Αρχές Τέλεσης Διακονίας, Οκτώβριος 2019
Σας λείπει αυτό το ζωτικής σημασίας μέρος στην τέλεση διακονίας;
Τέλεση διακονίας είναι να «χα[ιρόμαστε] μ’ αυτούς που χαίρονται» όπως ακριβώς είναι να «κλαί[με] μ’ αυτούς που κλαίνε» (Προς Ρωμαίους 12:15).
Αρχές Τέλεσης Διακονίας, Οκτώβριος 2019
Εικονογραφήσεις υπό Augusto Zambonato
Το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε στην τέλεση διακονίας είναι να βοηθήσουμε εκείνους που έχουν ανάγκη. Κάνουμε λόγο για να βοηθήσουμε μία χήρα με τον κήπο της, να φέρουμε δείπνο στους αρρώστους ή να δώσουμε σε εκείνους που έχουν δυσκολίες. Θυμόμαστε τη συμβουλή του Παύλου να «κλαί[με] μ’ αυτούς που κλαίνε» άραγε όμως εστιάζουμε αρκετά στο πρώτο μέρος εκείνου του εδαφίου – να «χα[ιρόμαστε] μ’ αυτούς που χαίρονται»; (Προς Ρωμαίους 12:15). Να χαιρόμαστε με εκείνους στους οποίους τελούμε διακονία –είτε αυτό σημαίνει να γιορτάζουμε την επιτυχία τους είτε να τους βοηθούμε να βρουν χαρά σε δύσκολες στιγμές– είναι σημαντικό μέρος της τέλεσης διακονίας, όπως θα έκανε κι ο Σωτήρας.
Εδώ είναι τρεις ιδέες που μπορούν να βοηθήσουν (και μία προς αποφυγή) καθώς επιζητούμε να επικεντρωθούμε στα καλά που ο Θεός φέρνει στη ζωή μας.
1. Να έχετε επίγνωση
Η Μπόννυ Κόρντον, Γενική Πρόεδρος Νέων Γυναικών, μας βοηθά να καταλάβουμε ότι πρέπει να βλέπουμε αυτούς στους οποίους τελούμε διακονία – να βλέπουμε όχι μόνο τα βάρη και τις δυσκολίες τους αλλά επίσης και τα δυνατά σημεία, τα ταλέντα και τις επιτυχίες τους. Είπε ότι πρέπει να είμαστε «υποστηρικτ[ές] και έμπιστο[ι] – κάποιο[ι] που γνωρίζουν τις περιστάσεις τους και τους υποστηρίζουν στις ελπίδες και τις προσδοκίες τους»1.
Στην παραβολή των αμνών και των εριφίων, ο Σωτήρας είπε ότι εκείνοι που θα βρεθούν στο δεξί Του χέρι θα ρωτήσουν: «Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις;
»Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε;» (Κατά Ματθαίον 25:37-38).
«Αδελφοί και αδελφές, η λέξη-κλειδί είναι είδαμε» είπε η αδελφή Κόρντον. «Οι ενάρετοι είδαν όσους είχαν ανάγκη, επειδή παρατηρούσαν και πρόσεχαν. Και εμείς επίσης μπορούμε να είμαστε σε ετοιμότητα για να βοηθήσουμε και να παρηγορήσουμε, για να γιορτάσουμε και να ονειρευτούμε»2.
2. Βρείτε λόγους για να γιορτάσετε
Γιορτάστε τις επιτυχίες, μεγάλες ή μικρές. Τέτοιες θα μπορούσαν να είναι να θεραπευτούμε από τον καρκίνο ή να αντέξουμε έναν χωρισμό, να βρούμε καινούργια εργασία ή ένα χαμένο παπούτσι, να επιβιώσουμε έναν μήνα μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου ή να περάσουμε μία εβδομάδα χωρίς ζάχαρη.
Καλέστε για να συγχαρείτε, αφήστε μία κάρτα ή βγείτε για γεύμα. Όταν μοιραζόμαστε τις ευλογίες μας, ζούμε με ευγνωμοσύνη και γιορτάζουμε τις ευλογίες και τις επιτυχίες των άλλων, «αγαλλιάζουμε με την αγαλλίαση των αδελφών μας» (Άλμα 30:34).
3. Δείτε το Χέρι του Κυρίου
Μερικές φορές αγαλλίαση με άλλους σημαίνει να τους βοηθήσουμε να βρουν λόγους να αγαλλιάσουν – ανεξάρτητα από τις δυσκολίες ή τις χαρές που συμβαίνουν στη ζωή μας. Η απλή αλήθεια ότι ο Επουράνιος Πατέρας μάς γνωρίζει και είναι έτοιμος να μας ανυψώσει ηθικά, μπορεί να αποτελέσει απίστευτη πηγή χαράς.
Μπορείτε να βοηθήσετε τους άλλους να δουν το χέρι του Κυρίου στη ζωή τους, αναφέροντας πώς το έχετε δει εσείς στη δική σας. Να είστε αρκετά ευαίσθητοι ώστε να μιλήσετε για τον τρόπο με τον οποίο ο Επουράνιος Πατέρας σάς βοήθησε μέσα από τις δυσκολίες σας. Αυτή η μαρτυρία μπορεί να βοηθήσει τους άλλους να αναγνωρίσουν και να αποδεχτούν πώς Εκείνος τους έχει βοηθήσει (βλέπε Μωσία 24:14).
4. Μην περιορίζετε τη χαρά σας
Δυστυχώς, μπορεί μερικές φορές να μην καταφέρνουμε να χαιρόμαστε μαζί με τους άλλους, ιδιαίτερα όταν αισθανόμαστε ανασφαλείς σχετικά με αυτά που έχουμε να προσφέρουμε ή το σημείο που βρισκόμαστε στη ζωή. Αντί να βρούμε χαρά στην ευτυχία του άλλου, πέφτουμε στην παγίδα της σύγκρισης. Και όπως ο Πρεσβύτερος Κουέντιν Κουκ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων δίδαξε: «Η σύγκριση των ευλογιών είναι σχεδόν βέβαιο ότι απομακρύνει τη χαρά. Δεν μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες και ζηλόφθονοι ταυτόχρονα»3.
«Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε μία τέτοια τάση, που είναι τόσο κοινή σε όλους σχεδόν;» ρώτησε ο Πρεσβύτερος Τζέφρυ Χόλλαντ της Απαρτίας των Δώδεκα Αποστόλων. «…Μπορούμε να μετρούμε τις πολλές ευλογίες μας και μπορούμε να επικροτούμε τα επιτεύγματα των άλλων. Το καλύτερο από όλα, μπορούμε να υπηρετούμε τους άλλους, που είναι η καλύτερη άσκηση που έχει συνταγογραφηθεί ποτέ για την καρδιά»4. Αντί να συγκρίνουμε, μπορούμε να φιλοφρονούμε εκείνους στους οποίους τελούμε διακονία. Μιλήστε ελεύθερα για αυτά που εκτιμάτε σε αυτούς ή στα μέλη της οικογένειάς τους.
Όπως μας υπενθυμίζει ο Παύλος, είμαστε όλοι μέλη του σώματος του Χριστού και όταν «ένα μέλος τιμάται, όλα τα μέλη χαίρονται μαζί» (Προς Κορινθίους Α´ 12:26). Με τη βοήθεια του Επουράνιου Πατέρα, μπορούμε να έχουμε επίγνωση για τις εμπειρίες των άλλων, να γιορτάζουμε τις μεγάλες και τις μικρές επιτυχίες, να τους βοηθάμε να αναγνωρίζουν το χέρι του Κυρίου και να υπερνικούν τη ζήλια, ώστε να μπορούμε πραγματικά να χαιρόμαστε μαζί τις ευλογίες, τα ταλέντα και την ευτυχία των άλλων.
© 2019 by Intellectual Reserve, Inc. All rights reserved. Printed in Germany. Έγκριση αγγλικού κειμένου: 6/18. Έγκριση μετάφρασης: 6/18. Μετάφραση του Ministering Principles, October 2019. Greek. 15771 133