« ៣២. ការប្រែចិត្ត និងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ » ក្បួនខ្នាតទូទៅ ៖ ការបម្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ ( ឆ្នាំ ២០២០ ) ។
« ៣២. ការប្រែចិត្ត និងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ » ក្បួនខ្នាតទូទៅ ។
៣២.
ការប្រែចិត្ត និងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ
៣២.០
សេចក្តីផ្ដើម
ការប្រែចិត្តភាគច្រើនកើតឡើងរវាងបុគ្គលម្នាក់ ព្រះ និងអស់អ្នកទាំងឡាយដែលរងផលប៉ះពាល់ដោយសារអំពើបាបរបស់មនុស្សម្នាក់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ពេលខ្លះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកត្រូវជួយសមាជិកសាសនាចក្រនៅក្នុងការខិតខំដើម្បីប្រែចិត្តរបស់ពួកគេ ។
ពេលជួយសមាជិកក្នុងការប្រែចិត្ត ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកត្រូវពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ ។ ពួកគាត់ធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលបានលើកស្ទួយបុគ្គលទាំងឡាយ និងបានជួយពួកគេឲ្យងាកចេញពីអំពើបាប ហើយបែរទៅរកព្រះ ( សូមមើល ម៉ាថាយ ៩:១០–១៣; យ៉ូហាន ៨:៣–១១ ) ។
ដូចបានបង្ហាញខាងក្រោម ជំពូកនេះត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីណែនាំថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងការធ្វើការសម្រេចចិត្ត និងការធ្វើសកម្មភាពដ៏សំខាន់នានា ដែលចាំបាច់ដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ហើយជួយការពារមនុស្សដទៃ ។
-
តួនាទីរបស់សាសនាចក្រក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ។ វគ្គ ៣២.១–៣២.៤ ពន្យល់អំពីគោលលទ្ធិនៃការប្រែចិត្ត និងការអភ័យទោសរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ វគ្គទាំងនេះក៏ពន្យល់អំពីគោលបំណងចំនួនបីនៃការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រផងដែរ ។ លើសពីនេះ វាពន្យល់ពីតួនាទីរបស់ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកនៅក្នុងការជួយដល់ការប្រែចិត្ត ។
-
ការកំណត់ពីមធ្យោបាយក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ។ វគ្គ ៣២.៥–៣២.៧ ផ្ដល់នូវគោលការណ៍ណែនាំនានានៅក្នុងការសម្រេចចិត្តថា តើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ឬការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនជាមធ្យោបាយសមរម្យក្នុងការជួយនរណាម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តឬអត់ ។
-
ការផ្ដល់ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ។ វគ្គ ៣២.៨ ផ្ដល់នូវគោលការណ៍ណែនាំនានាសម្រាប់ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនមកពីសំណាក់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក ។ វាក៏ពន្យល់អំពីការដាក់កំហិតលើសមាជិកភាពសាសនាចក្រក្រៅផ្លូវការផងដែរ ។
-
ការគ្រប់គ្រងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ វគ្គ ៣២.៩–៣២.១៤ ពន្យល់អំពីអ្នកដែលមានការទទួលខុសត្រូវលើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព របៀបដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ និងការសម្រេចចិត្តទាំងឡាយដែលអាចមាន ។ លទ្ធផលនៃការសម្រេចចិត្តទាំងនោះក៏ត្រូវបានពន្យល់ផងដែរ ។
-
ការប្រគល់អភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រឲ្យវិញ ។ វគ្គ ៣២.១៥–៣២.១៧ ពន្យល់អំពីរបៀបដែលបុគ្គលម្នាក់អាចស្ដារអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រឡើងវិញបានតាមរយៈការប្រែចិត្ត ។
លើកលែងតែមានការកត់ចំណាំ បើពុំដូច្នោះទេសេចក្ដីយោងទៅកាន់ប្រធានស្ដេកក៏អនុវត្តចំពោះប្រធានបេសកកម្មផងដែរ ។ សេចក្ដីយោងទៅកាន់ប៊ីស្សពក៏អនុវត្តចំពោះប្រធានសាខាផងដែរ ។
គណៈប្រធានទីមួយឲ្យនិយមន័យអំពីគោលនយោបាយ និងនីតិវិធីជាច្រើនសម្រាប់ការប្រែចិត្តពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ។ ការិយាល័យកំណត់ត្រាសម្ងាត់របស់សាសនាចក្រគាំទ្រដល់គណៈប្រធានទីមួយ ។ ប្រធានស្តេក ឬប៊ីស្សពអាចទាក់ទងទៅការិយាល័យនោះបាន បើមានសំណួរអំពីផ្នែករដ្ឋបាល ឬគោលនយោបាយ ។ ការិយាល័យនោះក៏អាចផ្ដល់ការណែនាំស្ដីពីរបៀបដាក់បញ្ជូនសំណើទៅកាន់ការិយាល័យគណៈប្រធានទីមួយផងដែរ ។ ព័ត៌មានទំនាក់ទំនងមានដូចខាងក្រោម ៖
ទូរសព្ទ ៖ ១–៨០១–២៤០–២០៥៣ ឬ ១–៨០០–៤៥៣–៣៨៦០ លេខខ្នែង ២–២០៥៣
ទូរសព្ទមិនគិតថ្លៃ ( លេខទូរសព្ទ ន.ស.ស. ) ៖ ៨៥៥‑៥៣៧‑៤៣៥៧
តួនាទីរបស់សាសនាចក្រក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត
៣២.១
ការប្រែចិត្ត និង ការអភ័យទោស
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « គ្មានអ្វីដែលឥតស្អាតអាចគ្រងនគរស្ថានសួគ៌ទុកជាមរតកបានឡើយ » ( អាលម៉ា ១១:៣៧; សូមមើលផងដែរ នីហ្វៃទី៣ ២៧:១៩ ) ។ អំពើបាបរបស់យើងធ្វើឲ្យយើងមិនស្អាត—មិនស័ក្ដិសមនឹងរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌យើង ។ វាក៏នាំឲ្យយើងមានការឈឺចិត្តនៅក្នុងជីវិតនេះផងដែរ ។
ក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌របស់ព្រះមាននូវលទ្ធផល នៅពេលយើងប្រព្រឹត្តអំពើបាប ( សូមមើល អាលម៉ា ៤២:១៤, ១៧–១៨ ) ។ ទោះជាយ៉ាងណា ផែនការនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណាដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់ « អាចធ្វើឲ្យស្កប់ស្កល់ដល់ការទាមទារនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌ ហើយឱបក្រសោប [ ពួកយើង ] នៅក្នុងដៃនៃសេចក្ដីសុខ » បាន ( អាលម៉ា ៣៤:១៦; សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ១៥:៩ ) ។
ដើម្បីនាំមកនូវផែនការនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌បានបញ្ជូនព្រះរាជបុត្រាបង្កើតតែមួយរបស់ទ្រង់ គឺព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឲ្យមកធួននឹងអំពើបាបរបស់យើង ( សូមមើល អាលម៉ា ៤២:១៥ ) ។ ព្រះយេស៊ូវបានរងទុក្ខនឹងការពិន័យ ដែលក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្ដីយុត្តិធម៌តម្រូវឲ្យមានចំពោះអំពើបាបរបស់យើង ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៩:១៥–១៩; សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៤២:២៤–២៥ ) ។ តាមរយៈពលិកម្មនេះ ទាំងព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាបានបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏និរន្ដររបស់ទ្រង់ចំពោះពួកយើង ( សូមមើល យ៉ូហាន ៣:១៦ ) ។
នៅពេលយើងអនុវត្ត « សេចក្តីជំនឿចំពោះការប្រែចិត្ត » នោះព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងអភ័យទោសឲ្យពួកយើង ដោយការប្រទានសេចក្តីមេត្តាករុណាតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ( អាលម៉ា ៣៤:១៥; សូមមើលផងដែរ អាលម៉ា ៤២:១៣ ) ។ នៅពេលយើងបានស្អាតស្អំ និងទទួលបានការអភ័យទោស នោះយើងអាចគ្រងមរតកនគររបស់ព្រះនៅទីបញ្ចប់បាន ( សូមមើល អេសាយ ១:១៨; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៨:៤២ ) ។
ការប្រែចិត្តគឺលើសពីការផ្លាស់ប្ដូរអាកប្បកិរិយាទៅទៀត ។ វាគឺជាការងាកចេញពីអំពើបាប ហើយបែរទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ វានាំទៅរកការផ្លាស់ប្ដូរមួយនៅក្នុងដួងចិត្ត និងគំនិត ( សូមមើល ម៉ូសាយ ៥:២; អាលម៉ា ៥:១២–១៤; ហេលេមិន ១៥:៧ ) ។ តាមរយៈការប្រែចិត្ត នោះយើងក្លាយជាមនុស្សថ្មី បានស្រុះស្រួលនឹងព្រះ ( សូមមើល កូរិនថូសទី២ ៥:១៧–១៨; ម៉ូសាយ ២៧:២៥–២៦ ) ។
ឱកាសដើម្បីប្រែចិត្តគឺជាពរជ័យដ៏មហិមាមួយ ដែលព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានដល់យើងតាមរយៈអំណោយទាននៃព្រះរាជបុត្រារបស់ទ្រង់ ។
៣២.២
គោលបំណងនៃការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រ
នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក នោះគាត់ ឬនាងក្លាយជាផ្នែកមួយនៃ « ពួកដំណាក់ព្រះ » ( អេភេសូរ ២:១៩ ) ។ សេចក្ដីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករួមមាននូវសេចក្ដីសន្យាមួយឲ្យខិតខំរស់នៅតាមការបង្រៀន និងបទបញ្ញតិ្តរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ។ នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ធ្វើខុស នោះគាត់ ឬនាងអនុវត្តសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយប្រែចិត្ត ដោយពឹងផ្អែកលើសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ដើម្បីពង្រឹង និងអភ័យទោសឲ្យ ។
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកជួយគាត់ ឬនាងឲ្យប្រែចិត្ត ។ ជាផ្នែកមួយនៃដំណើរការនេះ គាត់អាចត្រូវបានដាក់កំហិតលើអភ័យឯកសិទ្ធិខ្លះនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រមួយរយៈ ។ នៅក្នុងស្ថានភាពមួយចំនួន គាត់អាចត្រូវដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់មួយរយៈ ។
ការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់មិនមានបំណងដើម្បីដាក់ទោសនោះទេ ។ ប៉ុន្ដែផ្ទុយទៅវិញ ពេលខ្លះ សកម្មភាពទាំងនេះគឺចាំបាច់ដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ហើយដកពិសោធន៍ការផ្លាស់ប្ដូរនៅក្នុងដួងចិត្ត ។ វាក៏ផ្ដល់ពេលឲ្យបុគ្គលម្នាក់រៀបចំខ្លួនខាងវិញ្ញាណដើម្បីរំឭក និងរក្សាសេចក្ដីសញ្ញារបស់គាត់ ឬនាងសារឡើងវិញផងដែរ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកមើលការខុសត្រូវលើការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាព ដូចបានណែនាំនៅក្នុង ៣២.៥–៣២.១៤ ។ សកម្មភាពទាំងនេះអមមកជាមួយនូវលក្ខខណ្ឌនៃការប្រែចិត្ត ។ ពេលបុគ្គលម្នាក់ប្រែចិត្តដោយស្មោះសរ នោះគាត់ ឬនាងអាចស្ដារអភ័យឯកសិទ្ធិនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រឡើងវិញបាន ។
នៅពេលដែលការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពចាំបាច់ត្រូវធ្វើឡើង ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកធ្វើតាមការដឹកនាំពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ និងការណែនាំនៅក្នុងជំពូកនេះ ។ គាត់ធ្វើក្នុងស្មារតីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ( សូមមើល ៣២.៣ ) ។
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពសាសនាចក្រគឺជារឿងខាងវិញ្ញាណ មិនមែនជារឿងស៊ីវិល ឬជាបទល្មើសនោះទេ ។ វាប៉ះពាល់លើគោលជំហរបស់បុគ្គលម្នាក់នៅក្នុងសាសនាចក្រតែប៉ុណ្ណោះ ។ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៤:១០ ) ។
គោលបំណងចំនួនបីនៃការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពគឺមានដូចតទៅនេះ ។
៣២.២.១
ជួយការពារមនុស្សដទៃ
គោលបំណងទីមួយ គឺដើម្បីការពារមនុស្សដទៃ ។ ជួនកាល បុគ្គលម្នាក់បង្កការគំរាមកំហែងខាងរូបកាយ ឬខាងវិញ្ញាណ ។ អាកប្បកិរិយាដែលកេងប្រវ័ញ្ចលើមនុស្សដទៃ ការបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់រូបកាយ ការរំលោភបំពានលើផ្លូវភេទ ការញៀនថ្នាំ ការបោកប្រាស់ និងការក្បត់សាសនាគឺជារបៀបមួយចំនួនដែលការណ៍នេះអាចកើតឡើងបាន ។ ដោយមានការបំផុសគំនិត ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកធ្វើសកម្មភាពដើម្បីការពារដល់មនុស្សដទៃ នៅពេលនរណាម្នាក់បង្កការគំរាមកំហែងតាមរបៀបទាំងនេះ និងរបៀបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងៗទៀត ( សូមមើល អាលម៉ា ៥:៥៩–៦០ ) ។
៣២.២.២
ជួយឲ្យបុគ្គលម្នាក់ទទួលបាននូវអំណាចនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈការប្រែចិត្ត
គោលបំណងទីពីរគឺ ដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យទទួលបាននូវអំណាចនៃការប្រោសលោះរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈការប្រែចិត្ត ។ តាមរយៈដំណើរការនេះ គាត់ ឬនាងអាចបានស្អាតស្អំ និងស័ក្តិសមម្តងទៀតដើម្បីទទួលបានពរជ័យទាំងអស់របស់ព្រះ ។
៣២.២.៣
ការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់សាសនាចក្រ
គោលបំណងទីបីគឺ ដើម្បីការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់សាសនាចក្រ ។ ការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់អាចជាការចាំបាច់ ប្រសិនបើទង្វើរបស់គាត់ ឬនាងបង្កជាគ្រោះថ្នាក់យ៉ាងខ្លាំងដល់សាសនាចក្រ ( សូមមើល អាលម៉ា ៣៩:១១ ) ។ សេចក្ដីថ្លៃថ្នូររបស់សាសនាចក្រមិនត្រូវបានការពារ តាមរយៈការបិទបាំង ឬការបន្ថយអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ—ប៉ុន្ដែគឺតាមរយៈការដោះស្រាយអំពើបាបទាំងនោះ ។
៣២.៣
តួនាទីរបស់ចៅក្រមនៃអ៊ីស្រាអែល
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកត្រូវបានហៅ និងធ្វើពិធីញែកចេញឲ្យធ្វើជាចៅក្រមនៃអ៊ីស្រាអែល ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៧២–៧៤ ) ។ ពួកគាត់កាន់កូនសោទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព ដើម្បីតំណាងឲ្យព្រះអម្ចាស់នៅក្នុងការជួយសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យប្រែចិត្ត ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣:១; ១០៧:១៦–១៨ ) ។
ជាញឹកញាប់ ប៊ីស្សព និងប្រធានស្ដេកជួយដល់ការប្រែចិត្តតាមរយៈការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ។ ការជួយនេះអាចរួមមាន ការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការលើអភ័យឯកសិទ្ធិមួយចំនួននៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រមួយរយៈ ។ ( សូមមើល ៣២.៨ ) ។
សម្រាប់អំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួន ថ្នាក់ដឹកនាំជួយដល់ការប្រែចិត្តតាមរយៈការជួបប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦ និង ៣២.៩–៣២.១៤ ) ។ ការជួយនេះអាចរួមមាន ការដាក់កំហិតជាផ្លូវការលើអភ័យឯកសិទ្ធិមួយចំនួននៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រ ឬការដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់មួយរយៈ ( សូមមើល ៣២.១១.៣ និង ៣២.១១.៤ ) ។
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្ដេកជួយសមាជិកសាសនាចក្រឲ្យយល់ថា ព្រះស្រឡាញ់បុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ។ ដោយសារទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យពួកគេសប្បាយរីករាយ និងទទួលបានពរជ័យទាំងឡាយ នោះទ្រង់ក៏ខ្វល់ព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំងពីការគោរពប្រតិបត្តិ និងការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេផងដែរ ។
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកគឺពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ ពេលពួកគាត់ជួយសមាជិកឲ្យប្រែចិត្ត ។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះជាមួយនឹងស្ដ្រី ដែលត្រូវបានគេចាប់ដោយសារអំពើកំផិតគឺជាការណែនាំមួយ ( សូមមើល យ៉ូហាន ៨:៣–១១ ) ។ ទោះបីជាទ្រង់មិនបានមានបន្ទូលថា អំពើបាបរបស់នាងត្រូវបានអភ័យទោសឲ្យក្ដី ក៏ទ្រង់មិនបានកាត់ទោសនាងដែរ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅនាងថា « កុំធ្វើបាបទៀតឡើយ »—ឲ្យនាងប្រែចិត្ត និងផ្លាស់ប្ដូរជីវិតរបស់នាង ។
ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះបង្រៀនថា « នៅស្ថានសួគ៌ នឹងមានសេចក្តីអំណរយ៉ាងនោះដែរ … ដោយសារមនុស្សបាបតែ១នាក់ ដែលប្រែចិត្តវិញ » ( លូកា ១៥:៧ ) ។ ពួកគាត់មានអំណត់ គាំទ្រ និងវិជ្ជមាន ។ ពួកគាត់បំផុសគំនិតឲ្យមានសេចក្ដីសង្ឃឹម ។ ពួកគាត់បង្រៀន និងថ្លែងទីបន្ទាល់ថា ដោយសារតែពលិកម្មដ៏ធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ នោះមនុស្សទាំងអស់អាចប្រែចិត្ត និងស្អាតស្អំបាន ។
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណ ដើម្បីដឹងពីរបៀបជួយបុគ្គលម្នាក់ៗឲ្យប្រែចិត្ត ។ មានតែអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតប៉ុណ្ណោះ ទើបសាសនាចក្រមានបទដ្ឋានជាក់លាក់មួយស្ដីពីវិធានការនានាដែលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រគួរតែអនុវត្ត ( សូមមើល ៣២.៦ និង ៣២.១១ ) ។ ពុំមានស្ថានភាពពីរដែលដូចគ្នាឡើយ ។ ការប្រឹក្សាដែលថ្នាក់ដឹកនាំផ្ដល់ឲ្យ និងដំណើរការនៃការប្រែចិត្តដែលពួកគាត់ជួយសម្របសម្រួលនេះ ត្រូវតែបានមកពីការបំផុសគំនិត ហើយវាអាចខុសគ្នាសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ៗ ។
ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាបពីកាលៈទេសៈ សមត្ថភាព និងភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ ។ ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងជួយថ្នាក់ដឹកនាំឲ្យដឹងពីរបៀបជួយសមាជិកឲ្យធ្វើការផ្លាស់ប្ដូរចាំបាច់នានា ដើម្បីពួកគេអាចទទួលបានការព្យាបាល ហើយទប់ទល់នឹងការល្បួងឲ្យប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះម្ដងទៀត ។
ការជួយនរណាម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ងាកមករកព្រះវិញ និងទទួលបានការព្យាបាលតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គឺជាបទពិសោធន៍ដ៏មានអំណរខ្លាំងបំផុតមួយ ដែលបុគ្គលម្នាក់អាចដកពិសោធន៍បាន ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១៨:១០–១៣ ពន្យល់ថា
« ចូរចាំចុះថា តម្លៃនៃព្រលឹងទាំងឡាយ គឺមហិមាណាស់ចំពោះព្រះនេត្រនៃព្រះ ។
« ដ្បិតមើលចុះ ព្រះអម្ចាស់ដ៏ជាព្រះប្រោសលោះរបស់អ្នក ទ្រង់បានរងសេចក្ដីស្លាប់នៅក្នុងសាច់ឈាម ម្ល៉ោះហើយ ទ្រង់បានរងការឈឺចាប់នៃមនុស្សលោកទាំងអស់ ដើម្បីឲ្យមនុស្សលោកទាំងអស់អាចប្រែចិត្ត ហើយមករកព្រះអង្គបាន ។
« ហើយទ្រង់បានមានព្រះជន្មរស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យព្រះអង្គអាចនាំមនុស្សលោកទាំងអស់មករកទ្រង់ ស្របតាមលក្ខខណ្ឌនៃការប្រែចិត្ត ។
« ហើយសេចក្ដីអំណររបស់ទ្រង់មហិមាណាស់ហ្ន៎ចំពោះព្រលឹងណាដែលប្រែចិត្ត ! »
៣២.៤
ការសារភាព ភាពសម្ងាត់ និងការរាយការណ៍ដល់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល
៣២.៤.១
ការសារភាព
ការប្រែចិត្តតម្រូវឲ្យមានការសារភាពពីអំពើបាបទាំងឡាយទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានមានព្រះបន្ទូលថា « តាមរបៀបនេះ អ្នករាល់គ្នាអាចដឹង បើសិនជាមនុស្សណាម្នាក់ប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួនមែនឬក៏អត់—មើលចុះអ្នកនោះនឹងសារភាពអំពីអំពើបាបទាំងឡាយ ហើយលះបង់ចោលអំពើបាបទាំងនោះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៨:៤៣; សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២៦:២៩ ) ។
នៅពេលសមាជិកសាសនាចក្រប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ នោះការប្រែចិត្តរបស់ពួកគេក៏រួមមាននូវការសារភាពទៅកាន់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេករបស់ពួកគេផងដែរ ។ ពេលនោះលោកអាចអនុវត្តកូនសោនៃដំណឹងល្អនៃការប្រែចិត្តជំនួសឲ្យពួកគេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣:១; ៨៤:២៦–២៧; ១០៧:១៨, ២០ ) ។ ការណ៍នេះជួយពួកគេឲ្យសះស្បើយ និងត្រឡប់មករកផ្លូវនៃដំណឹងល្អវិញ តាមរយៈអំណាចនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
គោលបំណងនៃការសារភាពគឺដើម្បីលើកទឹកចិត្តឲ្យសមាជិកសម្រាលបន្ទុកពីខ្លួនគេ ដើម្បីឲ្យពួកគេអាចស្វែងរកជំនួយពីព្រះអម្ចាស់កាន់តែពេញលេញនៅក្នុងការផ្លាស់ប្ដូរ និងការព្យាបាល ។ ការសារភាពជួយបង្កើតឲ្យមាន « ចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាប » ( នីហ្វៃទី២ ២:៧ ) ។ ការសារភាពដោយស្ម័គ្រចិត្តបង្ហាញថា បុគ្គលម្នាក់មានបំណងប្រាថ្នាចង់ប្រែចិត្ត ។
នៅពេលសមាជិកម្នាក់សារភាព នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកធ្វើតាមគោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់ការប្រឹក្សានៅក្នុង ៣២.៨ ។ គាត់ស្វែងរកការដឹកនាំប្រកបដោយការអធិស្ឋាន ដើម្បីដឹងអំពីរបៀបណាដែលសមរម្យក្នុងការជួយសមាជិកឲ្យប្រែចិត្ត ( សូមមើល ៣២.៥ ) ។ គាត់ពិចារណាថា តើការបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយជាការណ៍ល្អដែរឬទេ ។ ប្រសិនបើគោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រតម្រូវឲ្យមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព នោះគាត់ពន្យល់ពីការណ៍នេះ ( សូមមើល ៣២.៦ និង ៣២.១០ ) ។
ពេលខ្លះសមាជិកម្នាក់បានធ្វើខុសនឹងប្ដី ឬប្រពន្ធ ឬមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ផ្សេងទៀត ។ ជាផ្នែកមួយនៃការប្រែចិត្ត នោះជាធម្មតាគាត់ ឬនាងគួរតែសារភាពទៅកាន់បុគ្គលនោះ និងសូមការអភ័យទោស ។ យុវវ័យម្នាក់ដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ ជាធម្មតាត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យប្រឹក្សាជាមួយនឹងឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ ឬនាង ។
៣២.៤.២
អំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរដែលមិនបានសារភាព ឬបានបដិសេធ
ជាទូទៅ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកដឹងពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយតាមរយៈការសារភាព ឬមកពីបុគ្គលម្នាក់ទៀត ។ គាត់ក៏អាចទទួលបានការបំផុសគំនិតអំពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធផងដែរ ។ ប្រសិនបើគាត់មានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតដោយព្រះវិញ្ញាណថា នរណាម្នាក់អាចកំពុងមានបញ្ហាជាមួយនឹងអំពើបាប នោះគាត់អាចណាត់ជួបសម្ភាសបាន ។ អំឡុងពេលសម្ភាសន៍ គាត់ចែកចាយពីកង្វល់របស់គាត់តាមរបៀបមួយដែលពេញដោយសណ្ដានចិត្តល្អ និងគោរពដល់គ្នា ។ គាត់ចៀសវាងការប្រើសំឡេងចោទប្រកាន់ណាមួយ ។
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់បដិសេធថាមិនបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកមានព័ត៌មានដើម្បីគាំទ្រទេ នោះនៅតែត្រូវមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយដដែល ។ ប៉ុន្ដែ ចំណាប់អារម្មណ៍ខាងវិញ្ញាណតែមួយមុខគឺមិនគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានោះទេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០:៣៧ ) ។ ថ្នាក់ដឹកនាំអាចប្រមូលព័ត៌មានបន្ថែមបាន បើចាំបាច់ ។ គាត់ធ្វើតាមគោលការណ៍ណែនាំនៅក្នុង ៣២.៤.៣ និង ៣២.១០.២ ។
៣២.៤.៣
ការប្រមូលព័ត៌មាន
ពីមុនធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកត្រូវប្រមូលព័ត៌មានឲ្យបានច្រើនតាមដែលគាត់ត្រូវការ ។ ជារឿយៗ ព័ត៌មានមកពីការសារភាពរបស់សមាជិកម្នាក់គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ ។ ព័ត៌មានក៏អាចបានមកពីសមាជិកគ្រួសារម្នាក់ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រម្នាក់ទៀត ជនរងគ្រោះ ឬអ្នកចូលរួមនៅក្នុងអំពើបាបនេះផងដែរ ។
ពេលប្រមូលព័ត៌មាននេះ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកគួរតែប្រើវិធីសាស្ដ្រណាដែលសមរម្យក្នុងនាមជាថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពប៉ុណ្ណោះ ។ គាត់មិនគួរឲ្យអ្នកណាម្នាក់ឃ្លាំមើលផ្ទះរបស់បុគ្គលម្នាក់ ឬថតសំឡេងគាត់ ឬនាង ដោយគ្មានការយល់ព្រមនោះទេ ។ ហើយគាត់ក៏មិនគួរប្រើការអនុវត្តណាមួយដែលខុសនឹងច្បាប់ដែរ ។
ការចោទប្រកាន់ទាំងខុសឆ្គងគឺកម្រណាស់ ប៉ុន្ដែអាចកើតឡើងបាន ។ ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពគួរតែប្រយ័ត្នប្រយែង នៅពេលមានព័ត៌មានមិនគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ ក្រៅតែពីសម្ដីរបស់បុគ្គលម្នាក់នោះ ។ ឧទាហរណ៍ សមាជិកម្នាក់ដែលត្រូវគេចោទប្រកាន់ពីអំពើកំផិតក្បត់អាចបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ ។ បទគម្ពីរពន្យល់ថា « គ្រប់ទាំងពាក្យសម្ដីនឹងត្រូវបានយកមកចោទបុរស ឬស្ត្រីនោះដោយសាក្សីពីរនាក់ក្នុងសាសនាចក្រ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៨០ ) ។ « សាក្សីពីរនាក់ » មានន័យថាជាប្រភពព័ត៌មានពីរដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ។ ការណ៍នេះអាចរួមមានទាំងការដឹងរបស់អ្នកចូលរួម និងប្រភពភស្តុតាងផ្សេងទៀតដែលអាចទុកចិត្តបានមួយចំនួន ។ ពេលខ្លះ ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពម្នាក់អាចត្រូវរង់ចាំក្នុងការធ្វើសកម្មភាព រហូតដល់មានព័ត៌មានបន្ថែមទៀតសិន ។
នៅពេលថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រម្នាក់ប្រមូលព័ត៌មានសម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព គាត់គួរតែបញ្ឈប់ភ្លាម ប្រសិនបើគាត់ដឹងថា អាជ្ញាធរផ្លូវច្បាប់កំពុងធ្វើការស៊ើបអង្កេតលើសមាជិកនេះយ៉ាងសកម្មនោះ ។ ការណ៍នេះត្រូវធ្វើឡើង ដើម្បីចៀសវាងពីការអះអាងណាមួយដែលអាចចោទថា ថ្នាក់ដឹកនាំនេះបានរារាំងដល់សេចក្ដីយុត្តិធម៌ ។ សម្រាប់ដំបូន្មានតាមផ្លូវច្បាប់អំពីស្ថានភាពទាំងនេះនៅក្នុងសហរដ្ឋ និងប្រទេសកាណាដា ប្រធានស្តេកគួរទាក់ទងទៅកាន់ការិយាល័យការប្រឹក្សាទូទៅរបស់សាសនាចក្រ ៖
១-៨០០-៤៥៣-៣៨៦០ លេខបន្ដ ២-៦៣០១
១-៨០១-២៤០-៦៣០១
នៅក្រៅសហរដ្ឋ និងប្រទេសកាណាដា ប្រធានស្តេកគួរតែទាក់ទងទៅការិយាល័យប្រចាំតំបន់ ដើម្បីទទួលបានការប្រឹក្សាខាងផ្លូវច្បាប់ក្នុងតំបន់នោះ ។
ជាធម្មតា ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមិនត្រូវបានប្រជុំដើម្បីពិចារណាអំពីទង្វើដែលត្រូវបានពិនិត្យដោយតុលាការកាត់ក្តីស៊ីវិល ឬឧក្រិដ្ឋកម្មនោះទេ រហូតដល់តុលាការបានឈានទៅដល់ការកាត់ក្តីចុងក្រោយ ។ នៅក្នុងករណីមួយចំនួន វាអាចនឹងសមរម្យដើម្បីពន្យារពេលការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព រហូតដល់រយៈពេលនៃការប្តឹងតវ៉ាបានផុតកំណត់ ឬការប្តឹងតវ៉ាត្រូវបានច្រានចោល ។
៣២.៤.៤
ភាពសម្ងាត់
ប៊ីស្សព ប្រធានស្តេក និងទីប្រឹក្សារបស់ពួកគាត់មានភារកិច្ចដ៏ពិសិដ្ឋមួយ ដើម្បីរក្សាព័ត៌មានសម្ងាត់ទាំងអស់ដែលបានចែកចាយជាមួយនឹងពួកគាត់ទុកជាការសម្ងាត់ ។ ព័ត៌មាននេះអាចទទួលបាននៅក្នុងការសម្ភាស ការប្រឹក្សា និងការសារភាព ។ ភារកិច្ចនៃភាពសម្ងាត់ដូចគ្នានេះអនុវត្តចំពោះមនុស្សទាំងអស់ ដែលចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពដែរ ។ ភាពសម្ងាត់គឺសំខាន់ចាំបាច់ណាស់ ដោយសារសមាជិកអាចមិនសារភាពអំពើបាប ឬស្វែងរកការណែនាំទេ ប្រសិនបើអ្វីដែលពួកគេចែកចាយនឹងមិនត្រូវបានរក្សាទុកជាការសម្ងាត់នោះ ។ ការរំលោភលើទំនុកចិត្តគឺជាការក្បត់នឹងការទុកចិត្តរបស់សមាជិក ហើយបណ្ដាលឲ្យពួកគេបាត់បង់ទំនុកចិត្តលើថ្នាក់ដឹកនាំរបស់ពួកគេ ។
ដោយមានភាពខ្ជាប់ខ្ជួននឹងភារកិច្ចនៃការរក្សាភាពសម្ងាត់របស់ពួកគេ នោះប៊ីស្សព ប្រធានស្តេក ឬទីប្រឹក្សារបស់ពួកគាត់អាចចែកចាយព័ត៌មានបែបនេះបានតែក្នុងករណីដូចតទៅនេះប៉ុណ្ណោះ ៖
-
ពួកគាត់ត្រូវពិភាក្សាជាមួយនឹងប្រធានស្តេក ប្រធានបេសកកម្ម ឬប៊ីស្សពរបស់សមាជិកនេះអំពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ឬបញ្ហាដែលពាក់ព័ន្ធគ្នានេះ ។ ប្រធានស្តេកក៏អាចពិភាក្សាជាមួយនឹងពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ដែលបានចាត់តាំងរបស់គាត់បានដែរ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ ពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ណែនាំឲ្យប្រធានស្ដេកទាក់ទងទៅកាន់គណៈប្រធានតំបន់ ។ មានតែប្រធានស្តេកប៉ុណ្ណោះ ដែលអាចសម្រេចថាការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយគួរតែធ្វើឡើងឬអត់ ឬសម្រេចចិត្តពីលទ្ធផលរបស់វា ។
-
បុគ្គលនេះប្ដូរទៅវួដថ្មីមួយ ( ឬថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពត្រូវបានដោះលែង ) ខណៈសកម្មភាពលើសមាជិកភាព ឬបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀតកំពុងតែដោះស្រាយ ។ នៅក្នុងករណីទាំងនេះ ថ្នាក់ដឹកនាំរូបនេះជូនដំណឹងដល់ប៊ីស្សពថ្មី ឬប្រធានស្ដេកថ្មីអំពីបញ្ហានេះ ឬសកម្មភាពដែលមិនទាន់បានបញ្ចប់ ( សូមមើល ៣២.១៤.៧ ) ។ គាត់ក៏ជម្រាបទៅថ្នាក់ដឹកនាំនេះផងដែរ ប្រសិនបើសមាជិកនេះអាចបង្កការគំរាមកំហែងដល់មនុស្សដទៃ ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដឹងថា សមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ដែលរស់នៅក្រៅវួដ ឬស្ដេកគាត់អាចបានពាក់ព័ន្ធក្នុងអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ។ នៅក្នុងស្ថានភាពនោះ គាត់ទាក់ទងទៅប៊ីស្សពរបស់សមាជិកនោះដោយសម្ងាត់ ។
-
វាចាំបាច់ដើម្បីបើកបង្ហាញនូវព័ត៌មានអស់នោះអំឡុងពេលការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ព័ត៌មានទាំងអស់ដែលបានប្រមូល និងចែកចាយនៅក្នុងផ្នែកនៃការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពគឺជាការសម្ងាត់ ។
-
សមាជិកម្នាក់ជ្រើសរើសដើម្បីផ្ដល់ការអនុញ្ញាតឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំនេះចែកចាយព័ត៌មានជាមួយនឹងបុគ្គលជាក់លាក់មួយចំនួន ។ បុគ្គលជាក់លាក់ទាំងនេះរួមមាន ឪពុកម្ដាយ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ឬមនុស្សដទៃដែលអាចផ្ដល់ការគាំទ្រ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំនេះមិនចែកចាយព័ត៌មានហួសពីការអនុញ្ញាត ដែលសមាជិកនេះបានផ្ដល់ឲ្យនោះទេ ។
-
វាអាចចាំបាច់ដើម្បីចែកចាយតែព័ត៌មានមួយកម្រិត អំពីការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពប៉ុណ្ណោះ ( សូមមើល ៣២.១២.២ ) ។
នៅក្នុងស្ថានភាពដទៃទៀតទាំងអស់ ថ្នាក់ដឹកនាំគួរតែយោងទៅ ៣២.៤.៥ ។ ករណីទាំងនេះរួមមានពេលដែលច្បាប់អាចតម្រូវថា បទល្មើសមួយដូចជាការរំលោភបំពានលើកុមារ ត្រូវរាយការណ៍ទៅកាន់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល ។
ដើម្បីជួយថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងការការពារដល់មនុស្សដទៃ និងអនុលោមតាមច្បាប់ នោះសាសនាចក្រផ្ដល់ជំនួយមកពីអ្នកដែលមានវិជ្ជាជីវៈដែលមានការអប់រំត្រឹមត្រូវ ។ ដើម្បីទទួលបានការណែនាំនេះ ថ្នាក់ដឹកនាំទូរសព្ទទៅកាន់លេខជំនួយខាងផ្នែករំលោភបំពានរបស់សាសនាចក្រភា្លមៗ បើមានលេខជំនួយនោះ ( សូមមើល ៣២.៤.៥ និង ៣៨.៦.២.១ ) ។ បើមិនមានទេ នោះប្រធានស្តេកគួរតែទាក់ទងទៅការិយាល័យប្រចាំតំបន់ ដើម្បីទទួលបានការប្រឹក្សាខាងផ្លូវច្បាប់ក្នុងតំបន់នោះ ។
មានតែនៅក្នុងស្ថានភាពមួយប៉ុណ្ណោះដែលប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចបើកបង្ហាញព័ត៌មានសម្ងាត់នេះ ដោយមិនចាំបាច់ស្វែងរកការណែនាំបែបនោះជាមុនបាន ។ ស្ថានភាពនោះគឺនៅពេលការប្រាប់ព័ត៌មាននោះគឺមានភាពចាំបាច់ដើម្បីរារាំងការបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិត ឬការរងរបួសធ្ងន់ធ្ងរ ហើយដែលពុំមានពេលដើម្បីស្វែងរកការណែនាំ ។ នៅក្នុងករណីបែបនោះ ភារកិច្ចដើម្បីការពារមនុស្សដទៃគឺសំខាន់ជាងភារកិច្ចរក្សាការសម្ងាត់ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំគួរតែទាក់ទងទៅអាជ្ញាធរស៊ីវិលជាបន្ទាន់ ។
ប្រសិនបើថ្នាក់ដឹកនាំរក្សាទុកកំណត់ចំណាំ ឬមានការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយគ្នាទៅវិញទៅមកតាមអេឡិចត្រូនិច នោះពួកគាត់ត្រូវរក្សាការពារព័ត៌មាននេះឲ្យបានត្រឹមត្រូវ ។ ពួកគាត់ក៏ត្រូវលុបចោល ឬបំផ្លាញព័ត៌មាននេះផងដែរ ពេលពួកគាត់លែងត្រូវការវាទៀត ។ ពួកគាត់មិនត្រូវចែកចាយព័ត៌មានផ្ទាល់ខ្លួនដោយមិនចាំបាច់ទេ ។
អាជ្ញាធរស៊ីវិលអាចសាកសួរពីភាពសម្ងាត់ ដែលតម្រូវឲ្យមានពីថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាព ។ ប្រសិនបើការណ៍នេះកើតឡើងនៅក្នុងសហរដ្ឋ និងប្រទេសកាណាដា នោះប្រធានស្ដេកស្វែងរកដំបូន្មានតាមផ្លូវច្បាប់មកពីការិយាល័យការប្រឹក្សាទូទៅរបស់សាសនាចក្រ ៖
១-៨០០-៤៥៣-៣៨៦០ លេខបន្ដ ២-៦៣០១
១-៨០១-២៤០-៦៣០១
នៅក្រៅសហរដ្ឋ និងប្រទេសកាណាដា ប្រធានស្តេកគួរតែទាក់ទងទៅការិយាល័យប្រចាំតំបន់ ដើម្បីទទួលបានការប្រឹក្សាខាងផ្លូវច្បាប់ក្នុងតំបន់នោះ ។
៣២.៤.៥
ការរាយការណ៍ដល់អាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាល
មនុស្សមួយចំនួនដែលប្រែចិត្ត បានធ្វើខុសច្បាប់រដ្ឋប្បវេណី ឬច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌ ។ នៅក្នុងករណីខ្លះ អាជ្ញាធរខាងរដ្ឋាភិបាលមិនបានដឹងពីការណ៍នេះទេ ។ ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកលើកទឹកចិត្តសមាជិកឲ្យធ្វើតាមច្បាប់ ហើយរាយការណ៍ពីបញ្ហាបែបនេះនៅពេលដែលចាំបាច់ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំក៏ត្រូវផ្ដល់ដំបូន្មានឲ្យសមាជិកទទួលបានដំបូន្មានតាមផ្លូវច្បាប់ដ៏ល្អ នៅពេលធ្វើការរាយការណ៍ផងដែរ ។ គោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រគឺត្រូវគោរពតាមច្បាប់ ។
នៅតាមទីកន្លែងជាច្រើន ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពត្រូវបានច្បាប់តម្រូវឲ្យរាយការណ៍ពីអាកប្បកិរិយាមិនស្របច្បាប់មួយចំនួន ដែលពួកគាត់បានដឹង ។ ឧទាហរណ៍ នៅរដ្ឋ និងប្រទេសខ្លះតម្រូវឲ្យរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពានលើកុមារទៅកាន់អាជា្ញធរមានសមត្ថកិច្ចតាមច្បាប់ ។
នៅក្នុងប្រទេសមួយចំនួន សាសនាចក្របានស្ថាបនាបណ្ដាញជំនួយសម្ងាត់ក្នុងករណីរំលោភបំពានដើម្បីជួយដល់ប៊ីស្សព និងប្រធានស្ដេក ។ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះគួរតែទូរសព្ទទៅក្រុមជំនួយភ្លាមអំពីគ្រប់ស្ថានភាពដែលបុគ្គលម្នាក់អាចត្រូវបានរំលោភបំពាន—ឬកំពុងប្រថុយប្រថាននឹងការត្រូវបានរំលោភបំពាន ( សូមមើលលេខ ៣៨.៦.២.១ ) ។ វាដំណើរការក្នុងរយៈពេល ២៤ ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃ ៧ ថ្ងៃក្នុងមួយសប្ដាហ៍ ។
នៅក្នុងប្រទេសដែលគ្មានបណ្តាញជំនួយ នោះប៊ីស្សពដែលដឹងអំពីការរំលោភបំពានគួរតែទាក់ទងទៅប្រធានស្តេករបស់គាត់ ដែលនឹងស្វែងរកការណែនាំមកពីអ្នកប្រឹក្សាផ្នែកច្បាប់ប្រចាំតំបន់នៅឯការិយាល័យប្រចាំតំបន់ ។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមទាក់ទងនិងការរាយការណ៍អំពីការរំលោភបំពាន សូមមើល ៣៨.៦.២.១ និង ៣៨.៦.២.៧ ។
ការកំណត់ពីរបៀបក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត
៣២.៥
របៀបក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត
ក្រោយពីដឹងថា សមាជិកម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកត្រូវចាត់វិធានការដើម្បីការពារដល់មនុស្សដទៃ ។ គាត់ក៏ស្វែងរកការដឹកនាំមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនៅក្នុងការសម្រេចពីរបៀបដើម្បីជួយបុគ្គលនោះឲ្យប្រែចិត្ត និងខិតទៅកាន់តែជិតនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះផងដែរ ។
៣២.៥.១
ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃការកំណត់របៀប
តារាងខាងក្រោមនេះរាយបញ្ជីពីការកំណត់របៀបចំនួនបីក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ។ វាក៏សង្ខេបពីការពិចារណាមួយចំនួនដែលថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវគិតដល់ផងដែរ នៅពេលធ្វើការសម្រេចចិត្តថាត្រូវប្រើរបៀបមួយណា ។
របៀបក្នុងការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត
|
របៀប |
ការពិចារណាមួយចំនួន ( សូមមើលផងដែរ ៣២.៧ ) |
|---|---|
របៀប ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក | ការពិចារណាមួយចំនួន ( សូមមើលផងដែរ ៣២.៧ )
|
របៀប ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ | ការពិចារណាមួយចំនួន ( សូមមើលផងដែរ ៣២.៧ )
|
របៀប ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ( សូមមើល ៣២.៨ ) | ការពិចារណាមួយចំនួន ( សូមមើលផងដែរ ៣២.៧ )
|
ពេលខ្លះការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការដោយប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកមិនគ្រប់គ្រាន់នោះទេ ដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនោះ ។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រទាននូវក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ដើម្បីជួយចៅក្រមអ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ។ ( សូមមើល និក្ខមនំ ១៨:១២–២៧; ម៉ូសាយ ២៦:២៩–៣៦; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៤២:៨០–៨៣; ១០២ ) ។ សម្រាប់អំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួន វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយស្របតាមគោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រ ( សូមមើលលេខ ៣២.៦.១ ) ។ ការរំលងសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធធ្វើឲ្យក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពកាន់តែមានភាពចាំបាច់ឡើង ( សូមមើល ៣២.៧.៤ ) ។
នៅក្នុងវួដ ទីប្រឹក្សារបស់ប៊ីស្សពជួយនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ នៅក្នុងស្ដេក ទីប្រឹក្សារបស់ប្រធានស្ដេកជួយនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេកមួយចំនួន ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ក៏ចូលរួមផងដែរ ( សូមមើល ៣២.៩.២ ) ។ នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ គណៈប៊ីស្សព ឬគណៈប្រធានស្តេកជួបប្រជុំគ្នាផ្ទាល់នៅក្នុងសា្មរតីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់មួយ ។
៣២.៥.២
ការកំណត់ពីរបៀប និងពេលវេលា
នៅពេលសម្រេចពីរបៀបទាំងនេះណាមួយ ដែលនឹងជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តបានល្អបំផុត នោះថ្នាក់ដឹកនាំស្វែងរកការដឹកនាំមកពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ ពួកគាត់ក៏ពិចារណាអំពីកត្តាដូចតទៅនេះផងដែរ ៖
-
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាប និងគោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រ ថាតើត្រូវការក្រុមប្រឹក្សាមួយដែរឬទេ ( សូមមើល ៣២.៦ )
-
ស្ថានភាពរបស់បុគ្គលនោះ ( សូមមើល ៣២.៧ )
ប៊ីស្សពប្រឹក្សាជាមួយនឹងប្រធានស្ដេកអំពីស្ថានភាពជាក់លាក់នានា ។ គាត់ត្រូវតែទទួលការអនុម័តពីប្រធានស្ដេក ពីមុនធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
ពេលមានបញ្ហាលំបាកៗ ប្រធានស្តេកអាចស្វែងរកការប្រឹក្សាពីពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ដែលបានចាត់តាំងរបស់គាត់បាន ។ ប្រធានស្តេកត្រូវតែប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ ស្ដីពីបញ្ហាទាំងឡាយដែលមាននៅក្នុង ៣២.៦.៣ ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយមានតែប្រធានស្តេកប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចថា គួរតែប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាដើម្បីដោះស្រាយការប្រព្រឹត្តនេះឬអត់ ។ ប្រសិនបើមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ ប្រធានស្តេក ឬប៊ីស្សពគឺជាអ្នកសម្រេចពីលទ្ធផល ។
ប្រសិនបើប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសម្រេចថា ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនគឺគ្រប់គ្រាន់ នោះគាត់ធ្វើតាមការណែនាំនៅក្នុង ៣២.៨ ។ ប្រសិនបើគាត់សម្រេចថា ចាំបាច់ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ឬប្រសិនបើគោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សា នោះអ្នកដែលដឹកនាំការប្រជុំនេះ ត្រូវធ្វើតាមនីតិវិធីនៅក្នុង ៣២.៩–៣២.១៤ ។
ពីមុនធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចកំណត់ថា ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការនឹងជាជម្រើសដ៏ល្អបំផុតសម្រាប់គ្រាមួយនេះ ។ គាត់ធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា នៅពេលវាលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការប្រែចិត្តដ៏ស្មោះសរពីសមាជិកនេះបានខ្លាំងបំផុត ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់មិនគួរពន្យារពេលប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានោះទេ ប្រសិនបើវាចាំបាច់ដើម្បីការពារដល់មនុស្សដទៃនោះ ។
៣២.៦
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាប និង គោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រ
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាបគឺជាចំណុចដ៏សំខាន់មួយក្នុងការពិចារណាដើម្បីសម្រេចពីរបៀបដែលនឹង ( ១ ) ជួយការពារមនុស្សដទៃ និង ( ២ ) ជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « ពុំអាចទតមើលអំពើបាប សូម្បីតែបន្ដិចបន្ដួចបានឡើយ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១:៣១; សូមមើលផងដែរ ម៉ូសាយ ២៦:២៩ ) ។ អ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់មិនត្រូវមើលរំលងភស្ដុតាងនៃអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរឡើយ ។
អំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរគឺជាអំពើល្មើសដោយចេតនា និងជាការរំលងដ៏សម្បើមប្រឆាំងនឹងក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ។ ប្រភេទនៃអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមានចែងដូចតទៅនេះ ។
វគ្គខាងក្រោមនេះពិពណ៌នាពីពេលដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ពេលវាអាចចាំបាច់ និងពេលវាមិនចាំបាច់ ។
៣២.៦.១
ពេលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកត្រូវតែប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព នៅពេលមានព័ត៌មានបង្ហាញថា សមាជិកម្នាក់អាចបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបណាមួយដូចបានរៀបរាប់់នៅក្នុងវគ្គនេះ ។ សម្រាប់អំពើបាបទាំងនេះ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ មិនថាសមាជិកនោះមានភាពចាស់ទុំខាងវិញ្ញាណ និងកម្រិតយល់ដឹងអំពីដំណឹងល្អប៉ុណ្ណានោះទេ ។
សូមមើល ៣២.១១ សម្រាប់លទ្ធផលដែលអាចកើតមានចេញពីក្រុមប្រឹក្សា ដែលបានធ្វើការប្រជុំគ្នាសម្រាប់អំពើបាបដែលបានរៀបរាប់នៅក្នុងវគ្គនេះ ។ ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការមិនមែនជាជម្រើសមួយសម្រាប់ការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាទាំងនេះទេ ។
៣២.៦.១.១
អំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពាន
ឃាតកម្ម ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់សម្លាប់នរណាម្នាក់ ។ ដូចដែលបានប្រើនៅទីនេះ ឃាតកម្ម គឺជាការសម្លាប់យកជីវិតរបស់មនុស្សដោយចេតនា ដោយមិនសមហេតុផល ។ ការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់គឺជាកិច្ចតម្រូវឲ្យធ្វើ ។
ឃាតកម្មមិនរាប់បញ្ចូលសកម្មភាពនានាក្នុងការបំពេញភារកិច្ចរបស់ប៉ូលីស ឬក៏យោធាទេ ។ នៅក្នុងបរិបទនេះ ការរម្លូតកូនមិនកំណត់ថាជាឃាតកម្មនោះទេ ។ ប្រសិនបើសេចក្តីស្លាប់បានកើតឡើងដោយចៃដន្យ ឬដោយសារការការពារខ្លួន ឬការពារអ្នកដទៃ នោះការយកជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់មិនកំណត់ថាជាឃាតកម្មទេ ។ ការណ៍នេះក៏អាចពិតផងដែរនៅក្នុងស្ថានភាពផ្សេងទៀត ដូចជាពេលដែលបុគ្គលម្នាក់មានសមត្ថភាពសា្មរតីមានកម្រិត ។
ការចាប់រំលោភ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយសម្រាប់ករណីចាប់រំលោភ ។ ដូចដែលបានប្រើនៅទីនេះ ការចាប់រំលោភ គឺជាការរួមភេទដោយបង្ខំ ឬការរួមភេទជាមួយនរណាម្នាក់ដែលមិនអាចយល់ព្រមតាមផ្លូវច្បាប់បាន ដោយសារអសមត្ថភាពខាងស្មារតី ឬរូបកាយ ។ ដូចដែលប្រើបាននៅទីនេះ ការចាប់រំលោភ មិនរួមបញ្ចូលនូវការរួមភេទដោយមានការយល់ព្រមរវាងអនីតិជនពីរនាក់ ដែលមានអាយុតំណាលគ្នានោះឡើយ ។
ការផ្តន្ទាទោសលើការរំលោភសេពសន្ថវៈ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ជាប់ការផ្តន្ទាទោសលើការរំលោភសេពសន្ថវៈ ។
ការរំលោភបំពានលើកុមារ ឬយុវវ័យ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់រំលោភបំពានលើកុមារ ឬយុវវ័យដូចបានពន្យល់នៅក្នុង ៣៨.៦.២.៣ ។
ការរំលោភបំពានលើប្ដី ឬប្រពន្ធ ឬមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ទៀត ។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអាកប្បកិរិយារំលោភបំពានមានវិសាលភាពធំមួយ ។ សូមមើល ៣៨.៦.២.៤ សម្រាប់ពេលណាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសម្រាប់ការរំលោភបំពានលើប្ដី ឬប្រពន្ធ ឬមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ទៀត ។
អាកប្បកិរិយាហិង្សាកេងប្រវ័ញ្ច ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើមជ្ឈិមវ័យម្នាក់បង្កគ្រោះថ្នាក់ខាងរូបកាយដល់មនុស្សដទៃម្ដងហើយម្ដងទៀតតាមរយៈអាកប្បកិរិយាហិង្សា និងជាការគំរាមកំហែងមួយដល់មនុស្សដទៃ ។
៣២.៦.១.២
អំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ
ស្មន់ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយចំពោះអំពើស្មន់ ដូចបានផ្ដល់និយមន័យនៅក្នុង ៣៨.៦.១០ ។ វាសឹងតែតម្រូវឲ្យដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ជានិច្ច ។
អំពើអាសគ្រាមលើកុមារ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ពាក់ព័ន្ធក្នុងអំពើអាសគ្រាមលើកុមារដូចបានរៀបរាប់នៅក្នុង ៣៨.៦.៦ ។
អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ចូលទៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពដោយដឹងច្បាស់ជាមុន ។ អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពខ្លះអាចកើតឡើងជាសម្ងាត់ ដោយមិនឲ្យប្ដី ឬប្រពន្ធដឹងពីប្ដី ឬប្រពន្ធម្នាក់ទៀត ឬច្រើននាក់ទៀតឡើយ ។ វាតម្រូវឲ្យមានការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រពីបុគ្គលម្នាក់ ប្រសិនបើបុគ្គលនោះចូលទៅក្នុងចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាពដោយដឹងច្បាស់ជាមុន ។
អាកប្បកិរិយាកេងប្រវ័ញ្ចខាងផ្លូវភេទ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើមជ្ឈិមវ័យម្នាក់បង្កគ្រោះថ្នាក់ខាងផ្លូវភេទលើមនុស្សដទៃម្ដងហើយម្ដងទៀត និងជាការគំរាមកំហែងមួយដល់មនុស្សដទៃ ។
៣២.៦.១.៣
អំពើបោកប្រាស់ក្លែងបន្លំ
អាកប្បកិរិយាកេងប្រវ័ញ្ចខាងហិរញ្ញវត្ថុ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើមជ្ឈិមវ័យម្នាក់មានប្រវត្តិធ្លាប់បង្កគ្រោះថ្នាក់ខាងហិរញ្ញវត្ថុដល់មនុស្សដទៃដោយចេតនា និងម្ដងហើយម្ដងទៀត និងជាការគំរាមកំហែងមួយដល់មនុស្សដទៃ ( សូមមើល ៣៨.៦.២.៤ ) ។ ការណ៍នេះរួមមានការវិនិយោគបោកប្រាស់ក្លែងបន្លំ និងសកម្មភាពស្រដៀងគ្នានេះ ។ ការបាត់បង់ហិរញ្ញវត្ថុដោយមិនមានចេតនា ដោយសារលក្ខខណ្ឌសេដ្ឋកិច្ចមិនត្រូវបានចាត់ទុកថាជាការបោកប្រាស់នោះទេ ។ ប្រសិនបើពាក់ព័ន្ធនឹងបណ្ដឹងវិវាទ នោះថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពសម្រេចថារង់ចាំ រហូតដល់ចេញលទ្ធផលសម្រេចសិន ។ សូមមើល ៣២.៦.៣.៣ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ពាក់ព័ន្ធនឹងការកេងបន្លំមូលនិធិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាសនាចក្រ ។
៣២.៦.១.៤
ការរំលោភលើទំនុកចិត្ត
អំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ខណៈពេលកាន់តំណែងលេចធ្លោនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ខណៈពេលកាន់តំណែងលេចធ្លោនៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ការណ៍ទាំងនេះរួមមាន អ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ អ្នកកាន់តំណែងក្នុងសាសនាចក្រទូទៅ ពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ ប្រធាន ឬភរិយារបស់ប្រធានព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ប្រធានបេសកកម្ម ឬដៃគូរបស់គាត់ ប្រធានស្តេក លោកអយ្យកោ ឬប៊ីស្សព ។ ការណ៍នេះមិនអនុវត្តចំពោះប្រធានសាខាឡើយ ។ ទោះយ៉ាងណាក្ដី អភ័យឯកសិទ្ធិនៃសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់ប្រធានសាខាអាចត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតដូចជាសមាជិកដទៃទៀតដែរ ។
៣២.៦.១.៥
អំពើមួយចំនួនផ្សេងទៀត
ការផ្តន្ទាទោសបទឧក្រិដ្ឋ ។ វាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយនៅក្នុងករណីភាគច្រើន នៅពេលបុគ្គលម្នាក់ជាប់ទោសពីបទឧក្រិដ្ឋកម្ម ។
៣២.៦.២
ពេលដែលក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវមាន
វាអាចចាំបាច់ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពនៅក្នុងស្ថានភាពដូចតទៅនេះ ។
៣២.៦.២.១
អំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពាន
ព្រះអម្ចាស់បានបង្គាប់ថា « អ្នកមិនត្រូវ… សម្លាប់ឲ្យសោះ ឬប្រព្រឹត្តអំពើអ្វីដូចនោះឲ្យសោះ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:៦; បានបន្ថែមអក្សរទ្រេត ) ។ អំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពានដែលអាចចាំបាច់ឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ រួមមានអ្វីដូចខាងក្រោមនេះ ( ប៉ុន្ដែមិនកំណត់ត្រឹមនេះទេ ) ។
ឃាតកម្មដោយមានការប៉ុនប៉ងទុកជាមុន ។ ការព្យាយាមសម្លាប់នរណាម្នាក់ដោយចេតនា ។
ការរំលោភបំពានលើផ្លូវភេទ រួមមានការបំពាន និងការបៀតបៀន ។ ការរំលោភបំពានលើផ្លូវភេទរួមមានសកម្មភាពក្នុងវិសាលភាពដ៏ធំមួយ ( សូមមើល ៣៨.៦.១៨ ) ។ វាអាចចាំបាច់តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ចំពោះបុគ្គលម្នាក់ដែលបានបំពានខាងផ្លូវភេទ ឬរំលោភបំពាននរណាម្នាក់ ។ សូមមើល ៣៨.៦.១៨.៣ សម្រាប់ពេលណាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។
ការរំលោភបំពានលើប្ដី ឬប្រពន្ធ ឬមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ទៀត ។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអាកប្បកិរិយារំលោភបំពានមានវិសាលភាពធំមួយ ( សូមមើល ៣៨.៦.២.៤ ) ។ វាអាចចាំបាច់តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ចំពោះបុគ្គលម្នាក់ដែលបានរំលោភបំពានប្ដី ឬប្រពន្ធខ្លួន ឬមជ្ឈិមវ័យម្នាក់ទៀត ។ សូមមើល ៣៨.៦.២.៤ សម្រាប់ពេលវេលាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។
៣២.៦.២.២
អំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ
ច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់គឺជាតំណមចៀសចេញពីទំនាក់ទំនងខាងផ្លូវភេទ នៅខាងក្រៅចំណងអាពាហ៍ពិពាហ៍រវាងបុរសម្នាក់ និងស្ដ្រីម្នាក់ស្របតាមក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ( សូមមើល និក្ខមនំ ២០:១៤; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៦៣:១៦ ) ។ ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើងចំពោះអំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ ដូចបានរៀបរាប់នៅក្នុង ៣៨.៦.៥ ។ សូមមើល ៣២.៦.១.២ សម្រាប់ពេលណាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។
៣២.៦.២.៣
អំពើបោកប្រាស់ក្លែងបន្លំ
ក្រឹត្យវិន័យទាំងដប់ប្រការបង្រៀនថា « កុំឲ្យលួចប្លន់ឲ្យសោះ » ឬ « កុំឲ្យធ្វើជាទីបន្ទាល់ក្លែង » ( និក្ខមនំ ២០:១៥–១៦ ) ។ ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើងចំពោះអំពើដូចជា ការប្លន់ ការលបគាស់ផ្ទះ ការលួច ការកេងបន្លំ ការភូតភរ និងការក្លែងបន្លំ ។ សូមមើល ៣៨.៨.២ សម្រាប់ការក្លែងបន្លំជាញាតិពន្ធ ។ សូមមើល ៣២.៦.១.៣សម្រាប់ពេលណាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ សម្រាប់អំពើបោកប្រាស់ក្លែងបន្លំ ។ សូមមើល ៣២.៦.៣.៣ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ពាក់ព័ន្ធនឹងការកេងបន្លំមូលនិធិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាសនាចក្រ ។
៣២.៦.២.៤
ការរំលោភលើទំនុកចិត្ត
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ ៖
-
ប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ ខណៈពេលកាន់តំណែងដែលមានសិទ្ធិអំណាច ឬទទួលបានទំនុកចិត្តនៅក្នុងសាសនាចក្រ ឬសហគមន៍ ។
-
ប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលត្រូវគេដឹងយ៉ាងទូលំទូលាយ ។
សូមមើល ៣២.៦.១.៤ សម្រាប់ពេលណាដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។ សូមមើល ៣២.៦.៣.៣ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ពាក់ព័ន្ធនឹងការកេងបន្លំមូលនិធិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាសនាចក្រ ។
៣២.៦.២.៥
អំពើមួយចំនួនផ្សេងទៀត
ស្ដេចបេនយ៉ាមីនបានបង្រៀនថា « យើងពុំអាចប្រាប់អ្នករាល់គ្នាឲ្យអស់នូវការណ៍ទាំងឡាយ ដែលអ្នករាល់គ្នាអាចប្រព្រឹត្តអំពើបាបនោះទេ ព្រោះមានផ្លូវ និងបែបផ្សេងៗគ្នា គឺមានជាច្រើនណាស់ ដែលយើងពុំអាចរៀបរាប់បានឡើយ » ( ម៉ូសាយ ៤:២៩ ) ។ វាអាចចាំបាច់មានក្រុមប្រឹក្សាមួយ ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់ ៖
-
បង្ហាញលំនាំមួយនៃការប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ៨២:៧ ) ។
-
បោះបង់ការទទួលខុសត្រូវក្នុងគ្រួសារដោយចេតនា រួមទាំងការមិនបង់កាតព្វកិច្ចហិរញ្ញវត្ថុដល់កូន និងប្ដី ឬប្រពន្ធក្រោយពីការលែងលះ ។
-
គំរាមកំហែងប្រើហិង្សាផ្លូវកាយ មិនថាដោយផ្ទាល់មុខ ឬតាមអនឡាញនោះទេ ( សូមមើល ៣២.២.១ ) ។
-
លក់ថ្នាំញៀនខុសច្បាប់ ។
-
ប្រព្រឹត្តអំពើឧក្រិដ្ឋកម្មធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀត ។
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ចុះចូលតាម អនុវត្ត រៀបចំឲ្យមាន បង់ថ្លៃឲ្យ ឬលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការរម្លូតកូន ។ សូមមើល ៣៨.៦.១ សម្រាប់គោលការណ៍ណែនាំទាំងឡាយ ។
ពេលដែលក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពតម្រូវឲ្យមាន ឬអាចនឹងចាំបាច់ត្រូវមាន
|
ប្រភេទនៃអំពើបាប |
តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ ) |
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ ) |
|---|---|---|
ប្រភេទនៃអំពើបាប អំពើហិង្សា និងការរំលោភបំពាន | តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ )
| ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ ) |
ប្រភេទនៃអំពើបាប អំពើអសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទ | តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ )
| ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ )
|
ប្រភេទនៃអំពើបាប អំពើបោកប្រាស់ក្លែងបន្លំ | តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ )
| ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ )
|
ប្រភេទនៃអំពើបាប ការរំលោភលើទំនុកចិត្ត | តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ )
| ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ )
|
ប្រភេទនៃអំពើបាប អំពើមួយចំនួនផ្សេងទៀត | តម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ )
| ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពអាចចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើង ( សូមមើល ៣២.៦.២ )
|
៣២.៦.៣
ពេលប្រធានស្ដេកប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់អំពីភាពចាំបាច់ត្រូវបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀតឬអត់
បញ្ហាមួយចំនួនតម្រូវឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្ន និងការណែនាំបន្ថែមទៀត ។ ដើម្បីដឹងពីរបៀបជួយបានល្អបំផុត នោះប្រធានស្តេកត្រូវតែប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ ស្ដីពីស្ថានភាពទាំងឡាយដែលមាននៅក្នុងវគ្គនេះ ។ ប៉ុន្ដែមានតែប្រធានស្តេកប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចថា គួរតែប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាដើម្បីដោះស្រាយការប្រព្រឹត្តនេះឬអត់ ។ ប្រសិនបើមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ នោះប្រធានស្តេក ឬប៊ីស្សពគឺជាអ្នកសម្រេចពីលទ្ធផល ។
ប្រសិនបើមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាមួយ ដូចបានចែងនៅក្នុងវគ្គនេះ នោះការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុមប្រឹក្សាត្រូវតែ « បន្ដនៅក្នុងគោលជំហរល្អ » « ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ » ឬ « ការដកហូតសមាជិកភាព » ។ វាតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ ដើម្បីដកចេញការដាក់កំហិតជាផ្លូវការ ឬការអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនេះចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញ ( សូមមើលលេខ ៣២.១៦.១ លេខ ៩ ) ។
៣២.៦.៣.១
សកម្មភាពផ្សេងទៀត
ប្រសិនបើមិនមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយទេ នោះសកម្មភាពផ្សេងទៀតអាចរួមមាន ៖
-
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ ( សូមមើល ៣២.៨.៣ ) ។
-
ការចារលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.១៤.៥ ) ។
-
ការដាក់កំហិតលើពិធីបរិសុទ្ធ ដែលដាក់កំហិតលើបុគ្គលម្នាក់មិនឲ្យទទួលបាន ឬអនុវត្តបព្វជិតភាព ឬទទួលបាន ឬប្រើប្រាស់ប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។
ប្រធានស្ដេកប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ ពីមុនអនុវត្តតាមសកម្មភាពទាំងនេះណាមួយ ។
៣២.៦.៣.២
ការក្បត់សាសនា
ជារឿយៗ បញ្ហាអំពីការក្បត់សាសនាមានឥទ្ធិពលហួសពីព្រំដែនវួដ ឬស្ដេកមួយទៅទៀត ។ បញ្ហាទាំងនេះត្រូវតែដោះស្រាយភ្លាមៗដើម្បីការពារមនុស្សដទៃ ។
ប៊ីស្សពប្រឹក្សាជាមួយប្រធានស្តេក ប្រសិនបើគាត់មានអារម្មណ៍ថា សកម្មភាពរបស់សមាជិកម្នាក់អាចបង្កជាការក្បត់សាសនាបាន ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកអាចដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការលើសមាជិកនេះ ( សូមមើល ៣២.៨.៣ ) ។ ប្រធានស្តេកត្រូវតែប្រឹក្សាភ្លាមៗជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ ។ ប៉ុន្ដែ មានតែប្រធានស្តេកប៉ុណ្ណោះដែលអាចសម្រេចថា ចាំបាច់ត្រូវបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀតឬអត់ ។
ដូចដែលបានប្រើនៅទីនេះ ការក្បត់សាសនា សំដៅទៅលើសមាជិកម្នាក់ដែលពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងសកម្មភាពណាមួយដូចតទៅនេះ ៖
-
ធ្វើទង្វើដដែលៗយ៉ាងច្បាស់ និងប្រឆាំងដោយចេតនាជាសាធារណៈនឹងសាសនាចក្រ គោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រ គោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រ ឬថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រ
-
បន្តបង្រៀនអ្វីមួយថាជាគោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រ ដែលវាមិនមែនជាគោលលទ្ធិរបស់សាសនាចក្រ បន្ទាប់ពីត្រូវបានកែតម្រូវដោយប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក
-
បង្ហាញលំនាំមួយក្នុងការធ្វើឲ្យសេចក្ដីជំនឿ និងសកម្មភាពរបស់សមាជិកសាសនាចក្រចុះខ្សោយដោយចេតនា
-
បន្តធ្វើតាមការបង្រៀនរបស់និកាយក្បត់សាសនា បន្ទាប់ពីត្រូវបានណែនាំកែតម្រូវដោយប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក
-
ចូលរួមជាផ្លូវការក្នុងព្រះវិហារមួយទៀត ហើយផ្សាយការបង្រៀនរបស់ព្រះវិហារផ្សេងនោះ ( អសកម្មភាពទាំងស្រុងនៅក្នុងសាសនាចក្រ ឬចូលរួមនៅក្នុងព្រះវិហារផ្សេងទៀត មិនរាប់ថាជាការក្បត់សាសនានោះទេ ។ ប៉ុន្ដែ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ចូលរួមជាផ្លូវការក្នុងព្រះវិហារមួយទៀត ហើយគាំពារដល់ការបង្រៀនរបស់ព្រះវិហារនោះ ដូច្នេះវាអាចចាំបាច់ដើម្បីដកហូតសមាជិកភាពរបស់គាត់ ឬនាង ) ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកសាសន៍នីហ្វៃថា ពួកគេគួរតែបន្ដផ្ដល់ការងារបម្រើដល់បុគ្គលម្នាក់ ដែលបានធ្វើអំពើបាប ។ « ប៉ុន្តែបើសិនជា គេមិនប្រែចិត្តទេ នោះអ្នកពុំត្រូវរាប់ក្នុងចំណោមរាស្ត្រយើងឡើយ ដើម្បីកុំឲ្យគេបំផ្លាញរាស្ត្រយើង » ( នីហ្វៃទី ៣ ១៨: ៣១ ) ។
៣២.៦.៣.៣
ការកេងបន្លំមូលនិធិសាសនាចក្រ
ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់កេងបន្លំមូលនិធិសាសនាចក្រ ឬលួចទ្រព្យសម្បត្តិដ៏មានតម្លៃរបស់សាសនាចក្រ នោះប្រធានស្ដេកប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់អំពីភាពចាំបាច់ក្នុងការបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀតឬអត់ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំពិចារណា ៖
-
អំពីចំនួនដែលបានកេងបន្លំ ឬលួច ។
-
ថាការកេងបន្លំគឺជាហេតុការណ៍តែម្ដង ឬច្រើនដង ។
-
ថាបានបង់សងវិញឬអត់ ។
-
កម្រិតសោកស្ដាយរបស់បុគ្គលនោះ ។
-
តំណែងដែលកាន់ដោយសមាជិក ( សូមមើល ៣២.៦.១.៤ សម្រាប់សមាជិកដែលកាន់តំណែងលេចធ្លោក្នុងសាសនាចក្រ ) ។
ប្រធានស្ដេករាយការណ៍ពីអ្វីមួយដូចខាងក្រោមនេះនៅក្នុង ធនធានសម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំ និងស្មៀន ៖
-
លទ្ធផលនៃការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
-
ថាគាត់បានប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ និងសម្រេចថាមិនចាំបាច់បង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពទេ
ប្រសិនបើនាយកដ្ឋានសវនកម្មសាសនាចក្រសម្រេចថា អ្នកដឹកនាំ ឬនិយោជិតសាសនាចក្រមួយរូបបានកេងបន្លំមូលនិធិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាសនាចក្រ នោះជាទូទៅ គណៈប្រធានទីមួយនឹងបង្គាប់ថា ត្រូវចារចំណាំលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាពរបស់គាត់ ឬនាង ។ « អ្នកដឹកនាំ » ត្រូវបានកំណត់ថាជាបុគ្គលម្នាក់ដែលកាន់តំណែងលេចធ្លោនៅក្នុងសាសនាចក្រ ក៏ដូចជាទីប្រឹក្សា ស្មៀន និងគណៈប្រធានសាខាផងដែរ ។ នៅពេលបានបញ្ចប់ការប្រែចិត្ត នោះប្រធានស្តេកអាចស្នើឲ្យដកការចារចំណាំនោះចេញបាន ( សូមមើល ៣២.១៤.៥ និង ៣៤.៧.៥ ) ។ ការចារចំណាំមិនមែនមានន័យថា មានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ឬសកម្មភាពផ្សេងទៀតកើតឡើងនោះទេ ។
៣២.៦.៣.៤
បុគ្គលប្ដូរភេទ
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្ដេកដែលធ្វើការជាមួយនឹងបុគ្គល ដែលកំណត់ខ្លួនឯងថាជាមនុស្សមានអាកប្បកិរិយាផ្ទុយពីភេទរបស់ខ្លួន គួរតែធ្វើតាមគោលការណ៍ណែនាំនៅក្នុង ៣៨.៦.២៣ ។
៣២.៦.៤
ពេលដែលក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមិនចាំបាច់ត្រូវមាន
នៅក្នុងឧទាហរណ៍ខាងក្រោមនេះ ជាធម្មតាក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយមិនចាំបាច់ត្រូវបង្កើតឡើងទេ ។
៣២.៦.៤.១
ការមិនធ្វើតាមបទដ្ឋានមួយចំនួនរបស់សាសនាចក្រ
ការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយមិនធ្វើឡើងសម្រាប់សកម្មភាពដែលមានដូចខាងក្រោមនេះទេ ។ ប៉ុន្ដែ សូមកត់ចំណាំករណីលើកលែងនៅក្នុងចំណុចចុងក្រោយ ។
-
អសកម្មភាពនៅក្នុងសាសនាចក្រ
-
មិនបំពេញភារកិច្ចនៅក្នុងសាសនាចក្រ
-
មិនបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់
-
អំពើបាបនៃការមិនរាប់បញ្ចូល
-
ការបំពេញសម្រើបដោយខ្លួនឯង
-
ការមិនធ្វើតាមពាក្យសម្តីនៃប្រាជ្ញាវាងវៃ
-
ការប្រើប្រាស់អាសគ្រាម លើកលែងតែអាសគ្រាមលើកុមារ ( ដូចមានចែងនៅក្នុង ៣៨.៦.៦ ) ឬការប្រើប្រាស់អាសគ្រាមក្នុងកម្រិតខ្លាំង ឬអត់មិនបាន ដែលបណ្ដាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់អាពាហ៍ពិពាហ៍ ឬគ្រួសាររបស់សមាជិកម្នាក់ ( ដូចមានចែងនៅក្នុង ៣៨.៦.១៣ ) ។
៣២.៦.៤.២
ការបរាជ័យក្នុងអាជីវកម្ម ឬការមិនសងបំណុល
ថ្នាក់ដឹកនាំមិនគួរប្រើប្រាស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះអាជីវកម្មនោះទេ ។ ការបរាជ័យក្នុងអាជីវកម្ម និងការមិនសងបំណុលមិនមែនជាមូលហេតុ ដើម្បីកោះហៅការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពទេ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្ដី ត្រូវតែមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាចំពោះសកម្មភាពក្លែងបន្លំធ្ងន់ធ្ងរ ឬអំពើបោកប្រាស់ខាងហិរញ្ញវត្ថុធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀត ( សូមមើល ៣២.៦.១.៣ ) ។
៣២.៦.៤.៣
ជម្លោះស៊ីវិល
មិនមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ដើម្បីដោះស្រាយជម្លោះស៊ីវិលទេ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៣៤:១១ ) ។
៣២.៧
កាលៈទេសៈរបស់បុគ្គល
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « ដៃនៃសេចក្ដីមេត្តាករុណារបស់យើងសន្ធឹងទៅរកអ្នក ហើយអស់អ្នកណាដែលមក អ្នកនោះហើយដែលយើងនឹងទទួល ហើយមានពរហើយដល់អ្នកណាដែលមករកយើង » ( នីហ្វៃទី៣ ៩:១៤ ) ។ កាលៈទេសៈរបស់បុគ្គលម្នាក់គឺជាចំណុចដ៏សំខាន់មួយក្នុងការពិចារណាដើម្បីសម្រេចពី ៖
-
របៀបសមរម្យដើម្បីជួយគាត់ ឬនាងឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ( សូមមើល ៣២.៥ និង ៣២.៦ ) ។
-
ការសម្រេចចិត្តដែលបានធ្វើឡើងនៅក្នុងការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ឬក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៨ និង ៣២.១១ ) ។
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកស្វែងយល់ដឹងពីព្រះរាជគំនិត និងព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់សម្រាប់ស្ថានភាពនីមួយៗ ។ ពួកគាត់ពិចារណាអំពីកត្តាដូចតទៅនេះ ដើម្បីសម្រេចពីរបៀបណាមួយដើម្បីប្រើ និងលទ្ធផលដែលនឹងកើតឡើង ។ កត្តាទាំងនេះមិនបញ្ជាឲ្យមានការសម្រេចចិត្តជាក់លាក់ណាមួយនោះទេ ។ ប៉ុន្ដែ វាគឺជាជំនួយទៅដល់ការសម្រេចចិត្ត ដែលថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវតែស្វែងរកដំណោះស្រាយប្រកបដោយការអធិស្ឋាន និងបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ។
៣២.៧.១
ទំហំនៃអំពើបាបនោះ
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាបមួយត្រូវបានវាស់វែងដោយទំហំរបស់អំពើបាបនោះ ។ ការណ៍នេះអាចរួមមានចំនួន និងភាពញឹកញាប់នៃអំពើបាបដែលបានប្រព្រឹត្ត ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃគ្រោះថ្នាក់ដែលបានបង្កដោយអំពើបាបនោះ និងចំនួនមនុស្សដែលបានរងគ្រោះថ្នាក់ដោយអំពើបាបនោះ ។
៣២.៧.២
ផលប្រយោជន៍របស់ជនរងគ្រោះ
ថ្នាក់ដឹកនាំពិចារណាពីផលប្រយោជន៍របស់ជនរងគ្រោះ និងមនុស្សដទៃទៀត ។ ការណ៍ទាំងនេះអាចរួមមានប្ដី ឬប្រពន្ធរបស់បុគ្គល និងសមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀត ។ ថ្នាក់ដឹកនាំក៏គួរតែពិចារណាអំពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃគ្រោះថ្នាក់ផងដែរ ។
៣២.៧.៣
ភស្តុតាងនៃការប្រែចិត្ត
ការណែនាំខាងវិញ្ញាណគឺចាំបាច់ណាស់ដើម្បីដឹងថា បុគ្គលម្នាក់បានប្រែចិត្តដោយអស់ពីចិត្តដែរឬអត់ ។ ការប្រែចិត្តបែបនោះត្រូវបានបង្ហាញឲ្យកាន់តែជឿជាក់បាន តាមរយៈសកម្មភាពសុចរិតក្នុងរយៈពេលយូរ ជាជាងដោយការសោកស្តាយយ៉ាងខ្លាំងនៅក្នុងអំឡុងពេលសម្ភាសតែមួយដងនោះ ។ កត្តាដែលត្រូវពិចារណារួមមាន ៖
-
ភាពរឹងមាំនៃសេចក្ដីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
-
លក្ខណៈនៃការសារភាព ។
-
ជម្រៅនៃការសោកស្ដាយចំពោះអំពើបាបនោះ ។
-
ការសងជំងឺចិត្ត និងការខូចខាតដល់បុគ្គលដែលបានរងរបួស ។
-
ការអនុវត្តតាមកិច្ចតម្រូវខាងផ្លូវច្បាប់ ។
-
ជោគជ័យក្នុងការបោះបង់អំពើបាបនោះចោល ។
-
ភាពស្មោះត្រង់ក្នុងការគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិ តាំងពីអំពើបាបនោះមក ។
-
ភាពស្មោះត្រង់ជាមួយនឹងថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រ និងមនុស្សដទៃ ។
-
ឆន្ទៈដើម្បីធ្វើតាមការប្រឹក្សារបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រ ។
៣២.៧.៤
ការល្មើសនឹងសេចក្តីសញ្ញាព្រះវិហារបរិសុទ្ធ
ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា « ដ្បិតដល់អ្នកណាដែលត្រូវបានប្រទានឲ្យច្រើន នោះក៏មានតម្រូវការជាច្រើនវិញ » ( គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៨២:៣ ) ។ បុគ្គលម្នាក់ដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ បានចុះសេចក្ដីសញ្ញាថានឹងរស់នៅតាមបទដ្ឋានជាន់ខ្ពស់ ។ ការល្មើសនឹងសេចក្តីសញ្ញាទាំងនេះបង្កើនភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាបនោះ ។ វាបង្កើនលទ្ធភាពឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពកាន់តែចាំបាច់ឡើង ។
៣២.៧.៥
តំណែងដែលមានការទុកចិត្ត ឬសិទ្ធិអំណាច
ភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃអំពើបាបនឹងកើនឡើង ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់បានប្រព្រឹត្តវា ខណៈនៅក្នុងតំណែងដែលមានការទុកចិត្ត ឬសិទ្ធិអំណាច ដូចជាឪពុក ឬម្ដាយ ថ្នាក់ដឹកនាំ ឬគ្រូបង្រៀន ។
៣២.៧.៦
ការធ្វើឡើងដដែលៗ
លំនាំនៃការធ្វើអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរដដែលៗនេះម្ដងហើយម្ដងទៀត អាចបង្ហាញអំពីអាកប្បកិរិយា ឬការញៀនដែលដុះយ៉ាងជ្រៅ ដែលរារាំងមិនឲ្យមានការប្រែចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដរីកចម្រើនឡើងបាន ។ បន្ថែមពីលើការដាក់កំហិតសមាជិកភាពដែលអាចចាំបាច់ នោះមានកម្មវិធីព្យាបាលពីការញៀន និងការប្រឹក្សាវិជ្ជាជីវៈដែលអាចជួយបាន ( សូមមើល ៣២.៨.២ ) ។
៣២.៧.៧
អាយុ ភាពចាស់ទុំ និងបទពិសោធន៍
ថ្នាក់ដឹកនាំពិចារណាពីអាយុ ភាពចាស់ទុំ និងបទពិសោធន៍ នៅពេលផ្ដល់ការប្រឹក្សាដល់សមាជិកម្នាក់ ឬសម្រេចពីលទ្ធផលនៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ជារឿយៗ ការអត់ឱនមានភាពសមរម្យចំពោះអ្នកទាំងឡាយ ដែលក្មេងខ្ចីនៅក្នុងដំណឹងល្អ ។ ឧទាហរណ៍ ការអត់ឱនអាចសមរម្យផងដែរចំពោះសមាជិកវ័យក្មេង ដែលជាប់ទាក់ទងនៅក្នុងការប្រព្រឹត្តអសីលធម៌ ប្រសិនបើពួកគេបោះបង់ចោលអំពើបាប ហើយបង្ហាញការប្រែចិត្តដោយស្មោះត្រង់ ។ ទោះយ៉ាងណា សកម្មភាពយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ជាងនេះថែមទៀតអាចចាំបាច់ ប្រសិនបើពួកគេចចេសនៅតែប្រព្រឹត្ត ។
៣២.៧.៨
សមត្ថភាពផ្លូវចិត្ត
ជំងឺផ្លូវចិត្ត ការញៀន ឬសមត្ថភាពផ្លូវចិត្តមានកំណត់ មិនមែនជាការដោះសាសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ ដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ ។ ប៉ុន្ដែ ទាំងនេះជាកត្តាដែលត្រូវពិចារណា ។ ជាផ្នែកមួយនៃការជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្ត នោះថ្នាក់ដឹកនាំស្វែងរកការណែនាំពីព្រះអម្ចាស់អំពីការយល់ដឹងខាងគោលការណ៍ដំណឹងល្អ និងកម្រិតនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់បុគ្គលនេះ ។
៣២.៧.៩
ការសារភាពដោយស្ម័គ្រចិត្ត
ការសារភាពដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងការសោកស្ដាយយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសកម្មភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ បង្ហាញពីបំណងប្រាថ្នាដើម្បីប្រែចិត្ត ។
៣២.៧.១០
ពេលវេលាចន្លោះពីអំពើបាប និងការសារភាព
ការសារភាពគឺជាផ្នែកមួយនៃការប្រែចិត្ត ហើយមិនគួរធ្វើទាំងប្រញាប់ប្រញាល់នោះទេ ។ ពេលខ្លះ អំពើបាបមួយត្រូវបានបន្ដដោយការកែប្រែ និងការរស់នៅដ៏ស្មោះត្រង់ក្នុងរយៈពេលដ៏យូរ ។ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់សារភាពពីអំពើបាបមួយ ហើយមិនប្រព្រឹត្តវាម្ដងទៀត ការណ៍នោះអាចបង្ហាញថា គាត់ ឬនាងបានបោះបង់វាចោលហើយ ។ នៅក្នុងឧទាហរណ៍នេះ ការសារភាពអាចនឹងបញ្ចប់ទាំងស្រុង ជាជាងចាប់ផ្តើមដំណើរការនៃការប្រែចិត្តឡើងវិញ ។
៣២.៧.១១
អំពើបាបពាក់ព័ន្ធនឹងសមាជិកដែលរស់នៅក្នុងវួដ ឬស្ដេកខុសគ្នា
ពេលខ្លះសមាជិកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយជាមួយគ្នា រស់នៅក្នុងវួដ ឬស្ដេកខុសគ្នា ។ នៅក្នុងស្ថានភាពនេះ ប្រធានស្ដេកធ្វើការប្រឹក្សាយោបល់រួមគ្នាអំពីភាពចាំបាច់ដើម្បីមានការដាក់កំហិតលើសមាជិកភាព ឬក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ពួកគាត់ក៏ពិភាក្សាផងដែរ ប្រសិនបើមានគុណសម្បត្តិដូចគ្នាក្នុងការសម្រេចចិត្តធ្វើការដាក់កំហិត ឬក្រុមប្រឹក្សា ឬប្រសិនបើមានបញ្ហាផ្សេងទៀតដែលអាចបង្ហាញពីភាពចាំបាច់ដើម្បីមានលទ្ធផលខុសពីនេះ ។
ការផ្ដល់ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
៣២.៨
ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ
ជារឿយៗ ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយដើម្បីជួយការពារមនុស្សដទៃ និងជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យទទួលបាននូវអំណាចប្រោសលោះនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទតាមរយៈការប្រែចិត្ត ។ ការប្រឹក្សាបែបនោះក៏អាចជួយសមាជិកឲ្យការពារខ្លួន មិនប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរបន្ថែមទៀតផងដែរ ។ នៅក្នុងការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន ថ្នាក់ដឹកនាំក៏អាចធ្វើការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ ដើម្បីជួយសមាជិកម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនផងដែរ ( សូមមើល ៣២.៨.៣ ) ។
អំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមិនគួរត្រូវបានចាត់ចែងដោយលេងសើចឡើយ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១:៣១ ) ។ ការរំលងសេចក្ដីសញ្ញាក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធធ្វើឲ្យក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពកាន់តែចាំបាច់ឡើង ( សូមមើល ៣២.៧.៤ ) ។
គោលការណ៍ណែនាំទាំងឡាយដើម្បីជួយថ្នាក់ដឹកនាំឲ្យដឹងថា ពេលណាការប្រឹក្សា និងការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការអាចគ្រប់គ្រាន់នោះ ត្រូវបានរៀបរាប់ដូចខាងក្រោម ( សូមមើលផងដែរ ៣២.៧ ) ៖
-
បុគ្គលម្នាក់មិនបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបមួយ ដែលតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.៦.១ ) ។
-
បុគ្គលម្នាក់បានសារភាពដោយស្ម័គ្រចិត្ត និងជាអ្នកប្រែចិត្តយ៉ាងពិតប្រាកដ ។
-
បុគ្គលម្នាក់កំពុងប្រែចិត្តពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលគាត់ ឬនាងមិនបានប្រព្រឹត្តពីមុន ។
-
អំពើបាបរបស់បុគ្គលម្នាក់មិនបានល្មើសទៅនឹងសេចក្ដីសញ្ញាព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេ ។
-
បុគ្គលម្នាក់មានស្ថានភាពបន្ធូរបន្ថយគ្រប់គ្រាន់ ។
៣២.៨.១
ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន
គោលការណ៍ណែនាំខាងក្រោមនេះអនុវត្តបាន នៅពេលប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកកំពុងប្រឹក្សាសមាជិកម្នាក់ដើម្បីជួយគាត់ ឬនាងឲ្យប្រែចិត្ត ។
-
សូមសាកសួររកព័ត៌មានឲ្យបានល្មមគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីសម្រេចពី ( ១ ) ឥរិយាបថរបស់សមាជិកនេះចំពោះអាកប្បកិរិយាដែលមានអំពើបាប និង ( ២ ) លក្ខណៈ ភាពញឹកញាប់ ព្រមទាំងរយៈពេលនៃអាកប្បកិរិយានេះ ។ សូមកុំសួររកព័ត៌មានលម្អិតហួសពីអ្វីដែលចាំបាច់ ដើម្បីយល់ពីស្ថានភាពនេះឡើយ ។ សូមកុំសួរសំណួរដែលកើតចេញពីការឆ្ងល់ផ្ទាល់ខ្លួនឡើយ ។
-
សូមសួរពីរបៀបដែលការប្រព្រឹត្តនេះបានប៉ះពាល់ដល់មនុស្សដទៃវិញ ។
-
សូមផ្ដោតទៅលើលក្ខខណ្ឌវិជ្ជមាន ដែលបានធ្វើឲ្យការប្រែចិត្តជឿ និងការតាំងចិត្តជឿលើព្រះអម្ចាស់របស់សមាជិកនេះកាន់តែស៊ីជម្រៅ ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យសមាជិកចាត់សកម្មភាពជាក់លាក់នានា ដើម្បីធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្ដូរអាកប្បកិរិយា និងការផ្លាស់ប្ដូរដួងចិត្តដើម្បីប្រែចិត្ត ។ សូមអញ្ជើញគាត់ ឬនាងឲ្យខិតកាន់តែជិតទៅព្រះអង្គសង្គ្រោះតាមរយៈការស្វែងរកកម្លាំងពីទ្រង់ និងមានអារម្មណ៍ពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ដ៏ប្រោសលោះរបស់ទ្រង់ ។
-
សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានសកម្មភាពលើកស្ទួយដូចជា ការអធិស្ឋាន ការសិក្សាព្រះគម្ពីរ និងការចូលរួមក្នុងការប្រជុំរបស់សាសនាចក្រ ។ សូមបង្រៀនថា កិច្ចការពង្សប្រវត្តិ និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាចកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលរបស់ពួកមារសត្រូវបាន ។ សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យមានការបម្រើដល់មនុស្សដទៃ និងការចែកចាយដំណឹងល្អ ។
-
សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យផ្ដល់ការសងជំងឺចិត្តដល់អស់អ្នកដែលបានរងគ្រោះដោយអំពើបាប ហើយសូមការអភ័យទោស ។
-
សូមលើកទឹកចិត្តឲ្យងាកចេញពីឥទ្ធិពលអាក្រក់ទាំងឡាយ ។ សូមជួយសមាជិកឲ្យចាត់វិធានការណ៍ការពារទប់ទល់នឹងការល្បួងជាក់លាក់ទាំងឡាយ ។
-
សូមទទួលស្គាល់ថា អ្នកគឺជាថ្នាក់ដឹកនាំក្នុងសាសនាចក្រ មិនមែនជាអ្នកប្រឹក្សាដែលមានវិជ្ជាជីវៈនោះទេ ។ បន្ថែមពីលើការប្រឹក្សាដែលអ្នកអាចផ្ដល់បាន សមាជិកមួយចំនួននឹងទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីការប្រឹក្សាផ្នែកអាកប្បកិរិយា ។ សមាជិកមួយចំនួនអាចរងទុក្ខដោយសារជំងឺផ្លូវចិត្ត ។ តាមការចាំបាច់ សូមប្រឹក្សាសមាជិកទាំងឡាយឲ្យស្វែងរកជំនួយពីអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈខាងវេជ្ជសាស្ដ្រ និងខាងផ្លូវចិត្តដែលមានជំនាញត្រឹមត្រូវ ។
-
សូមធ្វើការអធិស្ឋាន និងស្វែងរកការដឹកនាំមកពីព្រះវិញ្ញាណ ពីមុនធ្វើការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ ។ សមាជិកមួយចំនួនអាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍មកពីការអនុវត្តអភ័យឯកសិទ្ធិជាសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រកាន់តែសកម្ម ជាជាងការដាក់កំហិតលើពួកគេ ។
-
សូមធ្វើការតាមដានដើម្បីផ្ដល់ការលើកទឹកចិត្ត ពង្រឹងកម្លាំងខាងវិញ្ញាណ និងគ្រប់គ្រងការរីកចម្រើន ។
ក្រោយពីសមាជិកម្នាក់បានសារភាពទៅកាន់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក នោះការប្រឹក្សាជាបន្ដបន្ទាប់អាចកើតឡើងតាមរបៀបជាច្រើន ។ ថ្នាក់ដឹកនាំផ្ទាល់អាចស្ម័គ្រចិត្តដើម្បីផ្ដល់ការប្រឹក្សា ។ ឬ ដោយមានការអនុញ្ញាតពីសមាជិក គាត់អាចចាត់ទីប្រឹក្សាមួយរូបរបស់គាត់ឲ្យជួយផ្ដល់ការប្រឹក្សា ។
ដោយមានការយល់ព្រមពីសមាជិក នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចចាត់សមាជិកពីក្នុងកូរ៉ុមអែលឌើរ ឬសមាគមសង្គ្រោះឲ្យជួយតាមរបៀបជាក់លាក់ណាមួយ ។ សម្រាប់យុវវ័យ គាត់អាចចាត់ឲ្យអ្នកប្រឹក្សាគណៈប្រធានយុវនារី ឬកូរ៉ុមបព្វជិតភាពអើរ៉ុនជួយប្រឹក្សាបាន ។ អស់អ្នកដែលត្រូវបានចាត់តាំងឲ្យជួយក្នុងការប្រឹក្សា មានសិទ្ធិទទួលការបំផុសគំនិតដើម្បីបំពេញការចាត់តាំងនោះ ( សូមមើល ៤.២.៦ ) ។
នៅពេលចាត់តាំងឲ្យនរណាម្នាក់ជួយក្នុងការប្រឹក្សាជាបន្ដបន្ទាប់ ថ្នាក់ដឹកនាំផ្ដល់នូវព័ត៌មានឲ្យតែល្មមគ្រប់គ្រាន់ ដែលចាំបាច់ដើម្បីជួយសមាជិកនេះប៉ុណ្ណោះ ។ បុគ្គលដែលបានចាត់តាំងនេះ ត្រូវតែរក្សាព័ត៌មាននេះទុកជាការសម្ងាត់ ។ គាត់ ឬនាងក៏ជម្រាបទៅប៊ីស្សពអំពីការរីកចម្រើន និងតម្រូវការនានារបស់សមាជិកនេះផងដែរ ។
៣២.៨.២
ការជួយមនុស្សដែលញៀន
ពេលខ្លះ ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនពាក់ព័ន្ធនឹងការជួយសមាជិកឲ្យប្រែចិត្តពីអំពើបាបដែលទាក់ទងទៅនឹង ឬដែលបណ្ដាលមកពីការញៀន ។ ការញៀនទាំងនេះអាចរួមមានថ្នាំ ឬអាកប្បកិរិយាចម្លែកនានា ។ ការញៀនបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់បុគ្គលម្នាក់ៗ អាពាហ៍ពិពាហ៍ និងក្រុមគ្រួសារ ។ ប៊ីស្សពអាចប្រឹក្សាសមាជិកទាំងឡាយឲ្យស្វែងរកជំនួយពីកម្មវិធីព្យាបាលការញៀនរបស់សាសនាចក្រ និងមកពីអ្នកមានវិជ្ជាជីវៈខាងវេជ្ជសាស្ដ្រ និងខាងផ្លូវចិត្តដែលមានជំនាញត្រឹមត្រូវ ។
ជាទូទៅ ការញៀនដែលកំពុងកើនឡើងគឺការប្រើប្រាស់អាសគ្រាម ។ មិនថាជាការញៀន ឬអាកប្បកិរិយាម្ដងម្កាលនោះទេ ការប្រើប្រាស់អាសគ្រាមគ្រប់ប្រភេទគឺមានគ្រោះថ្នាក់ ។ ការប្រើប្រាស់អាសគ្រាមបណ្ដេញព្រះវិញ្ញាណចេញ ។ វាធ្វើឲ្យសមត្ថភាពដើម្បីទាញយកអំណាច ដែលកើតមកពីការរក្សាសេចក្ដីសញ្ញាចុះទន់ខ្សោយ ។ វាក៏បង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ទំនាក់ទំនងដ៏មានតម្លៃផងដែរ ។
ជាធម្មតា ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការគឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ ដើម្បីជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តពីការប្រើអាសគ្រាមនោះ ។ ជាទូទៅ ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមិនចាំបាច់ត្រូវមាននោះទេ ។ សម្រាប់ករណីលើកលែង សូមមើល ៣៨.៦.៦ និង ៣៨.៦.១៣ ។ ការប្រឹក្សាប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈអាចមានប្រយោជន៍ ។
ប្រធានស្តេក និងប៊ីស្សពគាំទ្រសមាជិកគ្រួសារតាមដែលចាំបាច់ ។ ឪពុកម្ដាយអាចមានវត្តមាន នៅពេលធ្វើការប្រឹក្សាយុវវ័យអំពីការប្រើប្រាស់អាសគ្រាម ។ ប្ដី ឬប្រពន្ធអាចមានវត្តមាន នៅពេលធ្វើការប្រឹក្សាបុគ្គលម្នាក់ដែលបានរៀបការហើយ ។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីការប្រឹក្សាសមាជិក ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការណ៍អាសគ្រាម សូមមើល ៣៨.៦.១៣ ។
៣២.៨.៣
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ
បន្ថែមលើការលើកទឹកចិត្តឲ្យមានសកម្មភាពវិជ្ជមាននៅពេលប្រឹក្សា ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការលើអភ័យឯកសិទ្ធិខ្លះនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រមួយរយៈ ។ ដោយមានការគ្រប់គ្រងយ៉ាងឈ្លាសវៃ ការដាក់កំហិតទាំងនេះអាចជួយដល់ការប្រែចិត្ត និងការរីកចម្រើនខាងវិញ្ញាណបាន ។ វាត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជារឿង ក្រៅផ្លូវការ ព្រោះវាមិនត្រូវបានចារនៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាពទេ ។
ការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការអាចមានរយៈពេលពីរបីសប្ដាហ៍ បីបួនខែ ឬយូរជាងនេះបើចាំបាច់ ដើម្បីឲ្យបុគ្គលនោះប្រែចិត្តយ៉ាងពេញលេញ ។ នៅក្នុងកាលៈទេសៈមិនប្រក្រតី ពេលវេលានេះអាចយូរជាងមួយឆ្នាំ ។
ថ្នាក់ដឹកនាំស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវិញ្ញាណអំពីការដាក់កំហិតមួយណា ដែលនឹងជួយបុគ្គលម្នាក់ឲ្យប្រែចិត្តបានល្អបំផុត ។ ការដាក់កំហិតទាំងនេះអាចរួមមាន ( ប៉ុន្ដែមិនកំណត់ត្រឹមនេះទេ ) ការផ្អាកអភ័យឯកសិទ្ធិបម្រើនៅក្នុងការហៅបម្រើក្នុងសាសនាចក្រ ផ្អាកការអនុវត្តបព្វជិតភាព ឬផ្អាកការចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំក៏អាចដាក់កំហិតបុគ្គលនេះមិនឲ្យឡើងនិយាយ ឡើងបង្រៀន ឬធ្វើការអធិស្ឋាននៅក្នុងបរិវេណព្រះវិហារផងដែរ ។ ប្រសិនបើថ្នាក់ដឹកនាំផ្អាកសិទ្ធិមិនឲ្យចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះគាត់លុបចោលប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធនោះនៅក្នុង ធនធានសម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំ និងស្មៀន ( ធ.ថ.ស. ) ។
ការទទួលទានសាក្រាម៉ង់គឺជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃការប្រែចិត្ត ។ វាមិនគួរជាការដាក់កំហិតទីមួយ ដែលដាក់លើបុគ្គលកំពុងប្រែចិត្តដែលមានដួងចិត្តសង្រេង និងវិញ្ញាណទន់ទាបនោះទេ ។ ទោះយ៉ាងណាក្តី ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់បានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ នោះថ្នាក់ដឹកនាំអាចផ្អាកអភ័យឯកសិទ្ធិនេះមួយរយៈបាន ។
ជាធម្មតា ថ្នាក់ដឹកនាំមិនប្រាប់នរណាផ្សេងទៀតអំពីការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការនោះទេ លុះត្រាតែមានការចាំបាច់ដើម្បីដឹង ( សូមមើល ៣២.១២.២ ) ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចដកការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការចេញ ពេលដែលត្រូវបានណែនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ នៅពេលបុគ្គលនោះមានការរីកចម្រើនជាក់លាក់ក្នុងការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដ ។ ប្រសិនបើសមាជិកនោះបន្ដលំនាំអំពើបាបទៀត នោះវាអាចមានប្រយោជន៍ ឬចាំបាច់ដើម្បីបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយឡើង ។
ការគ្រប់គ្រងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ
ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ នៅពេលប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសម្រេចថា វាមានប្រយោជន៍ ឬពេលវាតម្រូវឲ្យមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្របតាមគោលនយោបាយរបស់សាសនាចក្រ ( សូមមើល ៣២.៦ ) ។ ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពនេះមាននៅកម្រិតវួដ ស្ដេក សាខា មណ្ឌល ឬបេសកកម្ម ។ វគ្គនេះផ្ដល់ព័ត៌មានអំពីរបៀបគ្រប់គ្រងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
៣២.៩
ការចូលរួម និងការទទួលខុសត្រូវ
តារាងខាងក្រោមនេះបង្ហាញពីអ្នកដែលជាទូទៅចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
|
អ្នកចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព | |
|---|---|
|
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ | អ្នកចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
|
|
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក | អ្នកចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
|
៣២.៩.១
ប្រធានស្តេក
ប្រធានស្តេក ៖
-
មានសិទ្ធិអំណាចលើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពក្នុងស្ដេក ប៉ុន្ដែក្រុមប្រឹក្សាទាំងនេះភាគច្រើនធ្វើឡើងដោយប៊ីស្សព ។
-
ត្រូវតែផ្ដល់ការអនុម័ត ពីមុនប៊ីស្សពអាចធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
-
ធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើបុរស ឬស្ដ្រីម្នាក់ដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទំនងជានឹងឲ្យត្រូវគេដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់គាត់ ឬនាង ។
-
អាចធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ប្ដឹងឧទ្ធរណ៍លើសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ ។
-
ត្រូវតែផ្ដល់ការអនុម័ត ពីមុនអនុសាសន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដដើម្បីដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គល ដែលមិនបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋម្នាក់ចូលដល់វគ្គសម្រេច ។
៣២.៩.២
ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់
ជាធម្មតា សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់មិនចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេកនោះទេ ។ ប៉ុន្ដែ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់អាចចូលរួមក្នុងស្ថានភាពពិបាកៗបាន ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០២:២ ) ។ ឧទាហរណ៍ គណៈប្រធានស្តេកអាចអញ្ជើញក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ឲ្យចូលរួម នៅពេល ៖
-
មានអង្គហេតុប្រឆាំងគ្នា ។
-
ពួកគាត់នឹងបន្ថែមតម្លៃ និងតុល្យភាព ។
-
សមាជិកស្នើសុំឲ្យមានការចូលរួមពីពួកគាត់ ។
-
សមាជិកម្នាក់នៃគណៈប្រធានស្តេក ឬគ្រួសាររបស់គាត់ពាក់ព័ន្ធក្នុងរឿងនេះ ( សូមមើល ៣២.៩.៧ ) ។
៣២.៩.៣
ប៊ីស្សព ( ឬប្រធានសាខានៅក្នុងស្តេកមួយ )
ប៊ីស្សព ៖
-
មានសិទ្ធិអំណាចលើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ ។
-
ពិគ្រោះជាមួយនឹងប្រធានស្តេក ហើយទទួលយកការអនុម័តរបស់គាត់ មុនពេលធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។
-
មិនអាចប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាបានទេ ប្រសិនបើបុរស ឬស្ដ្រីម្នាក់ដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទំនងជានឹងត្រូវគេដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់គាត់ ឬនាង ។ វាត្រូវតែមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេកមួយនៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនោះ ។
-
អាចត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក ដោយសារសមាជិកវួដម្នាក់កំពុងត្រូវបានពិនិត្យមើលសមាជិកភាពឡើងវិញ ។ វត្តមានរបស់គាត់ត្រូវតែបានអនុម័តដោយប្រធានស្តេក និងបុគ្គលនោះ ។
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ ឬសាខាអាចផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់បាន ប្រសិនបើគាត់ ឬនាងមិនទាន់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋទេនោះ ។ ប៉ុន្ដែ វាតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តពីប្រធានស្ដេក មុនពេលធ្វើការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយ ។
ពេលខ្លះត្រូវប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដមួយសម្រាប់សមាជិកដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋម្នាក់ ហើយដំណើរការនេះបង្ហាញថា សមាជិកនេះទំនងជានឹងឲ្យគេដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់គាត់ ឬនាង ។ នៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ប៊ីស្សពជម្រាបពីបញ្ហានេះទៅកាន់ប្រធានស្ដេក ។
៣២.៩.៤
ប្រធានបេសកកម្ម
ប្រធានបេសកកម្ម ៖
-
មានសិទ្ធិអំណាចលើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពក្នុងសាខា និងមណ្ឌលទាំងឡាយនៅក្នុងបេសកកម្ម ។
-
ត្រូវតែផ្ដល់ការអនុម័ត ពីមុនប្រធានមណ្ឌល ឬប្រធានសាខាអាចធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
-
មានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយទៅបានលុះត្រាតែមានបុរស ឬស្ដ្រីម្នាក់ដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ទំនងជានឹងឲ្យគេដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់គាត់ ឬ នាង ។ ប្រសិនបើពេលវេលា ឬរយៈចម្ងាយរារាំងមិនឲ្យធ្វើការណ៍នេះ នោះគាត់អាចចាត់ទីប្រឹក្សាមួយរូបរបស់គាត់ឲ្យធ្វើជាអធិបតីលើក្រុមប្រឹក្សានេះបាន ។ គាត់ចាត់តាំងអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកពីររូបទៀតឲ្យចូលរួម ។
-
បើអាច សូមធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសម្រាប់អស់អ្នកដែលមិនទាន់បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋនៅឡើយ ។ ប្រសិនបើពេលវេលា ឬរយៈចម្ងាយរារាំងមិនឲ្យធ្វើការណ៍នេះ នោះគាត់អាចផ្ដល់សិទ្ធិអំណាចឲ្យអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកបីរូបធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានេះបាន ។ នៅក្នុងករណីនេះ ជាធម្មតាប្រធានមណ្ឌល ឬប្រធានសាខារបស់សមាជិកនេះដឹកនាំការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ។
-
អាចប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ប្ដឹងឧទ្ធរណ៍លើសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមណ្ឌល ឬសាខា ។
-
ដោយមានការអនុម័តពីពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅមកពីនាយកដ្ឋានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនា សូមធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយនៅក្នុងបេសកកម្ម ( សូមមើល ៣២.៩.៨ ) ។ គាត់ក៏ពិនិត្យមើលបញ្ហានេះជាមួយនឹងសមាជិកម្នាក់នៃគណៈប្រធានតំបន់ ហើយប្រឹក្សាជាមួយនឹងប្រធានស្ដេកនៃស្ដេកកំណើតរបស់អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាផងដែរ ។
-
ត្រូវតែផ្ដល់ការអនុម័ត ពីមុនការចេញអនុសាសន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាខា ឬមណ្ឌលដើម្បីដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ ដែលមិនបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋចូលដល់វគ្គសម្រេច ។
ប្រសិនបើអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់សារភាពអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយ ដែលគាត់ ឬនាងបានប្រព្រឹត្តមុនពេលបម្រើបេសកកម្ម នោះប្រធានបេសកកម្មទាក់ទងទៅអ្នកតំណាងក្នុងតំបន់របស់គាត់នៅក្នុងនាយកដ្ឋានអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាសូមការណែនាំ ។
នៅពេលប្រធានបេសកកម្មធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ គាត់ចាត់តាំងអ្នកកាន់បព្វជិតភាពម៉ិលគីស្សាដែកពីររូបឲ្យជួយដល់គាត់ ។ មានតែនៅក្នុងស្ថានភាពខុសប្រក្រតីប៉ុណ្ណោះ ទើបគាត់គួរចាត់តាំងឲ្យអ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាវ័យក្មេងជួយបាន ។ គាត់ធ្វើតាមនីតិវិធីដូចគ្នានឹងនីតិវិធីនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេកដែរ ( សូមមើល ៣២.១០ ) ។ ប៉ុន្ដែ ក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ ឬក្រុមប្រឹក្សាមណ្ឌលមិនចូលរួមនោះទេ ។
៣២.៩.៥
ប្រធានមណ្ឌល ឬប្រធានសាខានៅក្នុងបេសកកម្មមួយ
ប្រធានមណ្ឌល ឬប្រធានសាខានៅក្នុងបេសកកម្មមួយ អាចធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពបាន នៅពេលដែលទទួលបានសិទ្ធិអនុញ្ញាតមកពីប្រធានបេសកកម្ម ។ ក្រុមប្រឹក្សាមណ្ឌលមិនចូលរួមនោះទេ ។
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមណ្ឌល ឬសាខាអាចផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ ប្រសិនបើគាត់ ឬនាងមិនទាន់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធទេនោះ ។ ប៉ុន្ដែ វាតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តពីប្រធានបេសកកម្ម មុនពេលធ្វើការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយ ។
៣២.៩.៦
ស្មៀនស្ដេក ឬវួដ
ស្មៀនស្ដេក ឬវួដ ៖
-
រក្សាកំណត់ចំណាំជាលាយលក្ខណ៍អក្សរនៃការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាបានយូរបាន តែក្នុងករណីចាំបាច់ដើម្បីបញ្ជូនបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រប៉ុណ្ណោះ ។
-
រៀបចំបែបបទនេះ ប្រសិនបើត្រូវបានសូមដោយអ្នកដឹកនាំដែលដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ ។
-
មិនចូលរួមនៅក្នុងការពិភាក្សា ឬការសម្រេចចិត្តនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សានោះទេ ។
៣២.៩.៧
ការចូលរួមនៅក្នុងស្ថានភាពខុសប្រក្រតី
ប្រសិនបើទីប្រឹក្សាមួយរូបនៅក្នុងគណៈប្រធានស្តេក មិនអាចចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពបានទេ នោះប្រធានស្តេកសូមឲ្យទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ ឬសង្ឃជាន់ខ្ពស់មួយរូបមកជំនួសកន្លែងរបស់គាត់ ។ ប្រសិនបើប្រធានស្តេកមិនអាចចូលរួមបានទេ នោះគណៈប្រធានទីមួយអាចអនុញ្ញាតឲ្យទីប្រឹក្សាមួយរូបរបស់គាត់ធ្វើជាអធិបតីជំនួសគាត់បាន ។
ប្រសិនបើទីប្រឹក្សាមួយរូបនៅក្នុងគណៈប៊ីស្សព មិនអាចចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពបានទេ នោះប៊ីស្សពអាចសូមឲ្យសង្ឃជាន់ខ្ពស់មួយរូបនៅក្នុងវួដ មកជំនួសកន្លែងរបស់គាត់ ។ ប្រសិនបើប៊ីស្សពមិនអាចចូលរួមបានទេ នោះគាត់បញ្ជូនបញ្ហានេះទៅឲ្យប្រធានស្តេក ដែលជាអ្នកកោះហៅការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក ។ ប៊ីស្សពមិនអាចចាត់ឲ្យទីប្រឹក្សាណាម្នាក់ ធ្វើការកោះហៅការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពបានទេ ។
ប្រសិនបើមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយសម្រាប់សមាជិកគ្រួសាររបស់ប៊ីស្សព ឬរបស់ទីប្រឹក្សារបស់គាត់ម្នាក់ នោះវាត្រូវធ្វើឡើងនៅកម្រិតស្ដេក ។ ប្រសិនបើវាត្រូវបានធ្វើឡើងសម្រាប់សមាជិកគ្រួសារម្នាក់របស់ទីប្រឹក្សាមួយរូបនៃប្រធានស្តេក នោះប្រធានស្តេកចាត់តាំងឲ្យសង្ឃជាន់ខ្ពស់ម្នាក់ទៀត មកជំនួសកន្លែងរបស់ទីប្រឹក្សានោះ ។ ប្រសិនបើត្រូវធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយសម្រាប់សមាជិកគ្រួសាររបស់ប្រធានស្ដេក នោះគាត់ប្រឹក្សាពីការណ៍នេះជាមួយនឹងការិយាល័យនៃគណៈប្រធានទីមួយ ។
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់បដិសេធមិនឲ្យប៊ីស្សព ឬទីប្រឹក្សារបស់គាត់ចូលរួមទេ នោះការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយត្រូវធ្វើឡើងនៅកម្រិតស្ដេក ។ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់បដិសេធមិនឲ្យទីប្រឹក្សាម្នាក់របស់ប្រធានស្ដេកចូលរួមទេ នោះប្រធានស្តេកចាត់តាំងឲ្យសង្ឃជាន់ខ្ពស់ម្នាក់ទៀត មកជំនួសកន្លែងរបស់ទីប្រឹក្សានោះ ។ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់បដិសេធមិនឲ្យប្រធានស្ដេកចូលរួមទេ ឬប្រសិនបើប្រធានស្តេកមានអារម្មណ៍ថា គាត់អាចនឹងមានការលំអៀងនៅក្នុងរឿងនោះ នោះគាត់ពិគ្រោះជាមួយនឹងការិយាល័យនៃគណៈប្រធានទីមួយ ។
៣២.៩.៨
ការសម្រេចថាថ្នាក់ដឹកនាំណាម្នាក់ត្រូវដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានៅក្នុងកាលៈទេសៈពិសេស
ស្ទើរតែគ្រប់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពត្រូវធ្វើឡើងនៅក្នុងភូមិសាស្ដ្រអង្គភាពរបស់សាសនាចក្រ ដែលមានកំណត់ត្រាសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលនោះ ។
ពេលខ្លះ វាចាំបាច់ក្នុងការមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ដែលប្ដូរចេញ ។ ប្រសិនបើការប្ដូរចេញនោះនៅក្នុងស្ដេកតែមួយ នោះប្រធានស្ដេកពិភាក្សាជាមួយនឹងប៊ីស្សពនៃវួដទាំងពីរ ហើយសម្រេចពីទីកន្លែងដែលគួរប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានេះ ។
ប្រសិនបើសមាជិកនេះប្ដូរចេញទៅក្រៅស្ដេកនេះ នោះប្រធានស្ដេកទាំងពីរពិភាក្សាគ្នា ហើយសម្រេចពីទីកន្លែងដែលគួរប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានេះ ។ ប្រសិនបើពួកគាត់សម្រេចថា វាគួរតែធ្វើឡើងនៅក្នុងវួដ ឬស្ដេកដើម នោះកំណត់ត្រាសមាជិកភាពត្រូវរក្សានៅក្នុងវួដនោះ រហូតដល់ក្រុមប្រឹក្សានេះបានបញ្ចប់ ។ បើមិនដូច្នោះទេ កំណត់ត្រានេះត្រូវផ្ទេរទៅវួដថ្មី ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកជម្រាបជាសម្ងាត់ទៅប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកបច្ចុប្បន្នរបស់សមាជិកនេះអំពីមូលហេតុដែលចាំបាច់ត្រូវបង្កើតក្រុមប្រឹក្សាមួយ ។
ពេលខ្លះ វាចាំបាច់មានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយសម្រាប់សមាជិកម្នាក់ដែលរស់នៅឆ្ងាយពីផ្ទះជាបណ្ដោះអាសន្ន ។ ឧទាហរណ៍ វាអាចចាំបាច់មានក្រុមប្រឹក្សាមួយសម្រាប់សិស្សម្នាក់ ឬសមាជិកម្នាក់នៅក្នុងកងយោធា ។ ប៊ីស្សពនៃតំបន់ដែលសមាជិកនេះរស់នៅជាបណ្ដោះអាសន្ននោះ អាចផ្ដល់ការប្រឹក្សា និងការគាំទ្របាន ។ ប៉ុន្ដែ គាត់មិនគួរធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពឡើយ លុះត្រាតែកំណត់ត្រាសមាជិកភាពស្ថិតនៅក្នុងអង្គភាពរបស់គាត់ ហើយគាត់បានប្រឹក្សាជាមួយនឹងប៊ីស្សពនៃវួដដើម ។
ពេលខ្លះ អ្នកផ្សព្វផ្សាយសាសនាម្នាក់ប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរមួយនៅក្នុងបេសកកម្ម ដែលមិនបានលាតត្រដាង រហូតដល់ក្រោយពីគាត់ ឬនាងបានដោះលែង ។ ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកពិភាក្សាគ្នាថា តើពួកគាត់ណាម្នាក់គួរតែធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ពួកគាត់ម្នាក់ពិភាក្សាជាមួយនឹងប្រធានបេសកកម្មមុន ពីមុនធ្វើការប្រជុំ ។
៣២.១០
នីតិវិធីនៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
៣២.១០.១
ផ្តល់សេចក្តីជូនដំណឹង និងរៀបចំសម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សា
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកផ្តល់ឲ្យសមាជិកម្នាក់នូវលិខិតជូនដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអំពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ដែលនឹងត្រូវធ្វើឡើងជំនួសឲ្យគាត់ ឬនាង ។ គាត់ចុះហត្ថលេខាលើលិខិតនេះ ។ វារួមមាននូវព័ត៌មានដូចខាងក្រោមនេះ ៖
« [ គណៈប៊ីស្សព ឬគណៈប្រធានស្ដេក ] នឹងធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពជំនួសអ្នក ។ ក្រុមប្រឹក្សានេះនឹងធ្វើឡើងនៅ [ កាលបរិច្ឆេទ និងពេលវេលា ] នៅ [ ទីកន្លែង ] ។
« ក្រុមប្រឹក្សានេះនឹងពិចារណា [ សង្ខេបការប្រព្រឹត្តខុសដោយពាក្យទូទៅ ប៉ុន្ដែមិនត្រូវផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិត ឬភស្តុតាងនោះទេ ] ។
« អ្នកត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្រុមប្រឹក្សានេះ ដើម្បីផ្ដល់ចម្លើយរបស់អ្នក ។ អ្នកអាចធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ មកពីបុគ្គលដែលអាចផ្ដល់ព័ត៌មានដែលទាក់ទងបាន ។ អ្នកអាចអញ្ជើញបុគ្គលទាំងនោះឲ្យមកថ្លែងនៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាជាជំនួសអ្នក ប្រសិនបើបានអនុម័តជាមុនដោយប្រធានស្ដេក ឬប៊ីស្សព ។ អ្នកក៏អាចធ្វើការអញ្ជើញ [ ប្រធានសមាគមសង្គ្រោះ ឬប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរ ] ឲ្យមានវត្តមាន និងផ្ដល់ការគាំទ្របានផងដែរ ។
« គ្រប់គ្នាដែលមានវត្តមាន ត្រូវតែស្ម័គ្រចិត្តអនុវត្តតាមលក្ខខណ្ឌរបស់ក្រុមប្រឹក្សាដោយសេចក្ដីគោរព រួមមាននីតិវិធី និងភាពសម្ងាត់របស់វា ។ ការប្រឹក្សាតាមផ្លូវច្បាប់ និងអ្នកគាំទ្រហួសពីលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយដែលបានសំដៅនៅខាងលើនេះ មិនអាចមានវត្តមានបានទេ » ។
កថាខណ្ឌចុងក្រោយអាចសរសេរបង្ហាញពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ សេចក្ដីសង្ឃឹម និងការព្រួយបារម្ភ ។
គោលការណ៍ណែនាំអំពីអ្នកដែលបុគ្គលនេះអាចអញ្ជើញឲ្យមកថ្លែងចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាបាន ត្រូវបានផ្ដល់នៅក្នុង ៣២.១០.៣ លេខ ៤ ។
ប្រសិនបើលិខិតជូនដំណឹងមិនអាចប្រគល់ដល់បុគ្គលនោះដោយផ្ទាល់ទេ នោះអាចបញ្ជូនវាតាមប្រៃសណីយ៍ដែលបានចុះបញ្ជី ឬដែលបានបញ្ជាក់ ព្រមជាមួយនឹងបង្កាន់ដៃត្រឡប់មកវិញដូចដែលបានស្នើសុំ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកកំណត់ថ្ងៃប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព នៅពេលវេលាមួយដែលសមស្របសម្រាប់បុគ្គលនេះ ។ គាត់ក៏ត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដដែរថា មានពេលដើម្បីទទួលបានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីជនរងគ្រោះនៃការប្រព្រឹត្តខុសនោះ ប្រសិនបើពួកគេចង់ផ្ដល់សេចក្ដីថ្លែងការណ៍នោះ ( សូមមើល ៣២.១០.២ ) ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេករៀបចំសមាជិកនេះសម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សា ដោយពន្យល់អំពីគោលបំណង និងនីតិវិធីនៃក្រុមប្រឹក្សានេះ ។ គាត់ក៏ពន្យល់អំពីការសម្រេចចិត្ត ដែលក្រុមប្រឹក្សាអាចនឹងឈានទៅដល់ និងលទ្ធផលរបស់វាផងដែរ ។ ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់បានសារភាព នោះថ្នាក់ដឹកនាំពន្យល់ថា ការសារភាពនោះនឹងត្រូវប្រើប្រាស់ជាភស្តុតាងនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។
៣២.១០.២
ទទួលបានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍មកពីជនរងគ្រោះ
នៅពេលសមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់គឺជាជនរងគ្រោះ ( ដូចជាដោយសារស្មន់ ការំលោភបំពានលើកុមារ ការរំលោភបំពានលើស្វាមី ឬភរិយា ឬការក្លែងបន្លំ ) នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកធ្វើការទាក់ទងនឹងប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបច្ចុប្បន្នរបស់បុគ្គលនោះ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះសម្រេចថា តើវានឹងមានប្រយោជន៍ដែរឬទេ ដើម្បីផ្ដល់ឱកាសមួយឲ្យជនរងគ្រោះធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអំពីការប្រព្រឹត្តខុសនេះ និងឥទ្ធិពលរបស់វា ។ សេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទាំងនេះអាចត្រូវអាននៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.១០.៣ លេខ ៣ ) ។ ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រមិនមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីចាប់ផ្ដើមធ្វើការទាក់ទងជាមួយនឹងជនរងគ្រោះ ដែលមិនមែនជាសមាជិកក្នុងសាសនាចក្រឡើយ ។
រាល់ការជួបជាមួយនឹងជនរងគ្រោះក្នុងគោលបំណងនេះ គឺត្រូវធ្វើដោយប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបច្ចុប្បន្នរបស់គាត់ ឬនាង ។ ប្រសិនបើជនរងគ្រោះធ្វើសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ នោះថ្នាក់ដឹកនាំនេះត្រូវប្រគល់វាទៅកាន់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដែលដឹកនាំការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងដើម្បីចៀសវាងធ្វើឲ្យមានការប៉ះទង្គិចផ្លូវចិត្តថែមទៀត ។
រាល់ការសាកសួរអំពីជនរងគ្រោះដែលមានអាយុក្រោម ១៨ ឆ្នាំត្រូវធ្វើឡើងតាមរយៈឪពុកម្ដាយ ឬអាណាព្យាបាលស្របច្បាប់របស់កុមារនេះ លុះត្រាតែការធ្វើដូច្នោះអាចដាក់ជនរងគ្រោះនៅក្នុងការប្រថុយប្រថាន នោះពុំគួរធ្វើទេ ។
សម្រាប់ព័ត៌មានអំពីប៊ីស្សព និងប្រធានស្ដេកដែលទទួលបានគោលការណ៍ណែនាំក្នុងករណីរំលោភបំពាន សូមមើល ៣២.៤.៥ និង ៣៨.៦.២.១ ។
៣២.១០.៣
ដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សា
ភ្លាមៗពីមុនចាប់ផ្តើមក្រុមប្រឹក្សា ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកត្រូវប្រាប់ទៅអ្នកចូលរួមថាក្រុមប្រឹក្សានេះធ្វើឡើងសម្រាប់នរណា ហើយមានការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវដែលបានរាយការណ៍អ្វីខ្លះ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ គាត់ពន្យល់អំពីនីតិវិធីនៃក្រុមប្រឹក្សានេះ ។
រួចហើយ បើបុគ្គលនេះមានវត្តមាន គេនឹងស្វាគមន៍គាត់ ឬនាងមកកាន់បន្ទប់នេះ ។ ប្រសិនបើប៊ីស្សពត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក នោះគាត់ក៏ត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យមកក្នុងបន្ទប់នៅពេលនេះដែរ ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះបានអញ្ជើញប្រធានសមាគមសង្គ្រោះ ឬប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរឲ្យមានវត្តមាន និងផ្ដល់ការគាំទ្រ នោះនាង ឬគាត់ក៏ត្រូវបានស្វាគមន៍មកក្នុងបន្ទប់នេះដែរ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដឹកនាំការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានេះក្នុងស្មារតីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ដូចបានចែងខាងក្រោមនេះ ។
-
គាត់អញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យផ្ដល់ការអធិស្ឋានបើក ។
-
គាត់ថ្លែងពីការប្រព្រឹត្តខុសដែលត្រូវបានរាយការណ៍ ។ លោកផ្ដល់ឱកាសឲ្យបុគ្គលនេះ ( បើមានវត្តមាន ) ដើម្បីបញ្ជាក់ បដិសេធ ឬបំភ្លឺឲ្យច្បាស់ពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍នេះ ។
-
ប្រសិនបើសមាជិកនេះបានបញ្ជាក់ការប្រព្រឹត្តមិនត្រឹមត្រូវនេះ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកបន្ដទៅលេខ ៥ ខាងក្រោមនេះ ។ ប្រសិនបើសមាជិកនេះបដិសេធ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបង្ហាញព័ត៌មានអំពីសេចក្ដីនេះ ។ ការណ៍នេះអាចរួមមានការបង្ហាញឯកសារដែលអាចទុកចិត្តបាន និងការអានឮៗពីសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ជាលាយលក្ខណ៍អក្សរណាមួយមកពីជនរងគ្រោះ ( សូមមើល ៣២.១០.២ ) ។ ប្រសិនបើគាត់អានសេចក្ដីថ្លែងការណ៍បែបនោះ នោះគាត់ត្រូវការពារអត្តសញ្ញាណរបស់ជនរងគ្រោះ ។
-
ប្រសិនបើសមាជិកនេះបដិសេធការប្រព្រឹត្តខុសនេះ នោះគាត់ ឬនាងអាចបង្ហាញព័ត៌មាននេះទៅកាន់ក្រុមប្រឹក្សា ។ ការណ៍នេះអាចសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរបាន ។ ឬ សមាជិកនេះអាចសូមឲ្យបុគ្គលដែលអាចផ្ដល់ព័ត៌មានទាក់ទងនេះ មកថ្លែងនៅចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាម្ដងម្នាក់ៗ ។ បុគ្គលទាំងនេះគួរតែជាសមាជិកនៃសាសនាចក្រ លុះត្រាតែប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបានសម្រេចជាមុនមកថា អ្នកមិនមែនជាសមាជិកអាចចូលរួមបាន ។ ពួកគេរង់ចាំនៅបន្ទប់ផ្សេងមួយទៀត រហូតដល់ពួកគេត្រូវបានសូមឲ្យនិយាយ ។ បុគ្គលម្នាក់ៗចាកចេញពីបន្ទប់ក្រុមប្រឹក្សា នៅពេលគាត់ ឬនាងបាននិយាយចប់ ។ ពួកគេត្រូវតែស្ម័គ្រចិត្តអនុវត្តតាមលក្ខខណ្ឌរបស់ក្រុមប្រឹក្សាដោយសេចក្ដីគោរព រួមមាននីតិវិធី និងភាពសម្ងាត់របស់វា ។ សមាជិកមិនអាចមានការប្រឹក្សាតាមផ្លូវច្បាប់នៅទីនោះបានទេ ។ ហើយពួកគេក៏មិនអាចមានអ្នកគាំទ្រលើសពីអ្នកទាំងឡាយដែលបានយោងដល់ នៅក្នុងកថាខណ្ឌទីពីរនៅក្នុងវគ្គនេះដែរ ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចសាកសួរសំណួរដល់សមាជិកនេះតាមរបៀបគួរសម និងគោរពដល់គ្នា ។ គាត់ក៏អាចសួរសំណួរដល់បុគ្គលផ្សេងទៀត ដែលសមាជិកនេះបានសូមឲ្យផ្ដល់ព័ត៌មានផងដែរ ។ ទីប្រឹក្សានៅក្នុងគណៈប៊ីស្សព ឬគណៈប្រធានស្តេកអាចធ្វើការសាកសួរផងដែរ ។ សំណួរទាំងឡាយគួរតែខ្លី ហើយបានកំណត់ចំពោះកត្តាសំខាន់ៗនៃរឿងក្តីនោះ ។
-
ក្រោយពីព័ត៌មានដែលទាក់ទងទាំងអស់ត្រូវបានបង្ហាញហើយ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសូមឲ្យសមាជិកនេះចេញពីបន្ទប់ ។ ស្មៀនក៏ត្រូវចេញផងដែរ លុះត្រាតែក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់បានចូលរួមនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេកដែរ ។ ប្រសិនបើប៊ីស្សពរបស់សមាជិកនោះមានវត្តមានសម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេក នោះគាត់ក៏ត្រូវសូមឲ្យចេញដែរ ។ ប្រសិនបើប្រធានសមាគមសង្គ្រោះ ឬប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរមានវត្តមានដើម្បីផ្ដល់ការគាំទ្រ នោះនាង ឬគាត់ក៏ត្រូវបានសូមឲ្យចេញផងដែរ ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសូមយោបល់ ឬការយល់ដឹងពីទីប្រឹក្សារបស់គាត់ ។ ប្រសិនបើក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់បានចូលរួមក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេក នោះគាត់អាចសូមមតិយោបល់ និងការយល់ដឹងបាន ។
-
ជាមួយនឹងទីប្រឹក្សារបស់គាត់ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអធិស្ឋានស្វែងរកព្រះទ័យរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីបញ្ហានេះ ។ មានតែប្រធានស្តេក និងទីប្រឹក្សារបស់គាត់ ឬប៊ីស្សព និងទីប្រឹក្សារបស់គាត់តែប៉ុណ្ណោះ ដែលគួរតែនៅក្នុងបន្ទប់នោះអំឡុងពេលនេះ ។ ប្រសិនបើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេករួមបញ្ចូលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ នោះជាធម្មតាគណៈប្រធានស្ដេកត្រូវទៅកាន់ការិយាល័យរបស់ប្រធានស្ដេក ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកប្រាប់ទីប្រឹក្សារបស់គាត់អំពីការសម្រេចចិត្តរបស់គាត់ ហើយសូមពួកគាត់ឲ្យគាំទ្រការសម្រេចចិត្តនេះ ។ ប្រសិនបើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្តេករួមបញ្ចូលក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ នោះគណៈប្រធានស្ដេកត្រឡប់ទៅកាន់បន្ទប់វិញ ហើយសូមឲ្យក្រុមប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់គាំទ្រការសម្រេចចិត្តនោះ ។ ប្រសិនបើទីប្រឹក្សាម្នាក់ ឬទីប្រឹក្សាជាន់ខ្ពស់ម្នាក់មានគំនិតខុសពីនេះ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកស្ដាប់ ហើយព្យាយាមដោះស្រាយភាពខុសគ្នានោះ ។ ការទទួលខុសត្រូវលើការសម្រេចចិត្ត ធ្លាក់ទៅលើអ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតី ។
-
គាត់អញ្ជើញបុគ្គលនេះឲ្យត្រឡប់មកកាន់បន្ទប់វិញ ។ ប្រសិនបើស្មៀននៅខាងក្រៅ គាត់ក៏ត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យមកក្នុងបន្ទប់វិញដែរ ។ ប្រសិនបើប៊ីស្សពរបស់សមាជិកនោះមានវត្តមានសម្រាប់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេក នោះគាត់ក៏ត្រូវបានអញ្ជើញឲ្យមកក្នុងបន្ទប់វិញដែរ ។ ប្រសិនបើប្រធានសមាគមសង្គ្រោះ ឬប្រធានកូរ៉ុមអែលឌើរមានវត្តមានដើម្បីផ្ដល់ការគាំទ្រ នោះនាង ឬគាត់ក៏ត្រូវបានស្វាគមន៍ឲ្យត្រឡប់មកវិញដែរ ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកចែកចាយការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុមប្រឹក្សាក្នុងស្មារតីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ។ ប្រសិនបើការសម្រេចចិត្តគឺត្រូវដាក់កំហិតជាផ្លូវការលើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រ ឬការដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលនេះ នោះគាត់ត្រូវពន្យល់ពីលក្ខខណ្ឌទាំងឡាយ ( សូមមើល ៣២.១១.៣ និង ៣២.១១.៤ ) ។ គាត់ក៏ពន្យល់អំពីរបៀបដើម្បីយកឈ្នះលើការដាក់កំហិត និងផ្ដល់សេចក្តីណែនាំ និងការប្រឹក្សាផ្សេងទៀតផងដែរ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចរំសាយក្រុមប្រឹក្សាមួយរយៈ ដើម្បីស្វែងរកការណែនាំ ឬព័ត៌មានបន្ថែមទៀតពីមុនធ្វើការសម្រេចចិត្ត ។ នៅក្នុងករណីនោះ គាត់ពន្យល់ដូច្នេះ ។
-
គាត់ពន្យល់អំពីសិទ្ធិដើម្បីប្តឹងឧទ្ធរណ៍របស់បុគ្គលនោះ ( សូមមើល ៣២.១៣ ) ។
-
គាត់អញ្ជើញនរណាម្នាក់ឲ្យផ្ដល់ការអធិស្ឋានបិទ ។
មិនថាបុគ្គលនេះមានវត្តមានឬអត់នោះទេ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកជូនដំណឹងទៅគាត់ ឬនាងអំពីការសម្រេចចិត្តដូចបានពន្យល់នៅក្នុង ៣២.១២.១ ។
ពុំមានអ្នកចូលរួមណានៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យថតសំឡេង វីដេអូ ឬកត់ត្រាជាលាយលក្ខណ៍អក្សរឡើយ ។ ស្មៀនអាចធ្វើការកត់ចំណាំ ក្នុងគោលបំណងដើម្បីរៀបចំរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ ប៉ុន្ដែ កំណត់ចំណាំបែបនោះមិនត្រូវធ្វើឡើងជាពាក្យមួយម៉ាត់ ឬជាកំណត់ត្រាលាយលក្ខណ៍អក្សរឡើយ ។ ក្រោយពីបានរៀបចំរបាយការណ៍រួចហើយ គាត់ត្រូវបំផ្លាញកំណត់ចំណាំទាំងឡាយចោលភ្លាម ។
៣២.១១
សេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
សេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពគួរតែបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ។ វាគួរតែឆ្លុះបញ្ចាំងពីសេចក្ដីស្រឡាញ់ និងសេចក្ដីសង្ឃឹមដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រទានដល់អស់អ្នកទាំងឡាយដែលប្រែចិត្ត ។ សេចក្ដីសម្រេចដែលអាចមាន ត្រូវបានរៀបរាប់ដូចខាងក្រោមនេះ ។ នៅពេលធ្វើសេចក្ដីសម្រេចទាំងនេះ ថ្នាក់ដឹកនាំពិចារណាពីស្ថានភាពដែលបានចែងមកនៅក្នុង ៣២.៧ ។
ក្រោយពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពណាមួយ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកបញ្ជូនបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រភ្លាមៗ តាមរយៈ ធ.ថ.ស. ( សូមមើល ៣២.១៤.១ ) ។
សេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពដែលអាចមាន ត្រូវបានពន្យល់នៅក្នុងវគ្គដូចតទៅនេះ ។
៣២.១១.១
បន្ដនៅក្នុងគោលជំហរត្រឹមត្រូវ
នៅក្នុងករណីខ្លះ បុគ្គលម្នាក់អាចជាមនុស្សគ្មានទោស ហើយបន្ដនៅក្នុងគោលជំហរត្រឹមត្រូវ ។ នៅក្នុងករណីខ្លះ បុគ្គលម្នាក់អាចបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ប៉ុន្ដែបានប្រែចិត្តដោយស្មោះសរ ហើយស្ថិតក្នុងគោលជំហរត្រឹមត្រូវ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកអាចផ្ដល់ការប្រឹក្សា និងការហាមប្រាមអំពីសកម្មភាពនាពេលអនាគត ។ ក្រោយពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា គាត់បន្ដផ្ដល់ការគាំទ្រតាមដែលចាំបាច់ ។
៣២.១១.២
ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយនឹងប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក
នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពខ្លះ ថ្នាក់ដឹកនាំអាចសម្រេចថា សមាជិកនេះមិនមានគោលជំហរត្រឹមត្រូវនោះទេ—ប៉ុន្ដែការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការនោះមិនមែនជាការបង្ហាញភស្ដុតាងថា សមាជិកមិនមានគោលជំហរត្រឹមត្រូវនោះឡើយ ។ នៅក្នុងស្ថានភាពទាំងនេះ ក្រុមប្រឹក្សាអាចសម្រេចថា បុគ្គលនេះគួរតែទទួលបានការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការកែតម្រូវមកពីប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក ។ ការប្រឹក្សានេះអាចរួមមានការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការ ដូចបានចែងនៅក្នុង ៣២.៨.៣ ។
ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន និងការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្រៅផ្លូវការមិនមែនជាជម្រើសមួយនោះទេ នៅពេលត្រូវធ្វើការក្រុមប្រឹក្សាមួយសម្រាប់អំពើបាបដែលមាននៅក្នុង ៣២.៦.១ ។
៣២.១១.៣
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ
នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយចំនួន ថ្នាក់ដឹកនាំអាចសម្រេចថា វាល្អបំផុតដើម្បីដាក់កំហិតលើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ជាផ្លូវការក្នុងពេលមួយរយៈ ។ ការដាក់កំហិតជាផ្លូវការអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការណ៍នេះ ប៉ុន្ដែមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អំពើបាប ឬស្ថានភាពដ៏ធ្ងន់ធ្ងរបំផុតដែលសមាជិកភាពនេះត្រូវបានដកហូតសមាជិកភាពនោះទេ ( សូមមើល ៣២.១១.៤ ) ។
អស់អ្នកទាំងឡាយដែលមានការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ នៅតែជាសមាជិកក្នុងសាសនាចក្រដដែល ។ ប៉ុន្ដែ អភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់ពួកគេត្រូវបានដាក់កំហិតដូចតទៅនេះ ៖
-
ពួកគេមិនអាចចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានទេ ។ ប៉ុន្ដែ ពួកគេអាចបន្ដពាក់សម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធបាន ប្រសិនបើគេបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋហើយ ។ ប្រសិនបើសមាជិកនេះមានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះថ្នាក់ដឹកនាំលុបចោលប័ណ្ណនោះនៅក្នុង ធ.ថ.ស. ។
-
ពួកគេមិនអាចអនុវត្តបព្វជិតភាពបានទេ ។
-
ពួកគេមិនអាចទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ឬចូលរួមក្នុងការគាំទ្រអ្នកកាន់តំណែងក្នុងសាសនាចក្របានទេ ។
-
ពួកគេមិនអាចឡើងនិយាយ ឡើងបង្រៀន ឬធ្វើការអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះវិហារបានទេ ។ ហើយពួកគេមិនអាចបម្រើនៅក្នុងការហៅក្នុងសាសនាចក្របានទេ ។
ពួកគេត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យចូលរួមក្នុងការប្រជុំ និងសកម្មភាពនានារបស់សាសនាចក្រ ប្រសិនបើការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេមានរបៀបត្រឹមត្រូវ ។ ពួកគេក៏ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយផ្សេងៗផងដែរ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចបន្ថែមលក្ខខណ្ឌផ្សេងទៀតបាន ដូចជាការឲ្យចៀសវាងចេញពីសម្ភារអាសគ្រាម និងឥទ្ធិពលអាក្រក់ដទៃទៀត ។ ជាធម្មតា គាត់បន្ថែមលក្ខខណ្ឌវិជ្ជមាន ។ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះអាចរួមមាន ការចូលរួមនៅក្នុងសាសនាចក្រជាទៀងទាត់ ការអធិស្ឋានជាទៀងទាត់ និងការអានព្រះគម្ពីរ និងឯកសាររបស់សាសនាចក្រផ្សេងទៀត ។
ប្រសិនបើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដាក់កំហិតជាផ្លូវការ នោះការណ៍នេះត្រូវបានកត់ចំណាំនៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព ។
ជាធម្មតា ពេលវេលានៃការដាក់កំហិតជាផ្លូវការមានរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំ ហើយវាអាចយូរជាងនេះ ។ នៅពេលសមាជិកនេះមានការរីកចម្រើនជាក់លាក់ក្នុងដំណើរការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយទៀតដើម្បីពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិតនេះចេញ ( សូមមើល ៣២.១៦.១ ) ។ ប្រសិនបើសមាជិកនោះបន្ដលំនាំអំពើបាបទៀត នោះថ្នាក់ដឹកនាំអាចធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយទៀតដើម្បីពិចារណាពីវិធានការណ៍ផ្សេងទៀតបាន ។
៣២.១១.៤
ការដកហូតសមាជិកភាព
នៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយចំនួន ថ្នាក់ដឹកនាំអាចសម្រេចថា វាល្អបំផុតដើម្បីដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ជាផ្លូវការក្នុងពេលមួយរយៈ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២៦:៣៦; អាលម៉ា ៦:៣; មរ៉ូណៃ ៦:៧; គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ២០:៨៣ ) ។
វាតម្រូវឲ្យមានការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រពីបុគ្គលម្នាក់ក្នុងករណីឃាតកម្ម ( ដូចបានផ្ដល់និយមន័យនៅក្នុង ៣២.៦.១.១ ) និងអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ( ដូចបានពន្យល់នៅក្នុង ៣២.៦.១.២ ) ។ វាស្ទើរតែតម្រូវឲ្យដកហូតសមាជិកភាពជានិច្ចសម្រាប់អំពើស្មន់ ដូចបានពន្យល់នៅក្នុង ៣២.៦.១.២ និង ៣៨.៦.១០ ។
ដូចដែលបានដឹកនាំដោយព្រះវិញ្ញាណ ការដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ក៏អាចចាំបាច់នៅក្នុងករណីដូចតទៅនេះផងដែរ ៖
-
សម្រាប់អស់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តកំហុសនេះ ហើយវាបង្កើតជាការគំរាមកំហែងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយចំពោះមនុស្សដទៃទៀត ។
-
សម្រាប់អស់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរជាពិសេស ។
-
សម្រាប់អស់អ្នកដែលមិនបានបង្ហាញការប្រែចិត្តពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរ ( សូមមើលការពិចារណានៅក្នុង ៣២.៧ ) ។
-
សម្រាប់អស់អ្នកដែលប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សាសនាចក្រ ។
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ សាខា ឬមណ្ឌលអាចផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រពីបុគ្គលម្នាក់ ដែលមិនទាន់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅឡើយ ។ ប៉ុន្ដែ វាចាំបាច់ត្រូវមានការអនុម័តពីប្រធានស្ដេក ឬប្រធានបេសកកម្ម មុនពេលធ្វើការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយ ។
អស់អ្នកដែលត្រូវបានដកហូតសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រ មិនអាចទទួលនូវអភ័យឯកសិទ្ធិណាមួយនៃសមាជិកភាពឡើយ ។
-
ពួកគេមិនអាចចូលក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ឬពាក់សម្លៀកបំពាក់ព្រះវិហារបរិសុទ្ធបានទេ ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះមានប័ណ្ណចូលព្រះវិហារបរិសុទ្ធ នោះថ្នាក់ដឹកនាំលុបចោលប័ណ្ណនោះនៅក្នុង ធ.ថ.ស. ។
-
ពួកគេមិនអាចអនុវត្តបព្វជិតភាពបានទេ ។
-
ពួកគេមិនអាចទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ឬចូលរួមក្នុងការគាំទ្រអ្នកកាន់តំណែងក្នុងសាសនាចក្របានទេ ។
-
ពួកគេមិនអាចឡើងនិយាយ ឡើងបង្រៀន ឬធ្វើការអធិស្ឋាននៅក្នុងព្រះវិហារ ឬដឹកនាំសកម្មភាពមួយនៅក្នុងព្រះវិហារបានទេ ។ ហើយពួកគេមិនអាចបម្រើនៅក្នុងការហៅក្នុងសាសនាចក្របានទេ ។
-
ពួកគេមិនអាចបង់ដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ និងដង្វាយផ្សេងៗទេ ។
ពួកគេត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យចូលរួមក្នុងការប្រជុំ និងសកម្មភាពនានារបស់សាសនាចក្រ ប្រសិនបើការប្រព្រឹត្តរបស់ពួកគេមានរបៀបត្រឹមត្រូវ ។
អស់អ្នកដែលត្រូវបានដកហូតសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រ អាចត្រូវបានពិចារណាឲ្យចូលមកវិញបានតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ ។ ជាធម្មតា ពួកគេត្រូវបង្ហាញការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដក្នុងរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំជាមុនសិន ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយទៀត ដើម្បីពិចារណាពីការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ( សូមមើល ៣២.១៦.១ ) ។
សេចក្ដីសម្រេច និងលទ្ធផលនៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព
|
សេចក្ដីសម្រេច |
លទ្ធផល |
|---|---|
សេចក្ដីសម្រេច បន្ដនៅក្នុងគោលជំហរត្រឹមត្រូវ ( សូមមើល ៣២.១១.១ ) | លទ្ធផល
|
សេចក្ដីសម្រេច ការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយនឹងប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេក ( សូមមើល ៣២.១១.២ ) | លទ្ធផល
|
សេចក្ដីសម្រេច ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ ( សូមមើល ៣២.១១.៣ ) | លទ្ធផល
|
សេចក្ដីសម្រេច ការដកហូតសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.១១.៤ ) | លទ្ធផល
|
៣២.១១.៥
សំណួរអំពីការសម្រេចចិត្តលើបញ្ហាពិបាកៗ
ប៊ីស្សពនាំយកសំណួរទាំងឡាយអំពីគោលការណ៍ណែនាំក្នុងក្បួនខ្នាតនៅក្នុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពទៅកាន់ប្រធានស្តេក ។
ពេលមានបញ្ហាលំបាកៗ ប្រធានស្តេកអាចស្វែងរកការប្រឹក្សាពីពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ដែលបានចាត់តាំងរបស់គាត់បាន ។ ប្រធានស្តេកត្រូវតែប្រឹក្សាជាមួយនឹងគណៈប្រធានតំបន់ ស្ដីពីបញ្ហាទាំងឡាយដែលមាននៅក្នុង ៣២.៦.៣ ។ ប៉ុន្ដែប្រធានស្តេកមិនគួរសួរពួកចិតសិបនាក់ប្រចាំតំបន់ ឬអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅពីរបៀបសម្រេចចិត្តលើបញ្ហាពិបាកៗនោះទេ ។ ប្រធានស្តេកសម្រេចចិត្តថា តើគួរតែមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាដើម្បីដោះស្រាយការប្រព្រឹត្តនេះឬអត់ ។ ប្រសិនបើមានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយ នោះប្រធានស្តេក ឬប៊ីស្សពគឺជាអ្នកសម្រេចពីលទ្ធផល ។
៣២.១១.៦
សិទ្ធិអំណាចគណៈប្រធានទីមួយ
គណៈប្រធានទីមួយមានសិទ្ធិអំណាចចុងក្រោយដ៏សំខាន់លើរាល់ការដាក់កំហិត និងការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រទាំងអស់ ។
៣២.១២
សេចក្ដីជូនដំណឹង និងសេចក្ដីប្រកាស
សេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពត្រូវជម្រាបជូនទៅបុគ្គលនេះ—និងមនុស្សដទៃទៀតតាមការចាំបាច់—ដូចបានពន្យល់ខាងក្រោមនេះ ។
៣២.១២.១
ការជូនដំណឹងដល់បុគ្គលម្នាក់អំពីសេចក្ដីសម្រេច
ជាធម្មតា ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកប្រាប់បុគ្គលនេះពីលទ្ធផលនៃក្រុមប្រឹក្សា នៅពេលវាបញ្ចប់ ។ ប៉ុន្ដែគាត់អាចរំសាយក្រុមប្រឹក្សាមួយរយៈ ដើម្បីស្វែងរកការណែនាំ ឬព័ត៌មានបន្ថែមទៀតពីមុនធ្វើការសម្រេចចិត្តបាន ។
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ សាខា ឬមណ្ឌលអាចផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រពីបុគ្គលម្នាក់ ដែលមិនទាន់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋនៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធនៅឡើយ ។ ប៉ុន្ដែ វាចាំបាច់ត្រូវមានការអនុម័តពីប្រធានស្ដេក ឬប្រធានបេសកកម្ម មុនពេលធ្វើការសម្រេចចិត្តចុងក្រោយ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកពន្យល់ពីឥទ្ធិពលនៃសេចក្ដីសម្រេចនេះ ដូចបានណែនាំនៅក្នុង ៣២.១១ ។ ជាធម្មតា គាត់ក៏ផ្ដល់ការប្រឹក្សាអំពីលក្ខខណ្ឌនៃការប្រែចិត្ត ដើម្បីឲ្យការដាក់កំហិតអាចត្រូវបានដកចេញ ឬដើម្បីឲ្យបុគ្គលនេះអាចត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញបានផងដែរ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកប្រគល់លិខិតជាលាយលក្ខណ៍អក្សរភ្លាមៗអំពីសេចក្តីសម្រេច និងឥទ្ធិពលរបស់វាទៅដល់បុគ្គលនេះ ។ ការជូនដំណឹងនេះគួរតែមាននូវសេចក្តីថ្លែងជាទូទៅថា សកម្មភាពនេះត្រូវបានធ្វើឡើងជាការឆ្លើយតបទៅនឹងទង្វើដែលផ្ទុយនឹងច្បាប់ និងរបៀបរៀបរយរបស់សាសនាចក្រ ។ វាក៏អាចដាក់បញ្ចូលទាំងដំបូន្មានដើម្បីជួយដកការដាក់កំហិតសមាជិកភាព ឬការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញផងដែរ ។ វាគួរតែជូនដំណឹងដល់បុគ្គលនេះថា គាត់ ឬនាងអាចប្ដឹងឧទ្ធរណ៍លើសេចក្ដីសម្រេចនេះបាន ( សូមមើល ៣២.១៣ ) ។
ប្រសិនបើបុគ្គលនោះមិនចូលរួមក្នុងការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាទេ នោះលិខិតជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអាចគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជម្រាបដល់គាត់ ឬនាងអំពីសេចក្ដីសម្រេចនេះ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកក៏អាចជួបជាមួយនឹងបុគ្គលនេះបានដែរ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកមិនឲ្យច្បាប់ចម្លងបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រដល់បុគ្គលនោះទេ ។
៣២.១២.២
ការជម្រាបទៅមនុស្សដទៃអំពីសេចក្ដីសម្រេច
ប្រសិនបើប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដាក់កំហិតមិនផ្លូវការលើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់នៅក្នុងការប្រឹក្សាផ្ទាល់ខ្លួន នោះជាធម្មតា គាត់មិនជម្រាបទៅនរណាផ្សេងទៀតឡើយ ( សូមមើល ៣២.៨.៣ ) ។ ប៉ុន្ដែ ថ្នាក់ដឹកនាំទាំងនេះប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយគ្នាអំពីការដាក់កំហិតក្រៅផ្លូវការ នៅពេលពួកគាត់ជួយសមាជិកទាំងឡាយ ។
ប្រសិនបើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតជាផ្លូវការនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកប្រាស្រ័យប្រាប់ពីសេចក្ដីសម្រេចនេះ តែជាមួយនឹងអ្នកដែលត្រូវដឹងតែប៉ុណ្ណោះ ។ គោលការណ៍ណែនាំខាងក្រោមនេះត្រូវអនុវត្ត ។
-
គាត់ពិចារណាពីតម្រូវការរបស់ជនរងគ្រោះ និងជនរងគ្រោះដែលអាចមាន ព្រមទាំងអារម្មណ៍របស់គ្រួសារបុគ្គលនេះ ។
-
គាត់ពុំប្រាប់ពីសេចក្ដីសម្រេចនេះទេ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះប្ដឹងតវ៉ាលើសេចក្ដីសម្រេចនេះនោះ ។ ទោះយ៉ាងណា គាត់អាចប្រាប់ថា វាត្រូវបានប្ដឹងតវ៉ា ប្រសិនបើគាត់មានអារម្មណ៍ថា វាចាំបាច់ដើម្បីការពារជនរងគ្រោះដែលអាចមានណាម្នាក់ ។ គាត់ក៏អាចប្រាប់ពីការណ៍នេះដើម្បីគាំទ្រដល់ជនរងគ្រោះដែលកំពុងព្យាបាលផងដែរ ( ប៉ុន្ដែគាត់មិនត្រូវប្រាប់ឈ្មោះរបស់ជនរងគ្រោះនោះទេ ) ឬដើម្បីការពារសេចក្តីថ្លៃថ្នូររបស់សាសនាចក្រ ។
-
តាមការចាំបាច់ ប៊ីស្សពប្រាប់ពីសេចក្ដីសម្រេចនេះដោយសម្ងាត់ទៅកាន់សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាវួដ ។ ការណ៍នេះគឺដើម្បីជម្រាបថ្នាក់ដឹកនាំណាដែលអាចពិចារណាហៅបុគ្គលនេះឲ្យធ្វើការបម្រើ បង្រៀនមេរៀន ឬផ្ដល់ការអធិស្ឋាន ឬការឡើងនិយាយណាមួយ ។ វាក៏ដើម្បីលើកទឹកចិត្តថ្នាក់ដឹកនាំឲ្យផ្ដល់ការយកចិត្តទុកដាក់ និងការគាំទ្រដល់សមាជិកនេះ ព្រមទាំងគ្រួសាររបស់គាត់ ឬនាងផងដែរ ។
-
ដោយមានការអនុម័តពីប្រធានស្ដេក ប៊ីស្សពអាចប្រាប់ពីការសម្រេចនេះនៅក្នុងការប្រជុំកូរ៉ុមអែលឌើរ និងសមាគមសង្គ្រោះក្នុងវួដរបស់គាត់ ប្រសិនបើស្ថានភាពនេះទាក់ទងនឹង ៖
-
អាកប្បកិរិយាកេងប្រវ័ញ្ចដែលអាចគំរាមកំហែងដល់មនុស្សដទៃ ។
-
ការបង្រៀនគោលលទ្ធិខុសឆ្គង ឬទម្រង់ផ្សេងទៀតនៃការក្បត់សាសនា ។
-
អំពើបាបជាក់ស្ដែងដូចជា ការអនុវត្តអាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព ឬការប្រើការបង្រៀនរបស់ក្រុមជំនឿមួយដើម្បីទាក់ទាញឲ្យមានអ្នកដើរតាម ។
-
ការធ្វើផ្ទុយជាសាធារណៈនឹងសកម្មភាព ឬការបង្រៀនរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រទូទៅ ឬក្នុងតំបន់ ។
-
-
នៅក្នុងករណីបែបនេះ ប្រធានស្តេកក៏អាចចាំបាច់ត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យមានការប្រកាសដល់សមាជិកទាំងឡាយនៅវួដផ្សេងទៀតនៅក្នុងស្តេកនោះផងដែរ ។
-
នៅក្នុងករណីខ្លះ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចមានអារម្មណ៍ថា វាល្អដើម្បីជូនដំណឹងដល់ជនរងគ្រោះមួយចំនួន ឬទាំងអស់ ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេថា មានការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយសម្រាប់បុគ្គលនោះ ។ គាត់ធ្វើការណ៍នេះតាមរយៈប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេករបស់ពួកគាត់ ។
-
ប្រសិនបើទំនោរកេងប្រវ័ញ្ចរបស់បុគ្គលម្នាក់ធ្វើឲ្យមនុស្សដទៃមានគ្រោះថ្នាក់ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចធ្វើការព្រមានដើម្បីជួយការពារមនុស្សដទៃបាន ។ គាត់ពុំប្រាប់ពីព័ត៌មានសម្ងាត់ ហើយមិនធ្វើការប៉ាន់ស្មាននោះទេ ។
-
នៅក្នុងករណីផ្សេងៗទៀតទាំងអស់ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកដាក់កម្រិតការប្រាស្រ័យទាក់ទងនានាទៅត្រឹមតែជាសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ទូទៅមួយ ។ គាត់គ្រាន់តែថ្លែងដោយសាមញ្ញថា អភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលនេះត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតដោយសារការប្រព្រឹត្តដែលផ្ទុយនឹងច្បាប់ និងរបៀបរៀបរយរបស់សាសនាចក្រ ។ គាត់សូមឲ្យអស់អ្នកដែលមានវត្តមានកុំពិភាក្សាពីរឿងនេះទៀត ។ គាត់ពុំស្នើសុំឲ្យមានការលើកដៃគាំទ្រនោះទេ ។
-
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ស្ថិតក្នុងគោលជំហរត្រឹមត្រូវ ក្រោយពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ( សូមមើល ៣២.១១.១ ) នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកអាចប្រាប់ឲ្យបញ្ឈប់ពាក្យចចាមអារ៉ាមនេះបាន ។
៣២.១២.៣
ការជម្រាបពីការលាលែងសមាជិកភាព
នៅក្នុងករណីខ្លះ ប៊ីស្សពអាចចាំបាច់ត្រូវធ្វើការប្រកាសថា បុគ្គលម្នាក់បានលាលែងសមាជិកភាពរបស់គាត់ ឬនាងពីក្នុងសាសនាចក្រ ( សូមមើល ៣២.១៤.៩ ) ។ ប៊ីស្សពមិនផ្ដល់ព័ត៌មានលម្អិតផ្សេងទៀតនោះឡើយ ។
៣២.១៣
ការប្ដឹងឧទ្ធរណ៍លើសេចក្ដីសម្រេច
សមាជិកម្នាក់អាចប្តឹងតវ៉ាលើសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពវួដ ទៅកាន់ប្រធានស្ដេកនៅក្នុងរយៈពេល ៣០ ថ្ងៃ ។ ប្រធានស្តេកធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេក ដើម្បីពិចារណាពីការប្ដឹងឧទ្ធរណ៍នេះ ។ លោកក៏អាចសូមឲ្យប៊ីស្សពមករួមប្រជុំក្នុងក្រុមប្រឹក្សា ហើយពិចារណាម្ដងទៀតអំពីការសម្រេចនេះ ជាពិសេសប្រសិនបើមានព័ត៌មានថ្មី ។
សមាជិកម្នាក់អាចប្តឹងតវ៉ាលើសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពស្ដេក ដោយការសរសេរសំបុត្រមួយទៅកាន់គណៈប្រធានទីមួយនៅក្នុងរយៈពេល ៣០ ថ្ងៃ ។ សមាជិកនេះប្រគល់សំបុត្រនេះទៅកាន់ប្រធានស្តេក ដើម្បីឲ្យបញ្ជូនទៅកាន់គណៈប្រធានទីមួយ ។
នៅក្នុងបេសកកម្ម សមាជិកម្នាក់អាចប្តឹងតវ៉ាលើសេចក្ដីសម្រេចរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាខា ឬមណ្ឌល ទៅកាន់ប្រធានបេសកកម្មនៅក្នុងរយៈពេល ៣០ ថ្ងៃ ។ ប្រធានបេសកកម្មធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ដើម្បីពិចារណាពីការប្ដឹងឧទ្ធរណ៍នេះ ។ ប្រសិនបើពេលវេលា ឬរយៈចម្ងាយរារាំងលោកមិនឲ្យធ្វើការណ៍នេះ លោកធ្វើតាមការណែនាំនៅក្នុង ៣២.៩.៤ ។
ប្រសិនបើប្រធានបេសកកកម្មបានដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ នោះសមាជិកនេះអាចប្តឹងតវ៉ាលើសេចក្ដីសម្រេច ដោយការសរសេរសំបុត្រមួយទៅកាន់គណៈប្រធានទីមួយនៅក្នុងរយៈពេល ៣០ ថ្ងៃ ។ សមាជិកប្រគល់សំបុត្រនេះទៅកាន់ប្រធានបេសកកម្ម ដើម្បីឲ្យបញ្ជូនវាទៅកាន់គណៈប្រធានទីមួយ ។
បុគ្គលម្នាក់ដែលប្ដឹងឧទ្ធរណ៍ចំពោះសេចក្ដីសម្រេចមួយ ត្រូវសរសេរឲ្យជាក់លាក់នូវកំហុសដែលបានពោល ឬភាពអយុត្តិធម៌នៅក្នុងនីតិវិធី ឬសេចក្ដីសម្រេចនេះ ។
ប្រសិនបើក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយត្រូវធ្វើឡើងដើម្បីពិចារណាពីការប្ដឹងឧទ្ធរណ៍នេះ នោះអាចមានសេចក្ដីសម្រេចមួយក្នុងចំណោមសេចក្ដីសម្រេចពីរដែលអាចកើតមាន ៖
-
រក្សាសេចក្ដីសម្រេចដើមឲ្យនៅដដែល ។
-
កែតម្រូវសេចក្ដីសម្រេចដើម ។
សេចក្ដីសម្រេចរបស់គណៈប្រធានទីមួយគឺចុងក្រោយគេបង្អស់ ហើយមិនអាចប្ដឹងតវ៉ាម្ដងទៀតបានទេ ។
៣២.១៤
របាយការណ៍ និងកំណត់ត្រាសមាជិកភាព
៣២.១៤.១
របាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ
ក្រោយពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពណាមួយ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកបញ្ជូនបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រភ្លាមៗ តាមរយៈ ធ.ថ.ស. ។ គាត់អាចសូមឲ្យស្មៀនរៀបចំរបាយការណ៍នេះ ។ គាត់ធានាថា ពុំមានច្បាប់ចម្លងណាមួយទាំងជាក្រដាស ឬអេឡិចត្រូនិចនៅមានក្នុងកុំព្យូទ័រ ឬការិយាល័យនោះទេ ។ គាត់ក៏ធានាផងដែរថា កំណត់ចំណាំទាំងអស់ដែលបានប្រើដើម្បីរៀបចំរបាយការណ៍នេះត្រូវបានបំផ្លាញចោលភ្លាមៗ ។
៣២.១៤.២
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពសាសនាចក្រជាផ្លូវការ
ការដាក់កំហិតសមាជិកភាពសាសនាចក្រជាផ្លូវការត្រូវបានកត់ត្រានៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ ។ ទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រធ្វើការចារចំណាំនេះ បន្ទាប់ពីទទួលបានរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ នៅពេលសមាជិកម្នាក់បានប្រែចិត្ត នោះថ្នាក់ដឹកនាំត្រូវតែធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាមួយទៀតដើម្បីពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិតទាំងនេះចេញ ( សូមមើល ៣២.១៦.១ ) ។
៣២.១៤.៣
កំណត់ត្រាបន្ទាប់ពីការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់
ប្រសិនបើសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដកហូត នោះទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រដកកំណត់ត្រាសមាជិកភាពចេញ បន្ទាប់ពីទទួលបានរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះចង់ នោះថ្នាក់ដឹកនាំជួយគាត់ ឬនាងឲ្យរៀបចំខ្លួនដើម្បីចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញ តាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ ( សូមមើល ៣២.១៦.១ ) ។
៣២.១៤.៤
កំណត់ត្រាបន្ទាប់ពីការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញ
ក្រោយពីបុគ្គលម្នាក់បានចូលមកសាសនាចក្រវិញ នោះប៊ីស្សពបញ្ជូនបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ មិនត្រូវបង្កើតវិញ្ញាបនបត្រពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់នោះទេ ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ត្រូវបានកត់ត្រានៅលើបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។
ប្រសិនបើសមាជិកនេះមិនទាន់បានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋទេ ទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រនឹងចាត់ឲ្យមានកំណត់ត្រាសមាជិកភាពមួយច្បាប់ ដែលបង្ហាញអំពីកាលបរិច្ឆេទនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដើម និងពិធីបរិសុទ្ធដទៃទៀតរបស់គាត់ ឬនាង ។ កំណត់ត្រានេះមិនធ្វើសេចក្ដីយោងទៅការបាត់បង់សមាជិកភាពសាសនាចក្រនោះទេ ។
ប្រសិនបើសមាជិកបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋហើយ ទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រនឹងធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព ដែលបង្ហាញអំពីកាលបរិចេ្ឆទនៃពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ថ្មី ។ កំណត់ត្រានេះក៏មានបញ្ចូលនូវសារលិខិត « ការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយដែលចាំបាច់ » ផងដែរ ។ ក្រោយពីពរជ័យទាំងឡាយរបស់សមាជិកនេះត្រូវបានស្ដារឡើងវិញហើយ ( សូមមើល ៣២.១៧.២ ) កំណត់ត្រាសមាជិកភាពត្រូវបានធ្វើបច្ចុប្បន្នភាពដើម្បីបង្ហាញពីកាលបរិច្ឆេទពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដើម និងពិធីបរិសុទ្ធផ្សេងៗទៀត ។ វាមិនធ្វើសេចក្ដីយោងទៅការបាត់បង់សមាជិកភាពសាសនាចក្រនោះទេ ។
៣២.១៤.៥
កំណត់ត្រាសមាជិកភាពដែលមានការចារចំណាំ
ដោយបានការអនុញ្ញាតពីគណៈប្រធានទីមួយ នោះទីស្នាក់ការកណ្តាលនៃសាសនាចក្រធ្វើការចារចំណាំនៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ ដែលស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពណាមួយដូចខាងក្រោមនេះ ។
-
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកបញ្ជូនបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ដែលបង្ហាញថា សមាជិកភាពរបស់បុគ្គលនេះត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតជាផ្លូវការដោយសារការប្រព្រឹត្តណាមួយដូចខាងក្រោមនេះ ៖
-
សាហាយស្មន់
-
ការរំលោភបំពានផ្លូវភេទលើកុមារ ឬយុវវ័យ ការកេងប្រវ័ញ្ចខាងផ្លូវភេទលើកុមារ ឬយុវវ័យ ឬការរំលោភបំពានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើរាងកាយ ឬសតិអារម្មណ៍របស់កុមារ ឬយុវវ័យ
-
ការពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើអាសគ្រាមលើកុមារ ដូចមានចែងនៅក្នុង ៣៨.៦.៦
-
អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព
-
អាកប្បកិរិយាកេងប្រវ័ញ្ចខាងផ្លូវភេទមជ្ឈិមវ័យ
-
បុគ្គលផ្ដូរភេទ—សកម្មភាពដើម្បីប្ដូរទៅភេទដែលផ្ទុយពីភេទកំណើតរបស់បុគ្គលម្នាក់ ( សូមមើល ៣៨.៦.២៣ )
-
ការកេងបន្លំមូលនិធិសាសនាចក្រ ឬការលួចទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សាសនាចក្រ ( សូមមើល ៣២.៦.៣.៣ ) ។
-
ការរំលោភបំពានខាងសុខុមាលភាពនៃសាសនាចក្រ
-
អាកប្បកិរិយាគំរាមកំហែង ( ដូចជាខាងផ្លូវភេទ អំពើហិង្សា ឬខាងហិរញ្ញវត្ថុ ) ឬការប្រព្រឹត្តដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សាសនាចក្រ
-
-
ប៊ីស្សព និងប្រធានស្តេកបញ្ជូនការជូនដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរថា បុគ្គលនេះ ៖
-
បានសារភាព ឬបានជាប់ចោទពីបទល្មើសមួយ ដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងសកម្មភាពមួយដែលបានរៀបរាប់ដូចខាងលើ ។
-
ត្រូវបានគេរកឃើញថាមានទោស នៅក្នុងការចាត់វិធានការណ៍ស៊ីវិលមួយស្ដីពីបទក្លែងបន្លំ ឬទង្វើខុសច្បាប់ផ្សេងទៀត ដែលពាក់ព័ន្ធនឹងសកម្មភាពមួយដែលបានរៀបរាប់ដូចខាងលើ ។
-
នៅពេលប៊ីស្សពទទួលបានកំណត់ត្រាសមាជិកភាពដែលមានការចារចំណាំ នោះគាត់ត្រូវធ្វើតាមការណែនាំនៅក្នុងចំណារនោះ ។
មានតែគណៈប្រធានទីមួយប៉ុណ្ណោះដែលអាចផ្តល់សិទ្ធិឲ្យមានការដកការចារចំណាំនេះចេញពីកំណត់ត្រាសមាជិកភាពបាន ។ ដើម្បីផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យដកការចារចំណាំចេញ ប្រធានស្ដេកប្រើ ធ.ថ.ស. ។ ការិយាល័យគណៈប្រធានទីមួយនឹងជូនដំណឹងទៅគាត់ ប្រសិនបើអនុសាសន៍ត្រូវបានអនុម័ត ឬក៏អត់នោះ ។
៣២.១៤.៦
ការរាយការណ៍លើការលួចមូលនិធិសាសនាចក្រ
ប្រសិនបើសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូត ដោយសារការលួចបន្លំមូលនិធិសាសនាចក្រ នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេករាយការណ៍អំពីរឿងនោះ ដូចដែលបានចែងនៅក្នុង ៣៤.៧.៥ ។
៣២.១៤.៧
ការលុបចោលការដាក់កំហិតនៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព
ពេលខ្លះ សមាជិកសាសនាចក្រម្នាក់ប្ដូរទីលំនៅ ខណៈពេលសកម្មភាពលើសមាជិកភាព ឬបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរផ្សេងទៀតកំពុងតែដោះស្រាយ ។ ពេលខ្លះ ប៊ីស្សពត្រូវចែកចាយព័ត៌មាននេះជាមួយនឹងប៊ីស្សពថ្មី ពីមុនផ្ទេរកំណត់ត្រាសមាជិកភាពនេះទៅអង្គភាពថ្មី ។ នៅក្នុងករណីទាំងនេះ ប៊ីស្សព ( ឬស្មៀន ប្រសិនបើបានអនុញ្ញាត ) អាចធ្វើការដាក់កំហិតលើការប្ដូរទីលំនៅនៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព ។ កំណត់ត្រានេះបន្ដនៅក្នុងអង្គភាពនេះ រហូតដល់ប៊ីស្សព ( ឬស្មៀន ប្រសិនបើបានអនុញ្ញាត ) ដកការដាក់កំហិតនេះចេញ ។ ការណ៍នេះអនុញ្ញាតឲ្យប៊ីស្សពមានឱកាសដើម្បីប្រាប់ពីកង្វល់ និងព័ត៌មាននានា ។
៣២.១៤.៨
កំណត់ត្រារបស់អស់អ្នកដែលជាប់ក្នុងពន្ធនាគារ
សមាជិកមួយចំនួនបានជាប់ចោទពីបទល្មើសមួយ ហើយបានជាប់ពន្ធនាគារ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកនៃអង្គភាពដែលបុគ្គលនេះបានរស់នៅពេលបទល្មើសនេះបានកើតឡើង បន្ដចាត់សកម្មភាពចាំបាច់នានាដើម្បីធ្វើការដាក់កំហិត ឬដកហូតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ ។ ប្រសិនបើអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពត្រូវបានដាក់កំហិត នោះថ្នាក់ដឹកនាំ ( ឬស្មៀនប្រសិនបើត្រូវបានអនុញ្ញាត ) បញ្ជូនកំណត់ត្រាសមាជិកភាពនេះទៅកាន់អង្គភាពដែលទទួលខុសត្រូវលើទីកន្លែង ដែលបុគ្គលនេះជាប់ក្នុងពន្ធនាគារ ។ ប្រសិនបើសមាជិកភាពត្រូវបានដកហូត នោះប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកទាក់ទងទៅនឹងថ្នាក់ដឹកនាំនៃអង្គភាពនោះ ។ ( សូមមើល ៣២.១៥ ) ។
៣២.១៤.៩
សំណើសុំលាលែងសមាជិកភាព
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់សូមលាលែងសមាជិកភាពរបស់គាត់ ឬនាងពីក្នុងសាសនាចក្រ នោះប៊ីស្សពទៅជួបដើម្បីមើលថា តើគាត់ ឬនាងស្ម័គ្រចិត្តពិភាក្សាពីកង្វល់នានា ហើយព្យាយាមដោះស្រាយវាដែរឬទេ ។ ប៊ីស្សព និងសមាជិកនេះក៏អាចប្រឹក្សាជាមួយនឹងប្រធានស្តេកផងដែរ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំធានាថា សមាជិកនេះយល់ថា អ្វីៗខាងក្រោមនេះគឺជាលទ្ធផលនៃការលាលែងសមាជិកភាពពីសាសនាចក្រ ៖
-
វាលុបចោលពិធីបរិសុទ្ធទាំងអស់ ។
-
វាដកអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពទាំងអស់ចេញ ។
-
ការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ អាចកើតឡើងតែតាមរយៈការសម្ភាសដ៏ល្អិតល្អន់មួយ ហើយក្នុងករណីជាច្រើន ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ( សូមមើល ៣២.១៦.២ ) ។
-
បុគ្គលដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក មានសិទ្ធិទទួលបានការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យបព្វជិតភាព និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធទាំងឡាយបាន ទាល់តែមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយប៉ុណ្ណោះ និងក្រោយពីរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំពេញបន្ទាប់ពីការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ( សូមមើល ៣២.១៧.២ ) ។
ប្រសិនបើសមាជិកនេះនៅតែចង់លាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រ នោះគាត់ ឬនាងត្រូវតែធ្វើសំណើសុំជាលាយលក្ខណ៍អក្សរ និងបានចុះហត្ថលេខាទៅឲ្យប៊ីស្សព ។ ប៊ីស្សពបញ្ជូនសំណើនេះទៅកាន់ប្រធានស្ដេកតាមរយៈ ធ.ថ.ស. ។ រួចហើយប្រធានស្តេកពិនិត្យមើល និងបញ្ជូនសំណើនេះតាមប្រព័ន្ធដដែលនោះ ។ ថ្នាក់ដឹកនាំគួរតែធ្វើតាមសំណើនេះឲ្យបានឆាប់រហ័ស ។
បុគ្គលម្នាក់ក៏អាចលាលែងសមាជិកភាព ដោយការផ្ញើសំណើមួយដែលបានចុះហត្ថលេខា និងបានបញ្ជាក់ទៅកាន់ទីស្នាក់ការកណ្ដាលនៃសាសនាចក្រផងដែរ ។
អនីតិជនដែលមានបំណងចង់លាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់គាត់ ឬនាងធ្វើតាមនីតិវិធីដូចគ្នានឹងមនុស្សពេញវ័យដែរ តែមានការលើកលែងមួយ ៖ សំណើសុំគួរតែមានចុះហត្ថលេខាដោយអនីតិជន ( បើអាយុលើសប្រាំបីឆ្នាំ ) និងចុះហត្ថលេខាដោយឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាល ដែលមានសិទ្ធិថែរក្សាអនីតិជនរូបនោះដោយស្របច្បាប់ ។
ប្រសិនបើសមាជិកម្នាក់ដែលលាលែងសមាជិកភាព ធ្វើការគម្រាមកំហែងតាមផ្លូវច្បាប់ប្រឆាំងនឹងសាសនាចក្រ ឬថ្នាក់ដឹកនាំរបស់សាសនាចក្រ នោះប្រធានស្តេកធ្វើតាមការណែនាំនៅក្នុង ៣៨.៨.២២ ។
សំណើសុំលាលែងសមាជិកភាពគួរតែត្រូវបានធ្វើឡើង ទោះជាថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពមានព័ត៌មានអំពីអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរក្តី ។ ព័ត៌មានណាមួយអំពីអំពើបាប ដែលមិនបានដោះស្រាយត្រូវបានកត់ត្រាទុក នៅពេលសំណើនេះបានបញ្ជូនតាមធនធានសម្រាប់ថ្នាក់ដឹកនាំ និងស្មៀន ។ ការណ៍នេះអនុញ្ញាតឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពដោះស្រាយបញ្ហាបែបនោះនៅពេលអនាគត ប្រសិនបើបុគ្គលនេះដាក់ពាក្យសុំចូលមកក្នុងសាសនាចក្រវិញ ( សូមមើល ៣២.១៦.២ ) ។
ថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពមិនគួរផ្ដល់អនុសាសន៍ឲ្យលាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ដើម្បីចៀសវាងពីការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពនោះទេ ។
ថ្នាក់ដឹកនាំបន្ដផ្ដល់ការងារបម្រើដល់អស់អ្នកដែលលាលែងសមាជិកភាពរបស់ពួកគេ រហូតដល់ពួកគេស្នើសុំមិនឲ្យមានការទាក់ទងបន្ដទៀត ។
ការប្រគល់អភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រឲ្យវិញ
ប្រសិនបើអភ័យឯកសិទ្ធិនៃសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូត នោះថ្នាក់ដឹកនាំទាំងឡាយប្រឹក្សា និងគាំទ្របុគ្គលនោះ តាមដែលគាត់ ឬនាងអនុញ្ញាតឲ្យ ។ វគ្គនេះពន្យល់ពីរបៀបដែលអភ័យឯកសិទ្ធិទាំងនោះអាចប្រគល់មកវិញបាន ។
៣២.១៥
បន្ដផ្ដល់ការងារបម្រើ
តួនាទីរបស់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកក្នុងនាមជាចៅក្រមទូទៅពុំមែនបញ្ចប់ នៅពេលដែលសមាជិកបានទទួលការដាក់កំហិតសមាជិកភាព ឬបានសាសនាចក្រដកហូតសមាជិកភាពរបស់គាត់ ឬនាងនោះទេ ។ គាត់បន្ដផ្តល់ការងារបម្រើ កាលបុគ្គលនោះអនុញ្ញាត ដូច្នេះគាត់ ឬនាងអាចរីករាយនឹងពរជ័យនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រម្ដងទៀតបាន ។ ប៊ីស្សពជួបសម្ភាសជាទៀងទាត់ជាមួយនឹងបុគ្គលនេះ ព្រមទាំងស្វាមី ឬភរិយារបស់គាត់ ឬនាង នៅពេលវាល្អ និងអាចធ្វើទៅបាន ។ ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានបង្រៀនពួកសាសន៍នីហ្វៃ ៖
« អ្នកមិនត្រូវបណ្ដេញគេចេញពី … កន្លែងថ្វាយបង្គំរបស់អ្នកដែរ ត្បិតចំពោះអ្នកនោះហើយដែលអ្នកត្រូវធ្វើការងារបម្រើ ត្បិតអ្នករាល់គ្នាពុំដឹងថាដល់ពេលណាទេ ដែលអ្នកនោះនឹងត្រឡប់មកវិញ ហើយប្រែចិត្ត ហើយមករកយើងដោយអស់ពីដួងចិត្ត ហើយយើងនឹងប្រោសឲ្យគេបានជា ហើយអ្នករាល់គ្នានឹងទៅជាមធ្យោបាយក្នុងការនាំមកនូវសេចក្ដីសង្គ្រោះដល់គេ » ( នីហ្វៃទី៣ ១៨:៣២ ) ។
អំឡុងពេលដែលបុគ្គលម្នាក់ទើបតែទទួលការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពភ្លាមៗ វាមានការពិបាក ហើយធ្ងន់ធ្ងរចំពោះគ្រួសាររបស់គាត់ ឬនាង ។ ថ្នាក់ដឹកនាំគួរតែឆាប់ដឹងពីតម្រូវការទាំងនេះ ហើយលើកទឹកចិត្ត និងជួយដល់សមាជិកក្រុមគ្រួសារ ។
ប៊ីស្សពត្រូវធានាថា បានចាត់តាំងសមាជិកដែលផ្ដល់ការថែទាំ និងផ្តល់ការងារបម្រើដល់បុគ្គល ដែលត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រនេះ នៅពេលបុគ្គលនេះអនុញ្ញាត ។ ពួកគេក៏ផ្តល់ការងារបម្រើដល់សមាជិកគ្រួសារផ្សេងទៀតផងដែរ ។ បុគ្គលដែលស្ថិតនៅក្រោមការដាក់កំហិតសមាជិកភាពអាចទទួលអត្ថប្រយោជន៍មកពីការចូលរួមនៅក្នុងការធ្វើលិបិក្រម ( សូមមើល ២៥.៤.៣ ) ។
ប្រសិនបើបុគ្គលនេះប្ដូរចេញពីវួដ ប៊ីស្សពត្រូវជម្រាបទៅប៊ីស្សពថ្មី ហើយពន្យល់ពីអ្វីដែលត្រូវកើតឡើងបន្ទាប់ទៀត ពីមុនអាចដកការដាក់កំហិតសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រចេញបាន ។ ប្រសិនបើបានដកហូតសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលនេះចេញពីសាសនាចក្រ ឬបុគ្គលនេះបានលាលែងសមាជិកភាព នោះប៊ីស្សពធ្វើការទាក់ទងដូចគ្នានេះដែរ ក្នុងករណីដែលបុគ្គលនោះបានយល់ព្រមឲ្យថ្នាក់ដឹកនាំសាសនាចក្រជួយ ។
៣២.១៦
ការដកការដាក់កំហិតជាផ្លូវការចេញ ឬការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកសាសនាចក្រវិញ
៣២.១៦.១
ក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពជាអ្នកដកការដាក់កំហិតជាផ្លូវការចេញ ឬអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលម្នាក់ចូលមកសាសនាចក្រវិញ
នៅពេលអភ័យឯកសិទ្ធិសមាជិកភាពត្រូវបានដាក់កំហិត ឬដកហូតនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ នោះក្រុមប្រឹក្សាមួយទៀតត្រូវតែធ្វើឡើងដើម្បីពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិត ឬការអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនេះចូលមកកាន់សាសនាចក្រវិញ ។ ក្រុមប្រឹក្សានេះក៏គួរមានកម្រិតសិទ្ធិអំណាចដូចគ្នានឹង ( ឬខ្ពស់ជាង ) ក្រុមប្រឹក្សាដើមផងដែរ ។ ឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើប្រធានស្តេក ឬប្រធានបេសកកម្មធ្វើជាអធិបតីនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាដើម នោះប្រធានស្តេក ឬប្រធានបេសកកម្មត្រូវធ្វើជាអធិបតីក្នុងក្រុមប្រឹក្សានេះម្ដងទៀត ដើម្បីពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិតចេញ ឬការអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនេះចូលមកវិញ ។
ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបច្ចុប្បន្នត្រូវដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ ។ ជាដំបូង គាត់ធានាថា បុគ្គលនេះបានប្រែចិត្ត ហើយត្រៀមខ្លួនជាស្រេច និងមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីរីករាយនឹងពរជ័យនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រម្ដងទៀត ។
ជាធម្មតា អស់អ្នកដែលត្រូវបានដាក់កំហិតលើសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់ពួកគេជាផ្លូវការ ត្រូវបង្ហាញការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដក្នុងរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំ ពីមុនអាចពិចារណាដកការដាក់កំហិតនេះចេញបាន ។ អស់អ្នកដែលត្រូវបានដកហូតសមាជិកភាពរបស់ពួកគេពីសាសនាចក្រ តែងតែត្រូវបង្ហាញការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដក្នុងរយៈពេលយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំជានិច្ច ពីមុនពួកគេអាចត្រូវបានពិចារណាឲ្យចូលមកវិញបាន ។ សម្រាប់សមាជិកម្នាក់ដែលបានកាន់តំណែងលេចធ្លោក្នុងសាសនាចក្រនៅពេលប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរនេះ នោះរយៈពេលនៃការប្រែចិត្តជាទូទៅគឺយូរជាងនេះ ( សូមមើល ៣២.៦.១.៤ ) ។
ក្រុមប្រឹក្សាដែលត្រូវពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិត ឬអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលម្នាក់ចូលមកសាសនាចក្រវិញ ធ្វើតាមគោលការណ៍ណែនាំដូចគ្នានឹងក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពផ្សេងទៀតដែរ ។ ប៊ីស្សពត្រូវទទួលការអនុម័តមកពីប្រធានស្ដេកដើម្បីធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សា ។ នៅក្នុងបេសកកម្មមួយ ប្រធានសាខា ឬប្រធានមណ្ឌលចាំបាច់ត្រូវមានការអនុម័តពីប្រធានបេសកកម្ម ។
គោលការណ៍ណែនាំខាងក្រោមនេះអនុវត្តបាន នៅពេលការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយកំពុងតែធ្វើឡើងដើម្បីពិចារណាពីការដកការដាក់កំហិតសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ឬអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនេះចូលមកកាន់សាសនាចក្រវិញ ។ មិនមែនគោលការណ៍ណែនាំទាំងអស់នេះអាចអនុវត្តបាននៅក្នុងគ្រប់ករណីនោះទេ ។
-
ពិនិត្យមើលក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពដើម ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកពិនិត្យមើលបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។ គាត់ស្នើសុំច្បាប់ចម្លងមួយតាមរយៈ ធ.ថ.ស. ។ ក្រោយពីពិនិត្យមើលបែបបទនេះហើយ គាត់អាចទាក់ទងទៅប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដែលមានវត្តមាននៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាដើម ដើម្បីសូមការបញ្ជាក់ ។
-
សម្ភាសបុគ្គលនេះ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសម្ភាសបុគ្គលនេះយ៉ាងល្អិតល្អន់ ដើម្បីដឹងពីភាពរឹងមាំនៃសេចក្ដីជំនឿរបស់គាត់ ឬនាងទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងទំហំនៃការប្រែចិត្ត ។ គាត់ក៏សម្រេចថា តើបុគ្គលនេះបានបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌដូចបានចែងនៅក្នុងសកម្មភាពដើមដែរឬអត់ផងដែរ ។
-
កំណត់អំពីស្ថានភាពនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម ឬការចាត់វិធានការណ៍របស់តុលាការស៊ីវិល ។ ពេលខ្លះ បុគ្គលម្នាក់បានសារភាព ឬត្រូវបានចោទប្រកាន់ពីបទល្មើសមួយ ។ ពេលខ្លះ បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានគេរកឃើញថាមានទោស នៅក្នុងការចាត់វិធានការណ៍ស៊ីវិលមួយស្ដីពីបទក្លែងបន្លំ ឬទង្វើខុសច្បាប់ផ្សេងទៀត ។ នៅក្នុងករណីទាំងនេះ ជាទូទៅថ្នាក់ដឹកនាំមិនប្រជុំក្រុមប្រឹក្សានោះទេ រហូតដល់បុគ្គលនេះបានបំពេញគ្រប់លក្ខខណ្ឌទាំងអស់នៃការកាត់ទោស ការបង្គាប់ ឬការកាត់សេចក្ដីដែលបានធ្វើឡើងដោយអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចសិន ។ លក្ខខណ្ឌទាំងនេះអាចរួមមានការដាក់ពន្ធនាគារ ការសាកល្បង ការដោះលែងមុនពេលកំណត់ និងការពិន័យ ឬការសងសំណងជាដើម ។ ករណីលើកលែងទាំងឡាយតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ ពីមុនធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាព ។ ករណីលើកលែងទាំងនេះអាចរួមមាន នរណាម្នាក់ដែលបានបំពេញតាមតម្រូវការផ្លូវច្បាប់ ហើយបានបង្ហាញការប្រែចិត្តដ៏ពិតប្រាកដ ប៉ុន្ដែស្ថិតនៅក្នុងការសាកល្បងអស់មួយជីវិត ឬមានការដាក់ពិន័យជាទម្ងន់មួយ ។
-
ទាក់ទងទៅថ្នាក់ដឹកនាំបព្វជិតភាពរបស់ជនរងគ្រោះ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកទាក់ទងទៅប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកបច្ចុប្បន្នរបស់ជនរងគ្រោះណាម្នាក់ ( សូមមើល ៣២.១០.២ ) ។
-
ផ្តល់សេចក្តីជូនដំណឹងអំពីក្រុមប្រឹក្សា ។ គាត់ជូនដំណឹងដល់បុគ្គលនេះអំពីកាលបរិច្ឆេទ ពេលវេលា និងទីកន្លែងនៃក្រុមប្រឹក្សានេះ ។
-
ដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សា ។ គាត់ដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ ដោយយោងទៅតាមសេចក្តីណែនាំនៅក្នុង ៣២.១០.៣ ។ គាត់សួរបុគ្គលនោះពីអ្វីដែលគាត់ ឬនាងបានធ្វើដើម្បីប្រែចិត្ត ។ គាត់ក៏សួរអំពីការតាំងចិត្តរបស់គាត់ ឬនាងចំពោះព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងសាសនាចក្រផងដែរ ។ នៅពេលបញ្ហាដែលទាក់ទងទាំងអស់ត្រូវបានដាក់បង្ហាញហើយ នោះគាត់អធ្យាស្រ័យឲ្យសមាជិកនេះ ។ គាត់អធិស្ឋានជាមួយនឹងទីប្រឹក្សា ដើម្បីពិចារណាថាត្រូវចាត់វិធានការណ៍អ្វីខ្លះ ។ សេចក្ដីសម្រេចចំនួនបីដែលអាចកើតមានគឺ ៖
-
បន្ដការដាក់កំហិត ឬការដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រ ។
-
ដកការដាក់កំហិត ឬផ្ដល់សិទ្ធិអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ។
-
ផ្ដល់អនុសាសន៍ទៅគណៈប្រធានទីមួយឲ្យដកការដាក់កំហិតចេញ ឬផ្ដល់សិទ្ធិអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ( ប្រសិនបើចាំបាច់ស្របតាម « ដាក់ពាក្យស្នើសុំការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ » នៅខាងក្រោមនេះ ) ។
-
-
ចែកចាយសេចក្ដីសម្រេច ។ ក្រោយពីក្រុមប្រឹក្សាធ្វើការសម្រេចចិត្តហើយ នោះអ្នកកាន់តំណែងជាអធិបតីចែកចាយលទ្ធផលជាមួយបុគ្គលនេះ ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ នោះគាត់ពន្យល់ថា សេចក្ដីសម្រេចនេះគឺជាការផ្ដល់អនុសាសន៍ទៅកាន់គណៈប្រធានទីមួយ ។
-
បញ្ជូនរបាយការណ៍ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដាក់ស្នើបែបបទរបាយការណ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពសាសនាចក្រតាមរយៈ ធ.ថ.ស ។ គាត់អាចសូមឲ្យស្មៀនរៀបចំរបាយការណ៍នេះ ។ គាត់ធានាថា ពុំមានច្បាប់ចម្លងណាមួយទាំងជាក្រដាស ឬអេឡិចត្រូនិចនៅមានក្នុងកុំព្យូទ័រ ឬការិយាល័យនោះទេ ។ គាត់ក៏ធានាផងដែរថា កំណត់ចំណាំទាំងអស់ដែលបានប្រើដើម្បីរៀបចំរបាយការណ៍នេះត្រូវបានបំផ្លាញចោលភ្លាមៗ ។
-
ដាក់ពាក្យស្នើសុំការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ ( ប្រសិនបើចាំបាច់ ) ។ នៅក្នុងកាលៈទេសៈខាងក្រោមនេះ វាតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយដើម្បីដកការដាក់កំហិតសមាជិកភាពជាផ្លូវការ ឬការអនុញ្ញាតឲ្យបុគ្គលនេះចូលមកកាន់សាសនាចក្រវិញ ។ វាតម្រូវឲ្យមានការអនុម័តនេះ ទោះជាការប្រព្រឹត្តបានកើតឡើង ក្រោយពី បានដាក់កំហិត ឬដកហូតសមាជិកភាពសាសនាចក្រជាផ្លូវការក្ដី ។
-
ឃាតកម្ម
-
សាហាយស្មន់
-
ការរំលោភបំពានលើផ្លូវភេទលើកុមារ ឬយុវវ័យ ការកេងប្រវ័ញ្ចខាងផ្លូវភេទលើកុមារ ឬយុវវ័យ ឬការរំលោភបំពានយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរលើរាងកាយ ឬសតិអារម្មណ៍របស់កុមារ ឬយុវវ័យ ដោយមនុស្សពេញវ័យ ឬយុវវ័យម្នាក់ ដែលមានអាយុបីបួនឆ្នាំច្រើនជាង
-
ការចូលរួមនឹងការណ៍អាសគ្រាមលើកុមារ នៅពេលមានការផ្តន្ទាទោសតាមច្បាប់មួយ
-
ការក្បត់សាសនា
-
អាពាហ៍ពិពាហ៍ពហុពន្ធភាព
-
ការប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ ខណៈពេលកាន់តំណែងលេចធ្លោនៅក្នុងសាសនាចក្រ
-
បុគ្គលប្តូរភេទ—សកម្មភាពដើម្បីប្ដូរទៅភេទដែលផ្ទុយពីភេទកំណើតរបស់បុគ្គលម្នាក់ ( សូមមើល ៣៨.៦.២៣ )
-
ការលួចបន្លំមូលនិធិ ឬទ្រព្យសម្បត្តិសាសនាចក្រ
-
-
ផ្តល់សេចក្តីជូនដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរអំពីសេចក្ដីសម្រេច ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកត្រូវប្រាកដថា បុគ្គលរូបនោះទទួលបានសេចក្តីជូនដំណឹងជាលាយលក្ខណ៍អក្សរភ្លាមៗអំពីសេចក្តីសម្រេច និងសុពលភាពរបស់វា ។
-
ជ្រមុជទឹក និងបញ្ជាក់ ។ ប្រសិនបើសមាជិកភាពសាសនាចក្ររបស់បុគ្គលម្នាក់ត្រូវបានដកហូតនៅក្នុងក្រុមប្រឹក្សាដើម នោះគាត់ ឬនាងត្រូវតែទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ម្ដងទៀត ។ ប្រសិនបើចាំបាច់ត្រូវមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ ពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះអាចធ្វើឡើងបាន ក្រោយពីទទួលបានការអនុម័តនេះតែប៉ុណ្ណោះ ។ មិនត្រូវបង្កើតវិញ្ញាបនបត្រពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់នោះទេ ( សូមមើល ៣២.១៤.៤ ) ។
៣២.១៦.២
ការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ក្រោយពីការលាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រ
ប្រសិនបើបុគ្គលម្នាក់បានលាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រជាផ្លូវការ នោះគាត់ ឬនាងត្រូវតែទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ ដើម្បីត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកក្នុងសាសនាចក្រឡើងវិញ ។ សម្រាប់មជ្ឈិមវ័យ ជាធម្មតាការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញមិនត្រូវបានពិចារណានោះទេ លុះត្រាតែបានលាលែងសមាជិកភាពយ៉ាងហោចណាស់មួយឆ្នាំសិន ។
នៅពេលមានបុគ្គលម្នាក់ស្នើសុំការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកទទួលបានច្បាប់ចម្លងមួយនៃបែបទរបាយការណ៍នៃសកម្មភាពរដ្ឋបាល ដែលអមជាមួយនឹងសំណើសុំការលាលែងនោះ ។ គាត់ស្នើសុំច្បាប់ចម្លងមួយតាមរយៈ ធ.ថ.ស ។
រួចហើយប៊ីស្សព ឬប្រធានស្តេកត្រូវសម្ភាសបុគ្គលនេះឲ្យបានល្អិតល្អន់ ។ គាត់សួរនាំអំពីមូលហេតុនៃការស្នើសុំលាលែងពីដើមដំបូង និងគោលបំណងដើម្បីសុំអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ។ នៅក្នុងស្មារតីនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ គាត់សួរនាំអំពីអំពើបាបធ្ងន់ធ្ងរនានា ដែលបុគ្គលនេះអាចបានប្រព្រឹត្តទាំងមុន ឬក្រោយពេលលាលែងសមាជិកភាព ។ ថ្នាក់ដឹកនាំមិនបន្ដដំណើរការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញនោះទេ រហូតដល់គាត់ពេញចិត្តថា បុគ្គលនេះបានប្រែចិត្ត ហើយត្រៀមខ្លួនជាស្រេច និងមានភាពស័ក្ដិសមដើម្បីរីករាយនឹងពរជ័យនៃសមាជិកភាពក្នុងសាសនាចក្រម្ដងទៀត ។
គោលការណ៍ណែនាំសម្រាប់ការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ក្រោយពីការលាលែងមានដូចតទៅនេះ ៖
-
ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើសមាជិកភាពរបស់បុគ្គលនេះត្រូវបានដាក់កំហិតជាផ្លូវការនៅពេលលាលែង ។
-
ត្រូវមានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ ប្រសិនបើសមាជិកនេះបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរមួយ រួមមានការក្បត់សាសនាពីមុនលាលែងសមាជិកភាព ។
នៅក្នុងកាលៈទេសៈផ្សេងទៀត មិនត្រូវធ្វើការប្រជុំក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពនោះទេ រហូតដល់ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកសម្រេចចិត្តថាវាចាំបាច់ ។
នៅពេលចាំបាច់មានក្រុមប្រឹក្សាសមាជិកភាពមួយ សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ នោះប្រធានស្ដេកដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ ។ នៅពេលចាំបាច់មានក្រុមប្រឹក្សាមួយ សម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ដែលមិនបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋ នោះប៊ីស្សពដឹកនាំក្រុមប្រឹក្សានេះ ដោយមានការអនុម័តមកពីប្រធានស្ដេក ។
ប្រសិនបើបុគ្គលនេះបានប្រព្រឹត្តអំពើណាមួយនៅក្នុង ៣២.១៦.១ លេខ ៩ មិនថាមុន ឬក្រោយការលាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រនោះទេ គឺត្រូវតែមានការអនុម័តពីគណៈប្រធានទីមួយ សម្រាប់ការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះបានប្រព្រឹត្តអំពើណាមួយនៅក្នុង ៣២.១៤.៥ លេខ ១ មិនថាមុន ឬក្រោយការលាលែងសមាជិកភាពសាសនាចក្រនោះទេ គឺត្រូវមានសេចក្តីពន្យល់នៅលើកំណត់ត្រាសមាជិកភាព ។
បុគ្គលម្នាក់ដែលស្នើសុំការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ ត្រូវតែបំពេញតាមលក្ខខណ្ឌដូចគ្នានឹងអ្នកដទៃ ដែលត្រូវទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹកដែរ ។ នៅពេលប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកពេញចិត្តថា បុគ្គលនេះមានភាពស័ក្តិសម និងស្មោះស្ម័គ្រនៅក្នុងការចង់ចូលមកវិញ នោះបុគ្គលនេះអាចទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់បាន ។ មិនត្រូវបង្កើតវិញ្ញាបនបត្រពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់នោះទេ ( សូមមើល ៣២.១៤.៤ ) ។
៣២.១៧
សកម្មភាពសាសនាចក្រ ការតែងតាំង និងការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយ ក្រោយពីការអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ
៣២.១៧.១
សកម្មភាពសាសនាចក្រ និងការតែងតាំង
តារាងខាងក្រោមនេះបង្ហាញពីកម្រិតត្រឹមត្រូវនៃសកម្មភាពក្នុងសាសនាចក្រសម្រាប់បុគ្គលម្នាក់ ដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ ។
|
មិនធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក |
ធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក | |
|---|---|---|
|
ជាអ្នកកាន់បព្វជិតភាពពីមុន | មិនធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក
| ធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក
|
|
សមាជិកផ្សេងទៀត | មិនធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក
| ធ្លាប់ទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋពីមុនមក
|
៣២.១៧.២
ការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយ
បុគ្គលដែលបានទទួលអំណោយទានពិសិដ្ឋព្រះវិហារបរិសុទ្ធពីមុនរួចហើយ ហើយត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញតាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ អាចទទួលពរជ័យទាំងឡាយនៃបព្វជិតភាព និងព្រះវិហារបរិសុទ្ធរបស់ពួកគេ តែតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយប៉ុណ្ណោះ ( សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១០៩:២១ ) ។ ពួកគេពុំត្រូវបានតែងតាំងទៅក្នុងតំណែងបព្វជិតភាព ឬទទួលបានអំណោយទានពិសិដ្ឋម្ដងទៀតនោះទេ ។ ពរជ័យទាំងនេះអាចស្ដារឡើងវិញបានតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនេះ ។ តំណែងបព្វជិតភាពពីមុនរបស់បងប្អូនប្រុសត្រូវបានស្តារឡើងវិញ លើកលែងតែតំណែងនៃពួកចិតសិបនាក់ ប៊ីស្សព ឬលោកអយ្យកោប៉ុណ្ណោះ ។
មានតែគណៈប្រធានទីមួយទេ ដែលអាចអនុម័តឲ្យធ្វើពិធីបរិសុទ្ធនៃការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយបាន ។ ពួកគាត់នឹងមិនពិចារណាលើពាក្យស្នើសុំសម្រាប់ពិធីបរិសុទ្ធនេះ លឿនជាងរយៈពេលមួយឆ្នាំ បន្ទាប់ពីបុគ្គលនោះត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យចូលមកវិញ តាមរយៈពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងពិធីបញ្ជាក់ឡើយ ។ ប៊ីស្សព ឬប្រធានស្ដេកដាក់ពាក្យសុំការស្ដារឡើងវិញនៃពរជ័យទាំងឡាយតាមរយៈ ធ.ថ.ស ។
ប្រសិនបើគណៈប្រធានទីមួយអនុម័តឲ្យមានការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយ នោះពួកគាត់ចាត់ឲ្យពួកអ្នកមានសិទ្ធិអំណាចទូទៅ ឬប្រធានស្តេកសម្ភាសបុគ្គលនេះ ។ ប្រសិនបើបុគ្គលនេះមានភាពស័ក្តិសម នោះថ្នាក់ដឹកនាំនេះនឹងធ្វើពិធីបរិសុទ្ធដើម្បីស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយរបស់បុគ្គលនេះ ។
សម្រាប់ព័ត៌មានអំពីកំណត់ត្រាសមាជិកភាព និងការស្តារឡើងវិញនូវពរជ័យទាំងឡាយ សូមមើលលេខ ៣២.១៤.៤ ៕