ฟาร์เวสท์ โดย อัล ราวด์ส

11–17 ตุลาคม

หลักคำสอนและพันธสัญญา 115–120

“การเสียสละของเขาจะศักดิ์สิทธิ์ต่อเรายิ่งกว่าการเพิ่มพูนของเขา”

ขณะที่ท่านเตรียมสอน จำไว้ว่าวัตถุประสงค์หลักของท่านคือเพื่อช่วยผู้อื่นสร้างศรัทธาในพระเยซูคริสต์

บันทึกความประทับใจของท่าน

เชื้อเชิญให้แบ่งปัน

ก่อนท่านพูดเกี่ยวกับหลักธรรมจาก ภาค 115–120 ที่มีความหมายสำหรับท่าน ขอให้สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันสิ่งที่มีความหมายสำหรับพวกเขา ตัวอย่างเช่น ท่านอาจเชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนเติมข้อความนี้ให้ครบถ้วน “ฉันสำนึกคุณที่ฉันอ่าน ภาค 115–120 เพราะ …”

สอนหลักคำสอน

หลักคำสอนและพันธสัญญา 115:4–6

ศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้ายเป็นการคุ้มภัยและที่พักพิง

• สมาชิกชั้นเรียนอาจค้นคว้าข่าวสารของประธานรัสเซลล์ เอ็ม. เนลสันเรื่อง “ชื่อที่ถูกต้องของศาสนจักร” ( เลียโฮนา พ.ย. 2018, 87–90) เพื่อหาข้อคิดที่จะช่วยให้พวกเขาเข้าใจ ข้อ 4–6 เหตุใดการใช้ชื่อที่ถูกต้องของศาสนจักรจึงสำคัญ?

• หลังจากอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 115:4–6ด้วยกัน สมาชิกชั้นเรียนอาจสนทนาว่าศาสนจักรและสมาชิกของศาสนจักรเป็นเหมือนแสงสว่างหรือธงอย่างไร ท่านอาจให้ดูภาพประภาคารในพายุและถามสมาชิกชั้นเรียนว่าภาพนี้เกี่ยวข้องกับข่าวสารใน ข้อ 5–6 อย่างไร การรวมเข้าไปใน “ไซอันและ … สเตคของนาง” ให้ “ที่พักพิงจากพายุ” อย่างไร? (ข้อ 6)

  

  เราสามารถฉายส่องเหมือนแสงสว่างเพื่อช่วยให้คนอื่นพบที่พักพิงในศาสนจักร

หลักคำสอนและพันธสัญญา 117

การเสียสละของเราศักดิ์สิทธิ์ต่อพระเจ้า

• เชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนจินตนาการว่าพวกเขาเป็นนูเวล เค. วิทนีย์หรือเอลิซาเบธ ภรรยาของเขาผู้เป็นเจ้าของร้านที่ประสบความสำเร็จในเคิร์ทแลนด์แต่พระเจ้าทรงขอให้พวกเขาทิ้งทรัพย์สมบัติและย้ายไปมิสซูรี จากนั้นให้นักเรียนอ่าน ข้อ 1–11 และแบ่งปันบางสิ่งที่พระเจ้าตรัสซึ่งอาจช่วยให้พวกเขาทำการเสียสละนี้

• โสตทัศนูปกรณ์อาจช่วยสมาชิกชั้นเรียนไตร่ตรอง “หยด” ที่บางครั้งเราโลภแทน “เรื่องที่สำคัญ” (ข้อ 8) ท่านอาจให้ดูของบางอย่างเช่นหยดน้ำและขวดน้ำหรือช็อกโกแลตชิพและช็อกโกแลตหนึ่งชิ้น สมาชิกชั้นเรียนอาจจะนึกถึงตัวอย่างอื่นก็ได้ ท่านอาจเขียนว่า หยด และ เรื่องที่สำคัญ ไว้บนกระดานด้วยและขอให้ชั้นเรียนเขียนรายการสิ่งที่เราอาจจะต้อง “ปล่อย … ไป” (ข้อ 5) เพื่อรับผล “อุดมสมบูรณ์” ของพระผู้เป็นเจ้า (ข้อ 7)

• หากสมาชิกชั้นเรียนได้รับการกระตุ้นเตือนอย่างใดอย่างหนึ่ง ขณะที่อ่านพระคำของพระเจ้าเกี่ยวกับออลิเวอร์ เกรนเจอร์ใน ข้อ 12–15 เชื้อเชิญให้พวกเขาแบ่งปัน เหตุใดการเสียสละของเราจึงศักดิ์สิทธิ์ต่อพระเจ้ายิ่งกว่าการเพิ่มพูนของเรา?

หลักคำสอนและพันธสัญญา 119–120

โดยการจ่ายส่วนสิบ เราช่วยสร้างและ “ชำระแผ่นดินแห่งไซอันให้บริสุทธิ์”

• ให้จินตนาการถึงความเข้มแข็งทางวิญญาณที่จะมาจากการที่สมาชิกชั้นเรียนแบ่งปันพรที่พวกเขาได้รับจากการเชื่อฟังกฎส่วนสิบ พวกเขาอาจจะอ่าน หลักคำสอนและพันธสัญญา 119:6 และสนทนาว่ากฎนี้สามารถ “ชำระแผ่นดินแห่งไซอันให้บริสุทธิ์” และทำให้วอร์ดหรือสาขาของเราเป็น “แผ่นดินแห่งไซอันสำหรับ [เรา]” ได้อย่างไร พวกเขาจะอ่าน มาลาคี 3:8–12 เพื่อระบุพรที่พระเจ้าทรงสัญญาสำหรับการจ่ายส่วนสิบ

• หากสมาชิกชั้นเรียนมีคำถามว่าศาสนจักรใช้ส่วนสิบอย่างไร ท่านอาจเชื้อเชิญให้พวกเขาอ่าน ภาค 120 และคำอธิบายใน “แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม” (เอ็ลเดอร์เดวิด เอ. เบดนาร์ให้คำอธิบายที่เป็นประโยชน์ใน “หน้าต่างฟ้าสวรรค์” [ เลียโฮนา พ.ย. 2013, 19–20]) เราจะช่วยคนอื่นๆ เพิ่มศรัทธาของพวกเขาในกฎส่วนสิบของพระเจ้าได้อย่างไร?

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

สภาจัดการส่วนสิบ

เอ็ลเดอร์โรเบิร์ต ดี. เฮลส์กล่าวว่า

“โดยได้รับการเปิดเผยจากพระเจ้า สภาอันประกอบด้วยฝ่ายประธานสูงสุด โควรัมอัครสาวกสิบสอง และฝ่ายอธิการควบคุมจะพิจารณาการใช้จ่ายเงินส่วนสิบ พระเจ้าตรัสเรื่องนี้ไว้โดยเฉพาะว่างานของสภากำกับดูแล ‘โดยเสียงของเราเองถึงพวกเขา’ [หลักคำสอนและพันธสัญญา 120:1] สภานี้เรียกว่าสภาจัดการส่วนสิบ

“เป็นเรื่องพิเศษที่จะประจักษ์ด้วยตนเองว่าสภานี้เอาใจใส่พระคำของพระเจ้า สมาชิกสภาแต่ละท่านรับรู้และมีส่วนร่วมในการตัดสินใจทั้งหมดของสภา จะไม่มีการลงความเห็นใดๆ จนกว่าสภานี้จะมีความเห็นเป็นเอกฉันท์ เงินส่วนสิบทั้งหมดจะใช้จ่ายเพื่อจุดประสงค์ของศาสนจักร รวมถึงสวัสดิการ—การดูแลคนยากจนและคนขัดสน—พระวิหาร การสร้างและการบำรุงรักษาอาคารประชุม การศึกษา หลักสูตร—สรุปก็คือ งานของพระเจ้า …

“… ข้าพเจ้าแสดงประจักษ์พยานถึงสภาจัดการส่วนสิบ ข้าพเจ้าเป็นสมาชิกสภานี้ 17 ปี ในฐานะอธิการควบคุมของศาสนจักรและปัจจุบันในฐานะสมาชิกโควรัมอัครสาวกสิบสอง เงินทุนส่วนสิบของศาสนจักรใช้เพื่อจุดประสงค์ของพระองค์โดยปราศจากข้อยกเว้นใดๆ ทั้งสิ้น” (“ส่วนสิบ: การทดสอบศรัทธาเพื่อรับพรนิรันดร์,” เลียโฮนา, พ.ย. 2002, 34–35)

ปรับปรุงการสอนของเรา

เชื้อเชิญให้ผู้เรียนสอนกัน “อาจเป็นเรื่องเหมาะสมที่จะเชื้อเชิญผู้เรียนให้ช่วยกันตอบคำถามที่พวกเขามี เมื่อได้รับการกระตุ้นโดยพระวิญญาณ ท่านอาจตัดสินใจทำสิ่งนี้แม้ว่าท่านคิดว่าท่านรู้คำตอบแล้ว” (การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 24)