11–17 กันยายน

2 โครินธ์ 1–7

“คืนดีกับพระเจ้า”

ขณะท่านศึกษาจดหมายที่เปาโลเขียนถึงชาวโครินธ์ ให้จดหลักธรรมพระกิตติคุณบางข้อที่ท่านค้นพบและไตร่ตรองว่าจะประยุกต์ใช้ในชีวิตท่านอย่างไร

บันทึกความประทับใจของท่าน

บางครั้งการเป็นผู้นำศาสนจักรหมายถึงการต้องพูดเรื่องยากๆ บางเรื่อง ในสมัยของเปาโลก็เหมือนสมัยนี้ เห็นได้ชัดว่าจดหมายฉบับก่อนที่เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนชาวโครินธ์พูดถึงการตีสอนและทำให้รู้สึกเจ็บด้วย ในจดหมายที่กลายเป็น 2 โครินธ์ เขาพยายามอธิบายว่าอะไรทำให้เขาต้องใช้ถ้อยคำรุนแรง “เพราะว่าข้าพ‌เจ้าเขียนจด‍หมายถึงพวก‍ท่านด้วยความยากลำ‌บากและระทมใจอย่าง‍ยิ่ง รวมทั้งน้ำ‍ตาไหลมาก‍มาย ไม่ใช่เพื่อจะทำให้พวก‍ท่านทุกข์‍โศก แต่เพื่อให้ท่านรู้‍จักความรักมาก‍มายที่ข้าพ‌เจ้ามีต่อท่าน‍ทั้ง‍หลาย” (2 โครินธ์ 2:4) เมื่อท่านได้รับคำตำหนิจากผู้นำ ช่วยได้แน่นอนถ้ารู้ว่าคำตำหนินั้นเกิดจากความรักเหมือนพระคริสต์ ถึงจะไม่ใช่การตำหนิเพราะรักเรา แต่หากเราเต็มใจมองผู้อื่นด้วยความรักแบบเดียวกับที่เปาโลรู้สึก เราจะตอบสนองอย่างเหมาะสมต่อการทำให้ขุ่นเคืองทุกอย่างได้ง่ายขึ้น ดังที่เอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์แนะนำ “จงมีน้ำใจกับความเปราะบางของมนุษย์—ทั้งของตัวท่านเองและคนที่รับใช้กับท่านในศาสนจักรซึ่งนำโดยชายและหญิงอาสาสมัครซึ่งเป็นมนุษย์ ยกเว้นในกรณีของพระบุตรองค์เดียวที่ถือกำเนิดของพระองค์ คนไม่ดีพร้อมคือคนที่พระผู้เป็นเจ้าทรงต้องทำงานด้วย” (“ข้าพเจ้าเชื่อ,” เลียโฮนา, พ.ค. 2013, 94)

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์เป็นส่วนตัว

2 โครินธ์ 1:3–7; 4:6–10, 17–18; 7:4–7

การทดลองของฉันจะเป็นพรแก่ฉันได้

เมื่อพิจารณาทุกสิ่งที่เปาโลประสบในชีวิต จึงไม่แปลกที่เขาเขียนเกี่ยวกับจุดประสงค์และพรของความทุกข์ยากไว้มากมาย ขณะที่ท่านอ่าน 2 โครินธ์ 1:3–7; 4:6–10, 17–18; 7:4–7 ให้คิดหาวิธีที่การทดลองของท่านสามารถเป็นพรได้ ตัวอย่างเช่น ท่านอาจจะไตร่ตรองว่าพระผู้เป็นเจ้า “ทรงหนุนใจ [ท่าน] ในความยากลำบากทั้งหมด [ของท่าน]” อย่างไร และต่อจากนั้นท่านสามารถ “หนุนใจคนทั้งหลายที่มีความยากลำบากอย่างใดอย่างหนึ่ง” ได้อย่างไร (2 โครินธ์ 1:4) หรือท่านอาจจะเน้นวิธีที่แสงสว่างของพระเยซูคริสต์ที่ “ส่องสว่างเข้ามา” ในใจของท่าน แม้เมื่อท่าน “เผชิญความยากลำบาก” และ “สับสน” (2 โครินธ์ 4:6, 8)

ดู โมไซยาห์ 24:13–17; เฮนรีย์ บี. อายริงก์, “รับการทดสอบ พิสูจน์ และขัดเกลา,” เลียโฮนา, พ.ย. 2020, 96–99

2 โครินธ์ 2:5–11

การให้อภัยเป็นพรที่ฉันให้และรับได้

เรารู้ไม่มากนักเกี่ยวกับคนที่เปาโลกล่าวถึงใน 2 โครินธ์ 2:5–11—รู้เพียงว่าเขาล่วงละเมิด (ดู ข้อ 5–6) และเปาโลต้องการให้วิสุทธิชนให้อภัยเขา (ดู ข้อ 7–8) เหตุใดบางครั้งเราไม่ “ยืนยันความรัก [ของเรา] ต่อ” คนที่เรารักซึ่งทำผิดต่อเรา? (ข้อ 8) การไม่ให้อภัยทำร้ายผู้อื่นและตัวเราอย่างไร? (ดู ข้อ 7, 10–11) การระงับการให้อภัยทำให้ “ซาตาน … ได้เปรียบเรา” อย่างไร? (ข้อ 11)

ดู หลักคำสอนและพันธสัญญา 64:9–11 ด้วย

2 โครินธ์ 5:14–21

โดยผ่านการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ ฉันสามารถคืนดีกับพระผู้เป็นเจ้า

เปาโลรู้เท่ากับคนอื่นๆ ว่าการเป็น “คนที่ถูกสร้างใหม่” นั้นเป็นอย่างไร (2 โครินธ์ 5:17) เขาเปลี่ยนจากการเป็นผู้ข่มเหงคริสต์ศาสนิกชนเป็นผู้ปกป้องพระคริสต์โดยไม่หวั่นเกรง ขณะที่ท่านอ่าน 2 โครินธ์ 5:14–21 ลองนึกถึงคำถามเหล่านี้: การคืนดีหมายความว่าอย่างไร? การคืนดีกับพระผู้เป็นเจ้าหมายความว่าอย่างไร? ไตร่ตรองว่าอะไรอาจจะแยกท่านจากพระผู้เป็นเจ้า ท่านต้องทำอะไรจึงจะคืนดีกับพระองค์อย่างสมบูรณ์มากขึ้น? พระผู้ช่วยให้รอดทรงทำให้การคืนดีเป็นไปได้อย่างไร?

ท่านอาจไตร่ตรองด้วยว่าการเป็น “ทูตของพระคริสต์” ใน “พันธกิจในเรื่องการคืนดี” หมายความว่าอย่างไร (ข้อ 18, 20) ท่านได้ข้อคิดอะไรบ้างจากข่าวสารของเอ็ลเดอร์เจฟฟรีย์ อาร์. ฮอลแลนด์เรื่อง “พันธกิจในเรื่องการคืนดี”? (เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 77–79)

ดู 2 นีไฟ 10:23–25 ด้วย

2 โครินธ์ 7:8–11

ความเสียใจตามพระประสงค์ของพระเจ้านำไปสู่การกลับใจ

เรามักไม่คิดว่าความเสียใจเป็นเรื่องดี แต่เปาโลพูดว่า “ความเสียใจตามพระประสงค์ของพระเจ้า” (2 โครินธ์ 7:10) เป็นส่วนจำเป็นของการกลับใจ พิจารณาสิ่งที่ท่านเรียนรู้เกี่ยวกับความโศกเศร้าทางพระผู้เป็นเจ้าจากสิ่งต่อไปนี้: 2 โครินธ์ 7:8–11; แอลมา 36:16–21; มอรมอน 2:11–15; และข่าวสารของซิสเตอร์มิเชล ดี. เครกเรื่อง “ความไม่พอใจอย่างพระเจ้า” (เลียโฮนา, พ.ย. 2018, 52–55) ท่านเคยรู้สึกเสียใจตามพระประสงค์ของพระเจ้าเมื่อใด และความรู้สึกนั้นมีผลอะไรในชีวิตท่าน?

แนวคิดสำหรับการศึกษาพระคัมภีร์กับครอบครัวและยามค่ำที่บ้าน

2 โครินธ์ 3:1–3สมาชิกในครอบครัวท่านเคยขอให้ใครบางคนเขียนจดหมายรับรองให้พวกเขาหรือไม่ เช่น จดหมายรับรองสำหรับการสมัครงานหรือสมัครเรียนหรือไม่? ขอให้พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับประสบการณ์นี้ เปาโลสอนว่าชีวิตของวิสุทธิชนเปรียบเสมือนจดหมายรับรองพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ว่า “ไม่ได้เขียนด้วยน้ำหมึก แต่ด้วยพระวิญญาณของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์” ขณะที่ท่านอ่าน 2 โครินธ์ 3:1–3 ด้วยกัน ให้สนทนาว่าแบบอย่างของเราเป็นเหมือนจดหมายที่ “ให้ทุกคนรู้และอ่าน” ซึ่งแสดงให้เห็นความจริงและคุณค่าของพระกิตติคุณอย่างไร บางทีสมาชิกครอบครัวแต่ละคนอาจจะเขียนจดหมายหรือ “สาส์น” อธิบายว่าสมาชิกครอบครัวอีกคนเป็นแบบอย่างที่ดีของสานุศิษย์ของพระเยซูคริสต์อย่างไร พวกเขาอาจจะอ่านจดหมายเหล่านั้นให้ครอบครัวฟังและมอบให้สมาชิกครอบครัวที่พวกเขาเขียนถึง เหตุใดจึงสำคัญที่ต้องเข้าใจว่าชีวิตเราเป็น “จดหมายของพระคริสต์”?

2 โครินธ์ 5:6–7การ “ดำเนินโดยความเชื่อ ไม่ใช่โดยสิ่งที่มองเห็น” หมายความว่าอย่างไร? เรากำลังทำอะไรเพื่อแสดงว่าเราเชื่อในพระผู้ช่วยให้รอดแม้ว่าเราจะไม่เห็นพระองค์?

2 โครินธ์ 5:17ครอบครัวท่านนึกถึงหรือพบตัวอย่างในธรรมชาติของสิ่งที่ผ่านการเปลี่ยนสภาพจนกลายเป็นสิ่งที่สร้างใหม่หรือไม่? (ดูภาพที่ส่วนท้ายของโครงร่างนี้) พระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์สามารถเปลี่ยนแปลงเราได้หรือไม่?

2 โครินธ์ 6:1–10ตามที่กล่าวไว้ใน 2 โครินธ์ 6:1–10 การเป็น “คนปรนนิบัติของพระเจ้า” หมายความว่าอย่างไร? (ข้อ 4) ผู้รับใช้ของพระผู้เป็นเจ้ามีคุณสมบัติอะไรบ้าง?

2 โครินธ์ 6:14–18เราจะทำตามคำแนะนำของเปาโลให้ “ออกจากท่ามกลาง [คนอธรรม] และจงแยกตัวออก” ได้อย่างไรขณะที่รักคนรอบข้างเราไปด้วย?

ดูแนวคิดเพิ่มเติมสำหรับสอนเด็กได้จาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับปฐมวัย

เพลงที่แนะนำ: “พระบิดาโปรดช่วยฉัน” หนังสือเพลงสำหรับเด็ก, 52

ปรับปรุงการสอนของเรา

แบ่งปันบทเรียนที่ใช้อุปกรณ์จริง แนวความคิดบางอย่างของพระกิตติคุณ เช่น การชดใช้ อาจจะเข้าใจยาก ท่านอาจจะใช้รูปภาพหรืออุปกรณ์จริงเพื่อช่วยให้ครอบครัวเข้าใจหลักธรรมที่ท่านค้นพบในพระคัมภีร์

เมื่อเราเปลี่ยนใจเลื่อมใสพระกิตติคุณของพระคริสต์ การเปลี่ยนแปลงของเราลึกซึ้งจนเปาโลเรียกว่าเป็น “คนที่ถูกสร้างใหม่” (2 โครินธ์ 5:17)