Święci pracowali nad budową Świątyni Kirtland, pierwszej świątyni zbudowanej w tej dyspensacji, przez prawie trzy lata. Doktryna i Przymierza 109 zawiera modlitwę poświęcającą, którą Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi. Modlitwa ta opisuje błogosławieństwa, których możemy doświadczać dzisiaj. Ta lekcja może pomóc wzbudzić w uczniach większe pragnienie, aby uczęszczać do świątyni i przyjąć obiecane błogosławieństwa Pana.
Przykładowe ćwiczenia
Uczucia względem świątyni
Możesz umieścić na widoku ilustracje przedstawiające różne świątynie. Możesz poprosić uczniów o udzielenie kilku informacji na temat świątyń, jak np. ile jest działających świątyń, ile świątyń zostało ogłoszonych podczas ostatniej konferencji generalnej, która świątynia znajduje się najbliżej ich miejsca zamieszkania itp.
Dlaczego niektórzy ludzie mogą czuć się podekscytowani na myśl o uczęszczaniu do świątyni? Dlaczego niektórzy mogą nie czuć tej ekscytacji?
Umieść na widoku poniższe stwierdzenia i zachęć uczniów, aby zastanowili się, jak bardzo zgadzają się z każdym z nich. Alternatywnie możesz poprosić ich, aby zapisali swoje uczucia na temat uczęszczania do świątyni w dziennikach do studiowania.
Świątynia jest domem Boga.
Przygotowanie do pójścia do świątyni lub uczęszczanie do niej jest dla mnie ważne.
Wierzę, że Pan obdarzy mnie istotnymi błogosławieństwami, dlatego że staram się być godnym uczęszczania do Jego domu.
Zastanów się nad wszelkimi pytaniami lub wątpliwościami, jakie mogą ci towarzyszyć w kwestii przygotowania się do pójścia do świątyni i uczęszczania do niej. Podczas dzisiejszego studiowania możesz modlić się do Ojca Niebieskiego, aby pomógł ci poczuć większe pragnienie uczęszczania do Jego świętej świątyni.
Świątynia Kirtland
Pokaż ilustrację przedstawiającą świątynię Kirtland, np. tę z początku lekcji. Przedstaw pokrótce własnymi słowami historyczne informacje na temat tej świątyni lub poproś dwójkę uczniów o przeczytanie poniższych akapitów.
Od czerwca 1833 roku do marca roku 1836 członkowie Kościoła poświęcali swój czas, pieniądze i dobytek, aby wybudować pierwszą świątynię w tej dyspensacji. Mężczyźni wykonywali wykwalifikowane prace na budowie, a kobiety szyły ubrania dla robotników i użyczały gościny. Niektórzy ze świętych w dniach ostatnich przeznaczyli na budowę świątyni niemałe części swojego majątku. Całkowity koszt budowy świątyni wyniósł około 60 000 dolarów amerykańskich, co było w tamtych czasach niewyobrażalną sumą, szczególnie biorąc pod uwagę ubóstwo świętych.
Świątynia Kirtland została poświęcona 27 marca 1836 r. Wielu świętych w dniach ostatnich, którzy uczestniczyli w poświęceniu i związanych z nim ceremoniach i wydarzeniach, doświadczyło wspaniałych duchowych objawień. Słyszeli odgłos potężnego, pędzącego wichru, mówili językami, mieli wizje i byli świadkami nawiedzeń anielskich.
Doktryna i Przymierza 109 zawiera modlitwę poświęcająca, którą Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi. Modlitwa ta została odczytana na głos podczas uroczystości poświęcenia. Ta formuła obowiązuje także w dzisiejszych czasach: podczas każdej sesji poświęcenia świątyni odczytywana jest natchniona modlitwa poświęcająca.
Możesz zapytać, czy któryś z uczniów uczestniczył już w poświęceniu świątyni. Jeśli tak, jeden z nich może opowiedzieć o tym, co pamięta z modlitwy poświęcającej.
Kiedy uczniowie będą odpowiadać, możesz zadawać pytania uzupełniające, takie jak: „Co te wersety mówią o Panu?” lub „Co w postawie świętych zwróciło waszą uwagę?” (zob. np. wersety 1. i 4.).
Cele i błogosławieństwa świątyni
Upewnij się, że uczniowie będą mieć dostatecznie dużo czasu na podane ćwiczenie związane ze studiowaniem. Możesz zapisać na tablicy słowa Cele i Błogosławieństwa.
Uczniowie mogą pracować w parach i zaznaczać to, co znajdą.
Przeczytajcie Doktrynę i Przymierza 109:5, 11–16, 20–24 i odszukajcie informacje o celach Pana związanych z budową Jego świątyni oraz o błogosławieństwach, jakie obiecał w związku z jej budową.
Po upływie wyznaczonego czasu poproś uczniów, aby omówili w parach, które cele i błogosławieństwa są dla nich najważniejsze i dlaczego.
Poproś każdą parę, aby sformułowała jakąś prawdę w oparciu o jedno z istotnych spostrzeżeń, jakie przyszły im na myśl w wyniku studiowania. (Ewentualnie możesz, w zależności od wielkości klasy, poprosić każdego z uczniów o wypowiedź). Możesz rozdać uczniom małe kartki, aby zapisali swoje prawdy, i umieścić je na tablicy. Następnie uczniowie mogą opowiedzieć o sformułowanej przez siebie prawdzie, wersetach, z których ta prawda wynika, a także o tym, dlaczego czują, że ta prawda jest dla nich ważna.
Uczniowie mogą formułować prawdy, takie jak:
W świątyni może nam się objawić Pan (wersety 5., 12–13). (Uwaga: Wyjaśnij uczniom, że Pan może się objawiać na wiele sposobów. Ta kwestia będzie omawiana podczas kolejnej lekcji).
W świątyni Pan może uzbroić nas w Swoją moc, dać nam ochronę i wsparcie (wersety 13., 22.).
Oddawanie czci Bogu w świątyni może przygotować nas do służby Panu i głoszenia Jego słowa (wersety 22–23).
Jak te prawdy świadczą o Ojcu Niebieskim i Jezusie Chrystusie? Dlaczego jest to dla was cenne?
Możesz poprosić kilkoro uczniów o przeczytanie przytoczonych niżej wypowiedzi młodzieży o przeżyciach związanych ze świątynią. Poproś uczniów, aby poszukali przykładów błogosławieństw wymienionych wyżej, a także innych błogosławieństw.
W świątyni mój umysł wypełniają jedynie myśli, które podnoszą mnie na duchu. To niesamowite uczucie — myśleć o tym, co możesz zrobić, aby pomagać bliźnim. [Chloé D.] […]
Regularne wizyty w świątyni pomogły mi częściej odczuwać Ducha. To zdecydowanie zbliżyło moich przyjaciół do siebie nawzajem. O nasze podróże do świątyni pyta również wielu naszych kolegów z klasy […].
Mojej przyjaciółce […] udało się uzyskać pierwszą rekomendację ograniczonego użycia. Miło było dostrzec pozytywny wpływ, jaki to wywarło na jej życie. [Annalise K.] […]
Samo wejście do świątyni sprawiło, że poczułam, jak wszystkie problemy, które miałam w szkole i gdzie indziej, po prostu znikają. Gdy byłam w świątyni, czułam spokój. Przepełniało mnie poczucie szczęścia. Przebywanie w świątyni pomogło mi skupić się na tym, co miałam do zrobienia w kościele, a także w ramach innych obowiązków. To było niesamowite — móc oddalić się od wszystkich trapiących mnie problemów. [Kole E.] („Youth Voices: Attending the Temple” [Głos młodzieży. Uczęszczanie do świątyni], New Era, kwiecień 2013, str. 5–7)
Uczęszczanie do świętej świątyni Pana
Możesz pokazać uczniom film „The Blessings of the Temple” [Błogosławieństwa świątyni] (3:37) lub „Strength beyond My Own” [Siła ponad moją własną] (3:47). Poproś uczniów, aby zastanowili się nad błogosławieństwami, jakie odczuli, kiedy przygotowywali się do wejścia do świątyni lub gdy w niej byli. Możecie też odśpiewać hymn pt. „Duch Boży” (Hymny, nr 2), który został napisany na poświęcenie Świątyni Kirtland, lub inny hymn o świątyni.
Prezydent Russell M. Nelson świadczył:
Obraz
Prezydent Russell M. Nelson
[Świątynia] to jest Jego dom. Jest wypełniony Jego mocą. Nigdy nie straćmy z oczu tego, co Pan robi dla nas teraz […]. Obiecuję, że częstsze spędzanie czasu w świątyni pobłogosławi wasze życie jak nic innego. (Russell M. Nelson, „Skupcie się na świątyni”, Liahona, listopad 2022, str. 121)
Kiedy ty lub bliska ci osoba doświadczyliście błogosławieństw świątynnych?
Poproś uczniów, aby przypomnieli sobie swoje odpowiedzi z początku lekcji dotyczące tego, dlaczego niektórzy ludzie mogą nie czuć podekscytowania z powodu uczęszczania do świątyni.
Czego się dziś dowiedzieliście lub co poczuliście, co mogłoby pomóc komuś pokonać obawy lub zmienić nastawienie względem świątyni?
Jak dzisiejsza lekcja wpłynęła na wasze własne odczucia wobec Pana i Jego świętej świątyni?
Możesz poprosić uczniów, aby w swoich domach umieścili ilustrację świątyni w widocznym miejscu. Zachęć uczniów, aby nadal modlili się do Ojca Niebieskiego o zwiększenie ich miłości oraz pragnienia uczęszczania do Jego świętych świątyń.