گریهٔ ارمیا نبی، اثر حکاکی از مدرسهٔ ناصری

۱۷–۲۳ اکتبر

ارمیا ۳۰–۳۳؛ ۳۶؛ سوگنامه ۱؛ ۳

«غمشان را به خوشی تبدیل خواهم کرد»

همانطور که برداشت‌های خود را ثبت می‌کنید، به این فکر کنید که اصول ارمیا و سوگنامه چگونه با سایر چیزهایی که در عهد عتیق آموخته‌اید ارتباط دارد.

برداشت‌های خود را ثبت کنید

وقتی که اوّل سَروَر ارمیا را به پیامبری خواند، سَروَر به او گفت که ماموریت او «ریشه‌کن کردن و [برانداختن]» خواهد بود (ارمیا ۱: ۱۰) — و در اورشلیم، شرارت بسیاری برای ریشه‌کن کردن و از بین بردن وجود داشت. اما این فقط بخشی از مأموریت ارمیا بود — او همچنین برای «دوباره بسازی و از نو بکاری» فرا خوانده شده بود. (ارمیا ۱: ۱۰). چه چیزی می‌توانست در ویرانه‌های متروکه‌ای که از سرکشی بنی اسرائیل به جای مانده بود دوباره ساز یا از نو کاشته شود؟ به طور مشابه، وقتی گناه یا ناملایمات زندگی ما را ویران کرده است، ما چگونه می‌توانیم دوباره بسازیم و دوباره از نو بکاریم؟ پاسخ در «پادشاهی عادل از نسل داوود [شاخه عدالت]» نهفته است (ارمیا ۳۳: ۱۵)، یعنی مسیحِ وعده داده شده. مسیح «پیمانی تازه» می‌آورد (ارمیا ۳۱: ۳۱)— تعهدی که به بیش از یک تعهدِ سطحی یا ظاهری بیرونی از فداکاری، نیاز دارد. شریعت او باید در ضمیر [مان] و قلب [مان] نوشته شود. در واقع این چیزی است که معنای اینکه «او خدای [ما]» و «ما قوم [او] باشیم» را برای سَروَر دارد. (ارمیا ۳۱: ۳۳). این یک روند مادام العمر است و ما هنوز هم مرتکب اشتباه خواهیم شد و گاه گاهی دلیلی برای سوگواری خواهیم داشت. اما وقتی شریعت او را بر ضمیر و قلبمان می‌نویسیم، این وعده را از طرف سَروَر داریم که: «غمشان را به خوشی تبدیل خواهم کرد» (ارمیا ۳۱: ۱۳).

برای مروری اجمالی بر سوگنامه، رجوع کنید به «کتابِ سوگنامه» در راهنمای نوشته‌های مقدس (scriptures.ChurchofJesusChrist.org).

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدّس

ارمیا ۳۰–۳۱؛ ۳۳

سَروَر بنی اسرائیل را از اسارت بیرون آورده و آنها را جمع خواهد کرد.

در ارمیا ۳۰–۳۱؛ ۳۳ سَروَر «صدای گریه و ماتمی» را که [بنی‌] اسرائیل هنگامِ اسارت تجربه کردند، را می شنود (ارمیا ۳۱: ۱۵). با این حال، او همچنان کلماتی تسلی بخش و امید دهنده را بیان می‌کند. به نظر شما چه عباراتی در این فصل‌ها به [بنی] اسرائیلی‌ها دلداری و امید می‌داد؟ چه وعده‌هایی از جانب سَروَر به قوم خود می‌یابید؟ این وعده‌ها چگونه می‌توانند در مورد شما صدق کنند؟

ارمیا ۳۱: ۳۱–۳۴؛ ۳۲: ۳۷–۴۲.

«من خدای آنها و آنها قوم من خواهند بود»

اگرچه [بنی] اسرائیل عهد خود را با سَروَر شکسته بودند، ارمیا پیشگویی کرد که سَروَر دوباره با مردم خود یک «پیمان [جدید]» و «ابدی» خواهد بست (ارمیا ۳۱: ۳۱؛ ۳۲: ۴۰ ). پیمانِ جدید و ابدی «کمال مژدهٔ عیسی مسیح» است [رجوع کنید به اصول و پیمان‌ها ۶۶: ۲]. جدید است، هر بار که از نو به دنبالِ دوره‌ای از ارتداد آشکار می‌شود. ابدی است از این نظر که پیمانِ خداست و در هر دوره‌ای از مژده که مردم خواهانِ دریافت آن بوده‌اند، از آن برخوردار شده‌اند. (راهنمای نوشته‌های مقدس، «پیمانِ جدید و ابدی،» scriptures.ChurchofJesusChrist.org

هنگامی‌که از ارمیا ۳۱: ۳۱–۳۴؛ ۳۲: ۳۷–۴۲، می‌خوانید تامل کنید در اینکه، برای شما عضوی از مردم عهد و پیمان خدا بودن، به چه معناست؟ چگونه این آیات بر دیدگاه شما نسبت به رابطهٔ پیمانیِ شما با خدا تأثیر می‌گذارد؟ اینکه قانون او در قلب شما نوشته شده به چه معناست؟ (رجوع کنید به ارمیا ۳۱: ۳۳).

همچنین رجوع کنید به ارمیا ۲۴: ۷؛ عبرانیان ۸: ۶–۱۲.

نوشته‌های مقدس می‌تواند برای ما الهام بخش باشد تا توبه کنیم و به سَروَر روی آوریم.

ارمیا ۳۶

نوشته‌های مقدس قدرت این را دارد که مرا از شرور دور کند.

سَروَر به ارمیا دستور داد که پیشگویی‌های خود را در یک کتابِ لوله شده] یا یک طومار ثبت کند و توضیح داد که اگر مردم این پیشگویی‌ها را بشنوند، «شاید … از راه شرارت‌آمیز خود بازگردند؛ آنگاه من شرارتها و گناهانشان را خواهم بخشید» (ارمیا ۳۶: ۲–۳). هنگامی‌که از ارمیا ۳۶ می‌خوانید، توجه داشته باشید که افراد زیر در مورد این پیشگویی ها چه احساسی داشتند:

سَروَر:

اِرمیا:

باروک:

یهودی و یهویاقیمِ پادشاه

الناتان، دلایا و جمریا:

در مورد احساسی که شما دربارهٔ نوشته‌های مقدس دارید و نقش آنها در زندگی‌تان را تامل کنید. چگونه آنها به شما کمک کرده‌اند که از شرور روی گردانید؟

همچنین رجوع کنید به جولی بی. بِک، «روح من در نوشته‌های مقدس دلشاد است،» Liahona، مه ۲۰۰۴، ۱۰۷–۱۰۹.

سوگنامه ۱؛ ۳

سَروَر می‌تواند اندوهی را که به خاطر گناه تجربه می‌کنیم تسکین دهد.

کتاب سوگنامه از مجموعه شعرهایی است که پس از نابودی اورشلیم و معبد نوشته شده است. به نظر شما چرا مهم است که این سوگنامه‌ها حفظ و در عهد عتیق گنجانده شود؟ در نظر بگیرید چه استعاره‌هایی در سوگنامه ۱ و ۳ به شما در درکِ غمِ بزرگِ اسرائیل کمک می‌کند. چه پیام‌هایی از امید در مسیح می‌یابید؟ (به خصوص رجوع کنید به سوگنامه ۳: ۲۰–۳۳ ؛ همچنین رجوع کنید به متی ۵: ۴؛ یعقوب ۴: ۸–۱۰؛ آلما ۳۶: ۱۷–۲۰).

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس و شب گردهم‌آیی

اِرمیا ۳۱: ۳.پدر آسمانی و عیسی مسیح چگونه «محبت ابدی» خود را به ما نشان داده‌اند؟ نشان دادنِ تصاویری از چیزهایی که مسیح برای ما آفریده یا کارهایی که در طول خدمت خود در این جهان انجام داده است می‌تواند به خانواده شما کمک کند تا «محبت ومهربانی صمیمانه» او را احساس کنند.

اِرمیا ۳۱: ۳۱–۳۴؛ ۳۲: ۳۸–۴۱.تهیه فهرست مواردی از این ایات در نظر بگیرید که سَروَر به ما وعده داده در حالی که با او پیمان می‌بندیم. این آیات در مورد اهمیت پیمان‌های‌مان چه چیزی به ما می‌آموزد؟

اعضای خانواده همچنین می‌توانند روی کاغذهای بریده شده به شکل قلب‌ چیزی بنویسند (یا بکشند) که احساس آنها را درباره منجی نشان می‌دهد. قانون او در قلب خود نوشتن چه معنایی دارد؟ (رجوع کنید به ارمیا ۳۱: ۳۳). چگونه به سَروَر نشان می‌دهیم که می‌خواهیم مردمان او باشیم؟

اِرمیا ۳۶.چگونه می‌توانید اِرمیا ۳۶ را برای کمک به خانواده خود در مورد اهمیت نوشته‌های مقدس به کار برید؟ (رجوع کنید به، به طور نمونه، آیه‌های ۱–۶، ۱۰، ۲۳–۲۴، ۲۷–۲۸، ۳۲). ممکن است از یکی از اعضای خانواده بخواهید که آیه‌ای از این فصل را بخواند در حالی که یکی دیگر از اعضای خانواده آن را یادداشت می‌کند، مانند باروک که برای ارمیا انجام داد. چرا از زحمات افرادی مانند باروک که سخنان پیامبران را حفظ کردند سپاسگزاریم؟ چه کاری می‌توانیم انجام دهیم تا به سَروَر نشان دهیم که ما برای سخنان او در نوشته‌های مقدس ارزش قائل هستیم؟

سوگنامه ۳: ۱–۱۷، ۲۱–۲۵، ۳۱–۳۲.به عنوان یک خانواده می‌توانید دربارهٔ اینکه چگونه احساساتی که در سوگنامه ۳: ۱–۱۷ ابراز شده، می‌تواند با احساساتی که ما، هنگامی‌که گناه می‌کنیم، داریم، ارتباط داشته باشد، صحبت کنید. چگونه پیام‌هایی که در آیه‌های ۲۱–۲۵، ۳۱–۳۲ است، می‌تواند بر زندگی‌هایِ ما تاثیر بگذارد؟

برای ایده‌‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در جزوهٔ از پی من بیا — برای ابتدایی.

ترانهٔ پیشنهادی: «حس کنم عشقش را»، کتاب ترانۀ کودکان، ۷۴–۷۵.

بهبود مطالعهٔ شخصی

جویای مکاشفه باشید. همانطور که در طول روز تامل می‌کنید، ممکن است ایده‌ها و برداشت‌های بیشتری در مورد نوشته‌‌های مقدسی که مطالعه کرده‌اید، دریافت کنید. به مطالعهٔ مژده به عنوان چیزی که برایش وقت می‌گذارید فکر نکنید، بلکه به عنوان چیزی که همیشه در حال انجامش هستید نگاه کنید. (رجوع کنید به آموزش به روش منجی، ۱۲.)

اِرمیا ویرانیِ اورشلیم را سوگواری می‌کند، اثرِ رِمبرَندت وَن ریژن