Sarah and Isaac [Σάρα και Ισαάκ], υπό Scott Snow

14-20 Φεβρουαρίου

Γένεση 18-23

«Είναι τίποτα αδύνατο στον Κύριο;»

Καθώς προετοιμάζεστε να διδάξετε, έχετε στον νου σας ότι πολλά μέλη της τάξης μπορεί να είχαν δικές τους σημαντικές εμπειρίες καθώς διαβάζουν το Γένεση 18-23. Τι μπορείτε να κάνετε ώστε να τα παροτρύνετε να αναφέρουν αυτές τις εμπειρίες και τις εσώτερες γνώσεις; Σκεφθείτε να αφήσετε αυτές τις εσώτερες γνώσεις να επηρεάσουν τη συζήτηση της τάξης.

Καταγράψτε τις εντυπώσεις σας

Παροτρύνετε τη συμμετοχή

Οι δοκιμασίες συχνά γίνονται καθοριστικές στιγμές στη ζωή μας. Το Γένεση 18-23 περιγράφει αρκετές τέτοιες στιγμές στη ζωή του Αβραάμ και του Λωτ. Ίσως τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν να αναφέρουν ένα εδάφιο που βρήκαν κατά τη διάρκεια της προσωπικής τους μελέτης αυτή την εβδομάδα που περιγράφει μία πιθανή καθοριστική στιγμή για τον Αβραάμ. Θα μπορούσαν κατόπιν να αναφέρουν τι έμαθαν από αυτό.

Διδάξτε τη διδαχή

Γένεση 18:9-14, 21:1-7

Ο Κύριος εκπληρώνει τις υποσχέσεις Του στον δικό Του χρόνο.

• Η αφήγηση σε αυτά τα εδάφια μπορεί να εμπνεύσει τα μέλη της τάξης που αναρωτιούνται εάν οι υποσχέσεις του Θεού προς αυτά θα εκπληρωθούν. Για να αρχίσετε μία συζήτηση, μπορεί να είναι χρήσιμο να προσκαλέσετε τα μέλη της τάξης να επανεξετάσουν με κάποιον άλλον στην τάξη την αφήγηση των υποσχέσεων του Θεού στον Αβραάμ και στη Σάρα στο Γένεση 17:4, 15-22, 18:9-14 και την εκπλήρωση αυτών των υποσχέσεων στο Γένεση 21:1-7. Τι ξεχωρίζει σε αυτά τα εδάφια στα μέλη της τάξης; Ποιες αλήθειες θα μπορούσαμε να αντλήσουμε από την εμπειρία του Αβραάμ και της Σάρας για να αναφέρουμε σε έναν φίλο που χάνει την ελπίδα ότι ο Θεός θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις Του; Ποιες άλλες γραφές ή προσωπικές εμπειρίες θα μπορούσαμε να αναφέρουμε; (Βλέπε, για παράδειγμα, Προς Ρωμαίους 8:28, Προς Εβραίους 11, Μόρμον 9:19-21, Διδαχή και Διαθήκες 88:64). Ποιες εμπειρίες θα μπορούσαν τα μέλη της τάξης να αναφέρουν στις οποίες οι υποσχέσεις του Θεού εκπληρώθηκαν στη ζωή τους; Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την πίστη μας, όταν οι υπεσχημένες ευλογίες ίσως να μην ληφθούν σε αυτή τη ζωή; (Βλέπε Προς Εβραίους 11:8-13).

Γένεση 19:15-26

Ως μαθητές του Ιησού Χριστού, θα πρέπει να τραπούμε σε φυγή από την κακία και να μην κοιτάξουμε πίσω.

• Ποια μαθήματα αισθάνεστε ότι θα μπορούσαν να μάθουν τα μέλη της τάξης από την αφήγηση για την οικογένεια του Λωτ που τράπηκε σε φυγή από τα Σόδομα και τα Γόμορρα; Ένα πιθανό μάθημα προτείνεται στη δήλωση του Πρεσβυτέρου Τζέφρυ Χόλλαντ στο «Επιπρόσθετες Πηγές». Ίσως θα μπορούσατε να την αναφέρετε στην τάξη αφού συνοψίσετε τα γεγονότα που περιγράφηκαν στο Γένεση 19:15-26. Με ποιους τρόπους ή σε ποιες καταστάσεις μερικές φορές «[κοιτάμε] πίσω» (εδάφιο 26), όταν οφείλουμε να κοιτάμε εμπρός με πίστη στον Σωτήρα; Ίσως τα μέλη της τάξης θα μπορούσαν να αναφέρουν εμπειρίες που επιδεικνύουν τη σημασία να μην κοιτάμε πίσω. Τι προσθέτει το Κατά Λουκάν 9:62 στην κατανόησή μας αυτής της έννοιας;

  

  Fleeing Sodom and Gomorrah [Σε φυγή από τα Σόδομα και τα Γόμορρα], υπό Julius Schnorr von Carolsfeld

Γένεση 22:1-14

Η προθυμία του Αβραάμ να θυσιάσει τον Ισαάκ έχει μία ομοιότητα με τον Θεό και τον Υιό Του.

• Η αφήγηση για τον Αβραάμ που προσφέρει τον γιο του ως θυσία μπορεί να μας διδάξει για τη θυσία του Υιού Του από τον Επουράνιο Πατέρα. Ένας τρόπος να ερευνήσουμε αυτή την αφήγηση είναι να αναθέσουμε στη μισή τάξη να συλλογισθεί το Γένεση 22:1-14 υπό το πρίσμα του Αβραάμ και του Θεού Πατέρα, ενώ η άλλη μισή συλλογίζεται αυτή την αφήγηση υπό το πρίσμα του Ισαάκ και του Ιησού Χριστού. Ζητήστε από τα μέλη της τάξης να αναφέρουν τις εσώτερες γνώσεις που αποκτούν. Συγκεκριμένα τι μαθαίνουν τα μέλη της τάξης που εμβαθύνει την ευγνωμοσύνη τους για τον Επουράνιο Πατέρα και τον Ιησού Χριστό; Ως μέρος της συζήτησης αυτής, θα μπορούσατε να δείξετε την απεικόνιση Ο Αβραάμ παίρνει τον Ισαάκ για να θυσιαστεί (Βιβλίο Τέχνη στο Ευαγγέλιο, αρ. 9 ChurchofJesusChrist.org).

Επιπρόσθετες Πηγές

«Η πίστη πάντα δείχνει προς το μέλλον».

Ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλλαντ δίδαξε:

«Είναι πιθανόν η γυναίκα του Λωτ να κοίταξε πίσω με μνησικακία προς τον Κύριο γι’ αυτό που της ζητούσε να αφήσει πίσω… Έτσι δεν είναι ότι μόνον κοίταξε πίσω· κοίταξε πίσω με έντονη επιθυμία. Εν ολίγοις, η προσκόλλησή της στο παρελθόν υπερέβαινε την εμπιστοσύνη της στο μέλλον…

»…Σας παρακαλώ να μην εμμένετε σε ημέρες που έφυγαν ούτε να ποθείτε μάταια το χθες, όσο καλές και αν ήταν αυτές οι ημέρες του χθες. Το παρελθόν είναι να μαθαίνουμε από αυτό, αλλά να μην ζούμε με αυτό. Κοιτάμε πίσω για να διεκδικήσουμε τη χόβολη από τις λαμπερές εμπειρίες αλλά όχι από τις στάχτες. Και όταν έχουμε μάθει αυτό που πρέπει να μάθουμε και έχουμε φέρει μαζί μας το καλύτερο που έχουμε βιώσει, τότε κοιτάμε μπροστά και θυμόμαστε ότι η πίστη πάντα δείχνει προς το μέλλον…

»… [Η γυναίκα του Λωτ] δεν είχε πίστη. Αμφισβητούσε την ικανότητα του Κυρίου να της δώσει κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη είχε. Προφανώς σκέφτηκε ότι τίποτα από αυτά που επρόκειτο να συμβούν δεν θα μπορούσαν πιθανώς να είναι τόσο καλά όσο αυτά που άφηνε πίσω…

»…Δεν είναι σωστό, συμπεριλαμβανομένων των λαθών του παρελθόντος, να εμμένουμε ζώντας στο παρελθόν! Δεν είναι το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού» (“The Best Is Yet to Be”, Ensign, Ιαν 2010, 24, 26-27).

Βελτιώνοντας τη διδασκαλία μας

Υπεσχημένες ευλογίες. Καθώς καλείτε αυτούς που διδάσκετε να ενεργούν επ’ αυτών που μαθαίνουν, καταθέστε επίσης μαρτυρία για τις ευλογίες που ο Θεός έχει υποσχεθεί σε εκείνους που το κάνουν. (Βλέπε, επίσης, Διδάσκοντας με τον τρόπο του Σωτήρος, 35.)