១. ខ្ញុំបានជាប់ផុង
ក្នុងអន្លង់ជ្រៅ មិនដឹងទៅទីណា
ឈរនៅរារា មិនដឹងជាអ្វីនឹងកើតឡើងនាពេលខាងមុខសោះឡើយ ។
ខ្ញុំបានលិចលុង
ព្យាយាមបកថយក្រោយ តែអល់អែកចិត្ត
ខ្ញុំនឿយហត់នឹងភាពងងឹតបាំងបិទ
ខំងាកមករកពន្លឺ ។
២. ខ្ញុំភ័យឥតល្ហែ
តែតាំងចិត្តមិនខ្លាច រួចក៏កែប្រែ
ខ្ញុំនៅលើផ្លូវត្រូវ ទុក្ខសោកបាត់ទៅ
ក្ដីសង្ឈឹមរះភ្លឺត្រចង់
ឈប់នៅអែអង់
ឈប់សោកសៅឯកាតែឯងទៀតហើយ
ខ្ញុំទីពឹងលើក្ដីសេ្នហ៍ទ្រង់
ឈប់ដើរត្រាច់ចរវង្វេងទៅកន្លែងដែលមិនធ្លាប់ស្គាល់ពីមុន
ព្រោះទ្រង់ប្រោសលោះខ្ញុំ ។