C.C.A. Christensen (1831–1912), Zion’s Camp [Obóz Syjonu], ok. 1878 r., obraz na muślinie, 198x290 cm. Muzeum Sztuki Uniwersytetu Brighama Younga, dar wnucząt C.C.A. Christensena, 1970

13–19 września

Doktryna i Przymierza 102–105

„Po wielu utrapieniach […] przychodzi błogosławieństwo”

Przygotowując się do lekcji na temat rozdziałów Doktryna i Przymierza 102–105, słuchaj podszeptów Ducha. Być może poczujesz, że powinieneś nauczać zasad, które nie zostały wspomniane w tym zarysie lekcji, a które mogą okazać się błogosławieństwem dla twoich uczniów.

Zapisz swoje odczucia

Zachęć do wymiany myśli

Z rozdziałów Doktryna i Przymierza 102–105 uczniowie mogą przepisać jeden lub dwa wersety, które mają dla nich osobiste znaczenie. Następnie mogą wymienić się swoimi wersetami z innymi osobami w klasie i omówić razem, czego można się z nich nauczyć.

Nauczaj doktryny

Doktryna i Przymierza 103; 105

Z naszych prób możemy czerpać wartościowe lekcje, które dadzą nam doświadczenie.

• Jeśli podczas studiowania rozdziałów 103. i 105. w minionym tygodniu twoi uczniowie odnaleźli zasady, które mogą być wsparciem w czasie prób i przeciwności, pozwól im podzielić się swoimi przemyśleniami. Możesz też poprosić ich, aby poszukali takich zasad we fragmentach Doktryna i Przymierza 103:5–7, 12, 36; 105:5–6, 9–12, 18–19 (zob. także „Dodatkowe materiały”). Jak, stosując się do tych zasad, możemy zareagować na trudności lub rozczarowanie? Uczniowie mogą mieć ochotę opowiedzieć o swoich doświadczeniach, które potwierdzają, że błogosławieństwa przychodzą „po wielu utrapieniach” (Doktryna i Przymierza 103:12).

• Jeśli czujesz, że pomocne będzie przytoczenie historycznego kontekstu lub osobistych historii na temat Obozu Syjonu, możesz poprosić kogoś o wcześniejsze zapoznanie się z następującymi materiałami i opowiedzenie w skrócie, czego się z nich dowiedział: Saints, 1:194–206; „The Acceptable Offering of Zion’s Camp” (Revelations in Context, str. 213–218) lub „Głosy przywrócenia: Obóz Syjonu” (w zarysie lekcji na ten tydzień w podręczniku Przyjdź i naśladuj mnie — do studiowania indywidualnie i z rodziną). Gdyby podróżowanie w czasie było możliwe i udalibyśmy się w przeszłość do Obozu Syjonu, co moglibyśmy powiedzieć jego uczestnikom, aby dodać im otuchy? Co oni mogliby powiedzieć, aby dodać otuchy nam?

  

  Obóz Syjonu został rozstawiony wzdłuż brzegu przedstawionej na zdjęciu rzeki Little Fishing.

Doktryna i Przymierza 104:11–18

Każdy z nas jest „szafarzem ziemskich błogosławieństw”.

• Aby uczniowie odnieśli do siebie nauki z wersetów Doktryna i Przymierza 104:11–18, poproś ich, aby wyobrazili sobie, że muszą powierzyć komuś jakąś cenną rzecz. Co byście powiedzieli tej osobie? Czego byście od niej oczekiwali? Następnie uczniowie mogą przeczytać fragment Doktryna i Przymierza 104:11–18, aby dowiedzieć się, co cennego Pan powierzył nam i czego od nas oczekuje. Jaki wpływ mają te słowa na to, jak postrzegamy świat, nasze błogosławieństwa czy ludzi wokół nas?

• Aby uczniowie zrozumieli „sposób, który […] Pan [zarządził], by zaopatrzyć świętych [swoich]” (Doktryna i Przymierza 104:16), możesz wyświetlić film pt. „The Labor of His Hands” (strona internetowa: ChurchofJesusChrist.org). W jaki sposób Pan zaopatruje swoich świętych? Niech członkowie klasy spróbują odpowiedzieć na podstawie filmu oraz fragmentu Doktryna i Przymierza 104:11–18. Możesz też przytoczyć wypowiedź Prezydenta Mariona G. Romneya: „Pan […] zadbałby o [ubogich] bez naszej pomocy, gdyby to było Jego celem […]. Jednak my potrzebujemy tego doświadczenia, gdyż jedynie poznając, jak możemy opiekować się sobą nawzajem, rozwijamy w sobie Chrystusową miłość i zdolność potrzebną nam, by powrócić do Jego obecności” („Living Welfare Principles”, Ensign, listopad 1981, str. 92). Daj uczniom kilka minut na zanotowanie swoich przemyśleń o tym, jak mogą się włączyć w zaopatrywanie bliźnich w Pański sposób.

Dodatkowe materiały

Oczyszczająca moc prób.

Starszy Orson F. Whitney nauczał: „Żadna chwila bólu, żadna próba, której doświadczamy, nie idzie na marne. Służy naszej nauce i rozwojowi takich cech, jak cierpliwość, wiara, odwaga i pokora. Wszystko, przez co przechodzimy, i wszystko, co przetrwamy, szczególnie to, co przetrwamy z cierpliwością, ukształtuje nasz charakter, oczyści nasze serca, powiększy naszą duszę i uczyni nas bardziej wrażliwymi i miłosiernymi, bardziej godnymi, aby nazywać się dziećmi Boga […]; to przez smutek i cierpienie, trudy i zmartwienia zyskujemy wiedzę, po jaką przyszliśmy na ten świat i która uczyni nas podobnymi do naszego Ojca i Matki w niebie” (w: Spencer W. Kimball, Faith Precedes the Miracle [1972], str. 98).

Starszy David A. Bednar powiedział: „W pewnym punkcie naszego życia zostaniemy zaproszeni, aby dołączyć do marszu z naszym własnym Obozem Syjonu. Czas zaproszenia będzie się różnił i inne pojawią się na naszej drodze przeszkody. Jednak nasze podążanie naprzód i niezmienna reakcja na to nieuchronne wezwanie będzie stanowić ostateczną odpowiedź na pytanie: ‘Kto jest po stronie Pana?’” („On the Lord’s Side: Lessons from Zion’s Camp”, Ensign, lipiec 2017, str. 35).

Doskonalenie nauczania

Pracuj wspólnie z członkami rodziny. „Ponieważ dom stanowi centrum życia ewangelią i uczenia się jej, najefektywniej wzmocnisz swoich uczniów, jeśli będziesz współpracować z ich […] członkami […] rodziny” (Nauczanie na sposób Zbawiciela, str. 8).