تصویری از معبد زروبابل، اثر سم لاولر

۱۸–۲۴ ژوئیه

عزرا ‍۱؛ ۳-۷؛ نحمیا ۲؛ ۴-۶؛ ۸

«من مشغول انجام کار مهمی هستم»

رئیس عزرا تفت بنسون تعلیم داد: «کلام خدا … قدرت داردکه مقدّسین را تقویت کند و آنها را با روح مقدّس مسلّح کند تا آنها بتوانند در برابر پلیدی مقاومت کرده، با نیکی دمخور باشند و در این زندگی مسرور باشند» (Teachings of Presidents of the Church: Ezra Taft Benson [۲۰۱۴]، ۱۱۸).

برداشت‌های خود را یادداشت کنید

قوم یهود ۷۰ سال در امپراتوری بابل در اسارت به سر برده بود. آنها اورشلیم و معبد را از دست داده بودند و بسیاری از افراد تعهّدشان به قانون الهی را فراموش کرده‌ بودند. ولی خدا آنها را فراموش نکرده‌ بود. در واقع او از طریق پیامبرش اعلام کرد که: «من نگرانی و توجّه خودم را نسبت به شما نشان خواهم داد و من به عهد خود وفا خواهم کرد و شما را به سرزمین خودتان برمی‌گردانم» (ارمیا ۲۹: ۱۰). سروَر با صداقب به این پیشگویی، راهی را برای بازگشت یهودیان گشود و خادمانی را بر انگیخت که «کاری مهم» را برای مردمش به انجام رساندند (نحمیا ۶: ۳). این خادمان شامل یک فرماندار به نام زروبابل که بر بازسازی خانهٔ سروَر نظارت می‌کرد؛ عزرا، یک کشیش و کاتب بود که دلهای مردم را دوباره به قانون سروَر برمی‌گرداند و نحمیا، بعداً فرماندار یهودا شد که پروژهٔ بازسازی دیوار‌های حفاظتی گرداگرد اورشلیم را رهبری کرد. البتّه آنها با مخالفت روبرو بودند ولی مساعدت‌هایی هم از عوامل غیر منتظره‌ دریافت کردند. چون ما هم کاری مهم می‌کنیم، تجربهٔ آنها می‌تواند باعث اطّلاع و الهام تجربهٔ ما شود. و به مانند آنها، کار ما هم به مقدار زیادی با خانهٔ سروَر، قانون سروَر و حفاظت معنوی که ما در او می‌یابیم مرتبط است.

برای یک مرور کلی بر کتب عزرا و نحمیا، به «عزرا» و «نحمیا» در لغت نامۀ کتاب مقدّس مراجعه کنید.

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدّس

عزرا ۱

سروَر، مردم را الهام می‌بخشد تا موجب وقوع مقاصدش شوند.

پس از اینکه پارسیان بر بابلیان پیروز شدند، کوروش، پادشاه پارس، از سروَر الهام گرفت تا گروهی از یهودیان را به اورشلیم بفرستد تا معبد را بازسازی کنند. هنگامی که عزرا ۱ را می‌خوانید، در نظر داشته باشید که برای حمایت از یهودیان در انجام این کار مهم، کوروش راغب به انجام چه کاری بود. شما کار سروَر از طریق مردان و زنان اطرافتان، از جمله افرادی که عضو کلیسایش نیستند را چگونه می‌بینید؟ این موضوع دربارهٔ سروَر و کارش به شما چه می‌گوید؟

همچنین رجوع کنید به اشعیا ۴۴: ۲۴-۲۸.

عزرا ۳: ۸-۱۳؛ ۶: ۱۶-۲۲

معابد می‌توانند لذت به ارمغان آوردند.

وقتی که بابلیان به اورشلیم یورش بردند، معبد را غارت کردند و کاملا سوزاندند (دوم پادشاهان ۲۵: ۱-۱۰ و دوم تواریخ ۳۶: ۱۷-۱۹ را مشاهده کنید). اگر شما در بین یهودیانی بودید که این را مشاهده کردند،‌ چه احساسی می‌داشتید؟ (مزامیر ۱۳۷ را ببینید). ببینید دهه‌ها بعد، وقتی یهودیان اجازه یافتند که برگردند و معبد را از نو بسازند، آنها چه احساس می‌کردند (عزرا ۳: ۸-۱۳ و ۶: ۱۶-۲۲ را ببینید). به احساسات خودتان در مورد معبد فکر کنید. چرا معابد منشاء لذت هستند؟ چطور شما می‌توانید شکرگزاری خود از سروَر به خاطر معابد را نشان دهید؟

برای نمونه‌هایی معاصر از شادی ساخت معابد، ویدئوهای «Practice, Celebration, Dedication: Temple Blessings in El Salvador» و «The Laie Hawaii Temple Youth Cultural Celebration» (به نشانی ChurchofJesusChrist.org) را تماشا کنید.

معبد می‌تواند یک منشاء لذّت در زندگی‌ ما باشد.

عزرا ۴-۶؛ نحمیا ۲؛ ۴؛ ۶

من می‌توانم با وجود نیروهای مخالف، به پیشرفت کار خدا کمک کنم.

کار سرور به ندرت بدون مخالفت انجام می‌شود و در مورد تلاش‌هایی که توسّط زروبابل و نحمیا رهبری شد، این موضوع مسلّماً درست است. در هر دو مورد،‌ «دشمنان مردم یهودا» (عزرا ۴: ۱)، سامریان، از نوادگان قوم اسرائیل بودند که با غیریهودیان در آمیخته بودند. خواندن در مورد مخالفت آنها با ساخت معبد (عزرا ۴-۶ را ببینید) می‌تواند شما را به تأمّل در مخالفت‌هایی که امروزه کار خدا با آن روبروست هدایت کند و اینکه شما چگونه می‌توانید در صورت وقوع مخالفت‌، عکس العمل نشان دهید.

به همین صورت، خواندن در کار تعمیر حصارهای اورشلیم توسط نحمیا (نحمیا ۲؛ ۴؛ ۶) می‌تواند باعث شود که در کاری که خدا می‌خواهد شما انجام دهید تعمّق کنید. شما از الگوی رفتاری نحمیا چه می‌آموزید؟

همچنین به دیتر اف. اوکتدورف، «We Are Doing a Great Work and Cannot Come Down،» مجلهٔ Liahona، مه ۲۰۰۹، ۵۹-۶۲ مراجعه کنید.

عزرا ۷؛ نحمیا ۸

وقتی که من نوشته‌های مقدّس را می‌خوانم، متبرّک می‌شوم.

حتی پس از آنکه معبد بازسازی شد، مردم اورشلیم به لحاظ معنوی تا اندازه‌ای در تقلّا بودند چون برای نسلهای متمادی، آنها دسترسی محدودی به «کتاب تورات موسی» داشتند (نحمیا ۸: ۱). عزرای کاتب از پادشاه پارس اجازه یافت تا به اورشلیم برود، جایی که او «کتاب را نزد جماعت آورد» (نحمیا ۸: ۲). شما چگونه می‌توانید از الگوی رفتاری عزرا که در عزرا ۷: ۱۰ نقل شده است، پیروی کنید؟ همانطور که نحمیا ۸ را می‌خوانید که حکایت تورات خواندن عزرا برای مردم را بیان می‌کند، نظر شما در خصوص قدرت کلام خدا در زندگی‌تان چیست؟

همچنین Teachings: Ezra Taft Benson، ۱۱۵-۲۵ را بخوانید.

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس و شب گردهم‌آیی

عزرا ۳: ۸-۱۳؛ ۶: ۱۶-۲۲.یهودیان چگونه شادی خود از ساخت معبد را در حین ساخت و پس از آن، وقف معبد نشان می‌دادند؟ ما برای نشان دادن شادی‌مان از [داشتن] معبد چه می‌کنیم؟ شاید خانوادهٔ شما بتوانند به عکسهای معابد نگاه کنند و دربارهٔ اینکه چطور معابد می‌توانند برایتان شادی بی‌آفرینند صحبت کنند (نشانی temples.ChurchofJesusChrist.org را ببینید).

عزرا ۷: ۶، ۹-۱۰، ۲۷-۲۸.عزرا در این آیه‌ها، چندین بار نوشت که در حین سفرش به اورشلیم، دست سروَر بر سرش بود. این عبارت‌ به چه معنی است؟ ما چگونه دست سروَر را بر سرمان احساس کرده‌ایم؟ شاید اعضای خانواده بتوانند مثال‌هایی را از زندگی خود نقل کنند.

نحمیا ۲؛ ۴؛ ۶.موقعی که اعضای خانواده در انجام «کاری مهم» با مخالفت [و ناهمواری‌] مواجه می‌شوند، داستان نحمیا می‌تواند الهام‌بخش آنها باشد (نحمیا ۶: ۳). در خلال اینکه قطعات کلیدی متن (مثل نحمیا ۲: ۱۷-۲۰؛ ۴: ۱۳-۱۸؛ ۶: ۱-۳) را می‌خوانید، اعضای خانواده می‌توانند دیوار‌ی از اشیایی که در گوشه و کنار منزل‌تان دارید بسازند. ما دربارۀ مواجهه با ناملایمات، چه از نحمیا می‌آموزیم؟ سروَر از ما می‌خواهد چه کارهای مهمی انجام دهیم؟ برای غلبه بر ناملایمات این کار، سروَر چگونه ما را تقویت کرده است؟

نحمیا ۸: ۱-۱۲.در نحمیا ۸،‌ عزرا تورات موسی را برای مردم مشتاق شنیدن کلام خدا خواند. خواندن آیه‌های ۱-۱۲ می‌تواند به تعمیق قدردانی خانوادهٔ شما از کلام خدا کمک کند. مردم در خصوص قانون خدا چه احساسی داشتند؟ ما چگونه می‌توانیم به یکدیگر کمک کنیم تا «آن را بفهمیم»؟ (آیهٔ ۸).

برای ایده‌‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در جزوهٔ از پی من بیا — برای ابتدایی.

ترانهٔ پیشنهادی: «من عاشق معبدم»، کتاب ترانۀ کودکان، ۹۵.

بهبود آموزش‌مان

در قالب خانواده نوشته‌های مقدّس را به اشتراک بگذارید. در جریان مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌‌های مقدّس‌تان، به اعضای خانواده اجازه دهید تا از مطالعهٔ شخصی خود، قطعاتی را به اشتراک بگذارند که مشخصاً برایشان پر معنی بوده است.

تصویری از عزرا که در اورشلیم نوشته‌های مقدّس را برای مردم می‌خواند، اثر اچ. ویلارد اورتلیپ، © Providence Collection/ تحت لیسانس goodsalt.com