ฉบับก่อนหน้า
4: บริหารเงิน


4

บริหารเงิน

ไตร่ตรอง:เหตุใดการบริหารเงินจึงเป็นเรื่องยาก—และสำคัญมาก

ชมวีดิทัศน์:“ให้สิ่งสำคัญที่สุดมาก่อน!” (ไม่มีวีดิทัศน์ อ่านหน้าถัดไป)

สนทนา:ท่านเรียนรู้อะไรจากเด็กเหล่านี้ เหตุใดเราควรจดบันทึกการเงินของเรา เหตุใดเราควรเก็บออมเงิน

อ่าน:ข้อความจาก จงเตรียมสิ่งที่จำเป็นทุกอย่าง; หลักคำสอนและพันธสัญญา 104:78 (ด้านขวา)

ฝึกปฏิบัติ:นี่เป็นสี่ขั้นตอนที่ท่านสามารถบริหารเงินของท่านเพื่อท่านจะรับใช้ผู้อื่นได้ดีขึ้น อ่านขั้นตอนเหล่านี้ ให้คุยกันในกลุ่มว่าท่านจะทำให้สิ่งนี้เป็นนิสัยได้อย่างไร

ทำงานอย่างขยันขันแข็งและทำอย่างฉลาด

พิสูจน์ให้นายจ้างเห็นว่าท่านขยันขันแข็งในการทำงานทุกวัน พิสูจน์ว่าท่านมีค่า จงซื่อสัตย์

จ่ายส่วนสิบและเงินบริจาค

เมื่อท่านได้รับเงินรายได้ส่วนตัว จ่ายส่วนสิบก่อน จากนั้นพระผู้เป็นเจ้าจะประทานพรให้ท่าน

ใช้จ่ายน้อยกว่ารายได้ของท่าน

ทำงบประมาณ บันทึกรายได้และเงินที่ท่านใช้จ่าย หลีกเลี่ยงหนี้สิน หารายได้เพิ่มขึ้น ใช้จ่ายน้อยกว่ารายได้ของท่าน

เก็บออมทุกวัน

เก็บเงินทุกวันเพื่อสันติสุขและอิสรภาพที่มากขึ้น

ให้คำมั่น:ให้คำมั่นว่าจะทำสิ่งต่อไปนี้ระหว่างสัปดาห์ ทำเครื่องหมายในช่องเมื่อท่านทำแต่ละอย่างเสร็จสิ้น

  • ฝึกบริหารเงินของท่านทุกวัน

  • สอนหลักธรรมนี้ให้ครอบครัวของท่าน

  • ฝึกหลักธรรมพื้นฐานก่อนหน้านี้ต่อไป

คำแนะนำสำหรับวิทยากรกระบวนการ

ขอให้บางคนแบ่งปันว่าหลักธรรมเหล่านี้เป็นพรแก่ครอบครัวเขาอย่างไร

ให้สิ่งสำคัญที่สุดมาก่อน!

หากท่านไม่สามารถดูวีดิทัศน์ได้ ให้เลือกบทบาทและอ่านบทพูดนี้

เด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชาย

ฉาก: เด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิง ใส่เสื้อผ้าผู้ใหญ่ แสดงเป็นพ่อแม่

เด็กผู้ชาย: ที่รักผมกลับบ้านแล้ว

เด็กผู้หญิง: ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณดูเหนื่อยจังเลย

เด็กผู้ชาย: คุณก็เหมือนกัน คุณทำงานหนักใช่ไหม

เด็กผู้หญิง: เราต้องทำงานอยู่แล้วไม่ใช่เหรอคะ

เด็กผู้ชาย: วันนี้ ผมมีรายได้ 10 บาท

เด็กผู้หญิง: โอ้ ช่างเป็นพร ให้สิ่งสำคัญที่สุดมาก่อน เราต้องจ่ายส่วนสิบก่อนสินะ

เด็กผู้ชาย: แต่ถ้าเรามีไม่พอล่ะ

เด็กผู้หญิง: นั่นทำให้ต้องมีศรัทธา!

เด็กผู้ชาย: ตกลง มีอะไรอีกไหม

เด็กผู้หญิง: เราต้องซื้ออาหาร จ่ายค่ารถ ค่าเช่า คงจะดีถ้าได้ซื้อเก้าอี้สักตัว …

เด็กผู้ชาย: แต่เราซื้อไม่ได้ เห็นไหมล่ะ เรามีเงินไม่พอ

เด็กผู้หญิง: เราขอยืมได้ไหม

เด็กผู้ชาย: เขาบอกว่าการเป็นหนี้มีอันตราย เราไม่อยากมีปัญหา

เด็กผู้หญิง: ตกลง คุณพูดถูก แล้วเราจะทำอย่างไร

เด็กผู้ชาย: ออมเงินไว้ดีกว่า! เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

เด็กผู้หญิง: ใช่ แต่ไม่เหลือให้ทำอะไรสนุกๆ เลย

เด็กผู้ชาย: เรามีกันและกัน ผมจะพยายามหารายได้มากขึ้น

เด็กผู้หญิง: ฉันจะพยายามใช้เงินน้อยลง!

เด็กผู้ชาย: แบบนี้เราจะมีความสุข—และพึ่งพาตนเองได้!

เด็กผู้หญิง: จริง! ไม่ยากเลย ทำไมผู้ใหญ่ทำให้มันยาก

เด็กผู้ชาย: นั่นน่ะสิ เพราะผู้ใหญ่เป็นอย่างนั้นตลอด!