„3–9 lutego. 2 Nefi 1–5: ‘Żyliśmy szczęśliwie’”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Księga Mormona 2020 (2020)
„3–9 lutego. 2 Nefi 1–5”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2020
3–9 lutego
2 Nefi 1–5
„Żyliśmy szczęśliwie”
Rozpocznij swoje duchowe przygotowanie od przeczytania rozdziałów 2 Nefi 1–5 i zapisania swoich odczuć. W rozdziałach tych znajduje się więcej zasad, niż jesteś w stanie omówić w trakcie jednej lekcji, więc podczas przygotowań kieruj się wskazówkami Ducha i zwracaj uwagę na przemyślenia członków klasy, aby określić, na których zasadach się skupić i w jaki sposób poprowadzić dyskusję.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Członkowie twojej klasy prawdopodobnie zaznaczyli co najmniej jeden werset z rozdziałów 2 Nefi 1–5 lub napisali o nim notatkę. Na początku lekcji możesz poprosić członków klasy, aby opowiedzieli o wersetach, które są dla nich ważne. Poproś ich, aby podsumowali doktrynalną zasadę, jakiej nauczyli się z przedstawionych wersetów.
Nauczaj doktryny
Możemy sami o sobie decydować.
-
Ludzie zbyt często, korzystając z wolnej woli, sprawiają cierpienie innym. Dlaczego wolna wola jest tak ważna dla Ojca Niebieskiego? Możesz zapisać to pytanie na tablicy i poprosić członków klasy o odszukanie odpowiedzi we fragmencie 2 Nefi 2:11–30, a następnie zapisać ją na tablicy. W jaki sposób przeciwnik próbuje ograniczyć naszą wolną wolę? W jaki sposób Zbawiciel pomaga nam „wybierać wolność i życie wieczne” (2 Nefi 2:27)? Możecie wspólnie zaśpiewać hymn o wolnej woli, np. „Pamiętaj, dusza wolna jest” (Hymny, nr 149). Poproś członków klasy, aby uzupełnili listę tym, czego dowiedzieli się z hymnu.
-
Zarys lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną określa cztery podstawowe warunki, które umożliwiają istnienie wolnej woli. Oto jeden ze sposobów, w jaki możesz oprzeć się na tym, czego członkowie klasy nauczyli się w domu: Zapisz te cztery warunki na tablicy. Następnie poproś klasę, aby przedstawiła stwierdzenia z rozdziału 2 Nefi 2, z których uczymy się, dlaczego warunki te są konieczne, byśmy mogli osiągnąć nasz boski potencjał.
Upadek Adama i Ewy oraz Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa to kluczowe elementy planu Ojca Niebieskiego.
-
Wielu chrześcijan wierzy, że Upadek był tragedią oraz że Ewa popełniła straszny błąd. Te wersety z rozdziału 2 Nefi 2 wyjaśniają prawdy dotyczące Upadku Adama i Ewy oraz zawierają świadectwo o tym, że Jezus Chrystus zapewnia nam odkupienie od Upadku. Jednym ze sposobów omówienia tych zagadnień jest poproszenie członków klasy, aby przeszukali fragment 2 Nefi 2:15–25 i przygotowali listę prawd, których nauczyli się o tym, co stało się w Ogrodzie Eden. Jakie inne przemyślenia znaleźli w cytacie z wypowiedzi Prezydenta Dallina H. Oaksa, który znajduje się w „Dodatkowych materiałach”? W jaki sposób Jezus Chrystus zapewnia nam odkupienie od Upadku (zob. 2 Nefi 2:6–8, 26–29)?
-
Po przeprowadzeniu ćwiczenia, jak to proponowane powyżej, możesz zadać kilka z następujących pytań i poprosić członków klasy, aby opowiedzieli o swoich przemyśleniach:
-
W jaki sposób nauki Lehiego znajdujące się w tych wersetach korygują niektóre powszechne błędne wyobrażenia dotyczące Upadku?
-
W jakim sensie Upadek można uznać za błogosławieństwo?
-
W jaki sposób poprawne zrozumienie Upadku przybliża nas do zrozumienia tego, że potrzebujemy Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynienia?
-
Dlaczego jesteście wdzięczni za wybór, którego Adam i Ewa dokonali w Ogrodzie Eden?
-
W jaki sposób podjęty przez was wybór, że przyjdziecie na ziemię, jest podobny do wyboru Adama i Ewy, którzy zdecydowali się spożyć owoc z drzewa poznania dobra i zła?
-
Jaki jest cel życia? Dlaczego Upadek był konieczny dla osiągnięcia tego celu?
-
Możemy zwrócić się do Boga w naszych słabościach.
-
Zapisy Nefiego z fragmentu 2 Nefi 4:15–35 mogą dać nam nadzieję i pocieszenie, kiedy czujemy się przytłoczeni naszymi zmaganiami i słabościami. Członkowie klasy mogą przejrzeć te wersety w parach i odszukać fragmenty, których mogą użyć, by pocieszyć kogoś, kto czuje się przytłoczony swoją sytuacją. Następnie każda para może przedstawić te fragmenty na forum klasy. Być może ktoś będzie chciał opowiedzieć o tym, jak znalazł pocieszenie po zwróceniu się do Boga, tak jak to uczynił Nefi.
-
Możesz też nauczać rozdziału 2 Nefi 4 w inny sposób. Poproś z wyprzedzeniem kilka osób z klasy, aby w domu przygotowały werset lub zwrot z tego rozdziału, który ma dla nich szczególne znaczenie. Następnie poproś, aby opowiedzieli o tym, co robią, gdy czują się przytłoczeni przez swoje słabości. Uzupełnieniem dyskusji może być hymn dotyczący pocieszenia i nadziei, np. „Gdzie znajdę spokój swój?” (Hymny, nr 64). Na przykład: członkowie klasy mogą powiedzieć o tym, w jaki sposób ten hymn podkreśla przykład Nefiego, który polegał na Panu w chwilach zniechęcenia.
Szczęście kryje się w życiu zgodnym z ewangelią.
-
Pomimo wyzwań, przed którymi stał Nefi wraz ze swoim ludem, był on w stanie zbudować społeczność opartą na zasadach, które prowadzą do szczęścia. Jakie zasady przyczyniające się do szczęścia, jakiego doświadczali Nefici, członkowie klasy mogą znaleźć podczas studiowania rozdziału 2 Nefi 5? Możesz wręczyć każdemu kartkę i poprosić, aby przejrzał rozdział 2 Nefi 5 w poszukiwaniu zasad, które prowadzą do szczęścia, a następnie zapisał je. Czym różni się światowy sposób poszukiwania szczęścia od tego, co znajdujemy w rozdziale 2 Nefi 5? Jakie cele mogą sobie postawić członkowie klasy, aby zastosować jedną z tych zasad?
Zachęć do nauki w domu
Powiedz członkom klasy, że w rozdziałach 2 Nefi 6–10 znajduje się jedno z najwspanialszych kazań z pism świętych na temat Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Możesz również przedstawić werset, który zachęca do przeczytania tych rozdziałów.
Dodatkowe materiały
Upadek był częścią planu Boga.
Prezydent Dallin H. Oaks nauczał:
„Gdy Adam i Ewa otrzymali pierwsze przykazanie, znajdowali się w stanie przejściowym, nie byli już w świecie duchów, ale ich ciała jeszcze nie podlegały śmierci i nie były zdolne do prokreacji. Nie mogli wypełnić pierwszego przykazania Ojca bez przekroczenia granicy pomiędzy błogim stanem, jaki panował w Ogrodzie w Edenie, a strasznymi próbami i wspaniałymi możliwościami życia doczesnego […].
Prorok Lehi wyjaśnił, że ‘gdyby Adam nie popełnił wykroczenia, nie upadłby’ (2 Nefi 2:22), lecz pozostał w tym samym stanie, w jakim został stworzony […].
Lehi dodał, że Upadek został zaplanowany, ponieważ ‘wszystko stało się według mądrości Tego, który wie wszystko’ (2 Nefi 2:24).
Ewa jako pierwsza przekroczyła granice Edenu, by zainicjować warunki panujące w stanie śmiertelności. Jej czyn, bez względu na jego podłoże, był formalnie wykroczeniem, ale w kontekście wieczności był chwalebną koniecznością, by otworzyć drzwi wiodące ku życiu wiecznemu. Adam postąpił mądrze, czyniąc to samo. Tak oto upadek Adama i Ewy ‘nastąpił, aby ludzie mogli przyjść na świat’ (2 Nefi 2:25).
Niektórzy chrześcijanie potępiają Ewę za to, co zrobiła, sądząc, że ona i jej córki zostały w pewien sposób splamione. Święci w dniach ostatnich zapatrują się na to inaczej! Pouczeni przez objawienie opiewamy czyn Ewy, szanujemy jej mądrość i odwagę w tym wielkim wydarzeniu zwanym Upadkiem […].
Współczesne objawienie uczy nas, że nasi pierwsi rodzice rozumieli potrzebę Upadku. Adam oświadczył: ‘Błogosławione niech będzie imię boskie, bo przez moje wykroczenie otwarły się moje oczy i doznam radości w tym życiu, i znowu w ciele ujrzę Boga’ (Mojżesz 5:10)” („The Great Plan of Happiness”, Ensign, listopad 1993, str. 72–73).