„8–14 marca. Doktryna i Przymierza 23–26: ‘Wzmacniać Kościół’” Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej. Doktryna i Przymierza, 2021 (2020)
„8–14 marca. Doktryna i Przymierza 23–26”, Przyjdź i naśladuj mnie — dla Szkoły Niedzielnej, 2021
8–14 marca
Doktryna i Przymierza 23–26
„Wzmacniać Kościół”
Zanim przeczytasz ten zarys lekcji, przeczytaj rozdziały Doktryna i Przymierza 23–26 i zastanów się nad zasadami, które według ciebie wzmocnią członków twojej klasy. Następnie zastanów się, jakie materiały będą pomocne w nauczaniu, uwzględniając te, które są wymienione w niniejszym zarysie lekcji.
Zapisz swoje odczucia
Zachęć do wymiany myśli
Jakich błogosławieństw doświadczyliśmy, gdy „[poświęciliśmy] swój czas na studiowanie pism świętych”? (Doktryna i Przymierza 26:1). W jaki sposób odczuwaliśmy Ducha w naszych domach? Uczniowie mogą opowiedzieć o tym, w jaki sposób pokonali przeszkody lub rozpraszające wpływy, aby poświęcić czas na studiowanie pism świętych osobiście i z rodziną.
Nauczaj doktryny
Wszyscy możemy wzmacniać Kościół.
-
Wraz z uczniami zbadaj, co to znaczy „[wzywać] Kościół” (Doktryna i Przymierza 25:7). Jedna z osób może przedstawić słownikową definicję słowa wzywać lub podać przykłady wzywania. Jakie mamy okazje, by wzywać się nawzajem? W jaki sposób umacnia to Kościół? Czego jeszcze uczymy się z rozdziałów Doktryna i Przymierza 23–26, co jest pomocne w umacnianiu Kościoła? Możecie również omówić, w jaki sposób te zasady odnoszą się do umacniania naszych domów. Aby zastosować te zasady do naszych wysiłków związanych z posługą, możecie przejrzeć fragmenty przesłania siostry Bonnie H. Cordon pt. „Stawanie się pasterzem” (Liahona, listopad 2018, str. 74–76).
Zbawiciel może „[podnieść nas] z [naszych] udręk”.
-
Objawienie z rozdziału Doktryna i Przymierza 24 zostało dane po to, aby „wzmocnić, pouczyć i dodać […] otuchy” Józefowi i Oliverowi w czasie próby (wprowadzenie do rozdziału Doktryna i Przymierza 24; zob. też „Saints”, tom I, str. 94–96). Możesz poprosić uczniów, aby przeszukali ten rozdział pod kątem dowodów na to, że Pan znał Józefa i jego sytuację. W jaki sposób Pan zajął się potrzebami Józefa? W jaki sposób może zrobić to samo dla nas dzisiaj? Możesz poprosić członków klasy, aby opowiedzieli o sytuacji, gdy czuli, że Pan wiedział, w jakich znajdują się okolicznościach i podtrzymywał ich w czasie ich udręk.
Emma Smith to „wybrana pani”.
-
Aby uczniowie mogli odnieść do siebie osobiście objawienie dane przez Pana Emmie Smith, możesz poprosić ich o wykonanie następującego ćwiczenia: Połowa klasy niech przejrzy rozdział 25. pod kątem tego, o co Pan poprosił Emmę Smith, a druga połowa — pod kątem tego, co Pan obiecał zrobić. Poproś, aby wypisali to, co znaleźli, i przedstawili sobie nawzajem. Kilkoro uczniów może przedstawić zasady, które mają dla nich szczególne znaczenie.
-
Które słowa i wyrażenia z rozdziału 25. wzmacniają oświadczenie Pana skierowane do Emmy Smith: „jesteś wybraną panią” (werset 3.)? Członkowie klasy mogą również omówić, w jaki sposób Emma żyła według zasad z tego objawienia. Pomocnym materiałem może być „Thou Art an Elect Lady” (Revelations in Context, str. 33–39 [lub na stronie internetowej Kościoła — przyp. tłum.]) i tekst „Głosy Przywrócenia” znajdujący się w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną.
-
Jakie uczucia, zgodnie z treścią fragmentu Doktryna i Przymierza 25:11–12, żywi Pan wobec świętej muzyki? Członkowie klasy mogą opowiedzieć, w jaki sposób korzystają z hymnów, aby zaprosić Ducha do swoich domów.
Doktryna i Przymierza 25:5, 14
Powinniśmy dążyć do posiadania „ducha łagodności”.
-
Pan doradził Emmie: „Trwaj w duchu łagodności” (Doktryna i Przymierza 25:14; zob. także werset 5.). Aby zbadać, co to może znaczyć, możesz zapisać na tablicy słowo łagodność i poprosić uczniów, aby zapisali obok niego, co ono dla nich oznacza. Następnie uczniowie mogą przeszukać rozdział 25. pod kątem słów i wyrażeń, które ich zdaniem są związane z łagodnością, i przedstawić to, co znaleźli. Możesz przytoczyć wypowiedź Starszego Davida A. Bednara, znajdującą się w „Dodatkowych materiałach”. Dlaczego ważne jest, aby być łagodnym?
Doktryna i Przymierza 25:10, 13
Powinniśmy zabiegać o rzeczy na miarę lepszego świata.
-
Aby uczniowie zastosowali radę, by „[odłożyć] rzeczy tego świata i ubiegać się […] o rzeczy [świata] lepszego” (Doktryna i Przymierza 25:10), możesz poprosić ich o wymienienie przykładów „rzeczy tego świata” i przykładów rzeczy „lepszego [świata]”. Jakiej rady możemy udzielić sobie nawzajem, której zastosowanie pozwoli nam skupić się na rzeczach o wiecznym znaczeniu? W jaki sposób rada z wersetu 13. odnosi się do tego celu?
Dodatkowe materiały
Łagodność stanowi siłę.
Starszy David A. Bednar wyjaśnił: „Chrystusowa cecha, jaką jest łagodność, jest często błędnie pojmowana w naszym współczesnym świecie. Łagodność to siła, a nie słabość; działanie, a nie bierność; odwaga, a nie bojaźń; powściągliwość, a nie przesada; skromność, a nie pyszałkowatość; i kurtuazyjność, a nie arogancja. Osoba łagodna nie daje się łatwo prowokować, nie jest pretensjonalna lub apodyktyczna i chętnie uznaje osiągnięcia innych” („Łagodny i pokornego serca”, Liahona, maj 2018, str. 32).