Ew. Mateusza 26:1–25

„[Czy to] ja, Panie?”

Jesus giving the sop to Judas Iscariot. Outtakes include just Jesus, all the disciples seated, Jesus passing the cup of wine, Jesus holding the bread, a servant woman bring a jar, Judas Iscariot eating the sop, Jesus taking a piece of bread wrapped in cloth, and Jesus raising a glass of wine.

Przed wieczerzą paschalną Maria namaściła Zbawiciela drogocennym olejkiem, a Judasz spiskował z arcykapłanami i uczonymi w Piśmie, by zabić Jezusa. Podczas uczty Jezus ogłosił, że zostanie zdradzony. Apostołowie pytali, kto zdradzi Zbawiciela, zadając pytanie: „Chyba nie ja, Panie?”. Ta lekcja pozwoli ci posłużyć się słowami Zbawiciela z pism świętych, aby zbadać swoje życie i określić, w jakich dziedzinach powinieneś się doskonalić.

Jak traktujemy to, co cenimy

Pomyśl o osobie, która jest dla ciebie bardzo ważna.

Dlaczego ma ona dla ciebie takie znaczenie?
W jaki sposób przejawia się to w twoich czynach?

W tej części lekcji przestudiujesz treści dotyczące sposobów, na które ludzie okazywali swoimi czynami, jak bardzo kochają i cenią Zbawiciela. Podczas studiowania zastanów się, jak ważny, wręcz nieodzowny, jest dla ciebie Zbawiciel, i co możesz zrobić, aby okazywać swoją miłość do Niego.Na kilka dni przed tym, jak Jezus zgromadził Swoich Apostołów na ostatnią wieczerzę paschalną, udał się do Betanii, aby przebywać z niektórymi ze Swoich naśladowców (zob. Ew. Mateusza 26:6 ; Ew. Jana 12:1).

Przeczytaj fragment Ew. Jana12:3–8 , aby dowiedzieć się, co Maria uczyniła dla Zbawiciela, kiedy przebywał On w Betanii.

Jak uczynki Marii określały sposób, w jaki kochała i doceniała Zbawiciela?
Czego z tych wersetów dowiadujesz się o Zbawicielu?

Jakie myśli lub uczucia towarzyszą ci po zastanowieniu się nad tymi prawdami o Zbawicielu?

Z fragmentu Ew. Mateusza 26:3–5 dowiadujemy się, że arcykapłani naradzali się ze sobą nawzajem, w jaki sposób zabić Jezusa. Przeczytaj Ew. Mateusza 26:14–16 i odszukaj informacje o tym, co stało się wkrótce po tym, jak Maria namaściła Jezusa w Betanii.

Ciekawostką wartą poznania może być to, że zdrada Jezusa przez Judasza za trzydzieści srebrników wypełniła proroctwo starotestamentowego proroka Zachariasza (zob. Ks. Zachariasza 11:12). Ponadto, według prawa Mojżesza, trzydzieści srebrników było kwotą zadośćuczynienia płaconą panu za śmierć jego niewolnika (zob. II Ks. Mojżeszowa 21:32 ).

Czego dowiadujesz się, porównując czyny Marii z czynami Judasza?

Poświęć chwilę na przemyślenie dotychczasowego przebiegu twojego tygodnia.

Jakie miałeś okazje, aby okazać miłość Zbawicielowi?
Czy były jakieś chwile, w których chciałbyś postąpić lepiej?
Co możesz zrobić inaczej w przyszłości, aby pełniej okazać Mu swoją miłość?

Rozważanie, w jaki sposób słowa Jezusa odnoszą się do nas

Jezus wraz ze Swoimi Apostołami wziął udział w wieczerzy paschalnej, znanej również jako Ostatnia Wieczerza, kilka dni po tym, jak Maria Go namaściła. Przeczytaj wersety Ew. Mateusza 26:20–21 i odszukaj, co Zbawiciel ogłosił podczas uczty.

O czym byś pomyślał w tamtej chwili, gdybyś był na miejscu jednego z apostołów?

Przeczytaj werset Ew. Mateusza 26:22 , aby dowiedzieć się, jak apostołowie zareagowali.

Prezydent Dieter F. Uchtdorf, będący wówczas członkiem Pierwszego Prezydium, powiedział o jednej rzeczy, jakiej możemy się nauczyć z odpowiedzi apostołów. Warto obejrzeć film pt. „Lord Is it I?” [[Czy to) ja, Panie?], dostępny na stronie internetowej ChurchofJesusChrist.org, od oznaczenia czasu 1:09 do 2:30. Można też przeczytać poniższy tekst.

„[Czy to] ja, Panie?”
Przemówienie Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Jesiennej Konferencji Generalnej w 2014 r.

Uczniowie nie wątpili w prawdziwość […] słów [Jezusa]. Nie rozglądali się wokół siebie, nie wskazywali nawzajem palcami i nie pytali: „Czy to on?”.

Zamiast tego „bardzo zasmuceni poczęli mówić do niego jeden po drugim: [Czy to] ja, Panie?” [ Ew. Mateusza 26:22 ; kursywa dodana].

Zastanawiam się, co my byśmy zrobili […]. Czy przyglądalibyśmy się ludziom obok nas i w sercu mówili: ‘Pewnie chodzi o Brata Kowalskiego, zawsze coś mi w nim nie pasowało’ lub ‘Cieszę się, że jest tutaj Brat Nowak. Naprawdę powinien to usłyszeć’? Czy może, niczym ci dawni uczniowie, wejrzelibyśmy w siebie i sobie zadali to przejmujące pytanie: ‘Czy to ja?’.

Te proste słowa ‘Czy to ja, Panie?’ to początek mądrości i drogi do osobistego nawrócenia i trwałej przemiany.

(Dieter F. Uchtdorf, „[Czy to] ja, Panie?”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 56)

Jedna z prawd, jakie możemy poznać dzięki tej wypowiedzi i przykładowi Apostołów, brzmi: Uczenie się, jak badać swoje życie w oparciu o słowa Zbawiciela, pomaga nam w drodze do osobistego nawrócenia i trwałej przemiany.

Dlaczego ważne jest, abyśmy zadali sobie pytanie, w jaki sposób słowa Pana odnoszą się do nas, zamiast zakładać, że Jego słowa są skierowane do kogoś innego?
W jakich sytuacjach możesz zapytać: „Czy to ja, Panie?”.
Co takiego, co wiesz o Jezusie Chrystusie, może zachęcić cię do zadania pytania: „Czy to ja, Panie”?

Prezydent Uchtdorf podał dwa przykłady źródeł, z których możemy skorzystać, aby ułatwić sobie duchową samoocenę:

Pozwólcie, że zasugeruję, że pisma święte i przemówienia z konferencji generalnej są właściwym lustrem, przed którym możemy ocenić swoje życie.

Słuchając lub czytając słowa starożytnych i współczesnych proroków, powstrzymajcie się od zastanawiania nad tym, jak odnoszą się one do kogoś innego i zadajcie sobie proste pytanie: „[Czy to] ja, Panie?”.

(Dieter F. Uchtdorf, „[Czy to] ja, Panie?”, Ensign lub Liahona, listopad 2014, str. 58)

Poświęć chwilę na zastanowienie się, jak często starasz się stosować pisma święte lub nauki z konferencji generalnych w swoim życiu. Pomyśl o błogosławieństwach, jakich doświadczyłeś za swoje wysiłki związane z włączeniem słów Pana do swojego życia.

Praktykuj stosowanie słów Pana w swoim życiu

Przestudiuj co najmniej trzy z poniższych doktrynalnych fragmentów do opanowania. Podczas studiowania staraj się o przewodnictwo Ducha Świętego, aby określić, w jaki sposób słowa Pana w tych fragmentach odnoszą się do ciebie. W ramach tego ćwiczenia możesz przestudiować przemówienie z niedawnej konferencji generalnej.

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

Jakie znalazłeś nauki, które mogą odnosić się do twojej obecnej sytuacji życiowej?
Jak sądzisz, jakich błogosławieństw możesz doświadczyć dzięki stosowaniu tych nauk w swoim życiu?

Opcjonalne: chcesz dowiedzieć się więcej?

Dlaczego Maria namaściła Jezusa?

Starszy James E. Talmage (1862–1933) z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

Namaszczenie głowy gościa zwykłym olejkiem było oznaką czci; namaszczenie stóp było symbolem szczególnego szacunku; ale namaszczenie głowy i stóp olejkiem nardowym, i to w takiej ilości, było aktem czcigodnego hołdu, na który rzadko zasługiwali nawet królowie. Czyn Marii był wyrazem uwielbienia; wonnym dowodem uczuć serca, które przepełniały cześć i miłość.

(James E. (E. Talmage, Jesus the Christ [Jezus Chrystus] [1916], str. 512)

W jaki sposób możemy uniknąć przesadnego krytykowania samych siebie, jednocześnie dostrzegając potrzebę samodoskonalenia?

Siostra Michelle D. Craig, Pierwsza Doradczyni w Generalnym Prezydium Organizacji Młodych Kobiet, podzieliła się następującymi przemyśleniami:

Powinniśmy być przychylni uczuciu boskiego napomnienia, które wzywa nas na wyższe ścieżki, a jednocześnie rozpoznać i unikać podstępu Szatana, który wzbudza w nas paraliżujące zniechęcenie. Szatan pragnie, by w miejsce cennych uczuć zagościł Jego wpływ. Możemy wybrać, że będziemy podążać wyższymi ścieżkami, kierującymi nas ku Bogu i Jego obecności oraz Jego spokojowi i łasce, albo możemy słuchać Szatana, który bombarduje nas przekazami, że nigdy nie będziemy dość bogaci, mądrzy, piękni i ogólnie wystarczająco dobrzy w czymkolwiek. Napomnienie może być boskie — albo niszczycielskie.

(Michelle D. Craig, „Boskie napomnienie”, Ensign lub Liahona, listopad 2018, str. 53)