از پی من بیا، اثر اسکات سامر

۲۴–۳۰ اکتبر

حزقیال ۱–۳؛ ۳۳–۳۴؛ ۳۶–۳۷؛ ۴۷

«روح تازه‌ای در شما خواهم گذاشت»

از حزقیال دعوت شد تا به طور نمادین از کلام خدا «بخورد» — تا خود را با آن پر کند (رجوع کنید به حزقیال ۲: ۹–۳: ۳، ۱۰). این هفته چگونه شما خودتان را با کلام خدا پر می‌کنید؟

برداشت‌های خود را ثبت کنید

حزقیال پیامبری در تبعید بود. او به همراه دیگر [بنی‌] اسرائیل‌ها دستگیر و چندین سال قبل از اینکه اورشلیم سرانجام ویران شود به بابل فرستاده شده بود. حزقیال، در اورشلیم، می‌توانست کشیشی باشد که در معبد خدمت کند. در بابل، او در میان آنانی بود که تبعید شده بودند و او جایی نشسته بود که آنها نشسته بودند (مراجعه کنید به حزقیال ۳: ۱۵)، صدها مایل دور از معبد و با امید کمی برای بازگشت به خانهٔ محبوبِ خدا. سپس روزی حزقیال رؤیتی داشت. او «نور پرجلال حضور [سَروَر]» (حزقیال ۱: ۲۸) را — نه در معبد اورشلیم، بلکه در بابل در میان تبعیدیان دید. او فهمید که شرارت در اورشلیم آنقدر شدید شده بود که حضور خدا دیگر در آنجا نبود (رجوع کنید به حزقیال ۸–۱۱؛ ۳۳: ۲۱).

یکی از وظایف حزقیال این بود که به [بنی‌] اسرائیل‌ها در مورد عواقب سرکشی‌شان هشدار دهد — هشداری که تا حد زیادی مورد توجه قرار نگرفت. اما پیام حزقیال فراتر از این بود: او نبوت کرد که با وجود بد شدن اوضاع، راه بازگشت وجود دارد. اگر مردم خدا دعوت «کلام [سَروَر] را بشنوید» (حزقیال ۳۷: ۴) را قبول کنند، چیزی که زمانی مرده بود می‌تواند زنده شود. «دلی سنگی» را می‌توان با «دلی تازه» جایگزین کرد (حزقیال ۳۶: ۲۶). روح [خود] را در شما می‌گذارم،» سَروَر به آنها گفت، «تا زنده شوید» (حزقیال ۳۷: ۱۴). و در روزهای آخر، سَروَر معبدی جدید و اورشلیمی جدید ایجاد می‌کند، «نام شهر از اکنون «سَروَر آنجاست» خوانده خواهد شد» (حزقیال ۴۸: ۳۵).

ایده‌هایی برای مطالعۀ شخصی نوشته‌های مقدّس

حزقیال ۱–۳

«تو کلام مرا به ایشان خواهی گفت،»

خواندان درباره گمارش حزقیال برای خدمت او در حزقیال ۱–۳ ممکن است شما را وادار کند تا به فرصتهایی که خدا به شما داده است فکر کنید تا «با سخنان [او] با دیگران صحبت کنید» (حزقیال ۳: ۴). در حزقیال ۲–۳، به سخنان تشویقی و تعلیمی او به حزقیال توجه کنید. اگرچه افرادی که شما به آنها خدمت می‌کنید احتمالاً مانند مردم حزقیال سرکش نیستند، اما توجه کنید که چگونه سخنان خدا به حزقیال بر دیدگاه شما نسبت به خدمت شما در کلیسا، خانه و جاهای دیگر تأثیر می‌گذارد.

همچنین رجوع کنید به حزقیال ۳۳: ۱–۹؛ دی. تاد کریستافرسون، «صدای هشدار ،» Liahona، مه ۲۰۱۷، ۱۰۸-۱۱.

حزقیال ۳۳: ۱۰–۱۹

سَروَر می‌خواهد ببخشد.

[بنی] اسرائیل تبعید شده چنین پرسیدند: «بار گناه و خطای ما بسیار سنگین است و ما را ضعیف و ناتوان ساخته است، پس چطور می‌توان زیست؟» (حزقیال ۳۳: ۱۰). در پاسخ، سَروَر حقایق مهمی را درباره توبه و بخشش به آنها آموخت. این سوالات ممکن است به شما در تفکر درباره این حقایق کمک کند:

• به نظر شما منظور از اعتماد به «کارهای نیک [خود]» چیست؟ (رجوع کنید به حزقیال ۳۳: ۱۲–۱۳).

• به کسی که احساس می‌کند با فرد نیکوکار و شروری که در حزقیال ۳۳: ۱۲–۱۹ توصیف شده است منصفانه رفتار نمی‌شود، شما چه می‌توانید بگویید؟ (همچنین رجوع کنید به متی ۲۱: ۲۸–۳۱؛ لوقا ۱۸: ۹–۱۴).

• چه عباراتی را در این آیات پیدا می‌کنید که به شما کمک می‌کند بفهمید منظور از توبه کردن چیست؟ در حزقیال ۳۶: ۲۶–۲۷ و آلما ۷: ۱۴–۱۶ چه بینش‌های دیگری را پیدا می‌کنید؟

حزقیال ۳۴

سَروَر از من دعوت می‌کند تا برّه‌های او را خوراک دهم.

در حزقیال ۳۴، سَروَر از رهبران مردم خود به عنوان «شبان» یاد می‌کند. هنگامی‌که مطالعه می‌کنید، در نظر بگیرید که این لقب درباره اینکه رهبر بودن به چه معناست، به شما چه می‌گوید. «برّه‌هایی» که سَروَر از شما می‌خواهد خوراک دهید چه کسانی هستند؟ شما چگونه می‌توانید از الگویی که منجی به عنوان شبان ما بجا می‌گذارد پیروی کنید؟ (رجوع کنید به آیات ۱۱–۳۱).

همچنین رجوع کنید به یوحنا ۲۱: ۱۵–۱۷.

حزقیال در رؤیتی دید که رودخانه‌ای از معبد جاری است و دریای مرده را شفا می‌بخشد.

حزقیال ۳۷

سَروَر مردمان خود را گردآوری کرده و به آنها زندگی جدید می‌بخشد.

گرد آمدن [بنی] اسرائیل در حزقیال ۳۷ با دو نماد به تصویر کشیده شده است. همانطور که اولین مورد را می‌خوانید — استخوان‌های مرده در حال احیا هستند (رجوع کنید به آیات ۱-۱۴) — درباره آنچه در مورد گردآمدنِ اسرائیل در هر دو طرف پرده می‌آموزید، فکر کنید (همچنین رجوع کنید به حزقیال ۳۶: ۲۴–۳۰).

نماد دوم (رجوع کنید به آیات ۱۵–۲۸) شامل دو چوب است که بسیاری از عالمان آن را به عنوان تخته‌های نوشته چوبی چسبانده شده با یک لولا تفسیر می‌کنند. چوب یهودا می‌تواند نمایانگر کتاب مقدس باشد (از آنجا که بسیاری از کتاب مقدس توسط فرزندان یهودا نوشته شده است) و چوب یوسف می‌تواند نمایانگر کتاب مورمون باشد (از آنجا که خانواده لیحای از فرزندان یوسف مصری بودند). با این حساب، این آیات در مورد نقش کتاب مقدس در گرد آوری [بنی] اسرائیل به شما چه می‌آموزد؟ ۲ نیفای ۳: ۱۱–۱۳ (نبوت در مورد جوزف اسمیت و کتاب مورمون) به درک شما چه می‌افزاید؟

همچنین رجوع کنید به ۲ نیفای ۲۹: ۱۴؛ «کتاب مورمون [بنی‌] اسرائیل پراکنده را گردآوری می‌کند» (ویدیو، ChurchofJesusChrist.org ).

ایده‌هایی برای مطالعهٔ خانوادگی نوشته‌های مقدّس و شب گردهم‌آیی

حزقیال ۳۳: ۱–۵.برای به تصویر کشیدن این آیات، یکی از اعضای خانواده می‌تواند وانمود کند که [نگهبان] است و با نگاه کردن از پنجره و به بقیهٔ اعضای خانواده بگوید که در بیرون چه خبر است. چگونه پیامبر زنده ما برای ما مانند یک نگهبان است؟

حزقیال ۳۳: ۱۵–۱۶.این آیات در مورد بخششی که می‌توانیم از طریق عیسی مسیح دریافت کنیم، به ما چه می آموزد؟

حزقیال ۳۶: ۲۶–۲۷.هنگام بحث درباره معنای داشتن «دلی سنگی» به خانواده خود چند سنگ نشان دهید. به آنها اجازه دهید کلماتی را همچون «دلی تازه» و «روح تازه‌‌ای» را که منجی به ما می‌دهد توصیف کنند (رجوع کنید به موصایا ۳: ۱۹؛ ۵: ۲).

حزقیال ۳۷: ۱۵–۲۸.اعضای خانواده می‌توانند دو چوب پیدا کنند و روی یکی برای یهودا (کتاب مقدس) و روی دیگر برای یوسف (کتاب مورمون) را بنویسند (رجوع کنید به آیات ۱۶-۱۹). آنها سپس می‌توانند داستان‌ها یا نوشته‌های مقدسی از کتاب مقدس و کتاب مورمون را که به آنها کمک می‌کند تا به منجی نزدیک‌تر شوند و از «قوم [او]» شوند به اشتراک بگذارند (آیه ۲۳ ).

حزقیال ۴۷: ۱–۱۲.این آیات رؤیت حزقیال در مورد جاری شدن آب از معبد و شفا بخشیدن به دریای مرده را توصیف می‌کند — دریایی آنقدر شور که ماهیان و گیاهان نمی‌توانند در آن زندگی کنند. کودکان ممکن است با کشیدن تصویری از این رؤیت لذت ببرند. آب جاری از معبد نماد چه چیزی می تواند باشد؟ (به ویدیوی «And the River Will Grow»رجوع کنید ChurchofJesusChrist.org ). معبد چگونه به شفای ما کمک می‌کند؟ (رجوع کنید به حزقیال ۴۷: ۸–۹، ۱۱).

برای ایده‌‌های بیشتر جهت آموزش کودکان، رجوع کنید به خلاصهٔ این هفته در جزوهٔ از پی من بیا — برای ابتدایی.

سرود پیشنهادی: «عزیز برای قلب شبان،» سرود، شماره. ۲۲۱.

بهبود دادن آموزشمان

سعی نکنید همه چیز را پوشش دهید. ممکن است نتوانید تمامی حقایق را در حزقیال با خانواده خود دریابید. به دنبال راهنمایی معنوی باشید تا مشخص شود بر چه چیزی باید تمرکز کنید. (رجوع کنید به Teaching in the Savior’s Way، ص 7.)

«آبی از زیر دروازه به سوی شرق روان بود. … در هر کجا که روان باشد، حیات می‌آورد.» (حزقیال ۴۷: ۱، ۹). تصویر تحت مجوز از shutterstock.com استفاده شده است.