“บทเรียนที่ 149—หลักคําสอนและพันธสัญญา 136: การเดินทางไปตะวันตก: การเดินทางตามพันธสัญญาไปหุบเขาซอลท์เลค” หลักคําสอนและพันธสัญญา คู่มือครูเซมินารี (2025)
“หลักคําสอนและพันธสัญญา 136: การเดินทางไปตะวันตก” หลักคําสอนและพันธสัญญา คู่มือครูเซมินารี
ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี 1846 วิสุทธิชนยุคสุดท้ายกลุ่มแรกออกจากนอวูมุ่งหน้าไปแผ่นดินที่ไม่รู้จักทางตะวันตก ประธานบริคัม ยังก์ได้รับสิ่งที่ปัจจุบันคือ หลักคําสอนและพันธสัญญา 136 ที่วินเทอร์ควอร์เตอร์ส รัฐเนแบรสกา ในการเปิดเผยนี้ พระผู้ช่วยให้รอดทรงสัญญาว่าจะอวยพรวิสุทธิชนเมื่อพวกเขารักษาพันธสัญญาอย่างซื่อสัตย์ระหว่างเดินทางไปตะวันตก บทเรียนนี้จะช่วยให้นักเรียนเข้าใจว่าพระบิดาบนสวรรค์จะประทานพรแก่พวกเขาเมื่อพยายามรักษาพันธสัญญาว่าจะเชื่อฟังพระบัญชาของพระองค์
กิจกรรมการเรียนรู้ที่อาจทําได้
การเดินทางที่ยาวนานและยากลําบาก
วิสุทธิชนยุคสุดท้ายกว่า 60,000 คนเดินทางด้วยเกวียนหรือรถลากที่คลุมไว้ตั้งแต่นอวูถึงหุบเขาซอลท์เลคระหว่าง ค.ศ. 1846 ถึง ค.ศ. 1868 ครอบครัวเก็บเฉพาะสิ่งที่ใส่ไว้ได้ในเกวียนหรือรถลากที่คลุมไว้ พวกเขาทิ้งทุกอย่างไว้เบื้องหลัง ไม่มีที่ในเกวียนสําหรับผู้โดยสารเว้นแต่พวกเขาจะป่วยหรือได้รับบาดเจ็บ ครอบครัวส่วนใหญ่ต้องเดิน 1,200 ไมล์ (1,900 กิโลเมตร) จากนอวูไปหุบเขาซอลท์เลค
ประธานเอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ดแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสองสอนว่า:
ถึงแม้การระลึกถึงการเดินทางอันเป็นประวัติศาสตร์ของผู้บุกเบิกมอรมอนในศตวรรษที่ 19 จะเหมาะสมและสําคัญ แต่เราพึงจดจําว่าเราแต่ละคนยังต้อง “เดินทางฟันฝ่าชีวิตต่อไป!” ขณะที่เราพิสูจน์ “ศรัทธาในทุกย่างก้าว”…
การเดินทางกลับไปหาพระบิดาบนสวรรค์เป็นการเดินทางครั้งสําคัญที่สุดของชีวิตเรา และดําเนินต่อเนื่องทุกวัน ทุกสัปดาห์ ทุกเดือน และทุกปีขณะที่เราเพิ่มพูนศรัทธาในพระองค์และในพระบุตรที่รักของพระองค์ พระเยซูคริสต์ …
จงอยู่บนเส้นทางพระกิตติคุณโดยมี “ศรัทธาในทุกย่างก้าว” เพื่อท่านจะสามารถกลับไปยังที่ประทับของพระบิดาบนสวรรค์และพระเจ้าพระเยซูคริสต์ได้อย่างปลอดภัย (เอ็ม. รัสเซลล์ บัลลาร์ด, “เดินทางต่อไป!,” เลียโฮนา, พ.ย. 2017, 105–106)
ขณะที่ท่านศึกษาวันนี้ ให้ใคร่ครวญว่าการเดินทางในชีวิตท่านเป็นอย่างไร ฉันจะใกล้ชิดพระบิดาบนสวรรค์และพระเยซูคริสต์มากขึ้นได้อย่างไร? ท่านเคยเห็นความช่วยเหลือของพระองค์ตลอดการเดินทางครั้งนี้อย่างไร? ไตร่ตรองร่วมกับการสวดอ้อนวอนว่าท่านรู้สึกว่าตนกําลังก้าวหน้าอย่างไรและท่านอาจกําลังประสบปัญหาอย่างไร
พระคําและพระประสงค์ของพระเจ้า
หลังจากการเดินทางข้ามไอโอวาที่ไกลและยากลําบาก วิสุทธิชนหาที่หลบภัยชั่วคราวในสถานที่ซึ่งพวกเขาเรียกว่าวินเทอร์ควอร์เตอร์สในรัฐเนแบรสกา วิสุทธิชนทนทุกข์กับความหิวโหย โรคภัย และความตายที่ทดสอบความเข้มแข็งและความอดทนของพวกเขาโดยไม่ได้เตรียมตัวที่จะใช้เวลาในช่วงฤดูหนาวที่นั่น ที่วินเทอร์ควอร์เตอร์สในเดือนมกราคม ปี 1847 ประธานบริคัม ยังก์ได้รับสิ่งที่ปัจจุบันคือ หลักคําสอนและพันธสัญญา 136 ในการเปิดเผยนี้ พระผู้ช่วยให้รอดทรงแนะนําวิสุทธิชนให้รู้วิธีเตรียมและเดินทางไกลต่อไปทางตะวันตก
อ่าน หลักคําสอนและพันธสัญญา 136:1–11 โดยมองหาสิ่งที่พระผู้ช่วยให้รอดทรงขอให้วิสุทธิชนทําขณะเดินทางไปตะวันตก
อ่าน โมไซยาห์ 18:8–10 และ หลักคําสอนและพันธสัญญา 20:77 โดยมองหาความคล้ายคลึงกับพันธสัญญาที่เราทําเมื่อรับบัพติศมาและในศีลระลึก
อ่าน หลักคําสอนและพันธสัญญา 136:19–29 และทําเครื่องหมายพระบัญญัติที่พระผู้ช่วยให้รอดประทานแก่วิสุทธิชนขณะพวกเขาเดินทางไปตะวันตก เลือกพระบัญญัติสองสามข้อที่สะดุดใจท่าน
-
เหตุใดพระบัญญัติที่ท่านเลือกจึงสําคัญที่หมู่คณะผู้บุกเบิกต้องทําตาม?
-
การรักษาพระบัญญัติเดียวกันนั้นจะช่วยเราได้อย่างไร?
-
พระเจ้าจะประทานพรอะไรบ้างสําหรับการรักษาพระบัญญัติเหล่านั้นในปัจจุบัน?
16:20
บทเรียนเกี่ยวกับการเดินทางของผู้บุกเบิก