„22–28 kwietnia. Ew. Mateusza 18, Ew. Łukasza 10: ‘Co mam czynić, aby dostąpić żywota wiecznego?’”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Nowy Testament, 2019 (2019)
„22–28 kwietnia. Ew. Mateusza 18, Ew. Łukasza 10”, Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną, 2019
Miłosierny Samarytanin — Dan Burr
22–28 kwietnia
Ew. Mateusza 18, Ew. Łukasza 10
„Co mam czynić, aby dostąpić żywota wiecznego?”
Studiując i rozważając z modlitwą Ew. Mateusza 18 oraz Ew. Łukasza 10, zwracaj uwagę na ciche podszepty, które otrzymujesz od Ducha Świętego. On powie ci, w jaki sposób te nauki i historie odnoszą się do ciebie. Zapisz odczucia, które otrzymujesz.
Zapisuj swoje odczucia
Jeśli zadasz Panu pytanie, być może otrzymasz odpowiedź, której się nie spodziewałeś. Kto jest moim bliźnim? Każdy, kto potrzebuje twojej pomocy i miłości. Kto jest największy w Królestwie Niebios? Dziecko. Czy wystarczy, że przebaczę temu, kto mnie skrzywdził, siedem razy? Nie, powinieneś wybaczyć siedemdziesiąt siedem razy. (Zob. Ew. Łukasza 10:29–37; Ew. Mateusza 18:4, 21–22). Jeśli pragniesz poznać wolę Pana nie po to, aby „się usprawiedliwić” (Ew. Łukasza 10:29), ale aby prawdziwie się od Niego uczyć, Pan wskaże ci, w jaki sposób masz żyć, aby móc przebywać w Jego obecności w życiu wiecznym.
Pomysły na osobiste studiowanie pism świętych
Muszę wybaczać bliźnim, aby otrzymać wybaczenie od Pana.
Sugestia Piotra, że mógł przebaczyć komuś siedem razy, może wydawać się bardzo hojna, ale Jezus nauczał wyższego prawa. Jego odpowiedź: „Nie powiadam ci: do siedmiu razy, lecz do siedemdziesięciu siedmiu razy” nie stanowiła lekcji na temat liczb, lecz na temat gotowości do przebaczania bliźnim na wzór Chrystusa. Czytając przypowieść o niemiłosiernym słudze, pomyśl o sytuacjach, kiedy doświadczyłeś Bożego miłosierdzia i współczucia. Czy jest ktoś, komu powinieneś okazać miłosierdzie i współczucie?
Starszy David E. Sorensen, Siedemdziesiąty, nauczał: „Chciałbym wyjaśnić, że przebaczenie grzechów nie może być mylone z tolerancją dla grzechu […]. Mimo że musimy przebaczać bliźniemu, który nas zranił, powinniśmy przedsięwziąć konstruktywne działania, aby to się już nie powtórzyło” („Przebaczenie zmieni gorycz w miłość”, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 12).
Zob. także „Forgiveness”, Gospel Topics, strona internetowa topics.lds.org.
Kim są Siedemdziesiąci?
Postępując zgodnie ze wzorem ustanowionym w czasach Starego Testamentu (zob. II Ks. Mojżeszowa 24:1; IV Ks. Mojżeszowa 11:16), Jezus Chrystus „wyznaczył [prócz Swoich Dwunastu Apostołów także i] innych, siedemdziesięciu”, aby świadczyli o Nim, głosili Jego ewangelię i pomagali Mu w wypełnieniu Jego dzieła. Tak samo jest we współczesnym Kościele. Siedemdziesiąci są powoływani do pomagania Dwunastu Apostołom w wypełnieniu ich misji szczególnych świadków Jezusa Chrystusa dla całego świata. Siedemdziesiąci są zorganizowani w kworach. Członkowie pierwszych dwóch kworów są wyświęcani na Siedemdziesiątych we Władzach Generalnych, podczas gdy członkowie pozostałych kworów są wyświęcani na Siedemdziesiątych Obszaru. (Zob. także NiP 107:25–26, 33–34, 97).
Aby otrzymać życie wieczne, muszę miłować Boga i bliźnich jak siebie samego.
Warto pamiętać, że przypowieść o miłosiernym Samarytaninie była odpowiedzią Jezusa na pytanie: „Kto jest bliźnim moim?”. Pamiętaj o tym, gdy będziesz ją czytał. Jakie odpowiedzi odnalazłeś na to pytanie?
Nim Jezus rozpoczął Swoją posługę, wrogość pomiędzy Żydami a Samarytanami trwała już od wielu stuleci. Samarytanie byli potomkami Żydów, którzy zamieszkiwali Samarię i którzy zawierali związki małżeńskie z ludźmi innych narodów. Z powodu bliskich związków Samarytan z ludźmi innych narodów Żydzi uważali, że zstąpili oni z właściwej ścieżki i porzucili prawdę. Żydzi często wybierali dłuższą drogę, aby uniknąć wkraczania na teren Samarii. (Zob. także Ew. Łukasza 9:52–54; 17:11–18; Ew. Jana 4:9; 8:48).
Jak myślisz, dlaczego Zbawiciel wybrał Samarytanina, osobę znienawidzoną przez Żydów, aby pokazać na jego przykładzie, co to znaczy okazywać współczucie i miłować bliźniego? W jaki sposób przypowieść ta inspiruje cię do okazywania bliźnim większego miłosierdzia?
Zob. także Mosjasz 2:17; „Parable of the Good Samaritan” [Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie] (film dostępny na stronie internetowej LDS.org); „Chcę, Panie, z Tobą iść”, Hymny, nr 134.
Wybieramy „tę dobrą cząstkę”, kiedy dokonujemy wyborów prowadzących do życia wiecznego.
Siostra Bonnie D. Parkin, była Generalna Prezydent Stowarzyszenia Pomocy, nauczała: „Maria i Marta to wy i ja […]. Te dwie siostry kochały Pana i chciały okazać tę miłość. Wydaje mi się, że w tym przypadku Maria wyraziła swoją miłość, słuchając Jego słów, podczas gdy Marta zrobiła to, służąc Mu […]. Jezus nie odrzucił zatroskania Marty, natomiast zmienił kierunek jej zainteresowań, mówiąc, by wybrała ‘tę dobrą cząstkę’. A co to takiego? […] Jedną rzeczą, która jest konieczna, jest wybranie życia wiecznego [zob. 2 Nefi 2:28]. Wybieramy codziennie” („Wybierając miłość bliźniego: tę dobrą cząstkę”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 104). W jaki sposób podsumowałbyś własnymi słowami radę, jakiej Pan udzielił Marcie? Spójrz krytycznym okiem na swój plan dnia — czy jest coś, co wymaga twojej większej uwagi?
Pomysły na rodzinne studiowanie pism świętych i domowy wieczór rodzinny
Kiedy czytasz pisma święte z rodziną, Duch może pomóc ci rozpoznać, które zasady powinieneś podkreślić lub omówić, aby zaspokoić potrzeby swoich bliskich. Proponowane tematy do omówienia:
Jakie hymny odnoszące się do prawd nauczanych w tych rozdziałach możecie wspólnie zaśpiewać? Dwa przykładowe hymny to: „Chcę, Panie, z Tobą iść” oraz „Czy dziś dzięki mnie świat nieco lepszy był?”, Hymny, nr 134, 136, ale jest ich jeszcze więcej. W jaki sposób słowa tych hymnów pomagają twojej rodzinie lepiej rozumieć nauki Zbawiciela?
Dlaczego Jezus pragnie, abyśmy stali się jak małe dzieci? Jakie cechy dzieci pozwoliłyby nam lepiej naśladować przykład Zbawiciela w naszym życiu? (Zob. Mosjasz 3:19).
Jezus pragnie, aby Jego uczniowie stali się jak małe dzieci.
Co może pomóc waszej rodzinie prawdziwie docenić ponadczasowość przypowieści o miłosiernym Samarytaninie? Czy chcielibyście przebrać się w kostiumy i odegrać tę przypowieść? Pomóż członkom swojej rodziny dostrzec sposoby, w jakie mogą naśladować wzór dobrego Samarytanina. Czy w kościele lub szkole jest ktoś, kto potrzebuje pomocy, kogo być może przeoczyliśmy? W jaki sposób możemy mu pomóc?
Czy zdarza się, że masz trudność z wpisaniem do grafiku rodzinnego spraw duchowych? Historia Marii i Marty może stanowić natchnienie dla narady rodzinnej lub domowego wieczoru rodzinnego, podczas których możecie zastanowić się, w jaki sposób to uczynić. Możecie wspólnie sporządzić listę sposobów na to, jak wybrać „tę dobrą cząstkę” (zob. Ew. Łukasza 10:42).
Aby znaleźć więcej pomysłów na nauczanie dzieci, zob. zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — dla Organizacji Podstawowej.
Doskonalenie nauczania
Wspieraj atmosferę pełną miłości. To, co członkowie rodziny czują do siebie nawzajem oraz to, w jaki sposób się traktują, w znaczny sposób wpływa na domową atmosferę. Pomóż członkom swojej rodziny przyczyniać się do tego, aby w domu panowała atmosfera pełna miłości i szacunku, dzięki której będziecie bardziej chętni do dzielenia się swoimi doświadczeniami, pytaniami i świadectwami. (Zob. Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 15).
Chrystus w domu Marii i Marty — Walter Rane