Błogosławieństwa wolności — Scott M. Snow

3–9 sierpnia

Alma 43–52

„Trwać niezachwianie w wierze w Chrystusa”

Poza przejrzeniem wymienionych w tym zarysie zadań szukaj natchnienia, kiedy z modlitwą będziesz studiować rozdziały Alma 43–52, i pomyśl o tym, w jaki sposób możesz przybliżyć swoim uczniom nauczaną doktrynę.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Aby zachęcić członków klasy do podzielenia się tym, czego nauczyli się z rozdziałów Alma 43–52, możesz zapytać ich, jak odpowiedzieliby osobie, która mówi: „Nie mogę zrozumieć, w jaki sposób wojny opisane w Księdze Mormona, mają jakiekolwiek odniesienie do mojego życia”.

Nauczaj doktryny

Alma 43–52

Bitwy w Księdze Mormona uczą nas o walkach ze złem.

• Podczas studiowania indywidualnego i z rodziną członkowie klasy mogli rozważać lub zapisać przemyślenia o tym, w jaki sposób Nefici odnieśli sukces, broniąc się przed Lamanitami, i jak Lamanici atakowali Nefitów. Jeśli uczniowie zrobili to w domu, poproś ich, aby opowiedzieli o tym, co znaleźli. Możesz też dać im czas na przemyślenia, gdy podczas lekcji będą korzystać z fragmentów pism świętych znajdujących się na przykład w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Gdy będą opowiadać o tym, co znaleźli, zachęć ich, by omówili, jak możemy naśladować Nefitów, broniąc się przed złem, i jak możemy rozpoznać, że Szatan atakuje nas duchowo.

Alma 46:11–22

Jeśli jesteśmy odważni, broniąc naszej wiary, możemy natchnąć inne osoby, aby były wierne Bogu.

• W jaki sposób możesz skłonić swoich uczniów, aby podążali za przykładem Moroniego i odważnie bronili swojej wiary w przywróconą ewangelię Jezusa Chrystusa? Możesz poprosić ich o przeczytanie fragmentu Alma 46:11–22 i odszukanie, co Moroni robił i czego nauczał, żeby natchnąć swój lud do pełnej wierności wobec Boga. Możesz wypisać te informacje na tablicy pod nagłówkiem Przykład Moroniego. Następnie możesz poprosić członków klasy, aby zastanowili się nad czynami Moroniego i zasugerowali, co możemy czynić w naszych czasach, aby bronić naszych wierzeń. Możesz zapisać ich odpowiedzi pod nagłówkiem Odważna obrona ewangelii w dzisiejszych czasach. Jakich prawd i wartości, których powinniśmy nauczać i bronić, nauczał niedawno nasz prorok?

• W jaki sposób możesz nakłonić uczniów, aby zastosowali we własnym życiu to, co Moroni zrobił z hasłem wolności? Poproś ich, aby przeczytali fragment Alma 46:11–22 i odszukali prawdy, których nauczał Moroni i o których przestrzeganie prosił swój lud. Jakie prawdy i wartości podkreślają w naszych czasach przywódcy Kościoła? (Możecie przejrzeć niektóre z nich w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży, w dokumencie „Rodzina: Proklamacja dla świata” lub w przesłaniach z ostatniej konferencji generalnej). Przed jakimi wyzwaniami stajemy w dzisiejszym świecie w kwestii obrony naszych wierzeń? Czego możemy nauczyć się z przykładu Moroniego? Daj członkom klasy okazję do przygotowania własnego hasła wolności, które będzie przypominać im, by żyli odważnie i bronili swoich wierzeń.

  

  Minerva K. Teichert (1888–1976), Obrona miasta Nefitów, 1935, olej na płycie, 91,5 x 122 cm. Muzeum Sztuki Uniwersytetu Brighama Younga

Alma 47

Szatan kusi nas i zwodzi małymi krokami.

• Twoja klasa może wynieść korzyść z przestudiowania rozdziału Alma 47, który pokazuje, jak zdrada Amalikiasza przypomina to, co robi Szatan, by nas zwieść. Możesz zacząć od poproszenia kogoś o opowiedzenie historii opisanej w rozdziale Alma 47. Aby zwiększyć zainteresowanie, możesz poprosić dwóch uczniów, aby wyobrazili sobie, że są Amalikiaszem i Lehontim i przedstawili tę historię. Jakie czyny Amalikiasza przypominają nam, co Szatan robi, aby nas kusić i zwodzić? Podczas dyskusji nad tym pytaniem zachęć członków klasy, aby odnieśli się do konkretnych wersetów. Cytat znajdujący się w „Dodatkowych materiałach” zawiera inny dobry przykład tego, w jaki sposób Szatan nas zwodzi. Jakich rad możemy udzielić sobie nawzajem, abyśmy byli świadomi tego, jak Szatan kusi nas w naszych czasach? Jak możemy się bronić?

Alma 48:7–17

Gdy będziemy starać się być wierni na wzór Moroniego, upodobnimy się do Zbawiciela.

• Dyskusja na temat cech Moroniego może natchnąć uczniów, by starali się podążać za jego przykładem. Na początek możesz przedstawić ilustrację przedstawiającą Moroniego, na przykład tę z zarysu lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną. Następnie poproś członków klasy o przestudiowanie fragmentów Alma 44:3–4 i 48:7–13 oraz zapisanie na tablicy słów i wyrażeń, które opisują Moroniego. Następnie możecie wspólnie przeczytać werset Alma 48:17 i omówić, w jaki sposób cechy Moroniego, takie jak te wypisane na tablicy, pomogły mu przezwyciężyć wpływ Szatana i upodobnić się do Jezusa Chrystusa. W jaki sposób możemy być jak Moroni?

Alma 48:7–9; 49:1–9; 50:1–6

Możemy umocnić siebie i nasze rodziny przed przeciwnikiem.

• Członkowie twojej klasy mogą wynieść korzyść ze słuchania innych osób opowiadających o tym, w jaki sposób możemy bronić siebie i swoje rodziny przed oszustwami i pokusami Szatana. W ramach wprowadzenia do tej dyskusji możecie wspólnie przeczytać fragmenty Alma 48:7–9, 49:1–9 i 50:1–6. Czego możemy nauczyć się na podstawie wysiłków Nefitów, które podejmowali w swojej obronie, gdy zastanawiamy się nad naszą duchową potrzebą obrony przed grzechem? W jaki sposób możemy budować duchową obronę, by chronić siebie i nasze rodziny przed grzechem i złymi wpływami? Zachęć uczniów, aby przedstawili pomysły, które sprawdziły się w ich przypadku. Dlaczego ważne jest, aby „nie [zaprzestać] przygotowań do wojny” (Alma 50:1)?

Zachęć do nauki w domu

Jednym ze sposobów, aby zachęcić członków klasy do przeczytania rozdziałów Alma 53–63, może być powiedzenie im, że te rozdziały mogą natchnąć ich i ich rodziny, aby byli bardziej posłuszni i rozwinęli silniejszą wiarę.

Dodatkowe materiały

Konsekwencje ulegania małym pokusom.

Aby nauczać o tym, że „poważne grzechy pojawiają się w naszym życiu, gdy wpierw ulegniemy małym pokusom”, Prezydent Spencer W. Kimball opowiedział następującą historię:

„Wielbłąd i jego właściciel […] podróżowali przez pustynne wydmy, gdy nadciągnęła burza piaskowa. Podróżnik szybko rozbił swój namiot i wszedł do środka, zamykając jego wejście, by ochronić się przed tnącym i nieustannie nawiewanym piaskiem szalejącej burzy. Wielbłąd oczywiście pozostał na zewnątrz, więc gdy gwałtowny wiatr cisnął piasek w jego ciało, oczy i nozdrza, co było nie do zniesienia, w końcu zaczął błagać o możliwość wejścia do namiotu.

‘Jest tu miejsce tylko dla mnie’, powiedział podróżnik.

‘Ale czy mógłbym po prostu wsunąć nos, żebym mógł oddychać powietrzem wolnym od piasku?’, zapytał wielbłąd.

‘No cóż, możesz to zrobić’, odpowiedział podróżnik i nieznacznie uchylił wejście do namiotu, umożliwiając wielbłądowi wsuniecie długiego nosa. Wielbłądowi było teraz bardzo wygodnie! Jednakże wkrótce wielbłąd zmęczył się z powodu piasku powodującego palący ból w oczach i uszach […]:

‘Piasek niesiony przez wiatr jest niczym tarka na mojej głowie. Czy mogę włożyć głowę do środka?’

Ponownie podróżnik uznał, że przyzwolenie nie uczyni mu krzywdy, gdyż głowa wielbłąda zajmie górną część namiotu, której sam nie używa. Tak więc wielbłąd włożył głowę do środka i ponownie zwierzę było zadowolone — jednakże nie trwało to długo.

‘Tylko przód ciała’, błagał. Znów podróżnik ustąpił i przednie kończyny i barki znalazły się w namiocie. W końcu, dzięki temu samemu procesowi błagań i ustępstw, tułów i tył wielbłąda trafiły do namiotu. Teraz było zbyt tłoczno dla nich obojga i wielbłąd wypchnął podróżnika na wiatr i burzę” (Teachings of Presidents of the Church: Spencer W. Kimball [2006], str. 106–107).

Doskonalenie nauczania

Twoje powołanie jest natchnione. „Twoje powołanie pochodzi od Pana […]. Zostałeś wyświęcony pod kierownictwem tych, którzy dzierżą klucze kapłańskie, i z tego względu masz prawo otrzymać osobiste objawienie, które pomoże ci odnieść sukces. Możesz otrzymać te błogosławieństwa, jeśli ich poszukujesz, jesteś wierny i starasz się być ich godny” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 5).