Lekcja 80.: Doktryna i Przymierza 67–70

Doktryna i Przymierza 67

Świadectwo o prawdzie

Wielu przywódców Kościoła poparło publikację objawień, które otrzymał Prorok Józef Smith i rozumiało, że pochodzą one od Boga. Inni skupiali się na niedoskonałościach, które dostrzegali w objawieniach i w rezultacie nie byli pewni, czy objawienia te pochodzą od Pana. Ta lekcja może pomóc uczniom zwiększyć pewność w to, że Pan przemawia do nas poprzez proroków oraz że Doktryna i Przymierza to Jego słowo.

Przykładowe ćwiczenia

Świadectwo

Zdecyduj, jak skłonić uczniów do zastanowienia się nad świadectwem o prawdach ewangelii związanych z planem Ojca Niebieskiego. Mogą wykonać następujące ćwiczenie na tablicy lub w swoim dzienniku do studiowania.

Naszkicuj prostego ludzika z kresek na jednej połowie tablicy. Na drugiej połowie wypisz różne aspekty planu Ojca Niebieskiego, na temat których ktoś może jeszcze musi zdobyć świadectwo. Możesz także pokazać ilustracje przedstawiające aspekty planu Ojca Niebieskiego, na przykład ilustrację przedstawiającą Jezusa Chrystusa, współczesnego proroka lub pisma święte. Wybierz kilka z tych aspektów i poproś uczniów, aby omówili poniższe kwestie.

• Dlaczego świadectwo o tych aspektach planu Ojca Niebieskiego może być pomocne?

• Jakie przeszkody mogą stać na drodze do wzmocnienia tego świadectwa?

Gdy uczniowie będą mówić, możesz wypisywać przeszkody w polu pomiędzy ludzikiem a listą rzeczy, co do których powinniśmy starać się uzyskać świadectwo w naszym życiu.

Po dyskusji możesz poprosić uczniów, aby zastanowili się nad własnym świadectwem co do różnych aspektów planu Ojca Niebieskiego. Poproś ich, aby podczas lekcji odszukali prawdy, które pomogą im uzyskać lub wzmocnić świadectwo.

Jak otrzymać i wzmocnić świadectwo

Aby pomóc uczniom zrozumieć kontekst rozdziału 67., możesz podzielić się pewnymi szczegółami z poniższego akapitu.

Pod koniec 1831 roku Józef Smith posiadał zbiór objawień od Pana, ale bardzo niewiele osób miało dostęp do ich publikacji. Pan objawił, że muszą one zostać opublikowane w formie książki. Podobnie jak Księga Mormona, Księga Przykazań (opublikowana później jako Doktryna i Przymierza) miała zawierać świadectwa świadków. Jednakże niektórzy przywódcy Kościoła byli oporni w składaniu świadectwa; mieli obawy związane z wykorzystanymi słowami i chcieli je udoskonalić.

Możesz dodać „słowa” do listy przeszkód. Zapytaj, czy dzisiejsza młodzież może w jakiś sposób odnieść te przeszkody do siebie.

Przeczytaj Doktrynę i Przymierza 67:1–5 i odszukaj, co Pan powiedział tym mężczyznom.

• Jak myślisz, dlaczego potrzebowali to usłyszeć?

• Jakie prawdy ewangelii możesz rozpoznać w tych wersetach?

  Kiedy uczniowie będą się wypowiadać, pomóż im rozpoznać następującą prawdę: Pan słyszy nasze modlitwy, zna nasze serca i może dać nam świadectwo, o które zabiegamy, dotyczące prawdy.

• W jaki sposób, twoim zdaniem, może nam to pomóc w poszukiwaniach świadectwa lub w zmaganiach z nim?

• Jak myślisz, dlaczego „strach […] w [naszych sercach]” (Doktryna i Przymierza 67:3) może uniemożliwić nam otrzymanie błogosławieństw?

• Czego Pan był świadomy w odniesieniu do Józefa Smitha w wersecie 5.? Dlaczego, mimo że Prorok nie był doskonały ani elokwentny, może nie być mądre, aby „[używać] lepszego języka niż on” (Doktryna i Przymierza 67:5)?

Przezwyciężanie przeszkód z pomocą Pana

Pan zna nasze serca i może pomóc nam pokonać przeszkody na drodze do zdobycia naszego świadectwa. W tym przypadku Pan rzucił starszym Swojego Kościoła wyzwanie, aby pomóc im otrzymać „świadectwo o prawdziwości” (werset 4.) objawień otrzymanych przez Józefa Smitha.

Jeśli twoi uczniowie lubią wyzwania, poniższe zadanie może być przedstawione jako quiz. Poproś ich, aby uważnie przeczytali podane wersety, a następnie zamknęli swoje pisma święte i spróbowali odpowiedzieć na poniższe pytania.

Przeczytaj Doktrynę i przymierza 67:6–9, szukając szczegółów dotyczących tego wyzwania rzuconego przez Pana.

• Jaki rodzaj objawienia mieli wybrać (zob. werset 6.)?

• Jaką osobę mieli wybrać (zob. werset 6.)?

• Co miała zapisać ta osoba (zob. werset 7.)?

• Co by się stało, gdyby im się powiodło (zob. werset 7.)?

• Co by się stało, gdyby im się nie powiodło (zob. wersety 8–9.)?

  Aby dowiedzieć się, co stało się później, możesz wydrukować lub pokazać historię obrazkową pt. „The Prophet’s Words Are True” [Słowa proroka są prawdą]” z czasopisma For the Strength of Youth, wydanie z czerwca 2021 r., i poprosić uczniów, aby ją przeczytali. Możesz też wyjaśnić, że William McLellin, 25-letni nauczyciel i nowo nawrócony członek Kościoła, został wyznaczony na „najmędrszego” (werset 6.) w grupie i podjął wyzwanie Pana. Kiedy skończył, wszyscy rozpoznali, że to, co napisał, nie pochodzi od Pana.

• Jak myślicie, jakie lekcje ci mężczyźni wyciągnęli z tego doświadczenia?

  Kiedy uczniowie będą udzielać odpowiedzi, możesz poprosić ich o przejrzenie wersetu 9. Możesz również wyjaśnić, że wielu starszych podpisało dokument, w którym złożyli oficjalne świadectwo o prawdziwości objawień zawartych w Księdze Przykazań.

• W jaki sposób to doświadczenie pokazuje, że Pan ich znał i mógł pomóc w kwestii ich świadectwa?

Pan obiecał tym mężczyznom jeszcze większe duchowe doświadczenia, jeśli „[wyzbędą] się zazdrości i bojaźni, i [ukorzą] się [przed Nim]” (Doktryna i Przymierza 67:10).

Jakie zastosowanie ta prawda ma w dzisiejszych czasach

Wyobraź sobie, że komuś, kogo znasz, trudno jest uwierzyć w to, że Pan przemawia do nas poprzez proroków oraz że Doktryna i Przymierza to słowo Pana.

Jeśli uczniowie zechcą, mogą dodać szczegóły do tej przykładowej sytuacji, wybierając jedną z przeszkód wymienionych na tablicy i sugerując, że dana osoba musi ją przezwyciężyć, aby otrzymać świadectwo. Następnie możesz przedstawić lub pokazać poniższe instrukcje.

Zastanów się, w jaki sposób możesz pomóc tej osobie, postępując według poniższych wskazówek:

1. Zapisz, co byś powiedział, aby pomóc jej zrozumieć, że Pan słyszy nasze modlitwy, zna nasze serca i może dać nam świadectwo o prorokach oraz Doktrynie i Przymierzach. Jeśli to możliwe, możesz zapisać doświadczenia własne lub bliskich ci osób, które świadczą o tych prawdach.

2. Skorzystaj z pism świętych, historii w nich zawartych lub własnych doświadczeń, aby opowiedzieć o tym, co możemy zrobić, aby zwiększyć nasze świadectwo o prorokach oraz o Doktrynie i Przymierzach (możesz wykorzystać przykłady z: Doktryny i Przymierzy 1:37–38; 21:4–6; Ks. Moroniego 10:4–5). Opowiedz o tym, w jaki sposób Pan może nas pobłogosławić za te czyny.

Poproś kilkoro uczniów, aby podzielili się tym, co przygotowali. Podziękuj uczniom za ich przemyślenia i doświadczenia.

Na zakończenie poproś uczniów, aby zastanowili się nad własnym świadectwem o tym, że Pan przemawia poprzez proroków oraz że Doktryna i Przymierza zawiera prawdę. Złóż świadectwo o tym, że Pan słyszy ich modlitwy, zna ich serca i może pomóc im zdobyć świadectwo. Poproś ich, aby zapisali natchnienie, które otrzymali podczas tej lekcji.

Dodatkowe zasoby

Co Józef Smith zapisał o tym wydarzeniu?

Prorok zapisał:

William E. McLellin jako najmądrzejszy, we własnym mniemaniu, człowiek, posiadając więcej wiedzy niż rozsądku, zasiadł do pisania przykazania podobnego najmniejszemu z Pańskich przykazań i poniósł porażkę. To wielka odpowiedzialność pisać w imieniu Pana. Starsi i wszyscy obecni przy tej daremnej próbie imitowania przez człowieka języka Jezusa Chrystusa odnowili swą wiarę w pełnię Ewangelii oraz w prawdziwość przykazań i objawień, które Pan dał Kościołowi za moim pośrednictwem; Starsi okazali gotowość, aby świadczyć o ich prawdziwości całemu światu. (Józef Smith, w: History of the Church, 1:226)

Doktryna i Przymierza 67:3. Jaki wpływ mają na nas obawy?

Starszy Dieter F. Uchtdorf z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał:

Wydaje mi się, że częścią naszego wyzwania jest to, że wyobrażamy sobie, iż Bóg zamknął wszystkie błogosławieństwa w wielkiej chmurze w niebie i że nie zsyła ich na nas, dopóki nie sprostamy surowym, paternalistycznym wymaganiom, jakie sam określił […]. W rzeczywistości Ojciec Niebiański stale zsyła na nas błogosławieństwa, ale naszą obawą, wątpliwością i grzechem jest to, że — jakby parasolem — zasłaniamy się przed nimi, zanim zdążą na nas spłynąć. (Dieter F. Uchtdorf, „Życie radością ewangelii”, Liahona, listopad 2014, str. 121–122)

Starszy David A. Bednar z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy przezwyciężyć nasze obawy:

Możemy zostać pobłogosławieni siłą do pokonania naszych obaw, a nasza wiara może zostać wzmocniona, gdy zastosujemy się do pouczenia Pana: „Zwracajcie się do mnie w każdej myśli, nie wątpcie, nie trwóżcie się” (DiP 6:36). (David A. Bednar, „Dlatego uciszyli swe obawy”, Liahona, maj 2015, str. 48)

Co powinienem zrobić, gdy dostrzegam niedoskonałości innych ludzi?

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Moi bracia i siostry, poza Jezusem, nikt nie wiódł bezbłędnego życia w tej ziemskiej podróży, którą odbywamy, więc tutaj w doczesnej egzystencji starajmy się osiągać miarowe postępy, a nie popadać w obsesję z powodu tego, co psycholodzy behawioralni nazywają „toksycznym perfekcjonizmem”. Nie powinniśmy przesadnie oczekiwać go od siebie, od bliźnich, i pozwólcie, że dodam również, od tych, którzy powołani są do służby w Kościele — co dla świętych w dniach ostatnich oznacza wszystkich, gdyż wszyscy jesteśmy powołani do służby. (Jeffrey R. Holland, „Bądźcie wy tedy — w końcu — doskonali”, Liahona, listopad 2017, str. 42)

Dodatkowe ćwiczenia

Postrzeganie proroków Boga

Jeśli słuszne byłoby dalsze omówienie wątpliwości wspomnianych przez starszych w związku z językiem objawień, możesz przeprowadzić następującą lekcję z wykorzystaniem pomocy dydaktycznej: postaw na widoku coś pięknego, na przykład obraz, ale poproś uczniów, aby opowiedzieli o tym, co im się w nim nie podoba.

• Co zwykle dzieje się, gdy skupiamy się na złych stronach czegoś?

Zachęć uczniów, aby omówili potencjalne zagrożenia związane z osądzaniem proroka po jego mowie i niedoskonałościach. Co jest niebezpiecznego w myśleniu, że możemy „[używać] lepszego języka niż on” (Doktryna i Przymierza 67:5)?

Uczniowie mogą w ciszy ocenić swoje uczucia względem proroka.

Ważność pokory

Kiedy uczniowie przestudiują historię Williama McLellina, który próbował zapisać objawienie, możesz zapytać uczniów, w jaki sposób to doświadczenie ukorzyło starszych.

Poproś uczniów, aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 67:10, 14 i zobaczyli, jakie błogosławieństwa obiecał Pan, jeśli zwiększą swoją pokorę.

Uczniowie mogą przestudiować temat pokory w Przewodniku po pismach świętych lub przewodniku tematycznym „Topical Guide” i powiedzieć o tym, dlaczego, ich zdaniem, bycie pokornym jest niezbędne w poszukiwaniu świadectwa.

Doktryna i Przymierza 68:1–5

Poproś uczniów, aby powiedzieli, w jaki sposób możemy poznać wolę Pana wobec nas.

Wyjaśnij, że podczas konferencji, która odbyła się 1 listopada 1831 roku, czterech starszych, którzy mieli wyjechać na misję, zwróciło się do Józefa Smitha z prośbą, aby zapytał o wolę Pana w ich sprawie. W odpowiedzi Pan objawił wzorzec głoszenia ewangelii. Poproś uczniów aby przeczytali Doktrynę i Przymierza 68:1–5 i odszukali elementy tego wzorca. Korzystne może okazać się wyjaśnienie, że słowo przykład w tym wypadku oznacza wzorzec lub wzór.

• Jaką obietnicę składa Pan Swym sługom w wersetach 3–5?

• Do czego natchnione słowa misjonarzy skłaniają tych, którzy je przyjmują?

Uczniowie mogą to różnie sformułować, lecz powinni rozpoznać następującą zasadę: Kiedy słudzy Pana przemawiają pod natchnieniem Ducha Świętego, ich słowa prowadzą ludzi do zbawienia.

Wyjaśnij, że osoby ustanowione do głoszenia ewangelii mogą pomagać bliźnim zdobyć świadectwo o prawdzie, lecz tylko Prezydent Kościoła ma prawo otrzymywać i ogłaszać wolę Pana dla całego Kościoła. Pod jego przewodnictwem pozostali członkowie Pierwszego Prezydium i Kworum Dwunastu Apostołów również mają upoważnienie, by ogłaszać wolę Boga wobec nas.

Omówcie, w jaki sposób ta zasada może odnosić się do nas w dzisiejszych czasach.