យ៉ូហាន ១១:១–៤៦ ផ្នែកទី ១

ព្រះយេស៊ូវបានប្រោសឡាសារឲ្យរស់ពីស្លាប់

ម៉ារា និងម៉ាថាបានទូលសូមព្រះយេស៊ូវឲ្យយាងមកជួយឡាសារ ដែលជាបងប្រុសកំពុងឈឺរបស់ពួកគេ ។ ព្រះយេស៊ូវបានពន្យារការយាងដំណើររបស់ទ្រង់ ហើយបានយាងមកដល់ក្រោយពេលឡាសារស្លាប់បានបួនថ្ងៃ ។ ព្រះយេស៊ូវបានបង្ហាញការអាណិតអាសូររបស់ទ្រង់ ហើយព្រះកន្សែងជាមួយនឹងបងប្អូនស្រីទាំងនោះ ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានប្រោសឡាសារឲ្យរស់ពីស្លាប់ ។ មេរៀននេះអាចជួយអ្នកឲ្យស្គាល់សេចក្ដីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងគោលការណ៍នានា ដែលអាចដឹកនាំអ្នកឲ្យឆ្លងកាត់ឧបសគ្គនៅក្នុងជីវិតនេះបាន ។

សូមគិតអំពីនរណាម្នាក់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់អ្នកផ្ទាល់ ។ សូមស្រមៃថា ពួកគេធ្លាក់ខ្លួនឈឺយ៉ាងខ្លាំង ដែលជីវិតរបស់ពួកគេស្ថិតក្នុងគ្រោះថ្នាក់ ។

• តើអ្នកអាចមានអារម្មណ៍យ៉ាងណាខ្លះ ?

• តើអ្នកអាចធ្វើអ្វីបាន ?

• តើអ្នកអាចមានសំណួរអ្វីខ្លះ ?

នៅក្នុង យ៉ូហាន ១១ ម៉ារា ម៉ាថា និងឡាសារបានប្រឈមមុខនឹងកាលៈទេសៈនេះ ។ ទោះបីជាបទពិសោធន៍របស់ពួកគេទាក់ទងនឹងជំងឺ និងការស្លាប់ក៏ដោយ ក៏យើងអាចអនុវត្តគោលការណ៍ដែលយើងរៀនពីបទពិសោធន៍របស់ពួកគេនេះ ចំពោះបញ្ហាប្រឈមនានាដែលយើងអាចជួបប្រទះបានដែរ ។

១. សូមធ្វើកិច្ចការដូចតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖

នៅផ្នែកខាងលើក្រដាសរបស់អ្នក សូមសរសេរ « អ្វីដែលអ្នកត្រូវដឹង នៅពេលជួបបញ្ហាប្រឈម » ។ ពេញមួយមេរៀននេះ សូមគិតអំពីបញ្ហាប្រឈមដែលអ្នកកំពុងប្រឈម ឬអាចនឹងប្រឈម ។ សូមព្យាយាមកំណត់សេចក្តីពិតអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ដែលអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអាចដឹកនាំអ្នក និងផ្តល់សេចក្តីសង្ឃឹមដល់អ្នកអំឡុងឧបសគ្គទាំងនោះបាន ។ សូមកត់ត្រាគំនិតរបស់អ្នកនៅក្នុងក្រដាសរបស់អ្នក ។ សូមគិតដោយប្រុងប្រយ័ត្នអំពីរបៀបដែលសេចក្តីពិតនីមួយៗដែលអ្នកស្គាល់នេះ អាចជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះ និងមកពីព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

ការស្វែងរកសេចក្ដីពិត

ជំនាញសិក្សាព្រះគម្ពីរមួយដែលអាចមានប្រយោជន៍ក្នុងការកំណត់គោលការណ៍គឺ ការផ្អាកនៅពេលអ្នកសម្គាល់ឃើញព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗ ដើម្បីសួរសំណួរសាមញ្ញៗដូចជាសំណួរទាំងនេះ ៖

• តើព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំរៀនអ្វីខ្លះចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ?

• តើដំណើររឿងនេះបង្រៀនខ្ញុំអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមអាន យ៉ូហាន ១១:១–៧ ហើយសួរខ្លួនឯងអំពីសំណួរមុនៗ ។

មានគោលការណ៍ផ្សេងៗមួយចំនួន ដែលអ្នកអាចកំណត់បានចេញពីខគម្ពីរទាំងនេះ ។ ខាងក្រោមនេះគឺជាឧទាហរណ៏មួយចំនួន ។ ចំពោះឧទាហរណ៍អំពីគោលការណ៍នីមួយៗ សូមពិចារណាគូសសម្គាល់ឃ្លា ឬព័ត៌មានលម្អិតមកពីខគម្ពីរ ដែលអ្នកបានអានដែលគាំទ្រដល់គោលការណ៍នេះ ។

ទោះបីជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទស្រឡាញ់យើងក៏ដោយ ក៏យើងនឹងទទួលបានការសាកល្បងដែរ ។

បើទោះជានៅពេលយើងធ្វើតាមព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដោយស្មោះត្រង់ក៏ដោយ ក៏យើងនឹងនៅតែទទួលបានការសាកល្បងដែរ ។

នៅពេលយើងប្រឈមមុខនឹងបញ្ហា នោះយើងអាចស្វែងរកជំនួយពីព្រះអម្ចាស់បាន ហើយទ្រង់នឹងឆ្លើយតបតាមពេលវេលា និងតាមរបៀបផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ទ្រង់ ។

សូមពិចារណាសរសេរគោលការណ៍ទាំងនេះនៅលើសន្លឹកក្រដាសរបស់អ្នក ។

• តើការដឹងពីសេចក្ដីពិតទាំងនេះជួយដល់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេចដែរ ?

ពីរថ្ងៃបន្ទាប់ពីព្រះអង្គសង្គ្រោះបានដឹងអំពីជំងឺរបស់ឡាសារ នោះព្រះអង្គសង្គ្រោះបានធ្វើដំណើរទៅផ្ទះរបស់ឡាសារ ។ នៅពេលទ្រង់យាងមកដល់ ឡាសារបានស្លាប់អស់រយៈពេលបួនថ្ងៃហើយ ( សូមមើល យ៉ូហាន ១១:១៧ ) ។

អែលឌើរ ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី ( ឆ្នាំ ១៩១៥–១៩៨៥ ) ក្នុងកូរ៉ុមនៃពួកសាវកដប់ពីរនាក់ បានពន្យល់អំពីសារៈសំខាន់នៃរយៈពេលបួនថ្ងៃ ។

ភាពស្អុយរលួយនៃសាកសពកំពុងកើតឡើង ដោយសារការស្លាប់មានរយៈពេលយូរមកហើយ ។ … ចំពោះពួកសាសន៍យូដាពាក្យថាបួនថ្ងៃមានសារៈសំខាន់ណាស់ចំពោះពួកគេ វាគឺជាការជឿដ៏មានប្រជាប្រិយភាពនៅក្នុងចំណោមពួកគេដែលថា នៅថ្ងៃទីបួន វិញ្ញាណបានចាកចេញផុតទៅ ហើយពុំវិលត្រឡប់មកតំបន់ក្បែរសាកសពវិញឡើយ ។

( ប្រ៊ូស អ័រ ម៉ាក់ខន់ឃី Doctrinal New Testament Commentary វ៉ុលទី ៣ [ ឆ្នាំ ១៩៦៥–៧៣ ] ១:៥៣៣ )

សូមបន្តការអនុវត្តធ្វើការសម្គាល់គោលការណ៍នានា នៅពេលអ្នកអាន យ៉ូហាន ១១:១៨–៤៦ ។ ម៉្យាងទៀតអ្នកអាចមើលវីដេអូ « Lazarus Is Raised from the Dead » ពីលេខកូដម៉ោង ២:០៤ ដល់ ៧:៤៣ ហើយអានតាមក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។ សូមផ្អាកម្តងម្កាល ហើយសួរខ្លួនឯង នៅពេលអ្នកជួបព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗ ដូចជាអ្វីដែលម៉ារា និងម៉ាថាបានធ្វើ ដើម្បីបង្ហាញសេចក្ដីជំនឿរបស់ពួកគេទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ឬរបៀបដែលព្រះអង្គសង្គ្រោះឆ្លើយតបនៅក្នុងស្ថានភាពនីមួយៗ ។ សូមបន្ថែមលើឯកសារគោលការណ៍របស់អ្នកដែលអ្នករកឃើញ ហើយពិចារណាគូសសម្គាល់ព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗ និងធ្វើការកត់ចំណាំផ្សេងទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីររបស់អ្នក ។

ឡាសារត្រូវបានប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ

ព្រះយេស៊ូវ​ថ្លែង​ទីបន្ទាល់​ថា ទ្រង់​គឺ​ជាសេចក្តី​រស់​ឡើង​វិញ និង​ជា​ជីវិត។ ទ្រង់​ប្រោស​ឡាសារ​ឲ្យ​រស់​ឡើង​វិញ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​សិស្ស​របស់​ទ្រង់​ជឿ ។ យ៉ូហាន ១១:១​-​៤៤

• តើព្រះវរបិតាសួគ៌មានព្រះទ័យឲ្យអ្នករៀនអ្វីខ្លះចេញពីដំណើររឿងនេះ ?

តើដំណើររឿងនេះបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ?

សូមសួរខ្លួនអ្នកនូវសំណួរខាងក្រោមនេះខ្លះ ឬទាំងអស់ ហើយចាំមើលថាតើពួកគេជួយអ្នកឲ្យស្គាល់គោលការណ៍ជាច្រើនទៀតដែលអ្នកអាចបន្ថែមទៅក្នុងឯកសាររបស់អ្នកបានទេ ។

• តើម៉ារា និងម៉ាថាបានធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីអនុវត្តសេចក្តីជំនឿទៅលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទអំឡុងការសាកល្បងរបស់ពួកគេ ?

• តើការឆ្លើយតបរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះចំពោះពួកគេបង្រៀនអ្នកអ្វីខ្លះអំពីទ្រង់ ?

• តើធាតុអ្វីខ្លះនៃដំណើររឿងនេះបង្រៀនអ្នកឲ្យទុកចិត្តកាន់តែខ្លាំងលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ?

• តើការផ្អាកនៅពេលអ្នករកឃើញព័ត៌មានលម្អិតសំខាន់ៗ និងសួរសំណួរ ជួយអ្នកក្នុងការសិក្សារបស់អ្នកយ៉ាងដូចម្តេចដែរ ?

២. សូមធ្វើកិច្ចការដូចតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ៖

សូមស្រមៃថា អ្នកមានឱកាសនិយាយជាមួយនឹងនរណាម្នាក់ ដែលបានឆ្លងកាត់ការសាកល្បងដ៏ពិបាក ។ សូមជ្រើសរើសគោលការណ៍មួយក្នុងចំណោមគោលការណ៍ទាំងឡាយ ដែលអ្នកបានរកឃើញពី យ៉ូហាន ១១:១–៤៦ ហើយចែកចាយពីរបៀបដែលគោលការណ៍នោះអាចជួយដល់ពួកគេបាន ។ សូមរួមបញ្ចូលគំនិតរបស់អ្នកអំពីអ្វី ដែលគោលការណ៍នេះអាចជួយបុគ្គលនេះឲ្យយល់អំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងព្រះរាជបំណងរបស់ទ្រង់ចំពោះយើង ។

៣. សូមធ្វើកិច្ចការដូចតទៅនេះនៅក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុការសិក្សារបស់អ្នក ។

សូមអានតាមគោលការណ៍ដែលអ្នកបានសរសេរនៅលើក្រដាស « អ្វីដែលអ្នកត្រូវដឹង នៅពេលជួបបញ្ហាប្រឈម » ។ នៅផ្នែកខាងក្រោមនៃក្រដាសនោះ សូមបន្ថែមការឆ្លើយតបរបស់អ្នកចំពោះសំណួរខាងក្រោម ។

• តើគោលការណ៍មួយណា ដែលអ្នកត្រូវផ្តោតខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នកនាពេលឥឡូវនេះ ? ហេតុអ្វី ?

• តើអ្នកបានរៀនអ្វីខ្លះអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែលជួយអ្នកឲ្យមានអារម្មណ៍នៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ចំពោះទ្រង់ទាំងទ្វេ និងមកពីទ្រង់ទាំងទ្វេ ?

• តើអ្នកមានអារម្មណ៍បំផុសគំនិតឲ្យធ្វើអ្វីខ្លះ ដោយផ្អែកលើអ្វីដែលអ្នកបានរៀន និងមានអារម្មណ៍នៅថ្ងៃនេះ ? តើអ្នកនឹងធ្វើវាដោយរបៀបណា ?

ជម្រើស ៖ តើចង់រៀនសូត្របន្ថែមទៀតទេ ? 

ហេតុអ្វីខ្ញុំរងទុក្ខ ពេលខ្ញុំព្យាយាមធ្វើជាមនុស្សសុចរិត ?

អែលឌើរ ម៉ាថាយ អេស ហូឡិន នៃពួកចិតសិបនាក់បានបង្រៀន ៖

មានព្រះមួយអង្គដែលយល់ជ្រាបដឹងឥតខ្ចោះនូវអ្វីដែលបងប្អូនកំពុងជួប ដែលទ្រង់ « មានអំណាចជាងអ្វីៗនៅលើផែនដីនេះទាំងអស់ » [ នីហ្វៃទី១ ៤:១ ] ហើយទ្រង់ « អាចនឹងធ្វើហួសសន្ធឹក លើសជាងអស់ទាំងសេចក្តីដែល [ បងប្អូន ] សូម ឬគិត » [ អេភេសូរ ៣:២០ ] ។ ។ ដំណើរការនឹងកើតឡើងតាមរបៀបរបស់ទ្រង់ និងតាមពេលរបស់ទ្រង់ ប៉ុន្តែព្រះគ្រីស្ទ តែងតែ ត្រៀមជាស្រេចដើម្បីព្យាបាលគ្រប់ក្ដីឈឺចាប់របស់បងប្អូន ។

នៅពេលបងប្អូនអនុញ្ញាតឲ្យទ្រង់ធ្វើដូច្នោះ បងប្អូននឹងឃើញថា ការរងទុក្ខរបស់បងប្អូនមិនអសារឥតការទេ ។ … បងប្អូនឃើញហើយ ធម្មជាតិនៃព្រះ និងគោលបំណងនៃការមានជីវិតនៅលើផែនដីរបស់យើង គឺសុភមង្គល ប៉ុន្តែយើងមិនអាចក្លាយជាតួអង្គឥតខ្ចោះដែលមានអំណរដ៏ទេវភាព ដោយគ្មានបទពិសោធន៍ដែលសាកល្បងយើងនោះទេ ជួនកាលយើងត្រូវខិតខំអស់ពីលទ្ធភាពរបស់យើង ។ ដូចប៉ុលនិយាយថា សូម្បីតែព្រះអង្គសង្គ្រោះទ្រង់ផ្ទាល់ត្រូវបានធ្វើឲ្យ « បានគ្រប់លក្ខណ៍ [ ឬពេញលេញ ] ដោយរងទុក្ខលំបាក » ដែរ [ ហេព្រើរ ២:១០ ] ។ ដូច្នេះហើយ ចូរចាំការពារទាស់នឹងការខ្សឹបរបស់សាតាំងដែលថា បើបងប្អូនជាមនុស្សល្អជាងនេះ នោះបងប្អូននឹងចៀសផុតពីការសាកល្បងបែបនោះ ។

បងប្អូនក៏ត្រូវទប់ទល់នឹងការកុហកដែលថា ទុក្ខលំបាករបស់បងប្អូនហាក់ដូចជាស្នើថា បងប្អូនឈរនៅក្រៅរង្វង់នៃមនុស្សជម្រើសរបស់ព្រះ ដែលហាក់ដូចជារំកិលយ៉ាងលឿនពីស្ថានភាពមានពរមួយទៅស្ថានភាពមួយផ្សេងទៀត ។ …

បងប្អូនប្រុសស្រី សេចក្ដីទុក្ខវេទនានៅក្នុងសុចរិតភាព ជួយធ្វើឲ្យបងប្អូនមានលក្ខណៈគ្រប់គ្រាន់ជាពួករើសតាំងរបស់ព្រះ មិនមែនធ្វើឲ្យបងប្អូនខុសពីនេះនោះទេ ។

( ម៉ាថាយ អេស ហូឡិន « The Exquisite Gift of the Son » Ensign ឬ Liahona ខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០២០ ទំព័រ ៤៦–៤៧ )