កូរិនថូស ទី១ ៦

ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា ( ២០២៣ )

មាតិកា
សេចក្តីផ្តើមអំពីព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មី សៀវភៅសិក្សាសម្រាប់សិស្សថ្នាក់សិក្ខាសាលា
ឯកសារណែនាំ
ម៉ាថាយ ១; លូកា ១
ទិដ្ឋភាពទូទៅនៃ ម៉ាថាយ ២; លូកា ២
យ៉ូហាន ១
ម៉ាថាយ ៣; ម៉ាកុស ១; លូកា ៣
ម៉ាថាយ ៤; លូកា ៤–៥
យ៉ូហាន ២–៤
ម៉ាថាយ ៥; លូកា ៦
ម៉ាថាយ ៦–៧
ម៉ាថាយ ៨; ម៉ាកុស ២–៤; លូកា ៧
ម៉ាថាយ ៩–១០; ម៉ាកុស ៥; លូកា ៩
ម៉ាថាយ ១១–១២; លូកា ១១
ម៉ាថាយ ១៣; លូកា ៨; ១៣
ម៉ាថាយ ១៤; ម៉ាកុស ៦; យ៉ូហាន ៥–៦
ម៉ាថាយ ១៥–១៧; ម៉ាកុស ៧–៩
ម៉ាថាយ ១៨; លូកា ១០
យ៉ូហាន ៧–១០
លូកា ១២–១៧, យ៉ូហាន ១១
ម៉ាថាយ ១៩–២០; ម៉ាកុស ១០; លូកា ១៨
ម៉ាថាយ ២១–២៣; ម៉ាកុស ១១; លូកា ១៩–២០; យ៉ូហាន ១២
យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ម៉ាថាយ ១; ម៉ាថាយ ២៥; ម៉ាកុស ១២–១៣; លូកា ២១
ម៉ាថាយ ២៦; ម៉ាកុស ១៤; យ៉ូហាន ១៣
យ៉ូហាន ១៤–១៧
លូកា ២២; យ៉ូហាន ១៨
ម៉ាថាយ ២៧; ម៉ាកុស ១៥; លូកា ២៣; យ៉ូហាន ១៩
ម៉ាថាយ ២៨; ម៉ាកុស ១៦; លូកា ២៤; យ៉ូហាន ២០–២១
កិច្ចការ ១–៥
កិច្ចការ ៦–៩
កិច្ចការ ១០–១៥
កិច្ចការ ១៦–២១
កិច្ចការ ២២–២៨
រ៉ូម ១–៦
រ៉ូម ៧–១៦
កូរិនថូស ទី១ ១–៧
កូរិនថូស ទី១ ៨–១៣
កូរិនថូស ទី១ ១៤–១៦
កូរិនថូស ទី២ ១–៧
កូរិនថូស ទី២ ៨–១៣
កាឡាទី
អេភេសូរ
ភីលីព; កូល៉ុស
ថែស្សាឡូនីច ទី១–២
ធីម៉ូថេ ទី១–២, ទីតុស, ភីលេម៉ូន
ហេព្រើរ ១–៦
ហេព្រើរ ៧–១៣
យ៉ាកុប
ពេត្រុស ទី១–២
យ៉ូហាន ទី១–៣; យូដាស
វិវរណៈ ១–៥
វិវរណៈ ៦–១៤
វិវរណៈ ១៥–២២

កូរិនថូស ទី១ ៦

« រូបកាយអ្នករាល់គ្នាជាវិហារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ »

ប៉ារ៉ាហ្គាយ ។ យុវនារី និងយុវជននៅទីធ្លានៃព្រះវិហារបរិសុទ្ធអាស៊ិនស្យុង ប៉ារ៉ាហ្គាយ

ជួនកាលអាចមានអារម្មណ៍ថា អំពើអសីលធម៌ និងអំពើបាបផ្លូវភេទដែលរីករាលដាលគឺជាបញ្ហាតែមួយនៅសម័យរបស់យើង ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅក្នុងសំបុត្ររបស់លោកដែលបានសរសេរជិត ២០០០ ឆ្នាំមុន ប៉ុលបានបង្រៀន និងព្រមានពីអំពើបាបដូចគ្នាទាំងនេះ ។ ការបង្រៀនដ៏មានអានុភាពរបស់ប៉ុលបានពង្រឹង និងកែតម្រូវពួកបរិសុទ្ធនៅក្រុងកូរិនថូស ដោយដឹកនាំពួកគេឲ្យត្រឡប់មករកផ្លូវនៃសេចក្ដីសញ្ញាវិញ ។ មេរៀននេះមានគោលបំណងជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់អំពីសារៈសំខាន់នៃរូបកាយខាងសាច់ឈាមរបស់អ្នក និងសារៈសំខាន់នៃការរក្សាភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ។

ភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ

សូមអានសេចក្តីថ្លែងការណ៍ខាងក្រោមអំពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ។ សូមវាយតម្លៃសេចក្តីថ្លែងការណ៍នីមួយៗតាមរង្វាស់ពី ១ ដល់ ៥ ( ១ = មិនយល់ស្របខ្លាំង, ២ = មិនយល់ស្រប, ៣ = អព្យាក្រឹត្យ , ៤ = យល់ស្រប, ៥ = យល់ស្របខ្លាំង ) ។

យើងរស់នៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលមនុស្សមានគំនិតផ្សេងៗពីគ្នាទៅលើអាកប្បកិរិយា និងសកម្មភាពផ្លូវភេទថាជារឿងដែលអាចទទួលយកបាន ។
ខ្ញុំយល់ពីបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ( ត្រូវបានគេស្គាល់ផងដែរថាជាច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព ) ។
ខ្ញុំមានបំណងចង់រស់នៅតាមបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ។
ខ្ញុំស្គាល់ពីរបៀបដែលបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ចំពោះភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទប្រទានពរដល់ជីវិតរបស់ខ្ញុំ ។
ខ្ញុំមានសំណួរអំពីបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ។

សូមពិចារណាសរសេរនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នកនូវអ្វីដែលអ្នកដឹង និងជឿអំពីបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់អំពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ព្រមទាំងសំណួរទាំងឡាយដែលអ្នកមានអំពីវា ។ នៅពេលអ្នកសិក្សាមេរៀននេះ សូមស្វែងរកការណែនាំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ដើម្បីដឹកនាំអ្នកតាមរយៈព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ សូមខិតខំដើម្បីស្គាល់ និងរៀនពីសេចក្តីពិតដែលអាចជួយអ្នកឲ្យយល់កាន់តែច្បាស់ និងប្រាថ្នាចង់រស់នៅតាមបទដ្ឋានរបស់ព្រះអម្ចាស់ទាក់ទងនឹងភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ ហើយវានឹងជួយឆ្លើយសំណួរ និងកង្វល់របស់អ្នក ។

ប៉ុលបង្រៀនច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់

ក្រុងកូរិនថូសជាក្រុងដ៏ធំ មានទ្រព្យសម្បត្តិស្ដុកស្ដម្ភជាទីក្រុងចម្រុះ ដែលអំពើបាបខាងផ្លូវភេទគឺជារឿងធម្មតា ។ ប៉ុលបានសរសេរអំពើការកំផិត ( ទំនាក់ទំនងផ្លូវភេទក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ ) អំពើសហាយស្មន់ និងការស្រឡាញ់ភេទដូចគ្នា ជាអំពើបាបមួយចំនួន ដែលកើតមានក្នុងចំណោមពួកកូរិនថូស ( សូមមើល កូរិនថូស ទី១ ៦:៩–១០ ) ។

សូមអានការបង្រៀនរបស់ប៉ុលនៅក្នុង កូរិនថូស ទី១ ៦:១៨–២០ ហើយពិចារណាគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលមានការបង្រៀនរបស់ព្រះអំពីភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ និងលក្ខណៈដ៏ពិសិដ្ឋនៃរូបកាយមនុស្ស ។

កូរិនថូស ទី១ ៦:១៩–២០ គឺជាវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិ ។ សូមពិចារណាគូសចំណាំវគ្គបទគម្ពីរចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិតាមវិធីដែលងាយសម្គាល់ ដូច្នេះអ្នកអាចរកឃើញវាដោយងាយស្រួល ។ អ្នកនឹងរៀនបន្ថែមអំពីវគ្គចំណេះចំណានខាងគោលលទ្ធិនេះនៅក្នុងមេរៀនក្រោយ ។

តើសេចក្ដីពិតអ្វីខ្លះដែលអ្នកទទួលអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកយល់ពីខគម្ពីរទាំងនេះ ? ហេតុអ្វីបានជាអ្នកគិតថា ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យអ្នកយល់ពីសេចក្ដីពិតទាំងនោះ ?
តើសេចក្ដីពិតទាំងនេះជះឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកយល់ឃើញពីច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពរបស់ព្រះអម្ចាស់យ៉ាងដូចម្ដេចដែរ ?

សេចក្តីពិតមួយដែលយើងរៀនពីខគម្ពីរទាំងនេះគឺថា រូបកាយរបស់យើងគឺជាវិហារនៃព្រះ ដែលព្រះវិញ្ញាណអាចសណ្ឋិតនៅបាន ។

សូមសរសេរនៅលើក្រដាសមួយសន្លឹកដោយប្រើប៊ិច ឬខ្មៅដៃ ។

ចុះបើនរណាម្នាក់មិនគោរពតាមច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពវិញ ? ពេលកំពុងបង្រៀនពួកកូរិនថូស ប៉ុលបានកត់សម្គាល់ឃើញថា សមាជិកកូរិនថូស មួយចំនួនបានប្រព្រឹត្តអំពើបាបខាងផ្លូវភេទកាលពីអតីតកាល ( សូមមើល កូរិនថូស ទី១ ៦:៩–១១ ) ។ ប៉ុន្តែនៅពេលពួកគេបានប្រែចិត្ត ហើយទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក ពួកគេបានជ្រះស្អាតតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី១ ៦:១១ ហើយពិចារណាគូសចំណាំពាក្យ ឬឃ្លាដែលប៉ុលបានប្រើដើម្បីជួយពួកកូរិនថូសឲ្យយល់ពីអំណាចនៃការលាងសម្អាតនៃដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលមានសម្រាប់មនុស្សគ្រប់រូប ។

ហេតុអ្វីបានជាវាចាំបាច់ដើម្បីដឹងថា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអាចលាងសម្អាតយើងពីអំពើបាបខាងផ្លូវភេទ ?

សូមចងចាំថា « ជនរងគ្រោះដោយការរំលោភបំពានខាងផ្លូវភេទ ពុំមែនជាអំពើបាបទេ ហើយពុំត្រូវការការប្រែចិត្តឡើយ ។ ប្រសិនបើអ្នកជាជនរងគ្រោះដោយការរំលោភបំពាន សូមអ្នកដឹងថា អ្នកមិនមានកំហុសទេ ហើយថាព្រះស្រឡាញ់អ្នក ។ ចូរពិភាក្សាជាមួយនឹងឪពុកម្តាយរបស់អ្នក ឬមនុស្សពេញវ័យផ្សេងទៀតដែលអ្នកទុកចិត្ត ហើយស្វែងរកការប្រឹក្សាពីប៊ីស្សពរបស់អ្នកភ្លាម ។ ពួកគាត់អាចគាំទ្រអ្នកខាងវិញ្ញាណ និងជួយអ្នកឲ្យទទួលបានការការពារ និងជំនួយដែលអ្នកត្រូវការ » ( ភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន [ កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ] ទំព័រ ៣៦–៣៧ ) ។

សូមអាន កូរិនថូស ទី១ ៦:១៩–២០ ម្ដងទៀត ដោយរកមើលអ្វីដែលប៉ុលបានបង្រៀនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។

តើអ្នកគិតថា ប៉ុលចង់មានន័យយ៉ាងណា ពេលលោកនិយាយថា « អ្នករាល់គ្នាមិនមែនជារបស់ផងខ្លួនទេ » ហើយថា « ដ្បិតព្រះទ្រង់បានចេញថ្លៃលោះអ្នករាល់គ្នាហើយ » ?

តើពលិកម្មរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះមានឥទ្ធិពលលើរបៀបដែលអ្នកគិត និងប្រព្រឹត្តចំពោះរូបកាយរបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អែលឌើរ ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានសង្កត់ធ្ងន់លើទំនាក់ទំនងរវាងព្រហ្មចារីភាព និងពលិកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

រូបរាងកាយគឺជាផ្នែកមួយដ៏សំខាន់នៃដួងព្រលឹង ។ គោលលទ្ធិដែលខុសពីគេ និងដ៏សំខាន់របស់ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ គឺសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើមូលហេតុ ដែលអំពើបាបខាងផ្លូវភេទគឺជាអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ ។ … ការកេងប្រវ័ញ្ចលើរាងកាយរបស់អ្នកផ្សេង—ដែលមានន័យថាការកេងប្រវ័ញ្ចលើព្រលឹងរបស់គេ—អ្នកនោះប្រមាទលើដង្វាយធួននៃព្រះគ្រីស្ទ ដែលបានសង្គ្រោះព្រលឹង និងដែលធ្វើឲ្យអំណោយនៃជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចអាចកើតមាន ។ …

សូមកុំនិយាយថា ៖ « តើវាធ្វើឲ្យអ្នកណាឈឺចាប់ដែរឬទេ ? ហេតុអ្វីមានសេរីភាពបន្តិចក៏មិនបាន ? ខ្ញុំអាចធ្វើអំពើរំលងនៅពេលនេះ ហើយចាំប្រែចិត្តនៅពេលក្រោយ » ។ សូមកុំល្ងង់ និងឃោរឃៅពេក។ បងប្អូនមិនអាចគ្មានទោសដោយ « ឆ្កាងព្រះគ្រីស្ទ » បានទេ [ សូមមើល ហេព្រើរ ៦:៦ ] ។ គោលលទ្ធិ និងសេចក្ដីសញ្ញា បានបន្ថែមថា « ចូររត់ពីការសហាយស្មន់ចេញ » [ កូរិនថូស ទី១ ៦:១៨ ] ប៉ុលបានយំ ហើយរត់គេចដោយមិន « ប្រព្រឹត្តអំពើអ្វីដូចនោះឲ្យសោះ » [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៥៩:៦ បានបន្ថែមការគូសបញ្ជាក់ ] បន្ថែមគោលលទ្ធិ និងសេចក្តីសញ្ញា ។ ហេតុអ្វី ? ពិតណាស់ ដោយសារហេតុផលមួយ គឺដោយសារការរងទុក្ខទាំងខាងរូបកាយ និងខាងវិញ្ញាណដ៏មិនអាចគណនាបានដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះនៃលោកិយបានស៊ូទ្រាំ ដើម្បីឲ្យយើង អាច រួចខ្លួនបាន [ សូមមើលជាពិសេសក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្តីសញ្ញា ១៩:១៥–២០ ] ។ យើងជំពាក់គុណទ្រង់ចំពោះរឿងនោះ ។ តាមពិតទៅ យើងជំពាក់ទ្រង់ចំពោះអ្វីៗទាំងអស់នោះ » ។

( ជែហ្វ្រី អ័រ ហូឡិន « Personal Purity » Ensign ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ១៩៩៨ ទំព័រ ៧៦ )

ដូចប៉ុលបានថ្លែងទៅកាន់ពួកបរិសុទ្ធកូរិនថូសដែរ អ្នកបម្រើរបស់ព្រះអម្ចាស់នៅសម័យរបស់យើងក៏បានផ្តល់ការប្រឹក្សាដែលពាក់ព័ន្ធអំពីបទដ្ឋាននៃភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទរបស់ព្រះអម្ចាស់ និងអំណាចដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះមានដើម្បីអត់ទោស និងលាងសម្អាតយើងផងដែរ ។ សូមអាន « ភាពបរិសុទ្ធខាងផ្លូវភេទ » ដើម្បីកម្លាំងនៃយុវជន ( កូនសៀវភៅ ឆ្នាំ ២០១១ ) ទំព័រ ៣៥–៣៧ ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ឬនៅលើកម្មវិធីបណ្ណាល័យដំណឹងល្អដោយស្វែងរកសេចក្ដីពិតនានាដែលអាចពង្រឹងអ្នក និងឆ្លើយសំណួររបស់អ្នក ។

សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែមអំពីច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព និងសម្រាប់ឧទាហរណ៍សម័យទំនើបនៃយុវវ័យដែលកំពុងប្រកាន់ខ្ជាប់តាមច្បាប់ព្រហ្មចារីភាព សូមពិចារណាមើលវីដេអូ « I Choose to Be Pure » ( ៤:១៩ ) ឬ « Chastity: What Are the Limits » ( ៣:៥៩ ) ដែលមាននៅលើគេហទំព័រ ChurchofJesusChrist.org ។

I Choose to be Pure
Six interfaith youth speak candidly on why they have chosen to be sexually pure.

Chastity: What Are the Limits?
Latter-day Saint teens are counseled to stay sexually pure, but what exactly are the limits? Using teachings of modern prophets, this presentation shows how we can find happiness and peace through staying chaste.

សូមចំណាយពេលបន្តិច ដើម្បីសញ្ជឹងគិតអំពីការបំផុសគំនិតពីព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអំពីសកម្មភាពអ្វីដែលព្រះអម្ចាស់អាចឲ្យអ្នកធ្វើ ដោយសារបទពិសោធន៍របស់អ្នកនៅថ្ងៃនេះ ។

ជម្រើស ៖ តើចង់រៀនសូត្របន្ថែមទៀតទេ ?

កូរិនថូស ទី១ ៦:១៩ ។ ហេតុអ្វីបានជាវាសំខាន់ថាតើខ្ញុំមើលឃើញរូបកាយខ្ញុំជា « វិហារនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ » ឬអត់នោះ ?

ប្រធាន រ័សុល អិម ណិលសុន បានបង្រៀនពីរបៀបដែលការមើលឃើញរូបកាយរបស់យើងជាព្រះវិហារនៃព្រះ អាចមានឥទ្ធិពលលើជីវិតរបស់យើង ។

ដោយរូបកាយអ្នកជាផ្នែកដ៏សំខាន់មួយនៃផែនការដ៏អស់កល្បរបស់ព្រះ វាអស្ចារ្យដែលសាវកប៉ុលបានពិពណ៌នាថាជា « ព្រះវិហារនៃព្រះ » [ កូរិនថូស ទី១ ៣:១៦ សូមមើលផងដែរ ៦:១៩ ] ។ រាល់ពេលអ្នកមើលក្នុងកញ្ចក់ អ្នកឃើញរូបកាយអ្នកជាព្រះវិហាររបស់អ្នក ។ សេចក្ដីពិតនោះ—រំឭកដោយការដឹងគុណរាល់ថ្ងៃ—អាចជាឥទ្ធិពលវិជ្ជមានដល់ការសម្រេចចិត្តអ្នក អំពីរបៀបដែលអ្នកនឹងមើលថែដល់រូបកាយ និងរបៀបដែលអ្នកប្រើប្រាស់វា ។

( រ័សុល អិម ណិលសុន « Decisions for Eternity » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ១០៧ )

តើសាតាំងល្បួងយើងឲ្យប្រើរូបកាយយើងខុសយ៉ាងដូចម្ដេច ?

អែលឌើរ ដេវីឌ អេ បែដណា ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់បានបង្រៀន អំពីការបង្ខូចរបស់សាតាំង និងសារៈសំខាន់នៃរូបកាយ ។

យើងជឿលើការប្រព្រឹត្តបរិសុទ្ធ
ការគោរពប្រតិបត្តិចំពោះច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពនឹងបង្កើនសុភមង្គលយើងក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ហើយធ្វើឲ្យការរីកចម្រើនយើងក្នុងភាពអស់កល្បអាចកើតឡើងបាន ។

ដោយសាររូបកាយសាច់ឈាមសំខាន់បំផុតនៅក្នុងផែនការនៃសុភមង្គលរបស់ព្រះវរបិតា និងការអភិវឌ្ឍខាងវិញ្ញាណរបស់យើង នោះលូស៊ីហ្វើរ ខិតខំរារាំងការរីកចម្រើនរបស់យើងដោយល្បួងយើងឲ្យប្រើរូបកាយរបស់យើងខុស ។ …

ការបំពានច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពគឺជាអំពើបាបដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ និងជាការប្រើខុសលើរូបរាងកាយរបស់យើង ។ ចំពោះអស់អ្នកដែលដឹង និងយល់ពីផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ ការបង្អាប់រូបកាយគឺជាទង្វើនៃការបះបោរ ( សូមមើល ម៉ូសាយ ២:៣៦–៣៧; [ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ] ៦៤:៣៤–៣៥ ) និងការបដិសេធនូវអត្តសញ្ញាណពិតរបស់យើងក្នុងនាមជាបុត្រាបុត្រីនៃព្រះ ។ នៅពេលយើងមើលទៅឲ្យហួសពីជីវិតរមែងស្លាប់ និងទៅកាន់ភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច វាងាយស្រួលក្នុងការយល់ឃើញថា ដៃគូក្លែងក្លាយដែលបានតស៊ូមតិដោយមារសត្រូវ គឺជាការណ៍បណ្តោះអាសន្ន និងគ្មានតម្លៃប៉ុណ្ណោះ ។

( ដេវីឌ អេ បែដណា « We Believe in Being Chaste » Liahona ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១៣ ទំព័រ ៤៣ )

ស៊ូសាន ដុបលយូ ថែនណឺ អតីតប្រធានយុវនារីទូទៅបានថ្លែងអំពីវិធីមួយចំនួនដែលមារសត្រូវល្បួងយើងឲ្យប្រើរូបកាយរបស់យើងខុស ។

[ សាតាំង ] ល្បួងមនុស្សជាច្រើនមិនឲ្យគោរពអំណោយដ៏អស្ចារ្យនៃរូបកាយនេះ តាមរយៈភាពមិនបរិសុទ្ធ ភាពមិនរាបសា ភាពបណ្តែតបណ្តោយ និងការញៀន ។ វាបានល្បួងអ្នកខ្លះឲ្យមើលងាយរូបកាយរបស់ខ្លួន អ្នកផ្សេងទៀតដែលវាល្បួងឲ្យថ្វាយបង្គំរូបកាយរបស់ពួកគេ ។ ក្នុងករណីណាមួយ វាល្យួងពិភពលោកឲ្យចាត់ទុករូបកាយគ្រាន់តែជាវត្ថុមួយប៉ុណ្ណោះ ។ នៅចំពោះមុខការមិនពិតរបស់សាតាំងជាច្រើនអំពីរូបកាយ ខ្ញុំចង់បញ្ចេញមតិរបស់ខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះដើម្បីគាំទ្រដល់ភាពបរិសុទ្ធនៃរូបកាយ ។ ខ្ញុំថ្លែងទីបន្ទាល់ថា រូបកាយគឺជាអំណោយមួយដែលត្រូវបានប្រព្រឹត្តដោយការដឹងគុណ និងការគោរព ។

( ស៊ូសាន ដុបលយូ ថែនណឺ « The Sanctity of the Body » Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០០៥ ទំព័រ ១៣ )