Doktryna i Przymierza, 2021
1–7 listopada. Doktryna i Przymierza 125–128: „Głos radości dla żyjących i zmarłych”


„1–7 listopada. Doktryna i Przymierza 125–128: ‘Głos radości dla żyjących i zmarłych’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Doktryna i Przymierza, 2021 (2020)

„1–7 listopada. Doktryna i Przymierza 125–128”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2021

Obraz
Rodzina z przodkami w świecie duchów

My z nimi, a oni z nami — Caitlin Connolly

1–7 listopada

Doktryna i Przymierza 125–128

„Głos radości dla żyjących i zmarłych”

Pamiętaj, aby zapisywać swoje uczucia podczas studiowania rozdziałów Doktryna i Przymierza 125–128, abyś mógł się nad nimi zastanowić i podzielić się tym z innymi.

Zapisz swoje odczucia

W sierpniu 1840 roku zapłakana Jane Neyman wysłuchała przemówienia Proroka Józefa na pogrzebie jego przyjaciela, Seymoura Brunsona. Nastoletni syn Jane, Cyrus, też niedawno zmarł. Jej smutek pogłębił fakt, że Cyrus nigdy nie został ochrzczony, a Jane martwiła się, co stanie się z jego wieczną duszą. Józef wiedział, jak ona się czuła; tak samo zastanawiał się nad swoim ukochanym bratem Alvinem, który również zmarł, nie przyjąwszy chrztu. Prorok postanowił więc podzielić się z Jane i wszystkimi obecnymi na pogrzebie tym, co Pan objawił mu o ludziach, którzy umarli bez otrzymania obrzędów ewangelii — i co możemy zrobić, aby im pomóc.

Doktryna chrztu za zmarłych zachwyciła świętych; ich myśli od razu zwróciły się do zmarłych rodziców, dziadków i innych członków rodziny. Teraz była dla nich nadzieja! Józef podzielał ich radość i użył radosnego, entuzjastycznego języka, aby wyrazić to, czego nauczył go Pan o zbawieniu zmarłych: „Niechaj wołają góry z radości i wy, wszystkie doliny, wołajcie w głos, i wy, wszystkie morza i suche lądy, rozpowiadajcie o cudach waszego Króla Wiecznego!” (Doktryna i Przymierza 128:23).

Zob. Saints, 1:415–427; „Letters on Baptism for the Dead”, Revelations in Context, str. 272–276.

Obraz
Ikona osobistego studiowania

Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych

Doktryna i Przymierza 126

Pan chce, żebym dbał o moją rodzinę.

Po powrocie do domu po ostatniej z kilku misji w Anglii Brigham Young otrzymał kolejne ważne powołanie od Pana, aby „szczególnie starannie zajął się […] swoją rodziną” (werset 3.), która cierpiała podczas jego nieobecności. Zastanawiając się nad tym, jak ta i inne rady zawarte w rozdziale 126. odnoszą się do ciebie, rozważ poniższe słowa Prezydent Bonnie L. Oscarson, byłej Generalnej Prezydent Młodych Kobiet:

„Pamiętajcie, że niektóre największe potrzeby do zaspokojenia są tuż przed wami. Rozpocznijcie służbę we własnym domu i pośród własnej rodziny. Te relacje mają wieczny potencjał. Nawet jeśli — albo właśnie z tego powodu — sytuacja w waszej rodzinie jest daleka od ideału, możecie znaleźć możliwości służby, podbudowania i wzmacniania. Zacznijcie od miejsca, w którym jesteście, kochajcie swoich najbliższych takimi, jacy są, i przygotujcie się do założenia rodziny w przyszłości” („Nasze potrzeby”, Ensign lub Liahona, listopad 2017, str. 27).

Zob. także: „Take Special Care of Your Family”, Revelations in Context, str. 242–249.

Doktryna i Przymierza 127:2–4

Pan zna moje radości i smutki.

Fałszywe oskarżenia i groźba aresztowania w sierpniu 1842 roku ponownie zmusiły Józefa Smitha do ukrywania się. Jednak słowa, które napisał do świętych w tym czasie (znajdujące się w rozdziale Doktryna i Przymierza 127) są pełne optymizmu i radości. Czego uczysz się z wersetów 2–4 o Bogu i o tym, jak możesz stawić czoła osobistym próbom?

Możesz zapisać, w jaki sposób Pan wspiera cię w „głębokiej wodzie” twojego życia.

Doktryna i Przymierza 127:5–8; 128:1–8

„Cokolwiek zapiszecie na ziemi, zostanie zapisane w niebie”.

Podczas czytania wersetów Doktryna i Przymierza 127:5–8; 128:1–8 poszukaj przyczyn, dla których Pan dał Józefowi Smithowi tak konkretne wskazówki dotyczące zapisywania chrztów za zmarłych. Jaka płynie z tego nauka o Panu i Jego dziele?

Obraz
młody mężczyzna z imiennymi kartami członka rodziny

Służba świątynna za naszych przodków spaja nasze serca z nimi.

Doktryna i Przymierza 128:5–25

Zbawienie moich przodków jest niezbędne dla mojego zbawienia.

Z tego, co Bóg objawił przez Józefa Smitha, jasno wynika, dlaczego nasi przodkowie, którzy nie zostali ochrzczeni w tym życiu, potrzebują naszej pomocy, by uzyskać własne zbawienie. Dlaczego uważasz, że zbawienie naszych przodków jest „niezbędne i zasadnicze dla naszego zbawienia” (zob. Doktryna i Przymierza 128:15–18; kursywa dodana)?

W wersecie 5. zawarte są nauki o tym, że obrzęd chrztu za zmarłych został przygotowany przez Boga „przed założeniem świata”. Czego na podstawie tej prawdy uczysz się o Bogu i Jego planie? Co przesłanie prezydenta Henry’ego B. Eyringa pt. „Gromadzenie rodziny Boga” wnosi do twojego zrozumienia (Ensign lub Liahona, maj 2017, str. 19-22)?

Józef Smith, nauczając o obrzędach kapłańskich i chrzcie za zmarłych, używał takich zwrotów, jak „moc pieczętująca”, „[łączące] ogniwa” i „doskonały związek”. Poszukaj tych i podobnych zwrotów, czytając wersety Doktryna i Przymierza 128:5–25. Co jeszcze może być połączone za sprawą Jezusa Chrystusa dzięki obrzędom kapłańskim za zmarłych? Dlaczego „[śmiała]” to dobre słowo na określenie doktryny o zbawieniu zmarłych (zob. wersety 9–11)?

Jakie wrażenia wywołują w tobie słowa Józefa Smitha zawarte w wersetach 19–25? Jak te wersety wpływają na twoje uczucia względem pracy świątynnej za twoich przodków oraz względem Jezusa Chrystusa? Do czego czujesz się zainspirowany (zob. więcej pomysłów na stronie internetowej FamilySearch.org/discovery)?

Zob. także I List do Koryntian 15:29; Dale G. Renlund, „Historia rodziny i praca świątynna: Zapieczętowanie i uzdrowienia”, Ensign lub Liahona, maj 2018, str. 46–49; filmy pt. „A Sacrifice of Time” i „Their Hearts Are Bound to You”, strona internetowa ChurchofJesusChrist.org.

Obraz
Ikona studiowania z rodziną

Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór

Doktryna i Przymierza 126.Czytając radę udzieloną Brighamowi Youngowi, możesz zainspirować swoją rodzinę do rozmowy o tym, jak możecie spędzać więcej czasu, troszcząc się „szczególnie starannie” (werset 3.) o siebie nawzajem.

Doktryna i Przymierza 128:15–18.Jakie są niektóre ze zbawczych i uszlachetniających błogosławieństw, które wynikają z poznawania historii rodziny? Kilka pomysłów można znaleźć w filmie pt. „The Promised Blessings of Family History” (strona internetowa ChurchofJesusChrist.org) lub w pieśni o historii rodziny, np: „Poznawać przodków chcę” (Śpiewnik dla dzieci, str. 100).

Doktryna i Przymierza 128:18.Rozważ stworzenie papierowego łańcucha z imionami członków rodziny i przodków na każdym ogniwie, aby pokazać, jak historia rodziny i praca świątynna tworzą „[łączące] ogniwa”, które wiążą nas z naszymi przodkami. Możecie przeprowadzić badania na stronie FamilySearch.org, aby znaleźć dodatkowych członków rodziny i zobaczyć, jak daleko sięga wasz łańcuch.

Doktryna i Przymierza 128:19–23.Być może członkowie rodziny mogliby poszukać w tych wersetach słów, które ukazują podekscytowanie Józefa Smitha ewangelią Jezusa Chrystusa i zbawieniem zmarłych. Członkowie rodziny mogą mówić o swoich doświadczeniach, które sprawiły, że byli podekscytowani tą pracą — lub możecie poszukać opisów takich doświadczeń na stronie FamilySearch.org/discovery.

Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zajrzyj do zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.

Proponowana pieśń: „Poznać przodków chcę”, Śpiewnik dla dzieci, str. 100.

Obraz
Ikona, głosy przywrócenia

Głosy Przywrócenia

Chrzest za zmarłych, „nowa i chwalebna kwestia”

Obraz
szkic chrzcielnicy w Świątyni Nauvoo

Ten szkic przedstawia chrzcielnicę w Świątyni Nauvoo, spoczywającą na dwunastu wołach.

Phebe i Wilford Woodruff

Phebe Woodruff mieszkała w pobliżu Nauvoo, kiedy Józef Smith zaczął nauczać o chrzcie za zmarłych. Napisała o tym do swojego męża, Wilforda, który służył na misji w Anglii:

„Brat Józef […] dowiedział się przez objawienie, że ci, którzy są w tym kościele, mogą zostać ochrzczeni za swoich krewnych, którzy nie żyją i nie mieli przywileju poznania tej ewangelii, nawet za swoje dzieci, rodziców, braci, siostry, dziadków, wujków i ciotki […]. Gdy tylko zostaną ochrzczeni za swoich przyjaciół, ci zostają uwolnieni z więzienia i mogą ubiegać się o zmartwychwstanie i wprowadzenie ich do niebiańskiego królestwa — ta doktryna jest serdecznie przyjmowana przez kościół, a członkowie idą naprzód w tłumach i niektórzy zostaną ochrzczeni aż 16 razy […] w ciągu jednego dnia”1.

Wilford Woodruff powiedział później o tej zasadzie: „W chwili, gdy o niej usłyszałem, moja dusza podskoczyła z radości […]. Poszedłem naprzód i zostałem ochrzczony za wszystkich moich zmarłych krewnych, o których pamiętałem […]. Czułem, że mogę powiedzieć alleluja, kiedy objawienie wyszło na jaw, objawiając nam chrzest za zmarłych. Czułem, że mamy prawo do radowania się błogosławieństwami niebios”2.

Vilate Kimball

Podobnie jak siostra Woodruff, Vilate Kimball usłyszała o chrzcie dla zmarłych, gdy jej mąż, Heber, wyjechał głosić ewangelię. Napisała do niego:

„Prezydent Smith otworzył nowy i chwalebny temat […], który wywołał spore ożywienie w kościele. Chodzi tu o chrzest za zmarłych. Paweł mówi o tym w I Liście do Koryntian w rozdziale 15. wersecie 29. Józef otrzymał pełniejsze wyjaśnienie przez Objawienie […]. Jest to przywilej dany członkom tego kościoła, aby zostać ochrzczonym za wszystkich swoich krewnych, którzy umarli, zanim ta Ewangelia przyszła; nawet z powrotem do swojego pradziadka i prababki […]. Czyniąc to, działamy jako pośrednicy dla nich; i dajemy im przywilej powstania w pierwszym zmartwychwstaniu. On mówi, że będzie im głoszona Ewangelia […], ale nie ma czegoś takiego jak chrzest duchów […]. Od czasu, gdy ten nakaz został tu ogłoszony, wody były nieustannie wzburzone. Bywało, że podczas konferencji od ośmiu do dziesięciu starszych dokonywało chrztów w rzece […]. Chcę zostać ochrzczona za moją mamę. Liczyłam, że zaczekam, aż wrócisz do domu, ale ostatnim razem, gdy Józef mówił na ten temat, radził wszystkim, aby wstali i zrobili to, co do nich należy, i jak najszybciej uwolnili swoich przyjaciół z niewoli. Więc myślę, że to zrobię w tym tygodniu, bo jest wielu bliźnich, którzy to robią. Niektórzy z nich zostali już wielokrotnie ochrzczeni […]. Tak więc widzisz, że jest szansa dla wszystkich. Czyż nie jest to chwalebna doktryna?”3.

Phebe Chase

Po ukończeniu budowy chrzcielnicy w Świątyni Nauvoo chrzty za zmarłych odbywały się tam, a nie w rzece. Phebe Chase, mieszkanka Nauvoo, napisała do swojej matki o świątyni, opisując chrzcielnicę jako miejsce, gdzie „możemy zostać ochrzczeni za [swoich] zmarłych i stać się zbawicielami na Górze Syjon”. Następnie wyjaśniła, że w tej chrzcielnicy „[została] ochrzczona za [swojego] drogiego ojca i wszystkich pozostałych zmarłych przyjaciół […]”. Napisała: „Teraz chcę wiedzieć, jak nazywają się twój ojciec i matka, bym mogła ich uwolnić, bo pragnę wyzwalać zmarłych […]. Pan przemówił ponownie i przywrócił starożytny porządek”4.

Sally Randall

Pisząc do przyjaciół i rodziny o chrzcie za zmarłych, Sally Randall wspominała śmierć swojego syna George’a:

„Och, cóż to był za trudny czas dla mnie i wydaje mi się, że nie mogę się pogodzić, że tak jest, ale […] jego ojciec został za niego ochrzczony i cóż to za chwalebna rzecz, że wierzymy i przyjmujemy pełnię ewangelii, tak jak jest ona teraz głoszona, i możemy zostać ochrzczeni za wszystkich naszych zmarłych przyjaciół i zbawić ich tak daleko wstecz, jak tylko sięga nasza wiedza o nich.

Chcę, żebyś napisał mi imiona wszystkich naszych krewnych, którzy nie żyją, naszych dziadków i babć, i wszystkich innych. Zamierzam zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby uratować moich przyjaciół, i będę bardzo zadowolona, jeśli niektórzy z was przyjdą i pomogą mi, ponieważ jest to zbyt wielka praca dla jednej osoby, aby wykonać ją w pojedynkę […]. Spodziewam się, że pomyślisz, że to dziwna doktryna, ale przekonasz się, że jest prawdziwa”5.

Przypisy

  1. List Phebe Woodruff do Wilforda Woodruffa, 6 października 1840, Biblioteka Historii Kościoła, Salt Lake City; poprawiono pisownię i interpunkcję.

  2. Wilford Woodruff, „Remarks”, Deseret News, 27 maja 1857, str. 91; poprawiono interpunkcję.

  3. List Vilate Kimball do Hebera C. Kimballa, 11 października 1840, Biblioteka Historii Kościoła, Salt Lake City; poprawiono pisownię i interpunkcję.

  4. List Phebe Chase, brak daty, Biblioteka Historii Kościoła, Salt Lake City; poprawiono pisownię i interpunkcję. Kiedy święci po raz pierwszy zaczęli dokonywać chrztów za zmarłych, poszczególne osoby były czasem chrzczone za przodków obu płci. Później okazało się, że mężczyźni powinni być ochrzczeni za mężczyzn, a kobiety za kobiety.

  5. List Sally Randall, 21 kwietnia 1844, Biblioteka Historii Kościoła, Salt Lake City; poprawiono pisownię i interpunkcję.

Obraz
chrzcielnica w Świątyni Ogden w Utah

Chrzcielnica w Świątyni Ogden w Utah spoczywa na grzbietach dwunastu wołów.

Drukuj