ฉบับก่อนหน้า
5: งาน: ยอมรับความรับผิดชอบ


งาน: ยอมรับความรับผิดชอบ

ไตร่ตรอง:เหตุใดท่านจึงรู้สึกว่าพระบิดาบนสวรรค์ทรงต้องการให้เรายอมรับความรับผิดชอบส่วนตัวต่อชีวิตของเรา

ชมวีดิทัศน์:“การเดินทางของเซดริก” (ไม่มีวีดิทัศน์ อ่านหน้าถัดไป)

สนทนา:เซดริกใช้สิทธิ์เสรีของเขาและยอมรับความรับผิดชอบต่ออนาคตของเขาอย่างไร จะเกิดอะไรขึ้นกับเซดริกหากเขาโทษคนอื่นสำหรับความท้าทายของเขา

อ่าน:2 นีไฟ 2:16, 26; หลักคำสอนและพันธสัญญา 42:42 (ด้านขวา)

ฝึกปฏิบัติ:หันไปหาสมาชิกกลุ่มที่อยู่ใกล้ท่าน อ่านข้อความด้านล่างโดยศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธด้วยกัน ท่านบรรยายถึงสถานการณ์ของท่านเมื่อกำลังเติบโต สนทนาคำถามต่อไปนี้

  • สถานการณ์ทางโลกของศาสดาพยากรณ์เป็นอย่างไร

  • ท่านเรียนรู้อะไรบ้างเกี่ยวกับการพึ่งพาตนเองจากคำพูดของศาสดาพยากรณ์

  • ศาสดาพยากรณ์หมายความว่าอย่างไรเมื่อพูดว่า “ทำงานตลอดเวลา”

ฝึกปฏิบัติ:นึกถึงวิธียอมรับความรับผิดชอบส่วนตัวมากขึ้นเพื่อการพึ่งพาตนเองของท่าน เขียนการเปลี่ยนแปลงสองหรือสามอย่างที่ท่านต้องการทำหรือเปลี่ยนทัศนคติของท่าน

ให้คำมั่น:ให้คำมั่นว่าจะทำสิ่งต่อไปนี้ระหว่างสัปดาห์ ทำเครื่องหมายในช่องเมื่อท่านทำแต่ละอย่างเสร็จสิ้น

  • ฝึกยอมรับความรับผิดชอบทุกวัน

  • สอนหลักธรรมนี้ให้ครอบครัวของท่าน

  • ฝึกหลักธรรมพื้นฐานก่อนหน้านี้ต่อไป

การเดินทางของเซดริก

หากท่านไม่สามารถดูวีดิทัศน์ได้ ให้อ่านบทความนี้

ชายคนหนึ่งกำลังแบกกล้วยอยู่บนจักรยาน

เซดริก: ผมชื่อเซดริก กัมเบซับเว ผมอยู่ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ผมเป็นสมาชิกศาสนจักรของพระเยซูคริสต์แห่งวิสุทธิชนยุคสุดท้าย

ผมเป็นผู้สอนศาสนาสาขาในหมู่บ้านคิปูซางกา ผมต้องเตรียมไปรับใช้งานเผยแผ่ที่ต่างประเทศ เพื่อไปรับใช้งานเผยแผ่ ผมต้องมีพาสปอร์ต ซึ่งเวลานี้มีราคา 250 เหรียญสหรัฐ

เพื่อให้ได้เงิน ผมกับพ่อไปซื้อกล้วย หมู่บ้านที่ปลูกกล้วยมากคือหมู่บ้านทิชาโบโบ ลูซูกู และคามานดา

ทิชาโบโบอยู่ห่างออกไป 9 ไมล์จากที่นี่ ลูซูกู 18 ไมล์ คามานดา 18 ไมล์เช่นกัน เราไปซื้อกล้วยที่นั่นและนำกลับมาขายที่นี่

ผมไปที่หมู่บ้านโดยใช้จักรยาน เราเอากล้วยมาได้ทีละสี่หรือหกเครือ

เมื่อผมปั่นจักรยานไป จะใช้เวลาชั่วโมงครึ่งในแต่ละเที่ยว หากจักรยานปั่นได้และผมมีแรง ในช่วงเที่ยงวันที่ร้อนมาก ผมเดินทางได้ช้าเพราะความร้อนและแดด

ผมไปได้วันละสองเที่ยวหากผมตื่นแต่เช้าตรู่ นี่เป็นวิธีที่ดีที่จะช่วยจ่ายค่าพาสปอร์ตของผม

ปัจจุบันผมมีรายได้ ทีละเล็กทีละน้อย ผมจึงเก็บไว้เป็นทั้งค่าเล่าเรียนและงานเผยแผ่ และเวลานี้หลังจากทำงานมาสี่ปี ผมมีเงินพอจ่ายค่าพาส-ปอร์ต และมีเงินเหลือเก็บ 70 ดอลลาร์