Nie moja, lecz twoja wola niech się stanie — Harry Anderson

10–16 lutego

2 Nefi 6–10

„Jak wspaniały jest plan naszego Boga”

Dobrym sposobem przygotowania się do nauczania jest samodzielne przeczytanie rozdziałów 2 Nefi 6–10. Zapisz wszelkie towarzyszące ci odczucia i użyj tego zarysu lekcji, aby zdobyć dodatkowe przemyślenia i pomysły dotyczące nauczania.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Jakub naucza swój lud, że „[może odnieść do siebie]” nauki Izajasza (2 Nefi 6:5). Możesz rozpocząć lekcję od poproszenia członków klasy, aby przedstawili nauki Jakuba — do których ich zdaniem mogą odnieść wydarzenia ze swojego życia — z rozdziałów 2 Nefi 6–10. Mogą wyjaśnić, dlaczego uważają te nauki za znaczące.

Nauczaj doktryny

2 Nefi 6–8

Pan jest miłosierny dla Swego ludu i wypełni złożone obietnice.

• Aby przedstawić kontekst przesłania z rozdziałów 2 Nefi 6–8, możesz narysować prostą oś czasu przedstawiającą wydarzenia opisane we fragmencie 2 Nefi 6:8–15. Co wydarzenia te sugerują na temat Pana i uczuć, jakie żywi względem Swojego ludu (zob. także 2 Nefi 7:1–3; 8:3)? Możesz wyjaśnić, że jako członkowie Kościoła, jesteśmy dzisiaj ludem przymierza z Bogiem i jesteśmy gromadzeni ze świata ku bezpieczeństwu ewangelii. Jakie przesłanie niosą te rozdziały dla nas, w naszych czasach?

2 Nefi 9

Dzięki Swemu Zadośćuczynieniu Jezus Chrystus uwalnia wszystkich ludzi od śmierci fizycznej i duchowej.

• Jednym ze sposobów pogłębienia naszej wdzięczności za Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa jest zastanowienie się nad tym, co by się z nami stało bez Zadośćuczynienia. Członkowie klasy mogą rozważyć te same kwestie podczas studiowania rozdziału 2 Nefi 9. Możesz poprosić ich, aby najpierw przestudiowali wersety 4–9, a następnie napisali na tablicy, co by się stało bez Zadośćuczynienia Chrystusa. W jaki sposób, zgodnie z tym, co napisano w wersetach 10–14, Zbawiciel uratował nas od tego losu? Przesłanie Starszego Jeffreya R. Hollanda, które znajduje się w „Dodatkowych materiałach”, może przybliżyć klasie naszą potrzebę Zadośćuczynienia Jezusa Chrystusa. Możesz też pokazać film oparty na tym przesłaniu — „Where Justice, Love, and Mercy Meet” [Miłość i łaska, prawo Twe] (strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org). Członkowie klasy mogą wyrazić przemyślenia lub uczucia, jakie wzbudziło w nich przesłanie Starszego Hollanda o Zbawicielu.

• Poproś ich, aby zastanowili się, w jaki sposób wyjaśniliby Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa osobie, która nie wie, czym ono jest lub dlaczego jest konieczne. Prawdy zawarte w rozdziale 2 Nefi 9 mogą pomóc w przygotowaniu członków klasy do takiej rozmowy. Mogą oni przejrzeć wersety 4–12 i odszukać, w jaki sposób Zadośćuczynienie Zbawiciela pokonuje fizyczną i duchową śmierć. Dlaczego, w oparciu o to, czego uczymy się z pism świętych, ofiara Zbawiciela jest nazywana „nieskończonym zadośćuczynieniem” (2 Nefi 9:7)?

• Jakub był tak zachwycony Bożym planem odkupienia, że opisując go zakrzyknął: „Jak wspaniały” i „Jak wielki”. Aby przybliżyć członkom klasy te uczucia wobec Zbawiciela i Jego Zadośćuczynienia, możesz poprosić ich o przeszukanie rozdziału 2 Nefi 9, aby odnaleźli okrzyki radości Jakuba (większość z nich znajduje się w wersetach 8–20). Czego uczymy się z tych wersetów o Bogu i Jego planie? Jakie doświadczenia pomagają nam czuć to samo, co czuł Jakub w odniesieniu do planu Boga dla Jego dzieci? Aby rozwinąć dyskusję, możecie również zaśpiewać hymn o wielkości Boga, np. „Jak wielkiś Ty” (Hymny, nr 38).

2 Nefi 9:27–54

Możemy przyjść do Chrystusa i otrzymać chwalebne błogosławieństwa Jego Zadośćuczynienia.

• Możesz rozpocząć dyskusję o naukach Jakuba z tych wersetów od poproszenia członków klasy, aby wyobrazili sobie, w jaki sposób mogliby zachęcić kogoś do pokuty i przyjścia do Chrystusa. W jaki sposób uczynił to Jakub we fragmencie 2 Nefi 9:50–53? Jakie błogosławieństwa obiecał w naszym życiu, gdy zaakceptujemy owe zaproszenia?

• W rozdziale 2 Nefi 9 Jakub użył dwóch pełnych mocy i kontrastujących ze sobą wyrażeń: „plan miłosierdzia Wielkiego Stworzyciela” i „przebiegły plan złego ducha” (2 Nefi 9:6, 28). Aby członkowie klasy wynieśli naukę z tego kontrastu, możesz na tablicy narysować ścieżkę i nazwać ją: Plan Ojca Niebieskiego. Poproś członków klasy, aby przeszukali fragment 2 Nefi 9:27–52 i odszukali radę, jakiej udzielił nam Jakub, abyśmy mogli przestrzegać planu Ojca Niebieskiego. Poproś ich, aby obok ścieżki zapisali to, co znajdą. Czego nauczał Jakub o tym, w jaki sposób Szatan odwodzi nas od planu naszego Ojca Niebieskiego? Czego uczymy się z tych wersetów o tym, dokąd prowadzi nas plan Ojca Niebieskiego oraz o tym, gdzie prowadzi podążanie za Szatanem (zob. 2 Nefi 9:9, 18)? Co, według tych wersetów, możemy zrobić, aby jeszcze pilniej podążać za planem naszego Ojca Niebieskiego?

• We fragmencie 2 Nefi 9:28–38 Jakub ostrzegł nas przed pewnymi postawami i zachowaniami, które powstrzymują nas od podążania za planem, jaki ma dla nas Bóg. Możesz poprosić członków klasy o ich odnalezienie. Które z tych postaw i zachowań zdają się być szczególnie rozpowszechnione w dzisiejszych czasach? Dlaczego są tak niebezpieczne? Czego uczymy się z fragmentu 2 Nefi 9:50–53 na temat unikania tych zagrożeń?

Zachęć do nauki w domu

Aby członkowie klasy czuli się pewnie podczas czytania zapisów Izajasza, które zostały zacytowane przez Nefiego w rozdziałach 2 Nefi 11–24, możesz wyjaśnić, że Nefi załączył te zapisy, aby wzmocnić wiarę swego ludu w Jezusa Chrystusa. Poproś członków klasy, aby potraktowali studiowanie w przyszłym tygodniu jako okazję do budowania ich wiary w Niego.

Dodatkowe materiały

Nasza potrzeba Zbawiciela

Starszy Jeffrey R. Holland opowiedział historię o alpiniście, który zwisał niepewnie ze stromej półki kanionu, nie mając nic, co powstrzymałoby go przed śmiertelnym upadkiem. Gdy jego chwyt zaczął słabnąć na piaszczystej powierzchni półki, poczuł na nadgarstkach uścisk ręki swojego młodszego brata, który wyciągnął go w bezpieczne miejsce. Starszy Holland porównał doświadczenie tego alpinisty do warunków panujących w tym upadłym świecie:

„Adam i Ewa naprawdę istnieli, […] upadli z Edenu i ponieśli wszelkie konsekwencje tego upadku […]. Jako że od tamtej pory przychodzimy na ten upadły świat i również przekraczamy prawa Boga, my również podlegamy tym samym karom, co Adam i Ewa.

Jakaż to ciężka dola! Cała ludzka rasa — każdy mężczyzna, każda kobieta i każde dziecko — znajduje się w stanie swobodnego opadania, fizycznego staczania się ku permanentnej śmierci, duchowego skoku z wysokości ku wiecznej udręce. Czy na tym ma polegać życie? Czy taki jest finał ludzkiego doświadczenia? Czy wszyscy zwisamy gdzieś w zimnym kanionie obojętnego wszechświata, szukając miejsca, by oprzeć stopę lub czegoś się chwycić — nie czując nic innego poza wymykającym się spod palców piaskiem, bez szansy na ratunek, nie mogąc się niczego złapać, nie mówiąc już o tym, żeby ktoś nas uchwycił? […].

Odpowiedź na te pytania to jednoznaczne i wiecznotrwałe: nie! […]. Zadośćuczynienie miało zapewnić całkowite zwycięstwo nad śmiercią fizyczną, bezwarunkowo zapewniając zmartwychwstanie wszystkim ludziom, którzy przyszli i którzy kiedykolwiek przyjdą na ten świat. Miłosiernie miało także zapewnić wybaczenie osobistych grzechów nas wszystkich, od czasów Adama aż do końca świata, pod warunkiem pokuty i posłuszeństwa boskim przykazaniom” („Miłość i łaska, prawo Twe”, Ensign lub Liahona, maj 2015, str. 105–106).

Doskonalenie nauczania

Często dziel się swoim świadectwem. Twoje proste, szczere świadectwo o prawdzie ma silny wpływ na tych, których uczysz. Nie musi być kwieciste ani długie. Podczas dyskusji nad rozdziałem 2 Nefi 9 możesz złożyć osobiste świadectwo o Zbawicielu.