (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org).

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Doktryna i Przymierza 130:2, 18–19; 132:13, 19.W jaki sposób możesz wykorzystać te wersety, aby pomóc swojej rodzinie nadać priorytet sprawom, które trwają wiecznie? Do walizki lub plecaka możesz spakować to, co zgodnie z treścią wersetów Doktryna i Przymierza 130:2, 18–19; 132:19, symbolizuje rzeczy, które możemy zabrać ze sobą do przyszłego życia, np. zdjęcia rodzinne lub pisma święte. Czego uczymy się na podstawie wersetu Doktryna i Przymierza 132:13 o rzeczach świata? Może to prowadzić do dyskusji o skupieniu się na rzeczach, które mają wieczne znaczenie.

Doktryna i Przymierza 130:20–21.Możecie zaśpiewać pieśń o wdzięczności, na przykład „Policz łaski” (Hymny, nr 150), i sporządzić listę błogosławieństw, jakie otrzymała wasza rodzina za przestrzeganie praw Bożych. Jakie błogosławieństwa mamy nadzieję otrzymać? W jaki sposób możemy otrzymać te błogosławieństwa?

Doktryna i Przymierza 131:1–4; 132:15–19.Film pt. „Marriage Is Sacred” (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org) może pomóc w omówieniu prawd zawartych w tych wersetach. Co Pan sądzi o małżeństwie? W jaki sposób — niezależnie od tego, czy jesteśmy w związku małżeńskim czy stanu wolnego — przygotowujemy się do wiecznego małżeństwa?

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zobacz zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowana pieśń: „Razem na zawsze wieczna rodzina” (Śpiewnik dla dzieci, str. 98).

Doskonalenie osobistego studiowania

Poszukuj prawd ewangelii. Czasami prawdy ewangelii są wyrażane bezpośrednio, innym razem poprzez przykład lub historię. Kiedy czytasz, zadawaj sobie pytanie: „Jaka wieczna prawda jest nauczana w tych wersetach?”.

Pokój zapieczętowań w Świątyni Paryż we Francji.