Dostąpić przebaczenia — Greg K. Olsen

9–15 marca

Jakub 1–4

Pojednajcie się z Bogiem poprzez Zadośćuczynienie Chrystusa

Podczas czytania rozdziałów: Jakub 1–4 zastanów się, których najważniejszych zasad dzieci powinny się nauczyć. Dąż do uzyskania przewodnictwa duchowego, aby dowiedzieć się, jak najlepiej to zrobić, a następnie zapisz swoje odczucia.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Poproś dzieci, aby opowiedziały, czego one lub ich rodziny nauczyły się z rozdziałów: Jakub 1–4. Możesz także poprosić je, aby podzieliły się tym, co pamiętają z poprzedniej lekcji. Jakie pytania przypominające możesz im zadać?

Nauczaj doktryny: młodsze dzieci

Jakub 1:6–8, 18; 2:1–11

Bóg powołuje przywódców Kościoła, aby pomogli mi naśladować Jezusa Chrystusa.

Wyjaśnij dzieciom, że będą błogosławione za postępowanie według rad przywódców Kościoła.

Propozycje zajęć

• Zrób proste pacynki przedstawiające Jakuba i Józefa, młodszych braci Nefiego, którzy byli przywódcami w Kościele. Przytocz niektóre wersety z rozdziałów: Jakub 1 i 2, aby wyjaśnić, do czego powołani są przywódcy Kościoła. Na przykład, przywódcy nakłaniają nas, abyśmy „uwierzyli w Chrystusa” (Jakub 1:8), wzywają do pokuty (zob. Jakub 2:5–6, 9–10) i „[oznajmiają] […] słowo Boga” (Jakub 2:2, 11). Niech dzieci użyją pacynek, aby przedstawić niektóre z tych rzeczy.

• Poproś dzieci, aby wymieniły nazwiska niektórych znanych im przywódców Kościoła, na przykład: przywódców Organizacji Podstawowej, członków rady biskupiej i proroków oraz apostołów. Niech dzieci z twoją pomocą zastanowią się, w jaki sposób ci przywódcy są dla nas błogosławieństwem.

Nasi przywódcy Kościoła pomagają nam naśladować Jezusa Chrystusa.

Jakub 2:12–14, 17–21

Mogę pomóc ludziom w potrzebie, dzieląc się z nimi.

Czy nauczane przez ciebie dzieci rozumieją błogosławieństwa, które przychodzą, gdy dzielą się tym, co mają, z kimś w potrzebie? Jak dzięki tobie mogą poznać, że Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus chcą, aby pomagały innym ludziom?

Propozycje zajęć

• Wyjaśnij, że niektórzy ludzie w czasach Jakuba byli bardzo bogaci i nie chcieli dzielić się tym, co mieli, z biednymi ludźmi. Przeczytaj fragment: Jakub 2:17–19, aby wyjaśnić dzieciom nauki Jakuba skierowane do tych ludzi. Daj dzieciom ilustracje lub przedmioty, które odnoszą się do słów i zwrotów z tych wersetów.

• Poproś dzieci, aby odegrały, w jaki sposób mogą dzielić się tym, co mają, z kimś w potrzebie. Złóż świadectwo, że jesteśmy błogosławieni, kiedy dzielimy się z innymi ludźmi.

• Przynieś na lekcję coś, czym możesz podzielić się z dziećmi. Rozdaj to dzieciom i wyjaśnij, że teraz się z nimi dzielisz. Zapytaj, co czują, kiedy coś otrzymują. Co dzieci czują, kiedy dzielą się czymś z innymi ludźmi? Skłoń je do zastanowienia się nad tym, czym mogłyby się podzielić, aby sprawić, że ktoś poczuje się szczęśliwy.

Jakub 4:6

Mogę wzmocnić moją wiarę w Jezusa Chrystusa.

Jakub żył w prawości pomimo otaczającej go niegodziwości, a jego wiara stała się tak silna, że była niewzruszona. Zastanów się, co możesz zrobić, aby z twoją pomocą dzieci zrozumiały, co oznacza mieć niewzruszoną wiarę.

Propozycje zajęć

• Skłoń dzieci do zastanowienia się nad tym, co mogą zrobić, aby wzmocnić swoje ciało. Co możemy zrobić, aby wzmocnić naszą wiarę? Otwórz pisma święte na wersecie: Jakub 4:6 i pomóż dzieciom odkryć, co zrobili Jakub i jego lud, aby ich wiara była „niewzruszona”.

• Zaśpiewajcie razem pieśń „Mądry człek zbudował dom” (Śpiewnik dla dzieci, str. 132). Na jednej części tablicy narysuj dom zbudowany na piasku. Na drugiej części tablicy narysuj dom zbudowany na skale. Jeśli to możliwe, przynieś na lekcję trochę piasku i kawałek skały. Co jest łatwiejsze do potrząśnięcia lub przesunięcia? Czy chcemy, aby nasza wiara była podobna do skały czy do piasku?

Nauczaj doktryny: starsze dzieci

Jakub 1:6–8, 18; 2:1–6, 11

Bóg powołuje przywódców Kościoła, aby pomogli mi naśladować Jezusa Chrystusa.

Dzieci, które nauczasz, będą błogosławione, w miarę jak będą ufać radom przywódców Kościoła i postępować według nich.

Propozycje zajęć

• Przeczytaj razem z dziećmi fragmenty: Jakub 1:6–8 i 2:1–6, 11, a one niech z twoją pomocą odszukają zwroty, które opisują, jak słudzy Boga mają prowadzić Kościół. Poproś je, aby zapisały te zwroty na kartkach, a kartki przymocowały do tablicy. Dlaczego Bóg powołuje przywódców Kościoła, aby nas prowadzili? Poproś dzieci, aby opowiedziały o swoich doświadczeniach związanych z otrzymaniem i przyjęciem przewodnictwa od przywódcy w Kościele oraz o wynikłych z tego błogosławieństwach.

• Niech dzieci narysują jednego ze znanych im przywódców Kościoła, a pozostałe niech odgadną, kto to jest. Co czynią ci przywódcy, aby pomóc nam naśladować Jezusa Chrystusa? Poproś dzieci, aby napisały kilka słów wdzięczności skierowanych do przywódców Kościoła za wykonywaną przez nich służbę.

• Poproś jednego z lokalnych przywódców, aby opowiedział dzieciom, co czyni, aby wypełniać swoje powołanie. Poproś dzieci, by wymieniły, co mogą zrobić, aby wspierać swoich przywódców.

Jakub 2:12–14, 17–21

Mogę sprawić, że inni będą odczuwać szczęście, kiedy będę się z nimi dzielić.

Osoby prawdziwie naśladujące Jezusa Chrystusa chętnie dzielą się tym, co mają, z innymi ludźmi. Zachęć dzieci, aby sprawiały radość ludziom w potrzebie, dzieląc się czymś z nimi.

Propozycje zajęć

• Powiedz dzieciom, że wielu ludzi za czasów Jakuba przepełniała pycha i byli niemili, ponieważ kochali bogactwa (zob. Jakub 2:12–14, 17–21). Poproś kilkoro dzieci, aby przeczytały na głos fragment: Jakub 2:17–19 i wyjaśnij trudne słowa. Czego powinniśmy szukać, zanim będziemy poszukiwać bogactw? Co powinniśmy zrobić, jeśli będą nam dane bogactwa?

• Przeczytaj dzieciom fragment: Jakub 2:17. Jakie błogosławieństwa dał nam Ojciec Niebieski? Dlaczego pragnie On, abyśmy dzielili się ze sobą tym, co mamy. Poproś dzieci, aby opowiedziały o sytuacji, w której podzieliły się czymś z kimś, oraz o tym, co wtedy czuły one i osoba przez nie obdarowana.

Jakub 4:4–13, 17

Mogę wzmocnić moją wiarę w Jezusa Chrystusa.

Wiara Jakuba stała się niewzruszona, kiedy badał słowa proroków i otrzymał swoje własne świadectwo (zob. Jakub 4:6). Co możesz zrobić, aby u dzieci wzrosło pragnienie budowania wiary, która będzie niewzruszona?

Propozycje zajęć

• Niech dzieci pomyślą o czymś, co może z czasem stać się silne i trwałe, na przykład: duże drzewo. W czym wiara jest podobna do tego, o czym pomyślały? Jakie zwroty w wersetach: Jakub 4:6, 10–11 opisują, co możemy zrobić, aby sprawić, że nasza wiara będzie niewzruszona? Niech dzieci wypiszą na tablicy, w jaki sposób mogą wzmocnić swoją wiarę w Jezusa Chrystusa.

• Przytocz podobieństwo Starszego Neila L. Andersena na temat drzewa rosnącego w wietrznych warunkach. Znajduje się ono w przesłaniu pt. „Duchowe wichry” (Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 18–21) lub pokaż film pt. „Spiritual Whirlwinds” [Duchowe wichry] (strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org). Dlaczego ważne jest, aby nasza wiara była niewzruszona i silna niczym pień drzewa? Co symbolizują wichry? Co możemy robić, by zbudować niewzruszoną wiarę? Skłoń dzieci do zastanowienia się nad innymi podobieństwami, które nauczają o niewzruszonej wierze.

Zachęć do nauki w domu

Niech dzieci zastanowią się, czym mogą podzielić się ze swoimi rodzinami — na przykład tym, czego dzisiaj nauczyły się na zajęciach. W przyszłości daj im możliwość opowiedzenia o tym, czym się podzieliły.

Doskonalenie nauczania

Pielęgnuj atmosferę pełną szacunku. Wyjaśnij dzieciom, że ważnym aspektem okazywania czci jest myślenie o Ojcu Niebieskim i o Jezusie Chrystusie. Możesz przypominać im o okazywaniu czci, cicho śpiewając lub nucąc pieśń albo pokazując ilustrację przedstawiającą Jezusa.