C. C. A. Christensen (1831-1912), Άγιοι εκδιώκονται από την κομητεία Τζάκσον του Μιζούρι, περίπου το 1878, τέμπερα σε μουσαμά, 196x287 εκατοστά. Μουσείο Τέχνης Πανεπιστημίου Μπρίγκαμ Γιανγκ, δωρεά των εγγονών του C. C. A. Christensen, 1970

6-12 Σεπτεμβρίου

Διδαχή και Διαθήκες 98-101

«Ησυχάστε, και γνωρίστε ότι εγώ είμαι ο Θεός»

Τι είδους δυσκολίες ή δοκιμασίες βιώνουν τα μέλη της τάξης σας; Ποια λόγια συμβουλών και παρηγοριάς στα Διδαχή και Διαθήκες 98-101 θα μπορούσαν να τα βοηθήσουν;

Καταγράψτε τις εντυπώσεις σας

Παροτρύνετε τη συμμετοχή

Θα μπορούσατε να προσκαλέσετε τα μέλη της τάξης να αναφέρουν κάτι που έμαθαν από τα Διδαχή και Διαθήκες 98-101 που τα βοήθησαν σε μία δοκιμασία ή δυσκολία που έχουν αντιμετωπίσει.

Διδάξτε τη διδαχή

Διδαχή και Διαθήκες 98:1-3, 11-16, 23-30, 37, 101:2-5, 9-16

Οι δοκιμασίες μας μπορούν να συνεργασθούν για το καλό μας.

• Η καταδίωξη ή η εναντίωση που αντιμετωπίζουμε σήμερα μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που αντιμετώπιζαν οι Άγιοι στο Μιζούρι το 1833, αλλά η συμβουλή του Κυρίου στο Διδαχή και Διαθήκες 98 ισχύει ακόμη. Για να βοηθήσετε τα μέλη να μάθουν από αυτήν τη συμβουλή, σκεφθείτε να γράψετε ερωτήσεις σαν τις ακόλουθες στον πίνακα: Με ποιους τρόπους θέλει ο Κύριος οι Άγιοί Του να βλέπουν την εναντίωση; Πώς θέλει ο Κύριος να απαντούμε στην καταδίωξη; Τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν να εργασθούν σε μικρές ομάδες για να βρουν απαντήσεις στο Διδαχή και Διαθήκες 98:1-3, 11-16, 23-30 και μετά να συζητήσουν ό,τι μαθαίνουν. Τι αλήθειες βρίσκουμε που μπορούν να μας βοηθήσουν να γίνουμε καλύτεροι μαθητές του Ιησού Χριστού; Οι δηλώσεις στο «Επιπρόσθετες Πηγές» θα μπορούσαν να προσθέσουν σε αυτή τη συζήτηση.

• Σε καιρούς καταδίωξης ή δοκιμασιών, αυτό το μήνυμα από τα τμήματα 98 και 101 μπορεί να βοηθήσει: ο Κύριος θα μας βοηθήσει, αν είμαστε πρόθυμοι να Τον εμπιστευθούμε. Για να βοηθήσετε τα μέλη της τάξης να βρουν αυτό το μήνυμα, θα μπορούσατε να γράψετε τον ακόλουθο κατάλογο εδαφίων στον πίνακα και να προσκαλέσετε τα μέλη της τάξης να επιλέξουν μερικά να διαβάσουν από τα: Διδαχή και Διαθήκες 98:1-3, 11-12, 37, 101:2-5, 9-16. Ζητήστε τους να αναφέρουν ό,τι βρίσκουν που τα παροτρύνει να εμπιστευτούν τον Κύριο. Τι διδάσκουν αυτά τα εδάφια για το πώς να εμπιστευόμαστε τον Κύριο; (Βλέπε, επίσης, Λίντα Ρηβς, «Διεκδικήστε τις ευλογίες των διαθηκών σας», Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2013, 118-20.)

Διδαχή και Διαθήκες 101:1-8, 43-62

Η ακολούθηση των συμβουλών του Θεού μάς βοηθά να είμαστε ασφαλείς.

• Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα μέλη της τάξης να αναγνωρίσουν την ασφάλεια που έρχεται καθώς «υπακ[ούν] τη φωνή του Κυρίου»; (Εδάφιο 7). Ίσως μπορείτε να προσκαλέσετε μερικά μέλη της τάξης παίξουν την παραβολή στο Διδαχή και Διαθήκες 101:43-62 καθώς άλλο μέλος της τάξης την διαβάζει δυνατά. Θα μπορούσατε κατόπιν να συζητήσετε ερωτήσεις όπως αυτές: Τι θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν τα διαφορετικά στοιχεία της παραβολής; Τι έκανε τους υπηρέτες να χάσουν τον αμπελώνα; Ποια μαθήματα μαθαίνουμε από τις πράξεις των υπηρετών; Τι μαθαίνουμε για τον Κύριο από τις πράξεις του άρχοντα; Μπορεί να είναι επίσης χρήσιμο να συγκρίνετε τα εδάφια 1-8 με τα εδάφια 47-51 και να συζητήσετε πώς μπορούμε να είμαστε «πιστοί και σοφοί» στις προσπάθειές μας να οικοδομήσουμε τη Σιών στην ατομική μας ζωή, στο σπίτι μας και ως Εκκλησία.

  

  Λεπτομέρεια από το Ο Χριστός και ο πλούσιος νεαρός άρχων, υπό Heinrich Hofmann

Επιπρόσθετες Πηγές

Απαιτείται χριστιανικό θάρρος για να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο.

Ο Πρεσβύτερος Ρόμπερτ Χέιλς δίδαξε:

«Μερικοί άνθρωποι λανθασμένα θεωρούν ότι απαντήσεις όπως η σιωπή, η πραότητα, η συγχώρεση και η κατάθεση ταπεινής μαρτυρίας είναι παθητικές ή αδύναμες. Αλλά το να “αγαπά[με] τους εχθρούς [μας], να ευλογ[ούμε] εκείνους που [μας] καταρώνται, να ευεργετ[ούμε] εκείνους που [μας] μισούν, και να προσευχ[όμαστε] για εκείνους που [μας] βλάπτουν και [μας] κατατρέχουν” (Κατά Ματθαίον 5:44) απαιτεί πίστη, δύναμη και, πιο σημαντικό από όλα, χριστιανικό θάρρος…

»Όταν δεν αντεκδικούμαστε –όταν γυρίζουμε το άλλο μάγουλο και ανθιστάμεθα σε αισθήματα θυμού– κι εμείς στεκόμαστε με τον Σωτήρα. Δείχνουμε την αγάπη μας, η οποία είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να υποτάξει τον εναντίο και να απαντήσει στους κατηγόρους μας, χωρίς να τους κατηγορήσει ως ανταπόδοση. Αυτό δεν είναι αδυναμία. Αυτό είναι το χριστιανικό θάρρος» (“Christian Courage: The Price of Discipleship”, Ensign ή Λιαχόνα, Νοε 2008, 72).

Να συγχωρούμε δεν είναι να συμφωνούμε με τις πράξεις ενός ατόμου.

Ο Πρεσβύτερος Κέβιν Ντάνκαν είπε: «Αδελφοί και αδελφές, σας παρακαλώ μην παρανοείτε. Να συγχωρούμε δεν είναι να συμφωνούμε με τις πράξεις ενός ατόμου. Δεν δικαιολογούμε την κακή συμπεριφορά ή επιτρέπουμε σε άλλους να μας κακομεταχειρίζονται, εξαιτίας των αγώνων, των πόνων ή των αδυναμιών τους. Αλλά μπορούμε να αποκτήσουμε μεγαλύτερη κατανόηση και ειρήνη όταν βλέπουμε με μια ευρύτερη προοπτική… Η συγχώρηση είναι μία ένδοξη, θεραπευτική αρχή. Δεν χρειάζεται να είμαστε το θύμα για δεύτερη φορά. Μπορούμε να συγχωρούμε» («Το θεραπευτικό βάλσαμο της συγχωρήσεως», Ensign ή Λιαχόνα, Μάιος 2016, 35).

Βελτιώνοντας τη διδασκαλία μας

Συμπεριλάβετε όσους αγωνίζονται. Ενίοτε τα μέλη της τάξης που αγωνίζονται απλώς χρειάζεται να συμπεριλαμβάνονται και να αισθάνονται ότι τα αγαπούν. Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να τους ζητήσετε να δεχθούν μία ανάθεση σε ένα επερχόμενο μάθημα, να τα προσκαλέσετε στο μάθημα ή να βεβαιωθείτε ότι έχουν έναν τρόπο να πάνε στην εκκλησία. Μην εγκαταλείπετε την προσπάθεια, αν δεν ανταποκριθούν στις προσπάθειές σας στην αρχή (βλέπε Διδάσκοντας με τον τρόπο του Σωτήρος, 8-9).