Ilustracja przedstawiająca Nefiego, który modli się na wieży w ogrodzie — Jerry Thompson

24–30 sierpnia

Helaman 7–12

Pamiętajcie o Panu

Nefi zachęca swój lud, aby pamiętał o Panu. Ty także możesz to robić w odniesieniu do nauczanych przez ciebie osób. Podczas czytania rozdziałów Helaman 7–12 zapisz przemyślenia na temat tego, jak możesz pomóc członkom klasy pamiętać o Panu.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Poproś członków klasy, aby zapisali na tablicy niektóre z zasad ewangelii, które znaleźli w rozdziałach Helaman 7–12, wraz z odnośnikami do wersetów, w których te prawdy się znajdują. Następnie na forum klasy możecie zdecydować, które z tych zasad i wersetów chcecie omówić.

Nauczaj doktryny

Helaman 7–11

Prorocy objawiają ludziom wolę Boga.

• Aby klasa przyswoiła sobie jak najwięcej wiadomości na temat ról i obowiązków proroków z rozdziałów Helaman 7–11, możecie wspólnie przeczytać hasło Prophet [Prorok] w Guide to the Scriptures (scriptures.ChurchofJesusChrist.org). Członkowie klasy mogą wymienić role proroków i wypisać je na tablicy. Następnie możesz poprosić ich, aby przejrzeli jeden rozdział z fragmentu Helaman 7–11. Poproś ich, aby odszukali, w jaki sposób Nefi wypełnił role wypisane na tablicy. W jaki sposób nasi żyjący prorocy i apostołowie wypełniają te role? W jaki sposób możemy wspierać ich w ich obowiązkach?

• Dlaczego prorocy czasami muszą mówić z odwagą, jak robił to Nefi? Możesz poprosić członków klasy o przeczytanie fragmentu Helaman 7:11–29 i odszukanie udzielonych przez Nefiego ostrzeżeń i tego, co wskazuje, że musiał być odważny, gdy je wypowiadał. Jakie prorocze ostrzeżenia natchnęły nas do pokuty i przyjścia do Pana? W „Dodatkowych materiałach” znajdziesz metaforę, której Starszy Neil L. Andersen użył, aby przybliżyć nam zagrożenia związane z ignorowaniem ostrzeżeń proroków.

Helaman 9:1–20; 10:1, 11–15

Wiara musi być zbudowana na czymś więcej niż na znakach i cudach.

• Jednym ze sposobów na omówienie tych wersetów jest podzielenie klasy na dwie grupy, poproszenie każdej z nich o przeczytanie fragmentu Helaman 9:1–20 i wyobrażenie sobie, że znajdują się w sytuacji tych pięciu mężczyzn lub naczelnych sędziów. Co mogli czuć ci ludzie? Co mogło spowodować, że każda z tych grup zareagowała w odmienny sposób na to samo cudowne proroctwo? Co możemy zrobić, żeby cuda były budulcem naszego świadectwa, a nie jego jedyną podstawą? W jaki sposób możemy ocenić, czy słowa proroków w naszych czasach są prawdziwe?

Helaman 10:1–12

Pan daje moc tym, którzy pragną poznać Jego wolę i przestrzegają Jego przykazań.

• Historia o tym, jak Pan pobłogosławił Nefiego w rozdziale Helaman 10, może natchnąć członków klasy, aby gorliwiej starali się poznać wolę Pana i ją wypełniać. Uczniowie mogą przeczytać wersety 1–12 i odszukać, co Nefi zrobił, aby zdobyć zaufanie Pana, i w jaki sposób Pan go pobłogosławił. Następnie mogą przedstawić przykłady innych osób znanych im z pism świętych lub z własnego życia, które dążyły do poznania woli Pana i wypełniały ją „nieznużenie” (Helaman 10:4). W jaki sposób Bóg pobłogosławił te osoby mocą, dzięki której były one w stanie nakazać „górom” z ich własnego życia, aby „się [zapadły]” (Helaman 10:9)? Daj uczniom czas, aby mogli rozważyć, w jaki sposób mogą gorliwiej starać się poznać wolę Pana i przestrzegać Jego przykazań.

Helaman 12

Pan pragnie, abyśmy o Nim pamiętali.

• Wielu członków twojej klasy zawarło przymierza, że zawsze będą pamiętać o Jezusie Chrystusie. Mogą oni opowiedzieć sobie nawzajem o tym, co pomaga im, „zawsze o Nim pamiętać” (Moroni 4:3; NiP 20:77), zarówno w czasach dobrobytu, jak i w trudnych chwilach. Następnie członkowie klasy mogą przejrzeć rozdział Helaman 12 i odszukać powody, dla których ludzie mają tendencje do zapominania o Panu. Jak możemy pokonać tendencje opisane w tym rozdziale? W jaki sposób przeciwności pomagają nam pamiętać o Bogu (zob. Helaman 11:4–7)?

• Aby zademonstrować, jakiego wysiłku wymaga zapamiętanie czegoś, możesz dać uczniom kilka minut na przejrzenie rozdziału Helaman 12. Następnie możesz zadać im pytania na temat tego rozdziału, aby sprawdzić, co zapamiętali. Mogą opowiedzieć o tym, w jaki sposób zapamiętują informacje, przygotowując się do testu. W czym przypomina to wysiłek, jaki jest potrzebny, aby „pamiętać o Panu” (Helaman 12:5)? Czym się od niego różni? Poproś członków klasy, aby w rozdziale Helaman 12 odszukali werset lub wyrażenie, które mogą wyeksponować w swoim domu lub nauczyć się go na pamięć jako przypomnienia o dobroci i mocy Boga.

Zachęć do nauki w domu

Aby zachęcić członków klasy do przeczytania rozdziałów Helaman 13–16, możesz powiedzieć, że proroctwa Lamanity Samuela o wydarzeniach związanych z narodzinami i ukrzyżowaniem Zbawiciela można porównać do wydarzeń w naszych czasach, które poprzedzą Jego Drugie Przyjście.

Dodatkowe materiały

Słuchajcie wskazówek proroków.

Starszy Neil L. Andersen przytoczył następujące doświadczenie:

„Ci, którzy zdecydują się służyć Panu, będą zawsze uważnie i konkretnie słuchać Proroka. […].

Pozwólcie, że podam przykład. Nasza rodzina przez wiele lat mieszkała na Florydzie. Ponieważ Floryda jest bardzo piaszczysta, trawniki są obsiewane dużą szerokolistną odmianą trawy zwaną trawą św. Augustyna. Groźnym wrogiem trawników na Florydzie jest mały brązowy owad nazywany turkuciem podjadkiem.

Pewnego wieczora, gdy wraz z sąsiadem stałem na schodach przed domem, zauważył on małego insekta, który przechodził przez mój chodnik. ‘Lepiej spryskaj trawnik’, ostrzegał. ‘Oto nadciąga turkuć podjadek’. Spryskałem trawnik środkiem owadobójczym zaledwie kilka tygodni wcześniej, więc uznałem, że szkoda mi czasu i pieniędzy, aby tak szybko to powtórzyć.

W świetle kolejnego poranka przyjrzałem się dobrze trawnikowi. Był bujny i pięknie się zielenił. Przyjrzałem się trawie z bliska, by sprawdzić, czy uda mi się zobaczyć jakiekolwiek małe owady. Nic nie dostrzegłem. Pamiętam, że myślałem sobie wtedy, ‘Cóż, może ten mały turkuć podjadek przeszedł po prostu przez moje podwórko na podwórko sąsiada’ […].

Jednakże ta historia nie ma szczęśliwego zakończenia. Około 10 dni po rozmowie z sąsiadem wyszedłem rankiem przez drzwi frontowe. Byłem zszokowany, gdyż z dnia na dzień mój trawnik pokryły brązowe plamy. Pobiegłem do sklepu ogrodniczego, kupiłem środek owadobójczy i natychmiast spryskałem trawnik, ale było już za późno. Był zrujnowany, a przywrócenie go do wcześniejszego stanu wymagało nowej darni, długich godzin pracy i dużych wydatków.

Ostrzeżenie mojego sąsiada było zasadnicze dla dobra mojego trawnika. Widział coś, czego ja nie mogłem dostrzec. Wiedział coś, czego nie wiedziałem. Wiedział, że turkucie podjadki żyją pod ziemią i są aktywne jedynie w nocy, więc moje inspekcje dokonywane za dnia były nieskuteczne. Wiedział, że turkucie podjadki nie jedzą liści trawy, gdyż ich pożywieniem są jej korzenie. Wiedział, że te małe dwucentymetrowe stworzenia mogą zjeść mnóstwo korzeni, zanim będę w stanie dostrzec ich poczynania nad ziemią. Zapłaciłem wysoką cenę za moją próżną niezależność. […].

Istnieją duchowe turkucie podjadki, które zagrzebują się pod naszymi murami ochronnymi i atakują nasze delikatne korzenie. Wiele z tych siejących niegodziwość insektów zdaje się nam małymi, często trudnymi do zauważenia, stworzeniami […].

Nie podążajmy za wzorem, który ustanowiłem w moich poczynaniach z turkuciem podjadkiem na Florydzie. Nigdy nie ignorujmy ostrzeżeń. Nigdy nie bądźmy próżni w naszej niezależności. Zawsze słuchajmy i uczmy się z pokorą i wiarą, skorzy do pokuty, jeśli zajdzie taka potrzeba” („Prophets and Spiritual Mole Crickets”, Ensign, listopad 1999, str. 16–18).

Doskonalenie nauczania

Wyrażaj miłość. „Zależnie od okoliczności możesz okazać swoim uczniom miłość, prawiąc im szczere komplementy, interesując się ich życiem, uważnie ich słuchając, angażując ich w lekcję, służąc im lub po prostu uprzejmie się z nimi witając” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 6).