ศักเคียสบนต้นมะเดื่อ โดย เจมส์ ทิสซอต

15–21 พฤษภาคม

มัทธิว 21–23; มาระโก 11; ลูกา 19–20; ยอห์น 12

“นี่แน่ะ กษัตริย์ของท่านกำลังเสด็จมา”

ขณะที่ท่านอ่าน มัทธิว 21–23; มาระโก 11; ลูกา 19–20; และ ยอห์น 12 ให้มองหาหลักธรรมที่จะช่วยตอบสนองความต้องการของคนที่ท่านสอน พระวิญญาณบริสุทธิ์จะทรงดลใจให้ท่านรู้วิธีช่วยให้สมาชิกชั้นเรียนค้นพบหลักธรรมเหล่านั้น

เชื้อเชิญให้แบ่งปัน

หลายวันก่อนชั้นเรียน ให้เชิญสมาชิกชั้นเรียนสองสามคนมาที่ชั้นเรียนโดยเตรียมแบ่งปันประสบการณ์ที่พวกเขามีขณะศึกษาบทที่มอบหมายให้ศึกษาสัปดาห์นี้ ขอให้พวกเขาเล่าถึงพรที่มาสู่พวกเขาเมื่อศึกษาพระคัมภีร์ระหว่างสัปดาห์

สอนหลักคำสอน

ลูกา 19:1–10

พระผู้ช่วยให้รอดทรงรู้จักเราเป็นส่วนตัว

• สมาชิกชั้นเรียนของท่านอาจรู้สึกว่าบางครั้งชีวิตพวกเขาถูกมองข้ามหรือถูกลืม เรื่องราวของศักเคียสจะช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่าพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์ทรงรู้จักและทรงห่วงใยพวกเขา เพื่อช่วยสมาชิกชั้นเรียนเปรียบเรื่องนี้กับชีวิตพวกเขา ให้พวกเขาสมมติว่าตนเองเป็นศักเคียส ท่านคิดว่าเขาเรียนรู้อะไรเกี่ยวกับพระผู้ช่วยให้รอดจากประสบการณ์ของเขา? เราสามารถเรียนรู้อะไรจากความพยายามของศักเคียสเกี่ยวกับการแสวงหาพระผู้ช่วยให้รอด?

มัทธิว 21:1–11; มาระโก 11:1–11; ลูกา 19:29–44; 12:12–16

พระเยซูคริสต์ทรงเป็นกษัตริย์ของเรา

• กิจกรรมที่เรียบง่ายสามารถนำเข้าสู่การสนทนาเรื่องการเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิตของพระผู้ช่วยให้รอด สมาชิกชั้นเรียนหลายๆ คนอาจจะวาดสิ่งที่เกี่ยวข้องกับกษัตริย์ไว้บนกระดาน อาทิ มงกุฎหรือบัลลังก์ ขณะที่คนอื่นๆ ทายว่าพวกเขาวาดอะไร จากนั้นสมาชิกชั้นเรียนคนอื่นๆ จะวาดรูปลูกลาและกิ่งไม้ สิ่งเหล่านี้เกี่ยวข้องอะไรกับกษัตริย์? จากนั้นท่านอาจจะให้ดูภาพการเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มอย่างผู้พิชิตของพระผู้ช่วยให้รอดจาก โครงร่างของสัปดาห์นี้ ใน จงตามเรามา—สำหรับบุคคลและครอบครัว เชื้อเชิญให้สมาชิกชั้นเรียนอ่าน มาระโก 11:1–11 คนเหล่านี้ทราบได้อย่างไรว่าพระเยซูทรงเป็นกษัตริย์ของพวกเขา? เรานมัสการพระเยซูคริสต์ในฐานะกษัตริย์ของเราผ่านคำพูดและการกระทำของเราอย่างไร?

มัทธิว 22:34–40

พระบัญญัติข้อสำคัญสองข้อคือรักพระผู้เป็นเจ้าและรักผู้อื่นเหมือนรักตนเอง

• ท่านจะช่วยให้สมาชิกชั้นเรียนเข้าใจว่า “ธรรมบัญญัติและคำของผู้เผยพระวจนะทั้งหมด”—รักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้านของเรา—“ก็ขึ้นอยู่กับพระบัญญัติสองข้อนี้” ได้อย่างไร? (มัทธิว 22:40) หลังจากอ่าน มัทธิว 22:34–40 ด้วยกันแล้ว ท่านอาจจะเขียนว่า รักพระผู้เป็นเจ้า และ รักเพื่อนบ้านของท่าน ไว้บนกระดาน แจกกระดาษเขียนพระบัญญัติข้อหนึ่งให้สมาชิกชั้นเรียนแต่ละคน เชิญนักเรียนสองสามคนอ่านพระบัญญัติของพวกเขาและคุยกันว่าพระบัญญัติของพวกเขาช่วยให้เราเชื่อฟังพระบัญญัติข้อสำคัญนี้ข้อใดข้อหนึ่งหรือทั้งสองข้อ หลังจากพูดคุยเกี่ยวกับพระบัญญัติแล้ว พวกเขาจะอาจติดกระดาษไว้บนกระดาน เหตุใดการที่ต้องจำไว้ว่าพระบัญญัติทั้งหมดเกี่ยวข้องกับพระบัญญัติข้อสำคัญสองข้อนี้จึงสำคัญ? (ดู “แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม”)

มัทธิว 23:13–33

เราจะได้รับความคุ้มครองเมื่อเราไม่เดินตามคนนำทางที่ตาบอด

• สมาชิกชั้นเรียนจะได้ประโยชน์หรือไม่จากการสนทนาคำว่า “คนนำทางที่ตาบอด” ซึ่งพระผู้ช่วยให้รอดทรงใช้พูดถึงพวกฟาริสีและพวกธรรมาจารย์ที่ตาบอดทางวิญญาณ? (มัทธิว 23:16) ท่านอาจจะคิดหาวิธีสาธิตให้เห็นว่าการเดินตามคนที่มองไม่เห็นนั้นเป็นอย่างไร หรือชั้นเรียนอาจจะแจกแจงลักษณะของคนนำทางตาบอดไว้บนกระดานดังอธิบายไว้ใน มัทธิว 23:13–33 เพื่อเพิ่มรายการนั้น ท่านอาจจะดูพระคัมภีร์เพิ่มเติมที่สอนเกี่ยวกับการตาบอดทางวิญญาณ เช่น 2 โครินธ์ 4:3–4; 2 นีไฟ 9:28–32; และ เจคอบ 4:14 เราจะตระหนักรู้และหลีกเลี่ยงคนนำทางตาบอดได้อย่างไร?

พระผู้ช่วยให้รอดทรงประณามพวกฟาริสีว่าเป็นคนหน้าซื่อใจคดและคนนำทางตาบอด

แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม

การรักพระผู้เป็นเจ้าและการรักเพื่อนบ้านเป็นรากฐานของทุกสิ่งที่เราทำ

เมื่อกล่าวถึงพระบัญญัติข้อสำคัญสองข้อที่พบใน มัทธิว 22:37–39 ประธานเอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ดสอนดังนี้

“การเชื่อฟังพระบัญญัติสองข้อนี้เตรียมทางให้ประสบสันติและปีติมากขึ้น เมื่อเรารักและรับใช้พระเจ้า รักและรับใช้เพื่อนบ้าน เราจะรู้สึกมีความสุขมากขึ้นอย่างแน่นอน ไม่มีวิธีใดดีกว่านี้

“การรักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้านของเราเป็นฐานหลักคำสอนของการปฏิบัติศาสนกิจ การเรียนรู้ที่ให้บ้านเป็นศูนย์กลางและศาสนจักรสนับสนุน การนมัสการทางวิญญาณในวันสะบาโต และงานแห่งความรอดทั้งสองด้านของม่านที่สนับสนุนโดยสมาคมสงเคราะห์และโควรัมเอ็ลเดอร์ ทั้งหมดนี้ตั้งอยู่บนพระบัญญัติให้รักพระผู้เป็นเจ้าและรักเพื่อนบ้านของเรา จะมีสิ่งใดเป็นมูลฐาน พื้นฐาน และเรียบง่ายกว่านี้ได้อีกหรือ” (“พระกิตติคุณที่แท้จริง บริสุทธิ์ และเรียบง่ายของพระเยซูคริสต์,” เลียโฮนา, พ.ค. 2019, 29)

ปรับปรุงการสอนของเรา

ท่านไม่จำเป็นต้องสอนครบทุกเรื่อง “ในแต่ละบทเรียนมีเรื่องให้สนทนามากมาย แต่ไม่จำเป็นต้องครอบคลุมให้ครบทุกเรื่องในชั้นเรียนเดียวเพื่อจะสัมผัสใจของคนบางคน—บ่อยครั้งแค่ประเด็นหลักหนึ่งหรือสองประเด็นก็เพียงพอแล้ว เมื่อท่านไตร่ตรองความต้องการของผู้เรียน พระวิญญาณจะช่วยท่านระบุว่าหลักธรรม เรื่องราว หรือพระคัมภีร์ข้อไหนจะมีประโยชน์ต่อพวกเขาเป็นพิเศษ” (การสอนในวิธีของพระผู้ช่วยให้รอด, 7)